Alþýðublaðið - 20.03.1929, Blaðsíða 3

ALfcÝÐUBLAÐIÐ
S
Biðjið um mjólkina
Mllkmann
frá Fyens Flöde Export Co.
Fiskverk
Þeir, sem ætla að gera út á þorskveiðar frá Siglafirði á næst-
komandi vori eða sumri, eða ætla að kaupa blautfisk par og við
Eyjafjörð, geta fengið fiskinn verkaðann hjá KaapKélagi*Verka«
naanna á fyrir sanngjarnt verð.
Semja má við undirritaðan um verkunina.
P. t. Reykjavík, Ásvallagötu 10. Sími 2235.
ErlinjgnF Frldféntssoii.
því, hvað hver einstakur hæjatv
fulltrúi leggur láil pessa mikla
aauðsynjamáls verkalýðsins.
Sameinað ping
í gær var skoíið á fundi í sam1-
einuðu pingi og ákveðið, að ein
umræða jfiari fram um þingsálykt-
unartillögu Alþýðuflokksfulltrú-
anna um einkasölu ríkisins á
steinolíu.
KTeð^S «S©5Sd»
Ásgeir Ásgeirsson. flytur frum-
varp til mynflagfi, p. e. um stýf-
ingu krónunnar í núverandi giML
Var frv. þetta í gær til 1. um-
(ræðu í n. d. Varð henni ekki liok-
ið. Það eftirtektarverðasta, sem
fram koto við þær umræður, var
það, að Magnús Guðmujidsslon
miælti með því að „verðfesta seðl-
ana“. Það er það, sem Jón Þor-
láksson kallar í „Verði“ að ,,stýfa
skuldirnar“. Þetta er að eins amn-
áð forrn á stýfingu og sýnir bezt
óheiliindj ihalds.ins í því máli. Það
þykist vera á móti stýfingu i
formi „Framsóknar“-flbkksins, en
fetar upp á arnnari stýfingarað-
ferð, ;til pess að minna beri á
snúningi þess. Þó að annar tali
íum hrafn, en hinin um krumma,
er alt sami fuglinn!
Þessi mál voru afgreidd í meðri
deild í gær: Frv, um styttingu
sveitfestiistímans í tvö ár var vis-
að rtil 3. umr. Stjörnarfrv. um
eignar- og afniota-rétt hvexiaorku
fór til 2. umr. og allshnd. Höfðu
allir flokkar samþykt það í efri
deilid, en er tíl neðri deil-dar kom'
Téðust tveir flokksmenn stjórnar-
innar á það í vígamóði, Jörunid-
ur iog Bjarni á Reykjum.
BVri :deiM.
Allsherjarnefnd deildarininar
flytur frv. um breytingu á lögum
lum sektif, sem miða að því, að
láta megi þá, sem afplána sekt í
fangelsi, vinnia hana af sér i
vinnuhælinu á Látla%Hrauni við Eyx-
arbakka. Verði pá fanginn hálfu
skemmri tíma par við venjúlegt
fangaviðurværi og vinniu, heldur
en hanin ella yrði í eiinfaldri falng-
elsisvist, t. d. í hegningarhúsiinu
tiér í Reykjavík.
rædd á alpiugi.
SveiííesíistíDimn.
Á laugardaginm hófst 2. umræða
í meðri deild alpingiis um frum-
varp það, sem þiingmenn Árnes-
sýslu flytjia um styttiingu sveit-
festitímans í tvö ár. Vildu fjórir
allisherjameíindarmainina, Gunnar,
Hákon, Magniús Guðm. og Magn-
ús Torfason, láta samþykkja frv.,
en Héðinn Valdimarsson lagöi
tíí að það yrði felt. „Álít ég
ainnars vegar“, segir kainin, „að
ga'nga eigi tengra í þá átt að
stytta sveitfestíitímamin, með þvi
að láta dvalarsveitina verða fram-
færslusveit, en háms vegar álít ég
styttiingu sveiífiestjtímans varhuga-
verða, ef ekki er jafnframt séð
um réttlóta skiftíngu framleiðslu-
kostnaðaríns ’meðal binna ýmsu
hreppa.“ Jafnframt heindir hann
i áliti sínu á pað, að mifcil þörf
er á fleiri breytimgum á fátækra-
lögunum, og vísar til frmnvarps
pess, er hamn og aðrir fulitrúar
A1 þ ýöu flokiks iins í neðri deild
flytja, og hér hefir áður vérið
skýrt frá.
Við umræðiurnar benti Héðinn á,
að ef það er manwúðarhugsjónin,
sem vakir fyrir þeim, sem stytta
vilja sveitfestístímann, — hví þá
ekki að stíga sporið fult og gera
dvalarsveit ætíð að framfærslu-
sveit? Sé tilgangurinn hins vegar
só að velta framfærslukostnaði
þurfamatma af einnii' sveit á aðra,
þá á slík togstreita emgan byr að
fá, því að biún bætir ekki úr ó-
réttinium. Hins vegar myndi
'Stytflng sveitfestitímans án skipu-
’Lagsbreytingar margfalda olnboga-
sfcot sveitarfélaga tl peirra
manna, sem talin væri hætita á
að kyninu að verða styrkþiurfár,
kapp sveitamstjiórna um að reyma
að koma þeim hver af sér.
