Morgunblaðið - 06.03.1937, Page 5
Laugardagur 6. mars 1937.
URVAL — —
nýrra kápuefna í
vorkápur og dragtir
Ódýr Crepe de Chine í fóður.
Hnappar og spennur.
CHIC-
Aðeins fáein •eintök
ei'tir af Mnum vin-
sæl u
Úrvalssögum
eftir
Maupassant.
Verð ib. kr. 6.00
Verð ób. kr. 4.00
Fyrirliggfandi:
Kandfs, sv
Eggert Knstjánsson 5 Co,
Sími 1400.
Dansleikiir
verður haldinn í K. R.-húsinu laugardaginn 6. mars kl. 10 e. m.
Gömlu og nýju dansarnir. — Hin vinsæla hljómsveit K. R. hússins
;spilar fyrir dansinum. Steppdansari, svartur sem sót, sýnir listir sín-
a,r. Hver mundi hann vera? — Takmörkuð verður sala aðgöngumiða
Jiannig, að allir geti skemt sjer sem best. — Tryggið yður því að-
.göngumiða í tíma. — Húsinu lokað kl. 12. — Aðgöngumiðar seldir
eftir kl. 4 á laugardag í K. R. húsinu og kosta kr. 2.50.
------------Allur ágóðinn rennur til Vetrarhjálparinnar.--------------
MORGUNBLAUi,
&
Æskan og sljórnmálin.
Hví öfundast rauðu flokk-
arnir við stærsta æsku-
lýðsfjelagið, Heimdall?
Atíu ára afmæli sínu,
um miðjan febrúar,
sýndi Heimdallur,
fjelag ungra Sjálfstæðis-
manna í Reykjavík, borgar-
búum og öllum landslýð,
hversu djúp ítök og sterkt
f.ylgi Sjálfstæðisflokkurinn
á meðal æskulýðs höfuðstað-
arins. Hann hjelt mjög fjöl-
mennan afmælis- og aðal-
fund, hann hjelt útbreiðslu-
fund í Varðarhúsinu fyrir
troðfullu húsi reykvískra
æskumanna og við frábær-
lega góðar undirtektir. f
sambandi við afmælið gengu
inn í fjelagið 100 nýir fje-
lagar og margir hafa innrit-
að sig síðan.
Fjelagið hjelt hinn mynd-
arlegasta afmælisfagnað að
Hótel Borg þ. 20. febr., og
gaf út vandað afmælisrit,
sem þegar hefir náð mikilli
útbreiðslu og verið mjög vel
tekið. Heimdallur, sem er
fjölmennasta stjórnmálafje-
lag ungra manna hjer á
landi, sýndi með þessu mátt
sinn og hann baráttuvilja
sem með fjelagsmönnum
býr.
Það þarf því engan að undra
þótt andstæðingar og öfundar-
menn Heimdallar fyltust ugg og
ótta er þeir sáu hinn mikla vöxt
og viðgang fjelagsins. Sá ótti er
skiljanlegur og mannlegur, er þeir
sjá fylgi æskunnar hrynja undan
sjer og hina ungu menn skipa sjer
í fylkingarraðir Heimadallar. —
Þessu hefðu þeir átt að taka eins
og menn með því að efla og auka
sína málefnabaráttu til að vinna
æskuna á sitt band. En til þess
höfðu þeir ekki manndóm. í stað
heiðarlegrar bardagaaðferðar
grípa þeir til síns venjulega og
viðurstyggilega meðals: Lyga frá
rótum og rógburðar.
Forgöngu um þessar svívirði-
legu herferð gegn Heimdalli hefir
málgagn Framsóknarmanna, Nýja
dagblaðið, haft. Er þar einkum
tvent tínt til, annars vegar áburð-
ur um óreglu á afmælishátíð fje-
lagsins, og hins vegar dylgjur um
einræðis- og ofheldistilhneigingar
ungra Sjálfstæðismanna í sam-
bandi við fánalið Heimdallar.
Verða nú hvorn þessara atriða
gerð skil.
Er áfengisnautn
flokksmál?
Nýja dagblaðið reynir að koma
þeim stimpli á Heimdall og Sjálf-
stæðisflokkinn í heild, enda hefir
fyr verið vegið í þann sama knje-
runn, að Sjálfstteðismenn sjeu hin
ir grófustu misneytendur áfengis
og drykkjumenn. Blaðið ber það á
Heimdall að afmælishátíð hans
hafi verið „hin óvirðulegasta ó-
reglu- og drykkjuskaparsam-
kunda“. Er þetta einn liður í
þeirri rógsherferð, sem öfund
rauðliða yfir gengi Heimdallar
hefir hleypt af stað.
En áður en þessari í senn fyrir-
litlegu og- fáránlegu staðhæfingu
er svarað, skal á það bent hversu
aðstaða Framsóknarflokksins er
til áfengismálanna.
Sjálfstæoismönnum er það að
vísu mjög um geð að þurfa að
taka upp skrif um slík mál sem
þessi. Þeir fyrirlíta þá auvirði-
legu bardagaaðferð, sem Jónas frá
Hriflu og kögursveinar hans hafa
leitt inn í íslenska stjórnmálabar-
áttu, að lepja upp persónulegar
dylgjur og slúðursagnir. En þeg-
ar þessir sorppenuar halda áfram
látlaust slíkum rógi, þá er ten-
ingunum kastað, og Sjálfstæðis-
menn verða að svara eins og á þá
er yrt.
