Morgunblaðið - 12.01.1940, Qupperneq 8

8

Föstudagur 12. janúar 1940L.
IIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIUUIIIIIIUUUUIII Síðari hluti Litla píslarvottsiná .......
Síðasta afrek rauðu akurliljunnar
Hún þorði ekki að líta á hann.
Hún var hrædd ura, að hún myndi
kannske kasta sjer fyrir fætur
þessa vesalmennis og biðja hann
um miskunn fyrir manninn sinn.
Hvaða óyndisúrræða gat hún ekki
gripið til augliti til auglitis við
þessa hræðilegu staðreynd! En
heilbrigð skynsemi hennar, stolt
og hugrekki hjelt henni uppi, og
hún píndi sig til þess að horfa
ekki á hið illúðlega andlit þessa
dökkklædda manns. Hún var feg-
in, þegar hún heyrði fótatak hans
fjarlægjast. En þá var kjarkur
hennar þrotinn og hún huldi grát-
andi andlitið í höndum sjer.
Y. kapítuli.
í fangelsinu.
Iukkuna vantaði tíu mínútur
í hálf tíu, er Marguerite
hraðaði sjer í áttina til La Con-
ciergerie við hlið Sir Andrew
Pfoulkes. Þau voru bæði þögul.
Höfðu sagt hvort öðru alt, sem
þau höfðu að segja, í litla, fátæk-
lega berberginu í bústað þeirra,
«ftir að Pfoulkes við heimkomu
sína hafði frjett um heimsókn
Ohauvelins.
Þau gátu lítið tekið sjer fyrir
hendur. Sir Andrew hafði að vísu
fengið henni tvær fínar stálþjal-
ir, sem hún gat falið í fellingun-
um á herðaklvitnum sínum, og lít-
inn dolk, með beittu, eitruðu blaði.
Augu hennar voru full af tárum,
er hún tók hikandi við hnífnum,
og hjarta hennar barðist af sorg.
Síðan færði hún hið banvæna
vopn hægt upp að vörum sínum
og kysti það með lotningu.
„Ef það verður að vera“, hvísl-
aði hún, „mun guð fyrirgefa okk-
ur af miskunnsemi sinni“.
„Hetið þjer hugsað yður nokk-
uð annað, sem hann gæti notað,
Sir Andrew?“ spurði hún. „Jeg
hefi nóg af peningum, ef her-
mennirnir væru tilleiðanlegir —“.
Sir Andrew andvarpaði og leit
undan, til þess að hún sæi ekki,
hve vondaufur hann var.
Hann hafði neytt allra hugsan-
legra bragða til þess að múta
Eftir Orczy
varðmönnunum síðustu þrjá dag-
ana. En Chauvelin og vinir hans
höfðu gert allar mögulegar var-
úðarráðstafanir. Ómögulegt var
að komast að fangelsinu, nema
gegnum einn inngang. En hann
sneri út að varðstofunni, og þar
var fult af hermönnum dag og
'nótt.
Allar tilraunir til þess að bjarga
’hinni látnu drotningu úr þessu
fangelsi höfðu strandað. Og eins
mishepnuðust nú allar tilraunir
til þess að bjarga Rauðu akurlilj-
unni, til mikillar hugraunar fyrir
þá, sém það reyndu. Sir Andrew
var ljóst, að allar tilraunir til þess
að reyna að bjarga fanganum ut-
’an frá, voru gersamlega vonlaus-
ar.
„Verið hugrakkar, Lady Blak-
eney“, sagði hann, við Marguerite,
þegar þau litlu síðar gengu hægt
niður Rue de la Barillerie. „Hafið
hugfast hið hreystilega kjörorð
okkar: „Rauðu akurliljunni hepn-
ast alt“.
Þau voru nú komin að hinu
stóra járnhliði á Palace de Justice.
Marguerite reyndi að brosa, er hún
rjetti hinum trúa og dygga vini
sínuin titrandi höndina.
„Jeg skal ekki vera langt í
burtu“, sagði hann. „Lítið hvorki
til hægri nje vinstri, þegar þjer
komið út aftur, en gangið rak-
leiðis heim. Jeg skal ekki missa
sjónar af yður og kem til yðar
eins fljótt og unt er. 6uð blessi
ykkur bæði!‘ ‘
Hann kysti á litla og kalda hönd
hennar og s'tóð síðan og horfði á
eftir henni, er hún hvarf inn um
hliðið.
Marguerite hitti Chauvelin
rjett fyrir innan hliðið hjá
tröppunum.
„Við erum undirbúnir heimsókn
yðar, Lady Blakeney“, sagði, hann,
„og fanginn veit, að þjer komið“.