Hrakningar fátæks fólks mynidu
þannig aukast við þá breytíngu
og úlfúð málli sveitarstjlóma
magnasí. Hitt væri ráöið til rétt-
lætis og bróðurliegrar samivinnu
um íramfiærsliu styrkþiega, að
sveitarfélögin hafi samábyrgð um
kostnaðiron eftíir efnium sínum og
ástæðum, eins og faríð er fram á
í frumvarpi Alþ ýðufliOikksfuMtrú-
anna.
Hannes og einhverjtr fleiri töldu
þann annmarka á sameigiinliegri
fátæferaframfærslu um land alt.
að þá myndi meiœu eytt að óþörfiu
og sveitaffBtjiórmrnar síður gatta
hófs í fjiárstjórninni. Héðitiw benti
þá á, að sveitaristjórnirnar yröu
þá trúnaðarmiemm alis landsiins.
Jafnt og t d. Hannesi sjálfuim
væri ekfei ætlanidi sem kaupfé-
íagsstjóra að láta sjg engu skifta
hag kaupféliagiS'mianmawna annara
en sjiál'fis * sín, í félagi því er
hamn veitiir forstöðu, þá væri ekki
rétt að brigzla sveiitarstjiórnium a:l-
ment uim lilhneigingu jtil að btruðiiá
fé annara hreppisfélaga að óplörfu,
enda væri þiað vítavert athæfi,
og myndi þá koma í ljós, ef eiin-
hver þeirra gerði1 sig seka þar
um, og yrði þvi þá að sjálíisögðu
hegnt.
Halldór Stefánsson lagði tíl,
að sveitfestíistímmm verði a-ð eáns
eitt ár. Lais hann upp töfliur yfir
framfærslultioistnað þiurfamanna í
flestunr sýslum landsins árið 1924
—25 í hlutfalM við fóiksfjöMa, og
var hann ærjð miisjafn. I Besisa-
staðahreppi í (iullbringusýsiu var
hann hiæstur á mann, 102 kr., en
í hireppi einum í Austur-Skafta-
i’elissýslu einir 20 aiurar á mann
í meöaltal, en 60 aurar ó mann
■ í sýslunni. Var sú sýsla lang-
anra gjald-
11H mælis bif-
H Éf reiðar ávalt
til ieigu hjá
Steðndóri.
Sími 581.
Ódýrust bœjarkeyrslaBeztar bifreiöar
liægist, en. Gullbringusýsla iaing-
hæist um fátækragjöld á mann.
Þetta isannar riaunar 1 amnáð en
það, sem Halldór lagði áhierzlu á.
Það samnar, að 'eina réttíáta lausn-
in er sú, að gera landilð alt að
einu framfænsluihéraðii
Annans kom það greinjilega fram
í umnæðtunnim, að tiilgangur frum-
varpsins um styttimgu sveitfestís-
tímans er sá að velta framfærslu-
kostnaðiinum sem allra mest yfir
á kaupstaðina. — Héðinn spurði
txðal fl u tningsmann.iinn, Magnús
Tiorfason, að því, hivemig á því
standi, að þingmenm Árnesiinga,
Magmú® og Jörundiur, bám fram
á þingmiálafundíum í sveitunium
tilFögu um tveggja ára sveátfestís-
tíma, en í kaupstööunum, Eyrar-
b'ákka og Stokkseyri, báru peir
fram tillögu um, að framfærsiu-
sveit verði dvalarsveit. Sést þetta
glögt af þingmálafundargerðuim,
sem sendar hafa verið alþingi. —
Ekkert svar. Áður hafði þó Magn-
ús kannaist við, að ,,raddir“ séu
í Árnessýsliu, sem vjlji, að dvalar-
sveit isé jafnan framfærslusveit.
Sigurjón Á. Óiiafisson bentl á, að
hér samnaðist eims og ætíð mál-
tækið: Ut er að vera þurfamaðlur.
Nú legðu ýmsir kapp á pað á al-
þingi að stjaka framfærsluskyldu
þeirra frá sinum kjördæimium, og
væri sú rótin að frumvarpirtu.
H-inis vegar minti hanin á, að Ai«
þýðuilokkurinn hefði bent alþingi
á lausn þess mgls, hvernig fá-
tækrakostnaðurinn verður ekki.að
eims minkaður að ntiun, heldur
íhiverfur hann að me'Stu. Lausnin
er alm.nnafrijggþigcr. Með þeitrn
er líka burtu kipt að fullu
hræðslu-„rök:um“ þeiira Hannesar
gegn því, að landið sé alt gert að
einu framfærsliuhéraðii, því að þá
verða upphæðirnar, Siem'samt þarf
að leggja til fátækraframfæreflú,
éngar stórfjárhæðir lengur.
I gær fór fram atkvæðagreiðslia
um málið. Var tillaga H. St. um
eins árs sveitféstistíma feld, en
frv. sjálft samþykt til 3. umræðu.
• f: f ■.:■ •
Iímb we§gIns»«
I. O. G. T. á inorgun kl. 8I/2
ÍÞAKA. Skemtifundur. Bræðra-
kvöld.
EININGIN í kvöld kl 81/2. Leik-
fimisflokkur skemtir.
Næturlæknir
er í mótt Halldþr Stefánsson,
Vonarstræti 12, sími 2221.