Morgunblaðið - 06.10.1934, Page 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
f Smá-auglýsingar|
Athugið. Hattar og aðrar karl-
mannafatnaðarvörur, Alpahúfur
o. fl. Alt með besta verði. Hafn-
arstræti 18. Karlmannahattabúðin.
Einnig handunnar hattaviðgerðir
þær einustu bestu, sama stað.
Ungur maður, vanur afgreiðslu-
Störfum óskar eftir atvinnu. A.
S. f. vísar á.
— Þó við sjeum að leika tennis,
þá þarftu ékki að vera svo dónar-
legur að slá knöttinn á þennan
hátt.
• • •• M<M<MM<<MHMMM
Tilkynning. Hjer eftir verða
engir réikningar til Málleysingja-
skólans greiddir, nema að beiðni
fylgi, sama gildir um úttekt í
reikning okkar hjóna. J. Rasmus.
Fyrirliggjandi eru nokkrir herra
klæðnaðir í bláum og svörtum lit.
Einnig mislitir. Tækifærisverð.
Bankastræti 7- Leví.
Ef yður vantar að láta lilúa.að
trjám eða öðrum garðagróðri, und-
ir veturinn, þá hringið ,í síma 2216.
' Jón Arnfinnssön, garðyrkjumaðui’.
Niðursuðudósir með smeltu loki
fást eins og að undanförnu hjá
Guðmundi Breiðfjörð, Blikksmiðja
og tinhúðun, Laufásveg 4. Sími
3492.
.........*
Glænýr silungur, altaf ódýrast-
ur. Fiskbúðin, Frakkastíg 13. —
Sími 2651. ,
Eitt loftherbergi til leigu á
Grettisgötu 65, méð laugarvatns-
hita. Mjög ódýrt.
í öllum fiskbúðum Hafliða Bald-
I
j vinssonar fæst glænýr silungur
\í dag.
! Sel heimabakaðar kökur, ýmsar
j tegundir, í Tjarnarg'ötu 48 (kjall-
[ aranum ). Ólafía Jónsdóttir. Sími
j 2473.
j Matur er mannsins megin.
i Hann fá menn hvergi betri nje
■ ódýrari en á Café Svanur, við
vel að hypja þig frá öng'linum mín
um.
Enskuskóli minn fyrir börn og
unglinga, he'fst um miðjan þenn-
an mánuð. Upplýsingar í síma
3991. Anna Bjarnardóttir frá Sauða
felli, Grundarstíg 2.
Bragi Steingrímsson, prakt.
dýralæknir, Eiríksgötu 29. Sími
3970.
, Sel fæði og einstakar máltíðir
! mjög ódýrt. Aðalstræti 11. Áslaug,
Maack.
Gulrófur á 5 krónur pokinn í
Versl. Vísir.
Eallegustu borstofustól-
arnir og borstofuborðin
fást á Vatnsstíg 3.
Húsgagnaversltm
Reykjavíkur
Dívanar, dýnur og allskonar
ítoppuð húsgögn. Vandað efni,
vðnduð vinna. Vatnsstíg 3. Hús-,
gagnaverslun Reykjavíkur.
Smart. Flutt í Kirkjustræti 8.
Sími 1927.
Orgelkensla. Kristinn Ingvars-
son, Hverfisgötu 16-
Skrúfjárn á jeg mikið mjó,
margar góðar þjalir,
reknir eru svo af sjó
70 grindalivalir.
Lampaskermar.
Mjög margar gerðir af pergament-
skermum og silkiskermum, bæði
fyrir stand- og borðlampa, loft og j
vegglampa, ásamt lestrarlampa,
SKERMABÚÐIN
Laugaveg 15.
Saga j
Eiríks Magnússonar
íslendingar eiga Eiríki Magnússyni
þakkarskuld að gjalda. Kynnist æfisögu
þessa merka manns, sem er rituð af
dr. Stefáni Einarssyni, frænda Eiríks,
og er mjög fróðleg og skemtilega rituð.
Fæst í bókaverslunum.
[
________________ I
Allir mima A. §. I.
SYSTURMR. 27.
grönn hún var, gerði það að verkum, að hún líkt-
ist mest hávöxnu stúlkunni.
— En þjer sjáið, ungfrú Kleh, að jeg hata yður
ekki, þrátt fyrir alt. Jeg hugsa ekki einu sinni ilt
um yður, þó þjer giftist manni, sem er hjer um bil
fjórum sinnum eldri en þjer. Það væri svo hægt
um vik að dæma yður, og — þjer getið verið viss
um það — að alt fólkið, sem situr í dagstofunni
yðar og er að biðja yður um einhvern greiða, for-
dæmir yður inst í hjarta sínu, og í orðum — þeg-
ar þjer eruð fjarverandi. Það geri jeg ekki. Jeg
vil trúa því, að þessu sje þannig varið, sem Martin
heldur fram, að þjer viljið aðeins losna undan aga
föður yðar, að þjer sjeuð óþolinmóð, af því þjer
hafið mikla leikgáfu, sem baróninn er fús til að
láta sýna einhvern sóma ....
Lotta starði á hana steinhissa: — Hvernig getur
Martin vitað ....
Frú Böttcher ypti öxlum.
— Og hvers vegna segið þjer mjer þetta alt?
