Morgunblaðið - 06.03.1937, Page 8

Ta U 2 G U N ö L A t' i >
8
Laugardagur 6. mars 193171

'aup&áísjiuc SUAjfnttin^av
Ðogbókarblöð Reykvíkings
Húsmæður! Daglega nýr
fiskur til að sjóða, í fars og að
steikja. Fisk & farsbúðin,
Þórsgötu 17. Sími 4781.
Molasykur 0.55 pr. kg. Strau-
sykur 0.45 pr. kg. Kaffi (Kaa-
ber) 0.95 pr. pk. Export LD
0.65 pr. stk. Smjörlíki ódýrt og
Islenskt bögglasmjör, gott og
ódýrt. Þorsteinsbúð, Grundar-
stíg 12, sími 3247.
Hveiti Alexandra og fleiri
ágætar tegundir, í 10 pd. pok-
um og lausri vigt. Ódýrt í Þor-
steinsbúð. Sími 3247.
Silkisokkar, svartir og mis-
litir á kr. 1.90 parið, í verslun
Ingibjargar Johnson.
Til sölu notaðar bifreiðar. —
Heima 5—7. Sími 3805. Zop-
honías.
Vjelareimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupi íslensk frímerki hæsta
verði og sel útlend. Gísli Sig-
urbjörnsson, Lækjartorgi 1. —
Opið 1—4.
Kaupi gull og silfur hæsta
verði. Sigurþór úrsmiður, Hafn-
arstræti 4.
Húsmæður. Hvað er pönnu-
fiskur? Kostar aðeins 50 aura.
Bæjarins besta fiskfars 50
aura. Fiskpylsu- ogMatargerð-
in, Laugaveg 58, sími 3827.
Geílurnar komnar aftur, og
saltaðar kinnar. Fiskbúðin
Frakkastíg 13.
i--------------------------------
Filadelfíusöfnuðurinn. Sam-
koma í Varðarhúsinu á sunnu-
daginn kl. 5 síðdegis. I Skerja-
firði, gamla barnaheimilinu á
laugardagskvöld kl. 8V2-
Ameríkanar kalla liana, ér
ein mest umtalaða konan í U. S.
A. um þessar mundir.
Hún heitir Norma Parker og er
Ijómandi fögur ásýndum. En hún
hefir skotið íbúum New York
skelk í bringu, með því að koma
þjótandi inn í nokkur veitinga-
Friggbónið fína, er bæjarins hús þar í borginni, með skamm-
besta bón. j byssu í hendi, og ógna mönnum
| til þess að láta af hendi innihald
peningakassans.
*
Þannig gekk hún á milli veit-
ingahúsanna, uns hugaður gest-
j gjafi tók sig til og þreif af henni
byssuna. En þá kom það í ljós,
að byssan var ekki annað en
barnaleikfang!
Kænska konunnar kemur fram
á mörgum sviðum.
vartklædda stúlkan“, eins og j gott, að þær hefðu laglega söng-
rödd.
*
Krónu miðdagur frá kl. 12-
9 á Heitt og Kalt.
2Cusnœ<!&
1—2 herbergi og eldhús, í
Austurbænum, vantar 14. maí.
;Nokkur fyrirframgreiðsla getur
j komið til greina. Tilboð auð-
ikent ,,Gott hús“, sendist Morg-
' unblaðinu.
Sólrík íbúð, 3 stórar stofur
og eldhús, í nýju húsi, með öll-
um þægindum, óskast til leigu
14. maí n.k. Tilboð merkt íbúð
sendist Morgunblaðinu fyrir 16.
þ. mán.

Tveir útstillingarkassar til
-siHu. Sápubúðin, Laugaveg 36.
Lernen Sie Deutsch sprachen!
Lærið lifandi málið. dr. phil.
Eberhard Dannheim. — Sími
3145.
Konur sinna yfirleitt margs-
konar störfum í Ameríku.
Ein nýjasta staðan, sem konur
þar í landi gegna, er að skemta
gestum og liðsinna þeim á alla
lund á járnbrautarferðalögum.
Um daginn var auglýst eftir
ungum stúlkum í stöðu þessa á
þessa leið;
Þrjár ungar stúlkur, ein rauð-
hærð, ein dökkhærð og ein ljós-
hærð, geta fengið atvinnu.
Þær verða að vera aðlaðandi,
kunna góða mannasiði og vera
skemtilegar og ræðnar. Eins væri
Stúlkur þessar eiga að vísa far
þegum til sætis og skemta þeim
meðan á ferðinni stendur, tala við
þá, og yfirleitt gera þeim lífið og
ferðina eins þægilega og frekast
er unt.
