Morgunblaðið - 03.01.1939, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 3. janúar 1939.
Fasteignaskattur.
Samkvæmt lðgum um tekjur bæjar-
og sveitarfjelaga 31. desember 1938 og
reglugerð bæjarstjórnarinnar í ISeykja-
vík staðfestri 22. nóvember 1938 verður
fasteignaskattur til bæjarsjóðs, með
GJALDDAGA 2. JAKÚAR 1939, sem bjer
segir:
Af byggingarlóðum 1 °/o
Af öðrum lóðum og
löndum % °/o
Af húsum og niann-
virkjum 1 °/o
Leigulóðir eru skattskyldar á sama
bátt og eignalóðir og greiði leigjandinn
skattinn.
Gjaldaseðlar árið 1939 hafa nú verið
bornir til gjaldenda og eru búseigendur,
og aðrir eigendur fasteigna, svo og lóðar-
leigjendur beðnir að gera bæjarskrif-
stofunum aðvart ef, þeim hefir ekki bor-
ist gjaldaseðill.
GJALDDAGI FASTEIGNASKATTSINS
VAR 2. JANÚAR.
Borgarritarinn.
Af fasteigna-
mats verði
eignanna
Goíd Ttledal
HVEITI
140 lbs.
i
10 lbs.
Fyrirlig'gjandi
H. BENEDIKTSSON & CO.
Sími: 1228.
Verðlag á kartöflum
Útsöluverð Grænmetisverslunar ríkisins, fyrri hluta
árs 1939, má eigi vera lægra en hjer segir:
1. janúar—28. febrúar kr. 25.00 pr. 100 kgr.
1. mars—30. apríl kr. 23.00 pr. 100 kgr.
1. maí—31. maí kr. 28.00 pr. 100 kgr.
Verðlagsnefnd Grænmetisverslunar ríkisins
_________ ? ii ___________
s™ i3s°- UTLA BILSTOBIN Er nokku;i mi-
Upphitaðir bílar. Opin allari sólarhringinn.
Læknamálið í
Mjer hefir nú borist í hendur
82. tölublað Tímans, sem
kom út 24. des. s.l. í blaðinu er
grein eftir J. J. með yfirskriftinni:
Læknamálið í Skagafirði. í grein
þessari segir m. a. að um 1000 t
manns úr Skagafirði hafi beðið
ríkisstjórnina og landlækni að
veita Úlvari Þórðarsyni lækni
Sauðárkrókslæknishjerað og lýkur
þessum þætti greinarinnar með
svohljóðandi klausu: „Binna
fremstur í fylkingu þeirra, sem
báðu um hinn nnga lækni var
einn af forgöngumönnum Mbl.-
manna í Skagafirði Sigurður sýslu-
maður frá ’V^igur11.
J. J. hefir við og við, einkum
þegar alþingiskosningar hafa stað-
ið fyrir dyrum, sent mjer orðsend-
ingar 1 blöðum sínum, oftast ekki
beinlínis vinsamlegar, en jeg hefi
látið þær eins og vind um eyrun
þjóta og svarað þeim engu. En
mj verð jeg að bregða út af venju
minni og svara þessari grein hans
örfáum orðum, þótt jeg telji hana
ekki áreitni við mig. Er ástæðau
sú, að jeg vil með engu móti að
blaðalesendur og aðrir, er kunna
að kynnast ofangreindri klausu J.
J., haldi að jeg sje að sletta mjer,
að nauðsynjalausu, fram í embætt-
isveitingar, góðum og reyndum
embættismönnum og öðrum um-
sækjendum til meins. Þetta hefi
jeg aldrei gert. Og sannleikurinn
í þessu máli er sem hjer segir:
Nokkru áður en jeg fór suður
hingað mjer til lækninga, var
komið með skjal til mín í því
skyni að jeg skrifaði undír það.
Skjal þetta var ofangreind áskor-
un um að veita hr. Úlfari Þórð-
arsyni lijeraðslæknisembættið í
Sauðárkrókshjeraði. Er jeg sá
skjalið voru hjer um bil 30 nöfn
rituð á það. En jeg sagði brjef-
beranum að jeg vildi ekki rita
mitt nafn á það af ofangreindum
ástæðum, að jeg með því vrði
máske til þess að gera góðum um-
sækjendum, er ennþá meiri verð-
leika hefðu til að fá embættið en
Úlfar vinur minn, rangt til.
