Morgunblaðið - 21.03.1937, Blaðsíða 8

8

fr,
4
K.
m X # 1*
í #«#•>
Húsmæðurl Eón, sem þið
megið treysta að ekki skemmi
húsgögn yðar, fáið þið í bif-
reiðaverslun Haraldar Svein-
bjamarsonar, Laugavegi 84.
Erfðafestuland, lítið eða ekki
ræktað, óskast. Upplýsingar í
síma 3289.
Bamasokkar allar stærðir,
ljósir litir frá kr. 1.65 parið.
Dömusokkar í úrvali fiá 2.90
parið. Versl.. Dyngja.
Hveiti í 10 punda ljerefts-
pokum frá kr. 2.40. Smjörlíki
ódýrt og alt til bökunar best að
kaupa í Þorsteinsbúð, Grundar-
stíg 12. Sími 3247.
Ágætt bögglasmjör og sauðá-
tólg. Kjötbúðin Herðubreið. —
Hafnarstræti 18. Sími 1575.
Frosin lambalifur. Kjötbúðin
Herðubreið, Hafnarstræti 18.
Sími 1575.
Káputau, sjerstaklega falleg
og góð. Dragtaefni — Kjóla-
tau í úrvali. Satin í kápufóður
og fleira frá 2.95 pr. meter.
Versl. Dyngja.
Silkisatin í mörgum litum frá
4.75 mtr. Einnig Crepe í ljós-
um og dökkum litum. Georg-
ette, munstruð og einlit í miklu
úrvali, frá 2.80 pr. mtr. Versl.
Dyngja.
Nærfatasilki, einlit og r'suð.
Hvítt flúnel. — Silkiljereft —
Versl. Dyngja.
AiUilGUNtíLAt'. '
Sunnudagur 21. mars 1937*
Til sölu nokkrar notaðar bif-
reiðar. Heima 5—7 e. m. Sími
3805. Zophonías Baldvinsson.

wmm
fUr*.>n;a, íást best&j
sen, Klapparstíg 29
. rtups í’nidfan kopar.
” KI■■■ :>parstlg 29.
Stúlka óskast strax hálfan
daginn sökum veikinda annarar.
Valu . Upplýsingar^ Óðinsgötu 23.
.1
Dönsk stúlka
óskar eftir!
Satin í peysuföt — Svartur innanhússtörfum, kemur með
Lastingur — Slifsi — Svuntu- Gullfossi næst. Tilboð auðkent
silki — Kvenbrjóst
Versl. Dyngja.
• Millipyls. „Stúlka“, sendist' Morgunblað-
inu.
Hraðfrystur fiskur, beinlaus
og roðlaus, 50 aura V2 kg- Pönt-
uaarfjelag Verkamanna.
Kaupi isiensk frímerki hæsta
verði og sel útlend. Gísli Sig-
urbjörnsson, Lækjartorgi 1. —
Opið 1—4
Kaupi giill og silfur hæsta
-rðj. Sigurþór úrsmiður, Hafn-
arstræti 4.
Klæðaskápar einsettir og tví-
settir, og margt fleira af ódýr-
um húsgögnum, tökum einnig
r.otuð húsgögn upp í viðskifti.
ódýra Húsgagnabúðin, Klapp-
arstíg 11. Sími 3309.
Fótsnyrting. Unnur Óla-
dóttir, Nesi. Sími 4528.
Plissering, húllsaumur og yf-
irdektir hnappar í Von'arstræti
12.
Otto B. Arnar, Icggiltur Ú!
varpsvirki, Hafnarstræti 19. —
Sími 2799. Uppsetning og við
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Geri við saumavjelar, skrár
og allskonar heimilisvjelar. H.
Sandholt, Klapparstíg 11. Sími
2635.
Rúgbrauð framleidd úr besta
danska rúgmjöli (ekki hinu
sönduga, pólska rúgmjöli).
Kaupf jelagsbrauðgerðin.

