Morgunblaðið - 16.07.1941, Síða 3

Miðvikudagur 16. júlí 1941.
MORGUNBLAÐIÐ
Ráðstafanir loftvarnanefndar
Varnartæki gegn
í k veikj uspreng j um
Nauðsynleg á
hverju heimili
Samtal við Svsin Einarsson, framkv.stj.
• tf; -
Suðræn aldin úr
íslenskri moid
ÞÓTT TELJA MEGI að loftárásahættan hjer
sje minni, a. m. k. í bili, eftir að Bandaríkj-
unum, sem ekki eru stríðsaðilar, var falin
hervernd landsins, þá er þó loftvarnaráðstöfuntim haldið
áfram.
Borgarstjórí skrifaði 5. júlí 'síðastl. forsætisráðherra brjef,
þár sém hann vekur athygli á því, að brýn nauðsyn sje til þess,
að til sjeú i híbýlum manna eihföldustu varnartæki gegn íkveikju-
sprengjum. Þéssi einföldustu varnartæki, eru sanddunkar, sand
pokar, vatnsskjóiur og skóflur.
Ekkjan með
bðrnin sjð held-
ur húsinu sinu
14 394 krónur
söfnuðust
í núgildandi lögum eru hins-
vegar engin ákvæði, sem heim-
ila að leggja þá kvöð á húseig-
endur, að hafa þessi "tæki í hús-
um sínum. Hefir borgarstjór-
inn þessvegna farið þess á leit
við forsætisráðherra, að með
bráðabirgðalögum verði eftír-
farandi ákvæði bætt inn í lögin
um ráðstafanir til loftvarna og
annara varna gegn hsettum af,
hernaðaraðgerðum, sem gefin
voru' út sem bráðabirgðalög í
fyrra og samþykt á síðasta
þingi. Þetta viðbótarákvæði,
sem farið er fram á að; bætt
verði í lögin hljóðar svo:
„Húseigendum er skylt, hinu
opinbera að kostnaðarlausu, að
annast um að til sje í húsum
þeirra nauðsynleg eldvárna-
jtæki, eftir því sem loftvarna-
nefnd, með samþykki bæja- eða
sveitastjóma nánar ákveður“.
Samtímis hefir bæjarráð heim
ílað loftvarnanefnd að hafa til
nóg af þessum eldvarnatækj-
um, svo að hægt sje að grípa
til þeirra.
Borgarstjórinn hefir einnig
rætt um það við loftvarnanefnd,
að hún sjái um að þeir menn,
sem með þessi tæki eiga að fara,
hljóti nægilega æfingu í með-
ferð þeirra.
Morgunblaðið hefir átt tal
við Svein Einarsson, framkv.stj.
loftvarnanefndar um þessí mál,
og farast honum svo orð:
— Það er nú unnið ao því,
segir Sveinn Einarsson, að
smíða blikkdunka í þessu augna
miði. Til þes að baka fólki sem
minstan kostnað, höfum við
fengið blikkbrúsa hjá Bretum,
sem notast má við. Nokkuð verð
ur að vísu að breyta þeim. —
Þarf að taka úr þeim botninn
og.setja handföng á þá.
— Er nóg til af slíkum dunk-
,Nitouche“
komin heim
um;
— :Já, við höfum nú þegar
mikið af þeim tilbúna til not-
FRAMH. Á SJÖUNDU SÍÐU
Nitouche kom í gærkvöldi
aftur til Reykjavíkur eft-
ir sannkallaða sigurför um Norð
urlarid. Hefir það ferðalag tek-
!ið 10 daga.
Viðtökurnar hafa verið meira
jen góðar, meira en ágætar, sagði
fararstjðjrinn, Háldán Eiríks-
son, er hann nýkominn á skips-
fjöl átti tal við blaðið um för-
ina í gærkvöldi.
Fólkið, sem kom á sýningarn
ar, kom utan af nesjum og inn
ían úr dölum, alt austan frá
Langanesi og vestur í Hrúta-
fjörð og Strandir.
Við erum mjög ánægð með
fefðina. Við vorum í sólárskapi,
þegar við fórum og það hefir
enst okkur alla leiðina. Og við
höfum smitað út frá okkur.