Framsóknarflokkurinn lxefir svo
veika aðstöðu og hlettótta fortíð
sinna eigin manna með að dragn-
ast, að úr þeirri átt skyldi menn
síst vænta þess að ofnautn áfengis
yrði gerð að flokksmáli og notuð
sem árásarefni á Sjálfstæðisflokk-
inn. Ef af bálfu þingmamia hefir
Amrið valdið hneyksli innan þings
og utan fyrir ölæði, þá er þess
fyrst að leita innan Framsóknar-
flokksins. Framsóknarflokkurinn
hefir haft forgöngu um það —
og mun þar hafa nokkra sjerstöðu
meðal stjórnmálaflokkanna, — að
senda háttsetta höfðingja úr
fylgiliði sínu út fyrir pollinn
til afvötnunar á þar til gerðar
stofnanir erlendis. Og Framsókn-
arflokkurinn á þann Leggjabrjót,
sem vann sjer það til frægðar að
fótbrjóta mann í ölæði.
Skal nú vikið að afmælishátíð
Heimdallar. Hefir áður verið ítar-
lega skýrt frá henni í blöðum
Sjálfstæðismanna, og ber öllum
saman um, að hátíð þessi hafi ver-
ið eitt hið veglegasta og sköru-
legasta samsæti, er hjer hefir ver-
ið háð um langt skeið. „Þeir fáu
sem sóttu samsætið“, á máli Nýja
dagblaðsins, voru um 500 manns.
Um það er borið, bæði af gestum
öllum, þjónum hótelsins og öðrum,
að áfengisneysla hafi verið þar
með minna móti, og þeir er til
þekkja segja, að síst bafi meira
borið á drykkju þar heldur en í
samsæti Framsóknarmanna kvöld-
ið áður. Enda er það vitanlegt að
ýmsum innan þess flokks þykir
góður sopinn og skal eigi frekar
út í það farið en þegar er gert,
og er það af hlífð við Framsókn-
armenn, að eigi er gjörr skýrt frá
ýmsum samsætum og „hófum“,
sem þeir hafa haldið fyr og síðar.
Alt skraf blaðsnepilsins um ó-
reglu og drykkjuskap í þessu sam
sæti, áflog og illindi fánaliðs-
manna og aðrar slíkar dylgjur,
eru staðlausir stafir og ósvífinn
rógburður. Það eina, sem fótur
er fyrir er það, að einn valinkunn
ur fjelagsmaður, sem öllum er
kunnur sem mesta prúðmenni, var
rekinn út að skipun hótelstjór-
ans, vegna orðasennu þeirra að
sögn.
Var þetta að allra dómi, er til
sáu, gersamlega ástæðulaust.
Fánalið Heimdallar á að vernda
virðingu fánans.
Ut af hinu endurskipulagða
fánaliði Heimdallar hafa rauðu
sorpblöðin fylst hinni mestu heift.
Ausa þau fúkyrðum yfir fánaliðs-
menn og telja liðið stofnað til of-
heldis- og hryðjuverka. Kyrja
þau bæði sama sönginn Nýja I)ag
blaðið og málgagn kommúnista.
Hvern hvítan mann hlýtur að
klígja við slíkum svigurmælum
frá glæpamönnunum frá 9.
, nóv. 1932 og aðdáendum blóðdóm-
anna og morðanna í Moskva. Og
getsakir og glamuryrði bindindis-
postulans við Nýja Dagblaðið, sem
lofar og vegsamar hverja einustu
svívirðingu, hvert einasta ofbeldis
og hermdarverlc stjórnarflokk-
anna, og smjattar á öllum þeirra
ósvífnustu lýðræðisbrotum og
landráðaverkum, getur engiim
tekið alvarlega. Er það sameigin-
legt bindindisfrömuðunum Þóramí
þessum og Sigfúsi með sultardrop
ann, að í stað áfengisneyslu
drekka þeir sig daglega blindfulla
af þeirri ólyfjan, er rógmælgi
nefnist. Við slíka menn er eigi
unt að eiga orðastað.
En fyrir bindindishreyfinguna,
sem ritstj. N. Dagbl. þykist vinna
fyrir, er það mjög vafasamur
gróði að hafa slíkan rógbera og
ritfífl fyrir málsvara. Þegar mað-
ur, sem við hvert tækifæri hreyk-
ir sjer í útvarpi og á mannfund-
um til að prjedika bindindismál,
viðhefur jafn svívirðilegan mál-
fiutning, hlýtur það að fæla heið-
virða menn frá þeim málstað er
hann boðar. Því það er altaf til
ills góðum málstað, að hann sj?
fluttur með rógi og lygum og af
lítilmennum.
En um fánalið Heimdallar, sem
vakið hefir aðdáun og ánægju
allra unnenda íslensks þjóðernis,
skal það sagt, að verkefni þess
er fyrst.og fremst að halda vernd
arhendi um virðingu og sæmd
hins íslenska fána. Þess er líka
full þörf, þegar liðsmenn hinna
rauðu flokka gera sjer leik að því
að svívirða íslenska fánann.
Og það munu allir viti bornir
menn viðurkenna, að einkennisbú-
inn æskulýður eins og fánalið
FRAMH. Á SJÖTTU SÍÐU.