Morgunblaðið - 08.09.1934, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐTÐ
8
| 3má-auglýsmgar|
Athugið. Enskar húfur, *nærföt,
hattar o. fl. Karlmannahattabúðin,
Hafnarstræti 18. Karlmannahatta-
GONSTANGE BEINETT
HELDUR HÖRUNDI SÍNU SVO MJÚKU
MEÐ HINNI VÆGU, ÖRUGGU
LUX TOILET SÁPU.
Takio f snmar
r
viðgerðir, sama stað.
Fiskfarsið góða kostar að eins
0,50 aura y2 lcg. Kaupið í dag.
Farsgerðin, sími 3464.
Postulíns matarstell, Kaffistell
og bollapör nýkomið á Laufásveg
4L_______________________________
Húsmæður og stúlkur. Saumið
og sníðið haustkjólana sjálfar.
Saumanámskeiðið er að byrja.—
Kvöld- og eftirmiðdag'stímar. Aust
urstræti 12. Sími 4940. Ingibjörg
Sigurðardóttir. ,
Kaupum gamlan kopar. Vald.
Paulsen, Klapparstíg 29, Sími
8024._________________________
Regnhlífar teknar til viðgerðar.
Breiðfjörð, Laufásveg 4.
Dívanar, dýnur og allskonar
etoppuð húsgögn. Vandað efni,
vönduð vinna. Vatnsstíg 3. Hús-
gagnaverslun Reykjavíkur.
1 Húsmæður! Glæný ýsa í matinn
í dag. Sími 1456, 2098, 4956 og
4402, Hafliði Baidvinsson,
Hann: Má jeg kyssa á hönd
yðar ungfrúf
Hún; Það er svoddan fyrirhöfn
að taka af sjer hanskann; mikið
auðveldara að lyfta slörinu.
<■
,Mjer reynist Lux Toilet sáp;m
á«T«‘t; liún er sjcrstakJega géíi
fyrir vi^kvæiut hömnd“
/ segir hin yndislega
COXSTANCE BENNETT
frá H. K. O. Pictures.
Constance Bennett og 704 af 713
aðal kvikniyndastjörnunum 1
Hollywood og Englaildi nota Lux
Toilet sápu „vegna, þess aö hún held-
ur hörundinu sprungulausu, unglegu
og mjúku“, segja þær.
Hún hreinsar til fúllnustu, en samt mjðk.
Lux Toilet sápan eftirlætur ertgan sviöa;
aðeins hreinustu efni eru í henni. Hún er örugg fyrir viðkvæmt andlitshörund
yöar. ReynitJ hana einnig sem baðsápu. Hún gefur, jafnvel í hörðu vatni, feitt og
ríkulegt löður, sem á svipstundu hreinsar öll ólireinindi úr svítaholunum. ---
Veití^ hörundp yðar reglulega þessa öruggu og þægilegu umönnun. Fáið eitt
stykki hjá kaupmanni yðar í dag.
LUX TOILET SQAP
X-LTS 289-50_ lever brothers limited, port sunlight, england
myndir af börnunum,.
Myndirnar sem þú tekur núna verða
á komandi árum ómetanlegar gersemar.
Þær verða þjer sí og æ dýrmætari eftir
því sem stundir líða fram. Börnin vaxa
upp, en á myndunum verða þau ung um
aldur og æfi.
En gættu þess, að þú fáir góðar
myndir; notaðu „Verichrome“, hrað-
virkari Kodak-filmuna. Á „Verichrome“
færðu skýrar og góðar myndir, þar sem
alt kemur fram, jafnvel þegar birtan er
ekki sem best.
„ V eridir*Þeiaa“’
Hraðvirkari Kodak-filman ,
Kodak
HANSPETERSEN
Bankastræti 4, Reykjavík.