Fólkið hefir skemt sjer vel,
sem sýningar okkar hefir sótt
— og það er það bestá.
Á laugardagskvöldið sátum
við samsæti með Leikfjelagi Ak
ureyrar. Va|r það hin bestá
skemtun.
Við þökkum Norðlendingum
frábærar viðtökur.
Hús rifin
í Skerjafirði
Haldið er áfram að rífa hús í
Skerjafirði. Hafa tvö lítil
hús, númer 11 og 13 við Reykja-
víkurveg, verið rifin.
Ennþá er ósamið nm bætur fyrir
tjón, er af þessu leiðir. Ætla má
þó að innan skamms verði frá
því gengið.
Lárus Fjeldsted hrm. hefir nú
tekið við samningsaðild af hálfu
setuliðsins um þess mál.
Garðar Svavarsson prest-
ur hefir beðið Morgun-
blaðið að birta eftirfar-
andi:
: Ekkjau : með börnin ■ sjö hefir
beðið mjg að þgkka allá þá rausa
og , liugulsemi og eislcu, sem hún
að uiidanförim hefjr átt að mæta
hjá svo mikluni; fjölda, bæjarbúa.
Og.það er ekkert lítíð að þakka
— J>að hafa safnast , til hennar
Sagt, og skrifað; kr. 14.394.00 —
fjórtán þúsund þrjú hundruð níu ■
tíu og fjórar krónur — (Aflient
Morgunblaðin kr. 12.004.00. Aji-
hent undirrituðum kr. 1.512.00,
afhent Vísi kr. 878.00). Og fj
þetta hefir safnást úr öllum átt-
um, vinnuflokkar, sjómenn, ríkir
og fátækir, einstaklingar og fjöl-
skvldur, ungir menn og ungar
stúlkur, drengir og telpur, allir
þessir aðilar eiga hjer hlutdeild
að. Það er eins og allir hafi lagst
á eitt. — Og þó kemur ekki alt
fram, þótt. þessi tala sje nefnd.
Ótal ógleymanlegar heimsóknir
hefir hún fengið, allar af sama
toga spunnar og henni hafa verið
auðsýnd kærleiksverk.
Húsið, sem þau að nafninu til
eiga, og búa í mæðginin, hafði ver
ið keypt fyrir tíu þús. krónur, en
á því hvílir .nú 11.285 króna skuld.
Nú er það ætlunin að verja þessu
fje, sem safnast hefir, þannið að
ekkjan eignist húsið skuldlaust.
Þessir peningar verða því ekki
eyðslueyrir, heldur trj-ggt verð-
mæti, sem hún og börnin njóta
nii og eiga að baki sjer til að mæta
ófyrirsjeðuin erfiðleikuni, ef þá
skyldi hera að í framtíðinni. Þá
fylgir hiisinu nokkurt garðland og
skúr fyrir hænsn og er ekki vafi
4, að þau hlunnindi geta orðið
ekkjunni og börnunum til tals-
verðs stuðnings.
Jeg veit, að öll orð eru fátækleg,
Frásögn Ingimars Sigurðs-
sonar í Fagrahvammi
Þ
ESSIR ÁVEXTIR eru ekki frá suðrænum og
sólheitum löndum. Þeir eru ræktaðir í okkar
eigin landi — íslandi.
Ingimar Slgurðsson, garðvrkjufræðingur í Kagrahvammi, hefir
ræktað [)á. Hann lítur ekki eins sviirtnm augum á nektijnarmögu
lcikaha hjer og margiríslendingar hafa áður gert og gera enn,
Síldarsalan fil
Ameríkn frfáls
Símskeyti Finns Jóns-
sonar og atvinnu-
málaráðherra
þegar lýsa á þakklæti þeirra, sem
hjer eiga hlut að máli. En jeg leyfi
mjer að minna hjer á þessi orð
Jesú: „hvað sem þjer gjörið einu-
um þessara minna minstu bræðra,,
þá hafið þjer gjört mjer það“.
