Alþýðublaðið - 10.06.1920, Blaðsíða 2

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Afgreiðsla
blaðsins er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Síml 988.
Auglýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10, þann dag, sem þær eiga að
koma í blaðið.
um varpað í fangelsi unnvörpum
að órannsökuðu máli, og brezka
sambandsmerkið, „Unioa Jack“,
blakti aftur yfir öllum opinberum
stöðum. Sinn Fein hefir herliði á
að skipa, sem ríkir landar þeirra
erlendis hafa komið upp, svo þeir
eru ekki á flæðiskeri staddir, þótt
erlendur her fari nú aftur um
land þeirra.
(Framh.)
H.
Pj'zta kosnmgamar.
Khöfa 9. júnf.
Símað er frá Berlín, að hi@ ný-
kosna þing verði, eftir útreikningi
innanríkisráðuneytisins,skipað: 110
meirihluta jafnaðarmönnum, 80
óháðum jafnaðarmönnum, 45 demó-
krötum, 67 úr kaþólska flokknum
(centrum), 21 úr bayerska þjóð-
ernisflókknum, 61 úr þjóðernis-
flokknum gamla (Deutscbe Volke-
partei), 65 úr junkaraflokknum
gamla (Deutsche Nationale) og n
úr öðrum flokkum.
[Áður höfðu þessir flokkar sæti á
þingi í sömu röð og þeir eru hér
að ofan : 166 sæti, 22 sæti, 75
sæti, 93 sæti, ókunnugt um þenna
flokk, 37 sæti, 37 sæti].
Um dagiDQ 09 vep.
Hilmir kom í morgun af fiski-
veiðum.
Fljótvirk angl. Rúml. klukku-
stund eftir að Alþbl., með augl.
um stolna hjólhestinn, kom út í
gær, var hjólinu skilað í Guten-
berg.
Timburfarnaur. „Harres“,skon-
norta, kom í gær með timbur-
farm, og skonnortan „Dagoy" með
timburfarm tii Völundar.
M.S. Leo fór í gærkvöldi til
Siglufjarðar og Akureyrar. Tók
póst og farþega.
Bekkjaprófum f Mentaskóian-
um er lokið í dag. Burtfararpróf
byrja á laugardaginn, og ganga
um 30 undir gagnfræðapróf, 12
skólarsemendur, og um 30 undir
stúdentspróf, þar af 14 skólanem*
endur.
Trúlofun. Nýlega hafa opin-
berað trúlofun sína ungfrú Stefanía
Ingvarsdóttir, beykis af Eyrar-
bakka, og Ingvar Loftsson stýri-
maður á „Jóni Forseta“.
Skjaldbreið kom í gær með á
annað hundrað tn. af sfld.
Tjörnin. Hvort mun borgar-
stjóri ætla að gera Tjörnina að
slægjulandi í sumar?
Kommgurinn kemnr!
Viðbúnaður mikill er nú af hálfu
stjórnarinnar til að fagna Kristjáni
X., konungi Danmerkur og íslands,
er hann heiðrar landið með návist
sinni f sumar. „Morgunbiaðið"
flytur hverja greinina á fætur
annari um konugskomuna, að nú
eigi að sýna gestrisni Islendinga
og jafnframt spara sem mest út-
gjöldin. Allir, sem um þetta mái
fjalla, sýnast vera hjartaniega sam-
mála um, að landið detti í lukku-
pottinn við þessa konungskomu.
En um það kynni þó að vera
hægt að deila.
Alþýða þessa Iands er ef til vill
ekki jafn sólgin í konungskomuna,
eins og þeir háttvirtu herrar, kross-
aðir á balc og brjóst, sem búa nú
alt sem bezt undir, skipa móttöku-
nefndir af hálfu bæjarins og lands-
ins, kaupa samsætisvarning fyrir
tugi þúsunda og haga sér á annan
hátt eins og nú væri landinu
frelsari fæddur.
Hvernig er ástandið í landinu?
Ðýrtíð meiri en dæmi eru til,
örðugustu tímar fyrir framleiðslu
alla og viðskifti, sem komið hafa
um langan aldur. Er þá tíminn
beztur til að eyða fé landsins tií
tildurs og prjáls?
Hvað er konungur? Uppruna-
lega kusu frjálsar þjóðir sér þjóð-
höfðingja í hernaði, er svo fékk
einnig æðstu friðarstörf og var
nefndur konungur. Síðar misbeittu
þessir kjörnu leiðtogar þjóðarinnar
valdi því, sem hún hafði fengið
þeim í hendur, og gerðu með of-
beidi konungstignina arfgenga.
Valdið óx og fjarlægðist meir og
meir þjóðina sjálfa og hagsmuni
hennar. í þess stað rökuðu kon-
ungarnir og hirðgæðingar þeirra
saman auð á kostnað ánauðugrar
alþýðu, en þess á milli tættu þeir
þjóðirnar upp í stríðum sía á miili.
Kúgun var bundin við konungs-
nafn. — Stjórnarbyltingin franska
sýndi fyrst konungunum í tvo
heimana. Franska þjóðin braut:
kiafann og tók sjálf sín eigin mál
í hendur. Síðar hafa fiestar þjóðir
siglt í kjölfarið, ýmist steypt koo-
ungunum af stóli eða sniðið utan
af valdssviði þeirra og fengið f
hendur þjóðinni sjálfri eða fulltrú-
um hennar, svo að lítið er eftir
nema nafnið. Ráðherrarnir, kjörnir
af meirihluta þings, eru nú hinir
eiginlegu konungar. Stríðsárin hafa
svift úr sessi flestum konungunum
og þeim fáu keisurum sem eftir
sátu. Norðurlandakonungarnir sitja
enn eftir, sem menjar úrelts kúg-
unarfyrirkomulags á þjóðfélögun-
um. Er nú tíminn til þess að dást
að konungunum?
Hvernig er konungur íslandsr’
Réttara sagt „af guðs náð kon-
ungur Danmerkur og íslands,
Vinda og Gauta, hertogi í Slésvík,
Holtsetalandi, Stórmæri, Þétt-
merski, Láenborg og Aldinborg",
að nafninu til, þó að í rauninni
ráði hann eltki yfir nema Dan-
mörku, íslandi og Sljesvík. „Af
guðs náð". Að minsta kosti ekki
af náð íslendinga. Hann er kon-
ungur erlendrar þjóðar, sem lengi
hélt landi okkar ánauðugu. Fyrst
með heillar aldar samfeldri sjálf-
stæðisbaráttu hefir tekist að fá
fullveldi landinu til handa, og það
hangir þó enn á þeirri taug, að
konungur sé sameiginlegur með
Danmörku. Konungurinn er ekki
kjörinn af okkur sjálfum, heldur
hafa Danir sett okkur hann. Ætt-
um við af þessari ástæðu að vera
hrifnir af konunginum? Hvernig
hefir konungur okkar reynst ? Hanr