Þetta var ástæðan til þess að
jeg var alls ekki meðal þeirra
þúsund, sem báðu um Úlfar fyrir
lækni, hvað þá heldur einna
fremstur í fylkingu eins og J. J.
segir. Eu um Úlfar hefi jeg það
að segja, að jeg hefi fáum eða
engum ungmn mönnum kynst, er
mjer hafa fallið betur í geð en
hann. Tel jeg mig hafa kynst hon-
um svo vel að jeg megi fullyrða
að hann er hinn vænlegasti maður
og af honum mikils góðs að vænta,
endist honum líf og heilsa.
Þrátt fyrir þetta hefi jeg ekki
látið læknamálið í Skagafirði af-
skiftalaust. Og úr því sem komið
er þykir mjer nú hlýða að gefa
stuttorða skýrslu um afskifti mín
og’ annara forystumanna Skag-
firðinga af því.
* +
Þegar mjög var liðið á umsókn-
arfrestinn um læknisembættið á
Sauðárkróki, en hins vegar engar ^
fregnir fengnar um að neinn dug-;
andi skurðlæknir myndi sækja um
eiébættið, þá snerum við Steindór i
Jónsson kaupmaður okkur til
Pjeturs Jónssonar læknis á Akur-
eyri og háðum hann að sækja um
það. Gerði hann þetta aðeins fyrir
okkar og fleiri Skagfirðinga orð.
En okkur var Pjetnr að góðu
knnnur síðan hann hafði gengt
embættinu í fjarveru Jónasar
Kristjánssonar, enda hefir farið af
honum hið besta orð sem færum
lækni og góðum dreng á Akur-
eyri. Skal þess getið að við Stein-
dór beittumst fyrir þessu af því
að við höfðum nú í 14 ár stjórnað
sjúkrahúsinu á Sauðárkróki með
hjeraðslækninum. Fanst okkur því
að okkur varðaði þetta mál sjer-
staklega.
Um miðjan nóvember kallaði jeg
saman á fund á Sauðárkróki allar
hreppsnefndir og sýslunefndar-
inenn innan Sauðárkrókslæknis-
hjeraðs, en það er úr 8 hreppum
Skagaf jarðarsýslu. Funchir þessi
var vel sóttur og var hann hald-
inn 19. nóvember. Sömdu og und-
irrituðu fundarmenn svohljóðandi
erindi til landlæknis og heilbrigð-
ismálaráðherra:
Yið undirritaðir sýslunefndar-
og hreppsnefndarmenn í Sauðár-
krókshjerað>i, mættir á fundi á
Sauðárkróki, til þess að ræða um
væntanleg læknaskifti og framtíð-
arrekstur sjúkrahússins hjer á
Sauðárkróki, leyfum oss hjer með
að b'eina þeirri ásltorun til iand-
læknis og heilbrigðismálaráðherra,
að þeim einum lækni verði veitt
Sauðárkrókslæknishjerað, sem
ekki er aðeins góður meðalalæknir,
heldur fyrst og fremst duglegur
skurðlæknir, og fær um að ann-
ast stórt sjúkrahús, jafnframt um-
fangsmiklum ferðalögum.
1 þessu sambandi viljum vjer
vekja athygli á, að við höfuin
haft afbragðs lækni, og er því
eðlilega vandfeng’inn maður í hans
sæti, sem hjeraðsbúum líki, eða
þeir geti sætt sig við. Við erum
þannig settir, að samgöngur á sjó
eru nálega engar langan tíma að
vetrinum og því ekkert að flýja
með sjúklinga livað sem að hönd-
um ber, því landleiðin er þá oft-
ast lokuð fyrir bifreiðar út úr
hjeraðinu.
