Morgunblaðið - 03.09.1939, Blaðsíða 8

8

Sunnudagrur 3. sept. 1939U
Jfaups&apue
VÍNRABARBAR
RABARBAR,
venjulegur, tekinn upp dag-
lega 35 au. pr. kg. Atamon,
Melatin, Betamon. Dökkur
Hellukandís. Púðursykur. Sýróp
dökt og ljóst. Vanillestengur.
Vínsýra. Cellophanpappír. Sí-
trónur á 15 aura. Þorsteinsbúð,
Grundarstíg 12, sími 3247.
Hringbraut, sími 2803.
KVENNÆRFATNAÐUR
undirkjólar, kvensvuntur, sokka
bandabelti, skinnhanskar, barija
bolir, barnasvuntur, treflar,
slæður, vasaklútar. Manchet-
skyrtur. Glasgowbúðin.
KÁPU- OG KJÓLATÖLUR
spennur, skelplötutölur, buxna-
tölur, tautölur, silkibönd, bendl-
ar, teygjubönd, hárnet, hár-
kambar, krullupinnar. Glasgow-
búðin.
SKÓLATÖSKUR
blýantar, strokleður, brjefsefni,
teiknibækur, reiknibækur. Glas-
gowbúðin, Freyjugötu 26 —
sími 1698.
Obs. PLATINAREV Obs.
. En norsk pelsdyropdretter
önsker á komme i forbindelse
med en som er platinarev-inte-
ressert og som disponerer en
del kapital. Bill. mrk. „Platina-
rev“ 13792, bedes sent til A/S
Gumælius og ReklameAnnonse
byrá, Oslo.
Ný framhaldssaga cffir
Orczy baronessu. Byrjið að fylgjast með f dag
EIÐURINN
(Æfinfýri Rauðu Akurlilfunnar)
O
fursti! Monsieur Derou-
> > lede hefir beðið mig að
velja aðstoðarmenn fyrir sig.
Mætti jeg biðja yður-------•“.
„Já, já“, svaraði ofurstinn.
„Jeg þekki M. de Deroulede lítið.
En fyrst þjer gangið í lið með
honum, markgreifi — —“
„Þjer vitið, að hjer er aðeins
um formsatriði að ræða. M. de
Deroulede er vinur drotningarinn-
ar. Hann er heiðvirður maður, en
jeg geng ekki í lið með honum.
Marny er vinur minn, og ef þjer
viljið síður-----“
„Nei, nei! Jeg er viðbúinn að
vera aðstoðarmaður M. Derou-
ledes“, sagði ofurstinn og leit
rannsakandi augnaráði á Derou-
lede, sem stóð einn síns liðs við
spilaborðið. „Ef hann vill þiggja
aðstoð mína“.
„Það vill hann án efa, kæri
ofursti“, hvíslaði markgreifinn.
„Hann vérðúr áreiðanlega mjög
þakklátur, ef þjer og M. de Que-
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vcsturgötu 28
Slmi 3594.
LEGUBEKKIR
ódýrastir og bestir fást í Körfu-
gerðinni, Bankastræti 10.
ISLEMSK FRfMERKI
kanpir hnsta verði fiHali 8i#-
otzbfflnuMon, Ausharstmti 18
'I. heS).
NORDISK TILSKÆRERSKOLE
Specialuddannelse til Direkt-
rice, Damskræderinde og Lærer-
inde. Husmoderkursus, Ung-
pigekursus í Tilskæring og Syn-
ing. Aaboulevarden 1, NOra 43
02 Vega, Köbenhavn.
KENNI TUNGUMÁL,
reikning og eðlisfræði. Les með
skólafólki. Páll Jónsson, Leifs
götu 23 II. Heima kl. 20—22.
MATSALAN
Tek fólk í fast fæði. — Frú
Laila Jörgensen, Grundarstíg 11
* PENINGABUDDA
með 50 kr. tapaðist frá Klapp-
arstíg að Kárastíg 12. Finnandi
beðinn að gera aðvart á Lauga-
veg 160 A. ,
tarre viljið gera honum þann heið-
ur að aðstoða hann“.
Quetarre, aðstoðarforingi ofurst-
ans var fús til þess að feta í fót-
spor yfirboðara síns. Og er þeir
höfðu skifst á hinum fyrirskipuðu
kveðjum við markgreifann, fóru
þeir til Deroulede.
„Ef þjer viljið hafa aðstoðar-
SZCfafnniitgac
VENUS SKÓGLJÁl
mýkir leðrið og gljáir skóu*
burða vel.
VENUS-GÓLFGLJÁI
líburðagóður og fljótvirkur. —
Ávalt í næstu búð.
KNATTSPYRNUFJEL. FRAM
Meistaraflokkur og I. fl. Æfing
í dag kl. 2 á Iþróttavellinum.
BETANIA
Almenn samkoma í kvöld kl.
8l/£. Ræðumaður Páll Sigurðs-
son. Allir hjartanlega vel-
komnir.
ÁRSÆLL JÓNASSON
Kafara- og björgun
ar f yr ir tæki.R eyk j avík.