• •••••••••#• ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ©*■
• ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• •••••••••••€’«
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«

SYSTERMR. 17.
drambsamlegir heimsmannsdrættir kringum hann
— yfirleitt vantaði hann alveg barnslega hrein-
leikasvipinn. Þegar betur var aðgætt, mátti líka sjá,
að hann var einum tveim — þrem árum eldri en
Martin.
— Það var leiðinlegt. sagði hann; — jeg er af-
skaplega söngvinn. Það sem ljett er, get jeg spilað
eftir eyranu — þetta er ættarfylgja. í sama bili gaf
hann Martin auga, og Martin varð sótrauður í fram-
an. —
— En mest held jeg þó upp á Wagner, hjelt Hell-
mut áfram, — því það er nútímans músík — hetju-
músík. Mest langar mig einhvern tíma á ævinni til
að stjórna Siegfried. Pabbi hefir lofað mjer því,
sagði hann við Martin, — þegar ófriðurinn er á
enda, ætlar hann að sjá um að jeg komist að því
í Volksoper. Hann á hana sem sje.
— So-o? sagði Martin kuldalega, jeg hjelt, að
þú ætlaðir að vera áfram í hernum sem foringi.
— Nú, já, kannske hefi jeg ætlað það. Það er svo
langt síðan við höfum talað saman. Ekki síðan í ó-
friðarbyrjun — þá var maður með þess háttar hug-
myndir í kollinum. En þegar jeg er kominn heim úr
éfriðnum..... að hverju ertu að hiæja? Held-
urðu kannske, að maður sje í engri hættu fyrir kúl-
um í bílaherdeildinni? Jeg get fullvissað þig um,
að það var ekki altaf sem árennilegast. En það er
ekki mín vegna, heldur vegna pabba, — jeg get
ekki gert honum í móti einu sinn;. enn.
— Þú ákveður það líklega sjálfur, sagði Martin.
— Vitanlega. Jeg vil ekki reyna að ljúga neinu
í þig. Eins og pabbi geti ekki fengið stöðu handa
sínum eigin syni í hermálaráðuneytinu — hann ætti
ekki að hafa meira fyrir því, en að klóra sjer í
höfðinu. Jafnvel þó hann nú missi ráðherrastólinn
sinn í næstu viku..Hann leit varlega kringum
sig og hvíslaði: Stjórnin stendur höllum fæti. Það
brá fyrir hreykni í röddinni, yfir því, að hann skyldi
vita nokkuð, sem venjulegir dagblaðalesendur vissu
ekki.
Síðan sneri hann sjer að Lottu og var nú öruggarí
en áður, því nú visi hún að hann var sonur hans há-
göfgi, verslunarráðherra og forstjóra fyrir vopna-
smiðjunum, Wilhelms von Ried. Hann fór að spyrja
hana og hún sagði skáldsögu sítla um, að hún væri
afgreiðslustúlka hjá Kleh gimsteinasala.
— Nú, þá veit jeg að minsta kosti framvegis hvar
jeg á að versla, sagði hann.
— Hversvegna ætti jeg svo sem ekki að hætta
við Urfahr gamla. Hann er hvort sem er, búinn að
græða nóg á mjer. Þjer vinnið voriandi upp á hundr-
aðshlut?
Lotta fór að hlæjá. — Nei, sagði hún, — en jeg
skal reyna að fá Kleh gamla til þess í þetta sjer-
staka skifti.
— Nú, þið viljið þá ekki láta fara með ykkur í
neinn bar eða þess háttar almennilega staði? sagði
Hellmut. Og þegar við öll sögðum nei, einum rómi,
og að við vildum ekki fara neitt annað, stóð hann
upp, girti sig sverðinu og sagði við Martin:
— Þú ættir að sýna pabba gamla dálitla rækt-
arsemi. Hann er óþarflega viðkvæmur og líður illa,
þessa dagana — ef þú vilt koma til mín, skal jeg
segja þjer það.
— Það er mjer óviðkomandi, sagði Martin.
Hellmut ypti öxlum, hrieigði sig fyrir okkur og
fór.
— Er þetta frændi yðar? spurði Lotta. — Hann
er svo líkur yður.
