Morgunblaðið - 11.06.1940, Blaðsíða 8
8
Þriðjudagur 11. júní 1940.
3®0t3tt*tHafc&
Fjelagslíf
Knattspyrnufjel. Valur.
Æfing verður hjá 1. fl.
og meistarafl. á Vals-
vellinum kl. 7 Vz í kvöld,
Mætið stundvíslega.
I. O. G. T.
ST. VERÐANDI NR. 9
Fundur í kvöld kl. 8
1. Inntaka nýliða.
2. Kosning til Stórstúkuþings.
3. Um daginn og veginn (Karl
Bjarnason).
4. Pianosóló (Eggert Gilfer).
ÁNAMAÐKAR
til sölu. — Sími 4692.
DÖMUPEYSUR
mjög fallegt úrval. Vönduð
vinna. Einnig háleistar og telpu
og drengjasokkar, allar stærðir.
tVersl. Kristínar Sigurðardóttur.
Nýkomið fallegt úrval af
KÁPUTAUUM
P.antanir þurfa að koma sem
fyrst. Kápu- og kjkjlasaumastofa
Versl. Kristínar Sigurðardóttur,
Jiaugaveg 20 A.
MEÐALAGEÖS OG FLÖSKUR
fceypt daglega. Sparið millilið-
|na og komið til okkar, þar sem
þjer fái'ö hæst verð. Hringið í
jsíma 1616. Við sækjum. Lauga-
iregs Apótek.
HARÐFISKSALAN
l»vergötu, selur góðar og ódýr-
ar kartöflur og saltfisk. Sími
3448.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm.
Guðmundsson, klæðskeri. -
Kirkjuhvoli.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395
Sækjum. Opið allan daginn.
SUMAR KJÓLAR
eftirmiðdagskjólar, blússur og
pils altaf fyrirliggjandi. Sauma-
stofan Uppsöíum. Sími 2744.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
lað lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
KAUPUM
tóma strigapoka, kopar, blý og
alumjnium. Búðin, Bergstaða-
stræti 10.
BLÓMAVERSLUN
Sigurðar Guðmundssonar.
Laugaveg 8. — Sími 5284
Bæjarins lægsta verð.
PEYSUFATASILKI
og alt til peysufata, Flauelsn
bönd, Hvítar pífur, Silkisvuntu-
efni og Slifsi. Alt af best og
ódýrast í Versl. Guðbjargar
Bergþórsdóttur, Öldugötu 29.
Sími 4199.
DÚNLJEREFT
'daímask, stoppgarn ög allskonar
sm,ávara í verslun Guðbjargar
Bergþórsdóttur, Öldugötu 29.
Shtíi 4199.
Fylgist með frá byrjun: 9. dagur
Búðarfólkið
Hávaða, fólk og gleðskap.
Glæsilegu skemtistaði o. s. frv.
Hjer stóðu gömul trje, sem voru
í þann mund að laufgast, og sauð-
kindahópur ráfaði eftir veginum
°g þyrlaði upp bláum rykskýjum
og milli trjánna sást ræma af bláu
hafinu.
„Hjer er fallegt, eins og heima
í Danmörku“, sagði Eiríkur og
rjetti úr sjer. Nína fyrirvarð sig
fyrir, að henni ekki hafði fallið
þetta í geð.
Um kvöldið heyrðu þau fjar-
lægan hljóðfæraslátt og gengu á
hljóðið og fundu lolis lítið veit-
ingahús, þar sem dansað var.
Þau fóru seint heim, gengu
fyrst með sjónum, og síðan gegn-
um þorpið. Nínu fanst hún ekki
ganga á steinlögðum strætum,
heldur á skýjunum. Þannig sveif
hún aftur til gamla gistihússins.
Um miðja nóttina rjetti Nína
hendina út frá sjer í svefni.
Ju, þarna var hann, maðurinn,
sem hún unni. Og á þriðjudags-
morguninn vall vekjarinn eins og
venjulega.
Eins og vant var„ var Nína hálf-
sofandi fyrst eftir að hún lcom á
fætur, meðan hún greiddi sjer,
gerði morgunæfingar sínar, bjó til
kaffi og morgunmat.
Hún var þá fyrst glaðvöknuð, er
hún var komin í járnbrautina og
til Central-vöruhússins.
Eins og vant var skildust þau
Eiríkur á fimtu hæð og hún hjelt
til vimnu sinnar.
Og eins og venjulega áður, sagði
fröken Drivot:
„Flýtið yður, Nína, enn komið
þjer of seint“, og þetta sagði hún,
enda þótt Nína væri nú gift og
hefði hvorki meira nje minna en
titilinn Bengtson greifaynja.