P.O.Box 745.
Símar I840og2731
UNG STÚLKA
óskast strax, eða 15. sept. á
danskt heimili með eitt smá-
barn. Uppl. hjá Estrid Möller,
Landspítala 5. d. eða Möller
garðyrkjumanni Ökrum, Mos-
fellssveit.
ROTTUM, MÚSUM
og alskonar skaðlegum skor-
kvikindum útrýmt úr húsum og
skipum. — Aðalsteinn Jóhanns-
son, meindýraeyðir, sími 5056,
Reykjavík.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
sokka. Fljót afgreiðsla. — Sími
2799. Sækjum sendum.
OTTO B. ARNAR,
Iöggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
íng og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
HJÁLPRÆÐISHERINN
Samkomur í dag kl. 11, 4 og
81/2. Kapt. Andresen. Solhaug
o. fl. Velkomin!
SUNNUDAGASKÓLI
Hjálpræðishersins byrjar aftur
í dag kl. 2.
HEIMILASAMBANDIÐ
tekur aftur til starfa á morgun
kl. 4 í Hjálpræðishernum. All-
ar konur eru velkomnar.
HESTAR
teknir í hagagöngu og fóðrun
yfir skemri eða lengri tíma í
Saltvík á Kjalarnesi. Stefán
Thorarensen. Sími 1619.
FRIGGBÓNIÐ FlNA,
er bæj&rins besta bón.
GERI VIÐ
saumavjelar, skrár og allskonai
heimilisvjelar. H. Sandholt,
Klapparstíg 11. Sími 2635.
DCa&rtœ&L
STOFA TIL LEIGU
með baði, hita, ljósi fyrir reglu-
saman, helst eldri mann. Um-
sókn merkt: „Stofa“, sendist
Morgunblaðinu.
TIL LEIGU
tvær 3—4 herbergja íbúðir með
öllum þægindum í síma 5059,
milli 10 og 12 og eftir kl. 7.
MINNINGARSPJÖLD
fyrir Minningarsjóð Einars
Helgasonar, garðyrkjustjóra
fást á eftirtöldum stöðum:
GróSrarstöðinni, Búnaðarfjel
íslands. Þingholtsstræti 33
Laugaveg 50 A. Túngötu 45, o|
afgreiðslu Morgunblaðsins. —
I Hafnarfirði á Hverfisgötu 38
ERUM KOMNIR I BÆINN.
Tökum að okkur hreingerning-
ar eins og að undanfömu. —
Guðni og Þráinn. Sími 2131.
BESTI FISKSlMINN
5275.
er
SLY S A V ARN A J ELAGIÐ,
skrifstofa Hafnarhúsinu við
Geirsgötu. Seld minningarkort,
tekið móti gjöfum, áheitum, árs-
tillögum o. fl.
i O. G. T.
St. FRAMTÍÐIN nr. 173
Fundur í kvöld kl. 8,15.
Dans á eftir.
foringja minn, M. de Quetarre, og
mig, yðnr til aðstoðar, erum við
reiðubúnir“, sagði ofurstinn þurr-
lega.
„Jeg þakka“, svaraði Derou-
lede. „Þetta er hreinasti skrípa-
leikur, og pilturinn flón. En jeg
á sökina, og------“.
„Þjer viljið kannske biðjast aft
sökunarf', spurði ofurstinn kulda-
lega. Hann stóð næstum því á önd-
inni við tilhugsunina um slíka
vanvirðu.
En Deroulede virtist ekki hafa
hugmynd um, hví!ík fjarstæða það
væri að biðjast afsökunar.
„Ef jeg gæti komist hjá deilu“,
sagði hann, „myndi jeg segja
greifanum, að jeg hefði ekki haft
hugmynd um það, að hann þekti
eða væri hrifinn af þessari stúlku,
og------“
„Eruð þjer svona hræddur við
að fá* skrámuf' tók ofurstinn
óþolinmóðlega fram í fyrir honum,
en M. d. Quetarre hleypti brúnum
yfir slíku borgaralegu hugleysi.
„Við hvað eigið þjer, ofurstif',
spurði Deroulede.
„Jeg á við það, að annað hvort
verðið þjer að berjast við Marny
greifa í kvöld, eða fara frá París
á morgun. Að öðrum kosti er yður
óbærilegt að vera meðal okkar“,
svaraði ofurstinn frekar vingjarn-
lega, því að þrátt fyrir þessa ein-
kennilegxt framkomu Deroulödes,
„var ekkert það í framkomu hans,
er benti á hugleysi eða ótta,
„Jeg beygi mig fyrir þekkingu
yðar á þessum málefnum“, svar-
aði Deroulede og dró sverðið úr
slíðrum.
Salurinn var ruddur. Aðstoðar-
mennirnir mældu sverðin og
stiltu sjer fyrir aftan þá, sem áttu
að berjast, en að baki þeim voru
áhorfendurnir, er voru flestir af
elstu og göfugustu ættum Frakk-
lands það herrans ár 1783.
