Morgunblaðið - 29.11.1934, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐIÐ

Samsæri í Perú.
Benavides forseti.
London 27. nóv. FÚ
í Perú hefir orðið uppvíst um
samsæri gegn stjórninni, og
hafa 200 menn verið teknir
höndum. Mælt er, að byltinga-
menn hafi verið úr hægri
flokknum, og hafi þeim þótt
stjórnin of meinlaus við vinstri-
menn.
Ofviðri i
Þrændalögum.
Oslo 28. nóv. FB.
Ofviðri geisaði í gær og nótt
í Þrændalögum, á öllu svæðinu
frá ströndinni til fjallanna á
landamærunum. Þak tók af
verksmiðju í Stjördal og feikti
vindurinn því 50 metra. Um
skeið gekk á með þrumum og
eldingum og laust eldingum
niður víða. — Skipið ,,Fridtjof
Eidef' strandaði við Rörvik. —
Björgunarbátur kom þegar á
vettvang og bjargaði skipshöfn-
mni, 20 mönnum. Skipið var
á leið frá Amsterdam til Nar-
vik með vörur.
Dauðadómur.
£ Berlín 28. nóv. FÚ
í Kassel var í gær kommún-
isti að nafni Johannes Becker
dæmdur til lífláts fyrir að hafa
skotið til bana Kuhlmann lög-
regluþjón þar í borg.
ali mjög Josaralegur". En gáfur
áans voru óvenju skarpar og skýr-
ir, og enginn hataði meir en hann
■fnislaúst orðagjálfur: „weg mit
lem Klang, wo der Sinn fehlt‘‘
burt heð hljómínn, þegar mein-
ugi' vantar), skrifaði hann einu
inni á spássíuna í bók. „Sjaldan
eit. hann svo í bók. að hann sæi
kki samstundis einhverja mál-
.’illu eða prentvillu“, segir Bjarni
Thorstéinsson, „ . . . og jég veitti
>ví athygli, að þegar hatin opn-
ði bók, breyttist andlit.ssvipur
:ans, og það var því líkast, sem
áann vildi gleypa hana“.
Aðaláhugi hans var málvísi, en
tarf hans fyrir ísland sýnir þó, að
’iann hafði skilning á öðru. Sögu-
öekking hans var -vafalaus (eink-
m Norðurlandasaga), og nokkurt
kvnbragð bar hann á náttúrúvís-
ndi, að því er Bjarni Thorsteins-
on segir. Bókmentasmekkur bans
irðist haf'a verið sjálfstæður, eins
g svo margt í skoðunum hans. En
▼e málvísin yfírgnæfði, sýnir það,
ð í sjóferðinni frá Indlandi til
>anmerkur las hann Corinna eft-
• frú Stael, en samdi þá um leið
yfirlit yfir frönsk sagnorð, en
Api
innbrolsþjófur.
Kalundborg, 28. nóv. FÖ-
Maður einn í Aarhús kærði það
í dag til lögreglunnar, að innbrot
hefði verið framið í hús sitt.
Lögreglan brá þegar við og raiin
sakaði málið, og fundust fing'ra-
för víða um eitt herbergið og
ýmsum munum hafði verið hent
til, en ekki varð þess vart að neinu
hefði verið stolið, nema einni dós
af talkum, og fanst innihaldið úr
henni hingað og þangað um her-
bergið,
Við nánari rannsókn kom það í
ljós, að enginn maður hafði brotist
þarna inn, heldur api, sem rjett
áður hafði sloppið úr búri sínu
í húsi skamt þarna frá. Hann
hafði brotið búrið, komist fram 1
forstofn og sjálfur opnað dyra-
læsinguna að innan og farið ixt.
Hann hefir ekki fundist enn.
Málafærslumönnum
markaður bás.
Berlín 28. nóv. FÚ
Ný rjettarfarslöggjöf er ný-
iega gengin í gildi í Lithauen.
Er meðal annars ákveðið að
dómsmálaráðherra geti ákveðið
málaflutningsmönnum aðseturs
stað. í samræmi við þetta hef-
ir nú 28 málaflutningsmönn-
um verið skipað að flytja burt
úr höfuðborginni Kowno, og
setjast að í stöðvum þar sem
þeirra sje frekar þörf.
Titlar lagðir niður.
Berlín 28. nóv. FÚ
í lögum sem tyrkneska
stjórnin gaf út í gær um nöfn
og titla, er ákveðið að menn
eigi að taka upp forn tyrknesk
ættarnöfn, en að allir titlar, svo
sem Aga, Effendi, Pascha, o. s.
frv., verði lagðir niður. Titlin-
um ,,Bey“ verður einum við-
haldið, en hann á framvegis
aðeins að þýða ,,herra.“
því má reyndar ekki gleyma, að
hann var þá þreyttur maður og
hálfsjúkur.