Gimsteinahringurinn.
„Jeg hefi verið að megra mig.
Sjáið þjer ekki, að jeg hefi ljest
um 13 pundf1 sagði frú Thorpe
við Lillian.
„Þjer lítið prýðilega út, frú“,
sagði Lillian og leit á líkamsvöxt
frúarinnar.
„Eins o g ung skólastúlka.
Hvað vanhagar yður um í dag?
Yið höfum1 nýlega fengið þessi
Eftir VICKI BAUM
HREINGERNINGAR
Pantið í tíma. Guðni og ÞrA-
fnn. Sími 5571.
TEK ÞVOTTA
og hreingerningar. Sími 4708
Uppl. eftir kl. 8.
OTTO B. ARNAR
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
SPARTA-DRENGJAFÖT
Æugaveg 10 — við allra hæfi.
TAU-NÁLAHULSTUR
tapaðist á leiðinni frá Grettis-
götu að Eskihlíð. Vinsamlega
skilist á afgreiðslu blaðsins.
yndælis efni. Þjer verðið töfrandi
álitum“, bætti fröken Chalon við.
Frú Thorpe leit í raun og veru
hræðilega út í dag. Það var satt,
að hún hafði grenst, og nýjar
hrukkur höfðu bæst í andlit þenn -
ar. Hún hafði látið leggja hárið
á sjer eftir nýjustu tísku.
• Hún reykti án afláts og var ó-
heyrilega taugaóstyrk.
Skartgripirnir glömruðu á fingr
unum á henni. Ungur maður var
í fylgd með henni. Hann hlassaði
sjer á legubekkinn og sljettaði
'teprulega úr klæðum sínum.
„Kæri vinur, láttu mig hafa
einn reyk úr vindlingnum þínum“,
sagði frú Thorpe og tók vindling-
inn út úr piltinum og sogaði að
sjer djúpan teyg og fjekk honum
hann síðan aftur.
Þetta leit ósköp leiðinlega út.
Ungi maðurinn tók vindlinginn út
úr sjer aftur og horfði á varalit
frúarinnar á munnstykkinu.
Hann horfði syfjulega í kring um
sig og kastaði vindlingnum frá
sjer í næsta öskubikar.
Frú Thorpe hafði ekki sjeð neitt
af þessu, en Lillian veitti öllu
nána athygli. Spjátrungur, hugs-
aði hún — og búið með það.
Það leit út fyrir að frúin væri
heilluð af þessum slána, sem leit
alt of vel út, hafði alt of sljett
greitt hár, alt of fallegar tennur
og alt of fallega sniðin föt.
„Jeg er svo óstyrk í dag“, kjökr-
aði hún, og það var eins og það
brakaði í öllum liðum hennar.
„Þetta er of mikið í eiríu. Jeg
þarf að fá mjer ferðaföt; jeg ætla
mjer í ferðalag kringum jörðina.
Pálmar, skiljið þjer, hvít ljerefts-
klæði í hitabeltinu. Hafið þjter
eittl#vað svoleiðis, Jeg á nefnilega
í hjónaskilnaði, þjer vitið að það
reynir á taugarnar“.
„Má jeg sýna yður nýjustu
hitabeltisklæðin okkar?“ spurði
fröken Chalon og gaf Lillian
5 mínútna
krossgáta
Lárjeftt:
1. flotamálaráðherra Breta. 6.
gerðu voð. 7. ásaka. 9. útdeildi.
11. titill. 12. vjelskip. 13. viður.
15. virðingargerð. 16. frummóðir
Gyðinga. 18. ávextir.
Lóðrjett;
1. afdankaður keisari. 2. annar
ættfaðir Gyðinga. 3. fjelagstákn.
4. tíu. 5. stórskorin í andliti. 8.
fjandi. 10. baga. 14. frýs. 15. minn-
ist. 17. drap.
merki með augunum, EZ 24—32
hvíslaði hún að henni.
Lillian sveif hljóðlega burtu.
Hún var varla komin fram í klæða
herbergið þegar hún byrjaði að
tæta af sjer fötin.
„EZ 24—32“, hrópaði hún til
'nemanna. „Fljótt, fyrst þann ljós-
græna, sú gamla ætlar að gera
mikil kaup“.
Önnur unga stúlkan hraðaði
sjer burtu. Hin stóð kyrr, vand-
ræðaleg á svip. „Græna kvöld-
kjólinn," spurði hún.
„Vertu nú ekki svona kjánaleg,
þann ljósgráa, hlauptu og sæktu
hann, góndu ekki á mig hjer“,
hrópaði Lillian. Það kom altaf
einhver æsingur í hana þegar hún
átti að sýna kjóla.