Loks viljum við benda á, að það
hefir mjög’ mikla fjárhagslega
þýðingu fyrir læknishjeraðið og
alt sýsluhjeraðið, að læknirinn sje
skurðlæknir og njóti trausts hjer-
aðsbúa, svo sjúklingar þurfi ekki,
frekar en hingað til, að leita til
annara lækna, en geti dvalið hjer
á sjúkrahúsinu, enda núverandi
sjúkrahús reist og rekið með það
fyrir angum.
Bak við þessa áskorun stendur
tvímælalaust vilji almennings í
læknishjeraðinu og treystum vjer
því, að heilbrigðisstjórnin taki
fult tillit til hennar.
Var erindi þetta afgreitt, ágrein-
ingslaust af öllum fundarmönnum,
en á fundinum voru menn af öl'l-
um stjórnmálaflokkum nema ef
kommúnista og nazista skyldi hafa,
vantað í hópinn.
Af þessu má sjá að stjórnendur
sveitarfjelaganna og sýslufjélags-
ins hafa ekki ástæðu til að ásaka
sig um nokkurt tómlæti eða van-
rækslu í þessu máli. En hitt er
jafn satt að þeir hafa farið fram
með stillingu og trausti á því að
rjettmætar óskir þeirra yrðu ekki
virtar að vettugi.
★
I umræddri grein J. J. segir, að
Skagfirðingar hafi beðið Jónas
Kristjánsson að vera lækni þeirra
áfram um stund meðan verið væri
aí leitast við að fá lækni í hans
stað. Verða hjer að lútandi um-
mæli J. J. tæplega skilin öðru
vísi en ónot í garð Jónasar læknis.
Jónas Kristjánsson hefir sagt mjer
að þetta sjeu helber ósannindi.
Engin áskorun eða bón hefir bor-
ist honum um að gegna læknis-
hjeraðinu framvegis um lengri eða
skemri tíma. Einn maður spurði
hann hvernig störfuín hans yrði
háttað framvegis. Svaraði hann
því að hann væri ráðinn til ákveð-
ins lækningastarfs í Reykjavík og
ljet þá spyrjandinn sjer svarið
lvnda.
Greinarkorn þetta hefi jeg skrif-
að einungis í því skyni að leið?-
rjetta mishermi, en alls ekki í á-
deiluskyni. En vafalaus skvlda
býður mjer að benda J. J. á það,
að honum og öllum öðrum er það
ofraun að bera nokkuð ilt eða
óhreint milli Jónasar Kristjáns-
sonar læknis og Skagfirðinga, nú
er Jónas læknir hefir kvatt þá
eftir nær því 28 ára þjónustu. Jeg
get fullvissað J. J, um það, að
Jónas læknir nýtur fylstu ást-
sælda Skagfirðinga ungra og gam-
alla af hvaða sauðahúsi sem þeir
eru í stjórnmálunum. Og jeg veit
það með fullri vissu, að enginn
embættismaður hefir farið burt úr
Skagafirði hlaðnari hjart-fólgnari
þökknm alls fólksins en Jónas
læknir. Og löngu eftir að við allir
þrír verðum komnir undir græna
torfu munu enn lifa með alþýð-
unni í Skagafirði sögur og minn-
ingar um snildarverk Jónasar
læknis, hjálpfýsi hans og hjarta-
gæði, framúrskarandi hvatleik og
ágæta karlmensku.
Staddur í Reykjavík,
Sigurður Sigurðsson
frá Vigur.
Parsóttatilfelli í nóvember á
ollu landinu voru 2283 talsins,
þar af 846 í Rvík, 435 á Suðurl.,
169 á Vesturl., 661 á Norðurl. og
127 á Vesturl. Farsóttatilfellin
voru sem hjer segir (tölur í svig-
um, frá Rvík, nema annars sje
getið) : Kverkabólga 573 (281).
Kvefsótt, 1146 (468). Gigtsótt 7
(2). Iðrakvef 172 (62). Inflúensa
215 (214 Nl. og 1 VI.). Kvef-
lungnabólga 21 (8). Taksótt 11
(0). Skarlatssótt 17 (10). Ileima-
koma 1 (0). Kossageit 16 (0).
Mænusótt 5 (4 Nl., l'VL). Munn-
angur 15 (4). Hlaupabóla 34 (9).
Herpes Zoster 2 (2). — Land-
læknisskrifst. (FB).