Hann gekk, á undan henni eftir
baionessu
ótal og endilöngum göngum, og
hún þrýsti hönd sinni að hjarta-
stað, þar sem þjalirnar og dolkur-
inn var falið. Þó dimt væri, sá hún
að hún var umkringd af hermönn-
um á allar hliðar og víða blikaði
á byssustingina.
Loks nam Chauvelin staðar fyrir
utan eina hurðina og sneri sjer að
Marguerite.
„Mjer - þykir það leitt, Lady
Blakeney'„ sagði hann með lotn-
ingu. „En stjórnarvöldin í fang-
elsinu hafa aðeins leyft þetta sam-
tal með einu skilyrði/.
„Hvaða skilyrði er það?“ spurði
hún.
„Þjer verðið að fyrirgefa mjer“,
sagði hann og Ijet sem hann heyrði
ekki spurningu hennar. „Jeg á eng
an þátt í þessu. Ef þjer viljið
vera svo góð og ganga hingað
inn, munuð1 þjer komast að raun
um, hvað það er, sem krafist verð
ur af yður. Án efa finst yður það
móðgandi".
Hann opnaði hurðina og vjek
hæversklega til hliðar fyrir henni.
Hún horfði á hann bæði tor-
tryggin og hissa. En henni var
svo umhugað um að hitta Percy,
að hún tók ekki nærri sjer smá-
vegis óþægindi. Uim leið og hún
gekk framhjð Chauvelin, hvíslaði
hann:
„Jeg bíð yðar hjer. Ef þjer haf-
ið yfir einliverju að kvarta, skuluð
þjer kalla á mig“. Síðan heyrði
hún, að dyrnar lokuðust á eftir
henni.
Herbergið, sem Marguerite
var nú stödd í, var lítið og
ferhyrnt, illa upplýst og slæmt
loft þar inni.
6ömul kona, grá fyrir hærum,
í óhreinum bómullarkjól, lagði frá
sjer prjónana, þegar Marguerite
kom inn og gekk til móts við
hana.
„Jeg hefi fengið skipun um að
leita á yður, borgari", sagði hún,
er þær voru orðnar einar.
'muT
IEnglandi er á markaðnum
sáputegund, brún að lit, sem
nefnd er Windsor-sápa. Sagt er
að Englendingar, sem eru á ferða-
lagi í Noregi, villist oft á norsk-
um mysuosti og sápu. Nýlega
sendi hjón ein í Noregi kunningja-
fólki sínu í Englandi mysuosts-
stykki.
Eunningjarnir í Englandi þökk-
uðu innilega fyrir „norsku sáp-
una“, en kvörtuðu undan, að hún
freyddi ekki sem best!
★
lotamálaráðherra Breta, Win-
ston Churchill, fjekk nýlega
send 10.000 fiskseiði til sveitabú-
staðar síns í Kent.
Churchill hefir eytt frístundum
sínum í fiskiklak og sagt er, að
hann eigi urri 40.000 fiska í vötn-
um umhverfis bústað sinn. Mesta
ánægja hans er að, fóðra fiskana
og marga þeirra nefnir hann með
nöfnum. Fiskifræðingurinn Stan-
ley Plater hefir fengið stöðu við
að gæta fiska flotamálaráðherr-
ans meðan á styrjöldinni stendur.
Leikstjóri leikflokks spurði
gamanleikara sinn, sem stóð á
leiksviðinu, áður en, tjaldið var
dregið upp og sem var að horfa
fram í salinn í gegnum rifu á tjald-
inu:
— Jæja, hvernig gengur það í
kvöld ?“
— Ágætlega, sagði gamanleik-
arinn. Við þurfum ekkert að ótt-
ast. Ennþá erum við í meirihluta !
urinn ekki farinn heim ennþá 1
— Nei, hann fetar í fótspor til-
vonandi tengdaföður síns.
Maður nokkur var handtekinn í
Liége á dögunum og lögreglan
hjelt að hún hefði náð í skæðasta
njósnara.
Við rannsókn á högum: manns-
ins kom í ljós, að hann var munk-
ur og hafði ekki komið út úr klefa
sínum í klaustrinu í 30 ár, fyr en
hann hætti sjer út á götu daginn,
sem hann var handtekinn. Hann
hafði ekki hugmynd um að það
væri stríð, og heldur ekki hafði
hann hugmynd um, að það hefði
verið stríð fyrir 25 árum!
— Korndu með mjer heim og
sjáðu hátalarann minn.
— Nei, jeg þori það ekki. Minn
bíður með kvöldmatinn.
„Leita á mjer — — ?“ sagði
Marguerite hægt og fór nú að
skilja, við livað Chauvelin hefði
átt.