Það er enginn efi, að vísinda-
þorstinn, aðalástríða Rasks, bar
alt annað ofurliði, og hjá henni
var t. d. lítið rúm fyrir ást til
kvenna. N. M. Petersen, sem var
skólabróðir Rasks og vinur, segir,
að hann hafi á ferðinni frá Ind
landi felt hug til konu í fyrsta og
án efa síðasta. sinn, og var hann
jþá hálfertugur. Nærri því ári eft-
:ir að hann kom heim, skrifáði
hann bónorðsbr.jefið (óg 'fekk
neitún) ; ekki var vefið að flaystrá
því af. Síðar trúlofáðist- hanp ýoi
dóttur Nyerups Garðprófasts e.ú
. ':,v. .V/. OÍJ
su trulotun var a enda étfir
, , .. , ’snt'W'V .ÖS.i
daga, og var þetta honftm ,ekki Ijl
, .íöííáíajaáuLH 0f),«
annars en skapraunar.
'iiJ'-'írs'í
Rask hafði í öndyp^ðu.ætla^sTcýj
að ’némá guðfræpif'eif þao'ýár Íh1
efcki aí áhuga, hJldu? pr^ktis^im
ástæðum. Hann var alls eftSí Kxnú-
„ . iyíausl tUaeJ Ot)„J
inn i tru, ettir ao tTann kojnst.a
A [ $ ■ r9m'! :'i ■ / / 5
legg. Til sanninaámpfkis'jpk, nann'
að sleppa miðnafnj sínu, Kristian.
„svo að eng'ar 'fcmtnar eoá [$0:
ingalégar léifár sfculi,, .yw’ mig
]oða“. Hann breýfti og að öðrn
Hafrið
milli Ungverja og Jngoslafa.
Það hefir lengi verið grunt á
því góða milli Ungverja og Jugo-
slafa. Á undanfömum árum hafa
hvað eftir annað komið fregnir
ttm landamærasbærur, sem kend-
ar voru ræningjaflokkum er rjeð-
ust inn í löndin sitt á hvað. En
til dæmis um það hvað Jugoslöf-
um er illa við Ungverja, er sögð
eftirfarandi saga:
Tveir breskir mentamenn, Al-
fred Geest Gunter, stúdent við há-
skólann í Edinborg og Charles
Suad Campbell stúdent við háskól
ann í London voru á ferðalag'i um
álfuna í sumar og ferðuðust í eig-
in bíl. Hinn 2. ágúst fóru þeir reá
Szeged í Ungverjalandi til Jngo-
slafíu og ætluðu svo að halda
áfram ferðinni snður á Balkan.
Á bílnnm höfðu þeir lítinn bresk-
an fána og auk þess ungverska
veifu, sem annar þeirra hafði
fengið að gjöf á alþjóðaskátamót
inu í Ungverjalandi í fyrra.
Þegar þeir komu yfir landa-
mæri Jugoslafín stöðvuðu landa-
mæraverðirnir þá, : þrifu ung
versku veifuna af bílnum og tætru
hana sundur í smáagnir. Síðan
reyddu þeir Englendingana til
þess að koma með sjer til Horzos,
þ'.r var haldin yfir þeim nær
göngul yfirheyrsla og' leitað va»d-
Tega á þeim sjálfum og allur 'far-
angur þeirra rifinn upp og rann-
sakaður. Þóttu Bretunum þetta
svo óglæsilegar móttökur, að þ .ir
hættu við ferðalagið og sneru heim
aftur.
Sovjet-kosning.
Sú fregtt kethur frá Moskva, að
nýlega hafi farið fram fulltrúa-
kosningar í shwjet í Taschent-
hjeruðunum, én koshingarnar hafi
orðið að ógiída. Ástæðurnar t.il
þéss vortt þær, að tveír þriðju
að hinum kosnu fulltrúum kunnu
hvorki að lesa nje skrifa, en hin-
ir voru „stórbændur“ og prestar,
sem eru andvigir ríkisráðstjórn-
inni.
leyti nafni sínu um þessar mundir
og skrifaði það' Rask, en, áðnr vat
það ritað Rascbystóð þetta r satra-
band.i við r,jettrjt,unáre'ndurbætur
báÚH'; sem hontttff lágn mjög á
hjarta og leiddn til mikillar deilu
og mæðÚ fy?ir háfen slðar, 'ér
hann, þá bilaður á heilsu, t.ók alt,,
sem á móti bfjes, mjög nærri sjer.
l>ó a‘ð þesSar nafnabreytingar
Rasks sjeu eítki ýkja mérkiíegar,
þá svna þæPvél. hve' líáriiT yai'
*.e • , .. *u!»d isoik
heiH 1 gegn og að hann var brpt
af uppreisnarínanni. jjrL, ^ðj’
fram í mörgii öðru- Þ«gar ^fi^; '
tölnðu þýsku eða frönsku ogjJþótt,-
tust af.hafði haun gaman að talajs
nsku. Hveraig löndum hans gekk
ijjjyjja, fylgir ekki sögunni. I
.Vrðuin yar hapn laus við alla upp-
jjwtSndg sargði heint,' það sem hon-
jim b.jó í br.jóst.i, við livérn sem
fthr vrár aði'éigh ; Tkfcí kiinni hann
aH 'dylja 'tilf^íuin^ai* Síúar, ándlit
hjalfffffar 'éfná óg ópíii bók fyrir
þá;,Tshtti þektuTiílhrf 1
líjer að frírman hefSr hvað eft-
iú annað veríð tæpf a hinu veila
í skáplvndi' Rasks, én á íiinn bóg-
inn sagt frá, hinu mikla áhngamáli
iians. sem beitti sálarkröftnm hans
Fjötrar.