Hjón, sem hafa dvalið er-
lendis óska eftir tveggja her-
bergja íbúð, með þægindum, 1.
apríl. Tilboð auðkent „1.
apríl“, sendist Morgunblaðinu.
Betania. Samkoma í kvöld
kl. 8i/a. Jóhann Hannesson Fundur í yngri deild K. F.
cand. theol. talar. Allir vel- U. K. í dag kl. 4. Allar ungar
komnir. stúlkur velkomnar.
Heimatrúboð leikmanna Hverf-
isgötu 50. Barnasamkoma í dag Slysavamafjelagið, skrifstofx
kl. 2 e. h. Almenn samkoma kl. Hafnarhúsinu við Geirsgöto
8 síðd. Allir velkomnir. Seld minningarkort, tekið mói
Friggbonið fína, er bæjarina gJÖfum, áheitum, árstillögun
besta bón. m. m.
Málverkasýning J óns Þor-
leifssonar í vinnustofunni í Blá-
túni, opin á sunnudögum frá
kl. 2—7. Sími 4644.
iMgasími Morgunblaðsins er 1600.
ROBERT MILLER:
SYNDIR FEÐRANNA.
undan var gengið, með því að sýna honum látnum
heiður.
Þenna sama dag kom Bessy frænka og maður henn-
ar. Bessy frænka var frámunalega elskuleg við Elísa-
hetu og vildi fyrir hvern mun fá hana með sjer til
London eftir jarðarförina og láta hana dvelja hjá sjer,
meðan hún væri að komast yfir sárasta söknuðinn.
Bessy frænka var heldur lágvaxin, mjög fjörleg
kona, með lítil brún augu, sem voru altaf á iði og
voru sjerstaklega næm á leynda galla hjá náunganum.
Aðmírállinn var fjörgamall og lá við, að hann væri
farinn að ganga í barndóm.. Hann fekk aðeins ein-
stöku sinnum að fara í samkvæmi og smá ferðalög
með konu sinni, til þess að það skyldi ekki gleymast,
að hún var aðmírálsfrú. Þá var hann jafnan í við-
hafnarbnningi, með stóran þrístrendan hatt og vakti
mikla eftirtekt. Hann var maður fámæltur og þegj-
andalegur.
Elísabet þakkaði boðið, en sagði að hún vildi heldur
vera á Westend. En þá mnndi hún alt í einu eftir því,
að það væri ekki lengur heimili hennar, frá þeirri
stundu, að erfðaskráin hefði verið lesin upp.
Hún tók því þann kostinn að segja Bessy frænku
alla málavöxtu. Bessy frænka varð í fyrstu mállaus af
undrun og vonbrigðum. Allar ráðagerðir hennar um
það, að fá Elísabetu — og peninga hennar — inn í
hina tiginmannlegu, en langt i frá ríkmannlegu til-
vern sína fóru þá út um þúfur. En þegar húit
var búin að jafna sig eftir vonbrigðin sagði hún í
kuldalegum róm, að hún samhrygðist Elísabetn inní-
lega og að hún vonaði, hennar vegna, að henni tækist
að fá einhverja atvinnu. v
Miss Tylor hafði verið viðstödd samtal þeirra og
hún hafði mætt augnaráði Elísabetar með miklum
skilningi. Þær tóku báðar eftir þv' að frá þessari.
stundu var Bessy frænka stöðu gt á stjái kringum
Walther og bað hann blessaðan að heimsækja þau hjón-
in, þegar hann kæmi til London.
Við kvejðuathöfnina, sem hafði farið fram úti á
grasfletinum, hafði bæði presturinn og Walther rakið
æfisögu Sir Davids og sjerstaklega talað um dygðir
hans og fagurt líferni. Að kveðjuathöfninni lokinni,
settist Walther npp í sama bíl og aðmírálshjónin og
Elísahet, og þegar ekið var af stað á eftir kistunni,
fekk hann sjer sæti við hlið hennar.