— Til þess að þjer skulið skilja, hvers vegna
jeg sit hjer hjá yður. Og það, að jeg er komin með
bón til yðar. Munið, að í tuttugu ár hefi jeg ekki
leitað til Wilhelms með eina einustu bón, hvorki
um peninga nje það að fá að sjá hann aftur. En
í dag myndi jeg jafnvel fara til hans og falla á
knje fyrir honum .... Hún snökti og endaði svo
mál sitt: — . . Fyrir mig myndi hann ekkert gera.
Alt í einu greip hún báðum höndum í axlir Lottu
með mögru höndunum.
völlinn, sagði hún og slepti aftur takinu á Lottu.
— Eftir þrjá mánuði fer herdeild Martins á víg-
Og nú kom erindið í einni runu: Baróninn átti að
koma því til leiðar á einhvern hátt, að Martin gæti
unnið af sjer herskyldu sína annars staðar en á
vígvellinum. Þetta hafði hann gert fyrir Hellr uit,
en það var náttúrlega síður furðanlegt, jafn vænt
og honum þótti um hann. Martins vegna vildi nann
ekki leggja í neina hættu eða setja sig í þakklæt-
isskuld við hina voldugu vini sína, og að minsta
kosti var fyrirfram víst að fyrir hana gerði hann
það ekkL En ef þjer, ungfrú Kleh, heimtið það af
honum, og þjer verðið að heimta það, enda þótt
Martin kannske ekki sje í yðar augum annað en
venjulegur aðdáandi ....
— Vitanlega, vitanlega skal jeg heimta það af
honum .... og Ried hefir meira að segja lofað
mjer að gera alt sem hann gæti fyrir Martin ef jeg
óski þess. •
— Hann er aleiga mín hjer í heimi, sagði frú
Böttcher, og fari hann á vígvöllinn, fellur hann
áreiðanlega ....
í sama bili lágu þær hvor í annarar örmum og
nú fyrst gat frú Böttcher grátið, og það var ljettir.
Hún var miklu hærri en Lotta, svo að hún var mjög
bogin er hún hallaðist á öxl Lottu.
Þegar hún var komin rjett út að dyrunum, sagði
Lotta lágt:
— Martin er alveg hættur að heimsækja mig . .
— Ætli það sje ekki fyrir bestu? sagði frú
Böttcher.
Þá þegar um kvöldið beindi Lotta tali sínu að
Martin. Hr. Kleh hafði fengið morfindæluna og
var um það bil að falla í mók, en við sátum í
næsta herbergi, og þá minti Lotta baróninn á lof-
orð hans og kom síðan með beiðni sína.
Baróninn varð mjög alvarlegur. — Það er mjer
ógerningur, í minni hættulegu stöðu, sagði hann.
Jeg er altaf milli tannanna á róttæku vinstri blöð-
unum. Mundu það, að jafnvel Hellmut hefir verið í
þjónustunni heilt ár ....
— Já, í bílasveitinni. Hjá herforingjaráðinu.
Hann hefir aklrei komist fram í skotlínuna.
— -Jeg hefi boðið Martin að kaupa handa hon--
um bíl og koma honum í bílasveitina, en hann
hefir ekki viljað það. Hann vill ekki vera í bíla—
sveitinni.
— Hann getur vitanlega ekki verið þar, og ver-
ið sonur saumakonu. Hvernig ætli þeir færi með
hann, þessir aðalsmenn og ríku feðra-synir. Þú:
verður að finna upp á einhverju betra.
Baróninn sagði: — Þú þekkir ekki skoðanir
Martins. En hann hefir sagt mjer þær. Hann hatar
ófriðinn, en honum finst ósæmilegt, að vera siálf-
ur öruggur, þegar ófriðurinn geisar. Og sú skoðun:
finst mjer allrar virðingar verð.
— Það efast jeg ekki um, sagði Lotta og auguj
hennar leitruðu. — Jeg hafði heldur e!:k; hugsað
mjer annað en, að þú yrðir að bjarga honum gegi*.
hans eigin vilja, og án hans vitundar. Hún talaði
með ákafa og gerði ráð fyrir, að þá yrði barón-
inn móðgaður, en hann varð einmitt hrifinn af
mælsku hennar og sagði að hún hefði eldmóð í
sjer og hefði átt að verða málfærslumaður eða.
stjórnmálaleiðtogi, ef hún hefði verið karlmaður.
Síðan bað hann hana um tveggja daga umhugs-
unarfrest.
Að þeim tveim dögum liðnum hafði hann kynt
sjer nákvæmlega hverjir voru nánustu yfrboðarar-
Martins meðal foringjanna og hverjir rjeði mestu.
Og loksins fann hann embættismann í reiknings-
haldinu, sem átti að fara á eftirlaun næsta ár og
vildi gera það fyrir vellaunaða stöðu við eitt iðn-
aðarfyrirtæki barónsins að sjá um, að frændi sinn,
sem var lautinant, yrði sendur á vígvöllinn, en
foringjaefni Martin Böttcher yrði sendur til hjúkr-
unarsveitanna við birgðastöðina. ,
Vitanlega mátti Martin ekkert um þetta vita.
Aðeins frú Böttcher fekk að vita það, milli þess að
hún var að máta tvo kjóla. Við skruppum snöggv-
ast til hennar. Jeg skildi vel, hvernig henni hlaut