Þeir horfðu fyrst á einvígið
með yfirborðs áhuga, eins og væri
verið að sýna þeim nýjan dans.
Marny var af göfugri ætt, sem
öldum saman hafði vanist vopna-
burði. En hann var æstur og blind-
aður af áfengi. Það var heppilegt
fyrir Deroulede. Ef til vill gat
hann sloppið með skrámu.
En hann reyndist góður skilm-
ingarmaður, þessi auðugi borgari.
Og það var gaman að sjá hann
skilmast. Hann var rólegur frá
byrjun, varkár og stöðugt á verði.
Áhorfendahópurinn færðist nær
og nær. Yið og við kváðu við
hrifningaróp til Derouledes.
Marny varð æstari með hverri
mínútunni sem leið, en Deroulede
rólegri og brátt hljðp greifinn svo
á sig í hugsunarleysi, að mót-
stöðumaðurinn afvopnaði hann og
aðstoðarmennirnir hlupu fram til
þess að binda enda á leikinn.
Heiðrinum var borgið og ein-
víginu út af einni mestu gleði-
konu landsins, lokið.
Deroulede hafði þegar dregið
sig í hlje. Og eins og góðum mönn-
um er tamt forðaðist hann að líta
ái mótstöðumann sinn. En greifinn
ungi æstist um allan helmihg við
hina stillilegu framkomu hans.
„Þetta er enginn leikur, Mon-
sieur“, sagði hann æstur. „Jeg
heimta fulla endurbót".
„HafijS þjer ekki fengið hana?“,
spurði Deroulede. „Þjer hafið bar-
ist hraustlega fyrir hjartadrotn-
ingu yðar. Og jeg-------“
„Þjer“, hrópaði pilturinn hásum
róm. „Þjer skulið opinberlega
biðja þessa göfugu og saklausur
stúlku fyrirgefningar. Nú strax —-
á hnjánum!“
„Þjer eruð viti yðar fjær,.
greifi“, svaraði Deroulede kulda-
lega. „Jeg er fús til þess að biðjæ
yður afsökunar á óvarkárni
minni------“
. „Biðjist afsökunar — hjer-1 við-
urvist allra — á hnjánum —- —
Pilturinn var hamstola af æs-
ing. Hann hafði sjálfur yerið auð-
mýktur í allra augsýn, og í raun
og veru var hann ekki annað en>
drengur, eyðilagður af dálæti £
barnæsku.
„Raggeit!“, hrópaði hanu nút
aftur hvað eftir annað.
Aðstoðarmenn hans reyndu að
stöðva hann, en hann hrinti þeirn
frá sjer. Það var ógemingur að
koina vitinu fyrir hann. Hann sá
ekkert, nema þenna mann, sem
hafði móðgað Adele og bætti nú
gráu ofan á svart með því að
neita að biðja hana afsökunar £
allra viðurvist.
En nú var Deroulede nóg boð-
■ ið.
„Við skulum hætta þ'essum
skrípaleik, herrar mínir“, sagðl
hann loks hátt og óþolinmóðlega.1
,Marny greifh óSkar eftir frekari
ráðningu, og liana skal liann fá,
Viðbúinn, greifil“‘' -'•""‘V
Áhorfendurnir hörfuðu aftui',
og aðstoðarmennirnir urðu alvar-
legir á svip, eins og skyldanlibiauð *
þeim. Hávaðinn hætti, og þaði
hvein í sverðunum.
Það var augljóst frá byrjun, að>
Deroulede ætlaði sjer aðeins að
afvopna mótstöðumann sinn eins
og áður. Hann var prýðilegur-
skilmingamaður og hepnin var'
hans megin, þar sem Marny naut
sín ekki fyrir hugaræsing.
Enginn gat heldur gert sjer
grein fyrir því eftir á, með hverj-
um hætti slysið vildi til. Hitt var-
víst, að ungi maðurinn hafði bar-
ist æ tryltar og hegðað sjer ófor-
svaranlega, er hann reyndi hvað'
eftir annað að reka sverðið £
hjarta andstæðingsins, uns liann
að lokum kastaði sjer í blindni á.
sverð Derouledes.
Deroulede reyndi með eldsnarri
hreyfingu að koma í veg fyrir
hinar örlagaríku afleiðingar. En
það var um seinan. An þess að-'
heyrðist stuna eða hósti hnje ungi
greifinn niður og hreyfði sig ekki.
eftir það.
Sverðið fjell úr hendi hans, og-
Deroulede varð sjálfur til þess að
grípa hann.
Hjer var ekkert að gera. Ungi;
greifinn lá á gólfinu með blóð-
blett í fallegu bláu silkifötunum,
og mótstöðumaðurinn laut þögull
yfir hann. Siðavenjan útheimti, aða
Deroulede drægi sig í hlje,
Menn viku úr vegi fyrir honum/
og hann gekk út úr salnum, í
fylgd með ofurstanum og M. d©
Quetarre, er höfðu staðið við hlið >
hans til síðustu stundar.
Framh.’.
Best að auglýsa
í Morgunblaðinu.