Elísabet vöknaði um augu, þegar vinnumennirnir á
óðalinu gengu að bílnum, með Johnson gamla í broddi
fylkingar, og lögðu sveiga í kringum ldstuná. Johnson
gamli táraðist, og það var auðsjeS, að hinir daglauna-
mennirnir syrgðu líka góðan vinnuveitanda. Sir David
hafði líka ávalt verið viðbúinn að rjetta þeim er til
hans leituðu hjálparhönd.
Elísahet sat með vasaklútinn fyrir augunum, eftir
að hún var ltomin upp í bílinn. Það var ekki fyr en
bíllinn fór af stað, að hún visi, að það var Walther,
sem sest hafði við hlið hennar. Hún hjelt að það hefði
verið Miss Tylor, en þegar hún sá, að það var Walther,
flýtti hún sjer að segja:
„Þetta gengur ekki Walther, Miss Tylor verður að
sitja hjer“.
„Þú sjerð, að hún kemst ekki fyrir í þessum bíl, enda
kom jeg henni fyrir í bílnum hjá Georg“, sagði hann
þurlega.
Georg hafði komið til hennar og fært henni kveðjn
frá föður sínum, en síðan strax dregið sig í hlje.
Elísabet settist eins langt upp í horn í bílnum og
hún komst. Hún sat þegjandi alla leiðina og horfði út
yfir landslagið, sem þau óku framhjá. Hún sá stöðngt
fyrir sjer hið rannsakandi augnaráð Georgs, er hann
hafði litið á hana fullur samúðar.
— Hvað ætli hann hugsi, þegar hann sjer, hvernig
farið er með Miss Tvlor, hugsaðí hún.
Þegar búið var að ltoma kistnnni fyrir í kapellunni,
flýttu allir sjer að bílminm aftur, en Elísabet gekk til
Miss Tylor og sagði hæglátlega.
„Má jeg sitja í bílnum hjá þjer, Miss Tylor?“
„Já“, sagði Miss Tylor. Hún skildi strax, að Elísabet
vildi bæta fyrir ókurteisi Walthex’s. Síðan bætti hún
við: „Georg Fuller bauð mjer sæti í sínum bíl —
þarna er liann“.
Georg kom til þeirra, og Miss Tylor sneri sjer strax
að lionum og sagði:
„Elísahetu langar til þess að vera í bíl með mjer. Er
rúm fyrir hana líka?t(
„Já, auðvitað“. Hann hjelt hurðinni opinni fyrir
þeim og þau settust öll inn í bílinn. Rjett í því kom.
Walther að og ságði:
„Elísabet, frænka þín óskar þess, að þú verðir í okk-
ar bíl“.
„Segðu henni frá mjer, Walther, að jeg vilji heldur
vera hjá Miss Tylor“, svaraði Elísabet með augnaráði,
sem sýndi glögglega alla andúð hennar á lionum.
Walther hneygði sig þrjóskulega og gekk á burt.
9. KAPlTULI.
Elísabetu fanst jarðarfarardagurinn ömurlegur og
langur. Hún liafði aldrei verið við jarðarför fyr, en
hún furðaði sig á því, hve gestirnir, seiix voru um
fimtíu, voru glaðlegir yfir borðum að jarðarförinni
lokinni, því að þegar leið á máltíðina, hófust samræð-
ur, næstum því eins fjörugar og um venjulegt gleði-
samkvæmi væri að ræða. En eftir matarveisluna hjelt
hver heim til sín. Allir vissu að kl. 7 átti að lesa upp
erfðaskrána.
Bessy frænka og aðmírálsfrúin sátu í djúpnm hæg-
indastólum sitt hvorum megin við hið dökka eikar-
skrifborð í skrifstofu Sir Davids. Málafærsiumaðurinn
og Walther sátu hlið við hlið við einn euda borðsins,
og andspænis þeim sátu Elísabet og Miss Tylor. Uti
í liorni lijá glugganum sat Johnson gamli, sem hafði
verið beðinn að vera viðstaddur, og var hann mjög-
hrærður á þessari hátíðlegu stundu.
Otis málafærslumaður byrjaði að lesa hinn venju-
lega formála hægt og í tilbreytingarlitlurn róm. En.