Jeg finn engin önnur orð, er kom-
ist nær því að vera rjett yfirskrift
ýfir framkomu fjölmargra Reyk-
víkinga í garð þessarar nmkomu-
lausu ekkju og barnanna liennar
sjö. Garðar Svavarsson.
U jer fara á eftir skeyti, sem
* ■“ farið hafa á milli atvinnu-
málaráðherra Ólafs Thors og
Finns Jónssonar, formanns síld
arútvegsnefndar, í tilefni af
þeirri ákvörðun atvinnumálaráð-
herra að gefa síldarsöluna til
Ameríku frjálsa í ár.
SKEYTI FINNS
JÓNSSONAR
Símskeytið til atvinnumálaráð
herra frá Finni Jónssyni alþm.,
Isafirði, dags. 14. júlí 1941, er
á þessa leið:
,,Jeg undirritaður, sem hefi
eftir munnlegri skipan yðar
gegnt formannsstörfum í Síldar
útvegsnefnd s. 1. ár og það sem
af er þessu ári, svo sem verið hef
ir frá því nefndin fyrst hóf
Störf sín, segi því starfi af mjer
frá og með deginum í dag og
óska eftir að þjer skipið annan
formann í nefndina þegar í stað
þar eð jeg er ófáanlegur til að
hafa framkvæmdir á því fjöl-
skyldusjónarmiði sem núver-
andi atvinnumálaráðherra ger-
ir kröfu til að Síldarútvegsnefnd
starfi eftir“.
SVAR RÁÐHERRA
Símskeytið frá atvinnumála-
ráðherra til Finns Jónssonar
aiiþm., Isafirði, dags. 15. júlí
1941, hljóðar svo:
,,Má ekki líta á símskeyti yð-
ar, dags. 14. júlí, sem úrsögn úr
síldarútvegsnefnd ? “
Hann talar af. reynshmni'. ---
Reynsla Inginlars bóhda í ■Fagra-
hvammi er fjölþætt og bendir
Jangt áleiðis mii íslenska rífekfnn -
ármöguleika. En út í það skul-
um við ekki fara í bilii •
Við skulum lipyra sögu ávaxt-
anna, sem þið sjáið íijerna' á; fat-
inu. Það eru fjórar teguhdir, Sagði
Ingimar er blaðið átti tal við hann
um þá.
Þarna eru nú fyrst apricosur.
Þrjú ár eru liðin síðan jeg fjekk
plönturnar, sem þær eiga rót sína
að rekja til. Þessi trje bera ekki
ávöxt fyrr en á þriðja ári. í vor
bar svo eitt þeirra ávöxt og f jekk
jeg af því 2—3 kg. af apricosum
Þær eru ræktaðar í gróðurhúsi.
Svo eru þarna perur. Þær verða
sennilega ekki ræktaðar í gróður-
húsum. Jeg fjekk örfá stykki af
einni plöntu, se.m jeg hafði í jprta-
POtti. Eru tvö ár liðin síðan jeg
eignaðist hana, en sennilega er liún
5—6 ára gömul.
Þriðja tegundin eru vínber. Af
þeim hefi jeg fengið töluverða
uppskðru, iíklega um,6—8 hundr-
uð kg. Fvrir þremur árum fjekk
jeg 3 plöntur frá Þýskalandi og
síðan hefir ræktin færst þetta í
aukana. Vínberin erú prýðilega
þroskuð. Tel jeg víst að þáu megi
rækta hjer 7—8 mánuði ársins í
gróðurhúsum, og það í stórum stíl.
Fjórða og síðasta tegundin eru
jarðarber. Þau má rækta úti. Jeg
hefi ræktað þau í sólreit, en án
jarðhita. Fjekk jeg um 50 kg.
uppskeru.
Þetta segir Ingimar í Fagra-
hvamrni um uppskeru sína. Voa-
andi eiga fleiri íslenskir ræktun-.
armenn sömu sögu að segja
tímar líða.
er
Hjúskapur. Nýlega yoru gefin
saman í hjónaband af síra Sigur-
birni Einarssyni Björg Kristjáns-
dóttir og Snorri Jónsson. Hjóna-
vígslan fór fram. í Dómkirkjttnni.