Hjeðinn og Jónas frá Hrifiu,
herrar á búsældarjörð,
fara bústnir og breiðir
á beit.með þá rauðu hjörð.
Um eitt er jeg- altaf að hugsa
og aldrei að fullu skil,
hve hjer er af handjárnum rnikið
og hnappheldum orðið til.
Hábundnum hlekkjuðum gripum,
þeir haglega skifta nú,
ef rolluna hlýtur Hjeðinn.
þá höndlar Jóna.s kú.
Að vera járnaður víða,
er vitaskuld alveg rjett,
á höndum og helst á fótum,
því hált er á margri st.jett.
Holt er að hengja sig sjálfur,
af hræðslu við reiddan vönd.
011 biind eru aldeilis ágæt,
nema’ axla- og hjónabönd.
Skítt með íslendingseðlið.
hveF einasti hest.ur veit,
að það er heilnæmt að lroppa.
í hafti —1 í snapaleit.
Og' enginn þarf lengur að efa,
að áhrifin verða góð,
þegar þeir lilekkjuðu hristast,
til heilla landi og- þjóð.
Hver skepna er blíðlega bundin,
frá hífum upp fyrir haus,
en ræktar og rjettlætis vegna.
skal Rauðka ganga laus.
Z.
Belgíudrotning
gengnr í klaustur.
Nýlega kom fregn um það, að
Elisalret, 'bkk.juiirotriÍTig. ‘ í Belgíu,
hefði farið á fund páfa og átt tal
við hann í eirtrúmi. Er mælt að
erindi hennar hafi verið það, að
hún Viljí ganga í klaustuf.
Hjúskapur. í dag verða gefm
taman í hjónaband, frk. Þuríður
Jónsdóttir og OTafur Vilhjálms-
son. Heimili uftgu hjónanna n í
Sriiiðshúsum á Miðnesi.
öilum í eina átt. Viljaþrek hans
bftfir auðs jáanlega verið mikið,
ývo að öðru var hættara að bila en
þvf. vfflrí fátæktin, áhyggjurnar, á
Teyuslan hafa þó verið honum of
þungáT um síðir. í austurferðinn;
iov a8T1díei''á' álvarlega á þeirri
sjúklegu hugmynd, að' hann væri
offfóWtor, séEð' vterí 'uftr líf hans, og
er daþurlegt áð uín það,
þvernig sú villa gát rnyrkvað
þeÚrián heíða huga. Þó að minna
r’irðist lial'n borið é því.^eftir að
hanrr 'kom aftur til Danmerkur, þá.
dru þó nokkur dæmi þess, enda
3» (KT7
g'at það ekki hætt um„ live seinir
landar hans voru að veita • liotium
þá aðstöðu. að hann; fengi að njóta
sín, <en ef honum bauðst eitthvað
eflendis, þá logaði alt í afbrýði
umhverfis hann. Bæði hugar-
ástand hans og íjárhagsástæður
muhu hafa átt mikittn þátt. í því,
að haim skrifaði aldrei hið nrikla
verk um Austurlandamál, sem
menn hjuggust við, en eyddi kröft-
nm sínum í önnur minni verkefni
og gagnslitlar déilur.
Frh.
Btfgxlir
niðursoðnir:
BLANDAÐIR
ÁVEXTIR,
APRIKÓSUR,
PERUR,
FERSKJUR.
FÍKJUR.
L Brynjðlfsson
& Kvaran.
E.S. LYRH
fer hjeðan í dag' kl 6 síðdeg-
is til Bergen ura Vestmanna-
eyjar og Thorshavn.
Flutningur tilkynnist fyr-
ir hádegi í dag\
Farseðlar sækist f.yrir
samá tíma.
Hlc. Blamasois s Smlth.
Nýkomið:
Satin, margir litir, Silkiefni ^ í
telpukjóla, Blússur og pil.-j.
Krakkapeysur og felt pils, Flanél
og TJllarkjólaefni,
Alt með sanngjörnu verði.
tferslun
Hðlmfr. Hrlstlánsdðltlr.
Bankastræti 4
iySe* rft
Eldsins, sem ert orðinn var
ef að saman skylli, j
Asbest láttu allsstaðar
og það kemst á milli.
rciír
4
IJX
Á meðan
m
4
tiýr fiskur fæst ekki, er nauðsjn;.^
legt að kaupa frosna kindalifur.
Kanpffela^
BorgfftrlH nga.
Sími 1511.