— Já og nei, eftir því hvernig það er tekið.
— Það var skrítið. Þjer virðist að minsta kosti
ekki vera neitt hrifinn af honum.
— Við eigum ekki saman. Hann er uppalinn á
Theresianum og umgengst ekki aðra en aðalsmenn
og hefir yfirstjetta-siðferðisreglur, sem jeg fæ
klígju af......fyrirgefið þið.
En nú gátum við ekki almennilega komist í gott
skap aftur. Martin fylgdi okkur heim. Jafnvel Lotta
virtist ekki hafa gaman af að halda áfram skrípa-
leik sínum; hún hætti honum alt í einu og sagði
hið rjetta nafn sitt. Og það mátti ekki seinna vera,
því við húsdyrnar rákumst við á hr. Kleh.
— Þetta er námsfjelagi minn hjá Rachenmacher
gamla, sagði Lotta.
— Hvaða hljóðfæri, spurði herra Kleh, og þegar
hann frjetti, að það væri pianó, sagði hann: Viljið
þjer þá ekki koma inn og spila fyrir mig tunglskins-
sónötuna? Jeg hefi ekki heyrt hana síðan eldri
dóttir mín fór að heiman.
En þá um kvöldið varð því ekki komið við, því
Martin þurfti að koma í tæka tíð í herbúðirnar. En;
hann kom aftur daginn eftir, og þá kom það sjer-
vel, að hr. Kleh var ekki söngvinn, því annars hefði ^
hann ekki getað álitið þennan mann lærisvein Rac-
. henmachers. Lotta uppgötvaði það strax eftir fyrsta :
kaflann, og hvíslaði að mjer, kð „drengurinn væri
frámunalega söngvinn". Hann hafði eiginlega jafnt
vald á hverju sem var. Alt, sem við báðum um::
smálög, óperur og symfóníur — alt spilaði hann.
utanbókar. Leikni hans var framúrskarandi og
framsetningargáfa hans þaðan af betri.
Hann kom næstum á hverju kvöldi, sem hann
var laus við þjónustu sína, og það varð til þess, að
jeg kyntist alveg nýrri Lottu, dutlungafullri,.
grimmri og ráðríkri smáveru, með tilfinningar, er-
voru mjer hrein ráðgáta. Oft stóð hún niðri við
útidyrnar og beið heilan og hálfan eftir Martin,
en svo hafði hún það líka til að láta hann bíða heil--
an klukkutíma í setustofunni, oft gat hún látið
hann kenna sjer og verið góður nemandi, en í aðra
tíma sneri hún út úr hverju sem hann sagði. Hann
lánaði henni „Styrjöld og frið“, og hún las það^
fram á gráan morgun og grjet hástöfum, þegar hún
kom að dauða Andrei Bolkonski. f
— Mjer finst maður ekki geta skilið, sagði hún
snöktandi, — að neitt jafn hræðilegt og ófriður-
skuli geta verið til. Tuttugu og eíns mánaðar heims-
styrjöld hafði ekki getað fært henni heim sanninn
um það.
En þegar hún skilaði Martin bókinni, sagði hún:
— Þessi Tolstoj yðar er viðbjóðslegur. Alt sem stór-
fenglegt er og fallegt, lætur hann farast. Andreí'
verður að deyja og þessi töfrandi Natascha verður
viðbjóðsleg kerling, og hvað hefir hann gert úr
Napoleon?
— Hann hefir sjeð hann með sínum eigin aug-
um, eins og mann, sem hefir sínar veiku hliðar og-
hjegómaskap til að bera.
. — Já, en Napoleon var mikill maður! Hann var
mesti maður síðustu aldarl
— Maðurinn verður ekki meiri en markmið hans..
Markmið Napoleons var franska keisaradæmið, og
fyrir það markmið sveik hann annað, sem meira
var, sem sje byltinguna.
— Hvað varðar mig um markmið hans? — Hanm
sigraði heiminn!
/