Leikkonan Augastine Lepayer
í Párís hjelt um daginn há-
tíðlegt 95 ára leikaraafmæli sitt.
Hún er fædd árið 1840, og byrj
aði að leika tveggja ára gömul.
Yfirgaf hún aldrei upp frá því
leiksviðið, bangað til aldurinn
neyddi hana til þess.
Nú dvelur hún á elliheimili fyr-
ir gamla listamenn.
*
Kona ein í Vínarborg hefir
sótt um skilnað við mann sinn
vegna þess, að hún segist hvort eð
er vera ekkja — frímerkjalbúms-
ekkja“, eins og hún kallar það.
Fyrir fimtán árum giftist hún
manni sínum, og alt gekk vel.
En svo fór hann að safna frí-
merkjum og síðan vanrækir
hann hana gersamlega!
*
Verðmæti dýra getur verið mik
ið. Það sýnir best skýrsla
yfir dýrin, í dýragarðinum í
London árið 1936, sem jafnframt
metur öll dýrin til fjár.
Samkvæmt henni er „Felix“,
indverskur nashyrningur, aðal-
skepnan í garðinum. Hann er
mrtiun á 1000 pund — 22. þús.
krónur. En afríkanskur nashyrn-
ingur er talinn vera 800 punda.
virði.
Gorillaapahjón ein þar í garð-
inum hafa kostað 700 pund hvort.
I En nú, eftir að þau hafa vanist
\ loftslaginu, eru þau metin á 1000-
‘ pund hvort..
Ljón hafa ekki verið í sjerlega
miklu verði í seinni tíð. Einu.
sinni kostuðu þau 100 pund, 2,20(1-
krónur. En nú er hægt að fá þau
fyrir 10 pund.
Skjaldbökur eru aftur á móti
altaf að hækka í verði. Kemar
það af því, að eftirspurn eftir
skjaldbökum hefir vaxið stórum;
á síðustu 25 árum.
*
í San Francisco eru jarðskjálft-
ar mjög tíðir, eins og kunnugt er.
A heimili einu þar í borginni var-
stúlka ein, sem var mesti hrak-
fallabálkur, og braut alt, sem hún
snerti á. Einu sinni sem oftar„
þegar miklir jarðskjálftar gengrr
yfir borgina, kom húsmóðirin
hlaupandi fram í eldhús og hróp-
aði:
„Lísa, hvað ertu nú að brjótar,œ
Sími 1380.
LITLA BILSTOÐIN -
Opin allan sólarhringinn.
nokkuð stór
Gulrófnr,
góðar og ódýrar
í heiium pokum og
smásölu.
Þorsfeinibáð
Grundarstíg 12..
Sími 3247.
Auglýsingasími Morgunblaðsins er 1600.
ROBERT MILLER:
SVNDIR FEÐRANNA.
Þenna dag fór hún ekki til þess að hjálpa Miss
Tylor, en bað föður sinn að færa henni þau skilaboð,
að hún hefði höfuðverk og gæti ekki komið.
„Hvað hefir komið fyrir, Johnson?“, spurði Miss
Tylor og horfði hvast á hann. „Jeg sje að það er annað
og meira en höfuðverkur, sem er að henni“.
„Jeg veit það ekki, Miss Tylor. Mjer hefir hún ekki
sagt annað en að það væri höfuðverkur“, svaraði gamli
maðurinn hæglátlega.
Um kvöldið var hann aftur á verði á bak við kýprus-
trjen. En í þetta sinn hafði hann eikarlurkinn ekki
með sjer. Hann þóttist viss um, að nú þyrfti hann ekki
á honum a^ halda. Enda varð sú raunin á, að varla
voru liðnar meira en 15 mínútur, þegar Jane sat ein
eítir á bekknum og grjet sáran. Walther hafði als
e4cki viljað trúa henni, þegar hún sagði honum, að
búið væri að stela skjölunum. Hann hafði þrábeðið
hana með blíðuorðum og atlæti að fara og sækja bögg-
ulinn, því að hann hjelt, að það væri kænskubragð hjá
henni að vilja ekki sleppa honum.
Hún kastaði sjer grátandi fyrir fætur hans og reyndi
að fullvissa hann um, að skjölin væru ekki lengur í
fórum hennar. En hann hratt henni hranalega frá sjer
og æddi á burtu öskuvondur.