Ef við seljum heila samstæðu,
keimta jeg ágóðahluta, hu^saði
aði ftún.
Jeg gef mig ekki í þetta skifti,
— hugsaði hún á meðan hún púðr-
aði á sjer nefið í flýti og greiddi
hárið niður á enni. Það var hörð
barátta milli hennar og ungfrú
Ohalon.
Lillian heimtaði prósentur, þeg-
ar þeir kjólar, sem hún sýndi, voru
keyptir.
Ungfrú Chalon hjelt því hins-
vegar fram, að það væri hún ein
sem seldi kjólana — alveg eins
og Lillian væri ekki annað en
herðatrje.
Lillian liafði tvisvar sinnum rætt
um þetta við deildarstjórann.
Hann hafði tekið henni kumpán-
lega og sagt henni, að jafn vel
vaxin stúlka og hún væri þyrfti
ekki að gera veður út úr þessum
smámunum, og þar með var ekk-
ert ákveðið í því máli frekar.
Lærlingarnir komu trítlandi með
fult fangið af kjólum. Úti í horni
sat gamla saumakonan og var í
óða ónn að vinna að breytingum;
hún var með öryggisnælu uppi í
sjer.
„Þið gátuð varla verið lengur“,
sagði Lillian í nöldursteón og reif
einn kjólinn úr höndum eins lær-
lingsins.
Þegar hún var sjálf lærlingur
hafði liún verið lítilsvirt og nú
var það hennar að lítilsvirða. Þatf1
var ekki fyr en hið mjúka efni lá
þjett að líkama hennar, að ró
færðist yfir hana. Hún fór í stutt-
jakkann og horfði enn einu sinni
í spegilinn og gekk svo inn í sal-
inn.
Þegar frú Torpe sá hana, kom
svipur á hana eins og hún væri;
með tannpínu.
„Hvernig dettur yður þetta í.
hug. eÞtta er alls ekki minn lit-
ur“, sagði hún óvingjarnlega.
Lillian sneri sjer og vaggaði
sjer fyrir framan hana, tók stutt-
jakkann til hliðar svo að hia
þunna blússa sæist vel. Ungi mað-
urínn á sófanum hreyfði sig ekki,
en horfði með syfjulegum augum
á Lillian.
Framb.
O0OO«OOOOOOOOOOOO«
NÝUPPTEKINN
Rabarbar
á 85 aura kg.
vísm
Laugaveg; 1.
Útbú: F.jölnisveg 2.
<><><><><><><><><><><><><><><><><>0
AU G AÐ hvílist
með gleraugnm frá
THIELE
v
Þeir, sem þurfa að ná
til blaðlesenda í sveitum
landsins og smærri
kauptúnum, auglýsa £
ísafold og Verði.
EGGERT CLAES8EK
hæstarj «ttarm AlaöutBingBmaRur.
Shri&toia: Oédíeöowháíáð,
Vonarntrmti 1G.
(ÍHBffwtgar vm mwteasð&r).
p>
ka j/rni
Tveir menn gengu saman eftir
götu í Birmingham og hjeldu á
gasgrímum sínum. Alt í einu setti
annar maðurinn á sig gasgrímuna
með miklum, flýti.
— Af hverju gerir þú þetta?
spurði kunninginn. — Það var
ekki gefið neitt hættumerki.
— Uss — nei, en klæðskerinn
minn kemur þarna á móti okkur.
★
í vor varð bílslys í Svíþjóð með
þeim bætti að bílstjórinn ók of
bratt á bugðu á veginum svo bíll-
inn fór út af og valt. í bílnum
var aðeins bílstjórinn og kona
hans. Bílstjórinn fjell í öngvit og
er hann vaknaði sá hann að kona
hans hafSi alið honnm sveinharn.
★
Pjetur mikli Rússakeisari reidd-
ist einu sinni við rithöfund út af
ummælum, sem rithöfundurinxn
hafði haft um zarinn í bók sinni.
Pjetur mikli begndi skáldinu með
því að skipa honum að jeta bók-
ina og þetta varð veslings rithöf-
undurinn að gera. Eftir þrjá daga
var hann búinn að jeta hverja ein-
ustu blaðsíðu.
Fyrir ári síðan ljest í Chieaga*
Signor Pasquale Sortini og ljet
eftir sig þrjár miljónir króna.
Hann arfleiddi frænda sinn I
Milano að öllum sínum eignum.
En þá kom í Ijós, að hann átti
tvo frændur í Milano, sem báðir
hjetu sama nafni. — Lansn máls-
ins varð sú að arfinum var skift
til helming milli frændanna.