„Já“, svaraði konan. „Jeg hefi
fengið skipun um að biðja yður
að færa yður úr fötunum, svo að
jeg geti rannsakað þau nákvæm-
lega. Jeg er þaulvön þessu verki,
svo að það er þýðingarlaust að
reyna að gabba mig. Jeg finn'
strax, ef einhver geymir hrjef,
þjalir eða spotta í pilsunum. Kom-
ið nú“, bætti hún við í hvassari
róm, þegar hún sá, að Marguerite
hreyfði sig ekki. „Því fljótari, sem
þjer verðið, því fyr sjáið þjer
fangann“.
Framh.
\%auns&aju*c
DÖKKBLÁ KÁPUTAU
nýkomin. Ullargarn, ýmsir litir.
Versl. „Dyngja“.
SVART FLÖJEL
nýkomið. — Versl. „Dyngja“.
GÓÐUR TVÍSETTUR
klæðaskápur til sölu. Tækifær-
isverð. Sími 2773.
NÝA FORNSALAN
Kirkjustræti 4, kaupir og selur
allskonar notaða muni og
fatnað.
ÞORSKALÝSI
Laugaveg Apoteks viðurkenda
meðalalalýsi fyrir börn og full-
' orðna, kostar aðeins kr. 1,35
heilflaskan. Selt í sterilum
(dauðhrainsuðum) flöskum. —
Sími 161e. Við sendum um allan
bæinn.
GULRÓFUR
seljum við í heilum og hálfum
pokum á kr. 5.50 og kr. 3,00.
Sendum. Sími 1619.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 3594.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm.
Guðmundsson, klæðskeri. —
Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS, FLÖSKUR
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega. Sparið
milliliðina, og komið beint til
okkar, ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Við sækjum
heim. Hringið í síma 1616. —
Laugavegs Apótek.
Kaupum allskonar
FLÖSKUR
hæsta verði. Sækjum að kostn-
aðarlausu. Flöskubúðin, Hafnar-
stræti 21, sími 5333.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Sækjum. Opið allan daginn.
FULLVISSIÐ YÐUR UM
að það sje Freia-fiskfars, sem
þjer kaupið.
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
og blúsur í ÚFvali. Saumastofar
Uppsölum, Aðalstræti 18. —
Sími 2744.

REGLUSAMUR,
ógiftur maður, sem vildi lána.
(gegn tryggingu) ca. 500 kr..
getur fengið atvinnu nú þegar.
Tilboð sendist afgr. blaðsins.
fyrir laugardagskvöld, auðkent:
„500“.
SAUMA I HÚSUM
Upplýsingar Bergþórugötu 11A,
kjallaranum.
ROTTUM, MÚSUM
og alskonar skaðlegum skor-
dýrum eytý úr húsum og skip-
um. — Aðalsteinn Jóhannsson,.
meindýraeyðir. Sími 5056, Rvjk..
OTTO B. ARNAR,
löggíltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn—
ing og viðgerðir á útvarpstækj—
um og loftnetum.
REYKHÚS
HarðfUksölunnar við Þvergötu^,
tekur kjöt, fisk og aðrar vörur
til reykingar. Fyrsta flokka.
vinna. Sími 2978.
f

SAUMANÁMSKEIÐ
byrjar 15. janúar. Kent verður F.
dag og kvöldtímum. — Sauma-
stofa Guðrúnar Arngrímsdóttur,
Bankastræti 11. Sími 2725.
3ajui2-fUncU$
VETLINGUR,
köflóttur, tapaðist í Austur--
stræti í gær. A. v. á.
GUÐSPEKIFJELAGIÐ
Reykjavíkurstúkan, heldur fund!
í kvöld kl. 8,30. Deildarforseti
flytur erindi: „Hvað eigum við-
að kenna“.
MINNINGARSPJÖLD
Styrktarsjóðs sjúklinga í Kópa-
vogshæli, eru seld í Hljóðfæra-
versl. Sigríðar Helgadóttur
(Katrínar Viðar), Lækjargötu 2..
1.0. G. T.
ST. VERÐANDI NR. 9.
Fjelagar eru vinsamlegast beðn:
ir að mæta í G.T.-húsinu kl. íy^
í dag vegna jarðarfarar síra
Bjarna Þórarinssonar, heiðurs-
fjelaga stúkunnar. Æt.
FREYJUFUNDUR
í kvöld kl. 8V2. Móttaka nýliða,.
Þeir, sem óska eftir að fylla hóp
okkar til starfs um bindindis-
málið, gefi sig fram við undir-
ritaðan eða mæti í Góðtempl-
arahúsinu kl. 81/2 hvern föstu-
dag. Önnur venjuleg fundar-
siörf: Br. Hendrik Ottósson:
Þjóðflokkar og bræðralag. Br.
Sigurður Halldórsson: Sjálfval-
ið efni. — Fjelagar, fjölmenn-
ið stundvíslega og gerið mjer
aðvart um innsækjendur sem
fyrst. Helgi Sveinsson, æt.
Best að auglýsa
í Morgunblaðinu.