Gamli maðurinn vissi ekki sitt rjúkandi ráð. Tárin
streymdu niður kinnar hans, en hann þorði hvorki að
gefa sig fram, eða fara, af óttanum við það að hún
kynni að gera tilraun til sjálfsmorðs í annað sinn. Og
hann skildi vel, að Jane tæki nærri sjer að láta hann
sjá sig í auðmýkt sinni og niðurlægingu.
Loks stóð hún á fætur og gekk hægt upp að húsinu.
Ilann gekk hægt á eftir henni, og þegar hann heyrði
hana loka glugganum á eftir sjer fór hann inn til sín.
Honum kom ekki dúr á auga alla nóttina, því að hann
vakti yfir Jane og hlustaði eftir minsta hávaða, sem
barst innan úr herbergi hennar eða utan að.
Daginn eftir sagði Jane við föður sinn að hún ætl-
aði að heimsækja vinstúlku sína í Hastings, og þaðan
ætlaði hún beina leið á skólann.
Faðir hennar reyndi ekki að telja um fyrir henni.
Hann sá, að það var henni fyrir bestu að komast sem
fyrst burt frá Walther.
Um kvöldið fylgdi hann henni á járnbrautarstöðina.
Hún stóð teinrjett, með hörkusvip á fölu andlitinu og
veifaði til hans, þegar lestin brunaði af stað. *
Þegar Johnson kom heim, fór hann rakleiðis inn í
herbergi sitt og læsti að sjer hurðinni. Síðan dró hann
gluggatjöldin fyrir gluggana og tók fram skjölin, sem
höfðu nú að öðru sinni hrakið Jane að heiman. En
hann sá ekki annað á skjölunum en Jane hafði gert.
Honum skildist, að þetta væru reikningar, sem hljóð-
uðu upp á stórar fjárupphæðir, sem höfðu einhvern-
tíma verið borgaðar Sir David fyrir vistir til hersins í
Belgíu. En honum datt auðvitað alls ekki í hug, að
þessar vistir hefðu aldrei verið sendar þangað.
Þó var hann ekki í neinum vafa um, að skjölin
væru hættuleg fyrír Sir David, fyrst ráðsmaðurinn
þóttist geta þvingað hann til þess að láta af hendi
óðalið við sig, eða erfðarjettinn til þess, með þeim.
Garðyrkjumanninum var enn í fersku minni koman
að Westend fyrir tæpum 10 árum. Þá var hann ný-
sloppinn úr fangelsi í London. Þar hafði hann setið í
tvö ár, ákærður fyrir morðtilraun á besta vini sínum,
sem hafði verið elskhugi konu hans.
Þá hafði Sir David hiklaust tekið hann í þjónustu
sína, og hjálpað honum til þess að fá leyfi til þess að
að breyta um nafn. Það var líka Sir David, sem hafði
sjeð um það, að hann fekk að hafa lítlu dóttur síhai.
hjá sjer. Konan hafði farið með vini hans til Ameríku-
og var nú dáin.
. Og í öll þessi ár hafði Sir David verið honum góður
og- hjálpfús húsbóndi og aldrei minst einu orði á for-
tíðina.
Johnson gamli vafði skjölunum aftur saman og batt
bandi utan um, svo að böggullinn leit út alveg eins og
áður. Síðan gekk hann upp að óðalssetrinu og spurði.
eftir Sir David.
Honum var vísað inn á skrifstofuna og beið þar
stundarkorn. Böggulinn geymdi hann innan undir
frakka sínum.
Eftir nokkrar mínútur kom Sir David inn. Honum
hafði hrakað mikið í seinni tíð. Aður var honn sterk-
legur á að Iíta, vöðvamikill og bar sig vel, en nú var
hann orðinn þunglamalegur og álútur. Augnaráðið var
orðið undarlega flöktandi og breiðar gráar rákir komn-
ar í liár hans.
„Jæja, Johnson, hvernig líður yður ?“, spurði bann,
um leið og hann settist í hægindastól sinn. „Fáið yður
sæti“. Hann benti á stól, sem var á móti birtunnl. Þar
var hann vanur að láta menn sem komu í erindi til
hans sjta, svo að hann sæi vel framan í þá.
„Yel, þakka yður fyrir, Sir David. Jeg kom til þess
að afhenda yður böggul með skjölum, sem jeg held að
sjeu best geymd hjá yður“, sagði Johnson og tók
böggulinn og lagði hann á borðið fyrir framan Sir
David.
En hann flýtti sjer að standa á fætur og þreif bögg-
ulinn. Hann starði á hann um stund og sagði síðan
með hásum rómi:
„Er þetta böggullinn — sem — sem —hann gatr.
ekki sagt meira.
En Johnson svaraði: