Alþýðublaðið - 13.04.1929, Blaðsíða 6

AL#f««BLAdIð
«
Fermingarfðt
toði jakkafot og matrósaflM 00 ait
tfl i'ermingorinnar fyrip bæði dreugi
og stúlkwr fæst gett 00 sériefo *
-g.-Ji-JL_A ■- P JT.
Ujgift*
S. Jóhannesdóttir,
Austurstræti 14, sími 1887
beint á móti Landsbankanum.
Véiareimar allar stærðir
sérstaklega góð tegund.
Vald. Poulsen,
Klapparstig: 29. Sími24.
fieiaendur eig-a aö sjálísögÖu að
faafa notiö lögskipaðrar 'barna-
íræöslu. Þeir eiga helzt að vera
arðnir 14 ára að áldri, en þó má
V'eita 13 ára nemanda inntöku,
ef skólastjóra þykir ástæða til.
I efri deildir skólans sé uíanskóla-
nemendum frjálst að keppa á
,sama hátt og í mentaskólunum.
Meðal námsgreina eiga að vera
lóagnýt vinnubrögð, og reikniings-
íiámið sé hagnýtt. Kenna má
sænsku í dönsku stað, ef óskað
er,
Ársdeildir eiga að vera þrjár.
Sá, sem lýkur námí í 2. deild,
tekui' gagnfræðapróf. Þeir, .sem
hug.sa til Mentaskólanáms, munu
jafnaðarlega faxa úr gagn-
træ'ðaskölanum- Sá, sem lýkur
námt í 3. ársdeild, tekur gagn-
íræðapróf hið meira. Námið í
þeirri deild á að vera sérstakur
undirbúningur undir lifið fyrir þá,
sem ekki ætla að leita sérnáms i
Öðrum .skólum. Þar á m. a. að
feenna bökfærslu, véiritun, félags-
ifræði, hagfræði og þau atriði lög-
ífræðinnar, ,sem mest koma vi'ð
dagiegu lífi manna.
kenslutiminn á að vera 7—71/2
itnánuðár á ári.
Auk aðalskölans er gc-rt ráð
fyrir námskeiðum og kvöldskóla.
Rikið leggur Gagnfræðaskólan-
íim í Reykjavik til tvo kennara'.
annan þeirra .skólastjöra. Er því
lætlað að koma á móti bekkja-
fækkun Mentaskólans. Antnain
vskólakcstnað er ætlast til að bær-
inn greíði að 3/5 hlutum móti
Blkinu. Einnig er gert ráð fyrir,
«ð ríkið kosti kensluna í tveimur
bekkjum gagnfræðadeildar Akur-
eyrarsköla.
Loks er það ákvæði í frv., að
irikið leggi tii á þremur næstu
érum, að þessu meðtöidu, 2/5
ko.stnaðar við byggingu skólahiúss
Ibanda gagnfræðaskólanum í
Reykjavík, alt að 60 þúsund kr.
Hina 3/5 skal bærinn leggja á
möti, lóð undir skó’.ann og vatn
til hitunar honum, ef heita vatnið,
,sem leiða á inn í borgina, reynist
pieira en þatrf til þess að hita þær
hyggingar, sem það hefir áður
verið ætlað tiL
Skifling anðsins
i Bandaríkjimam,
Vtnnumálaráðheirra Batndairíkj-
anna, Jaimes J. Davis, lét svo um
rnælt eigi alls fyrir löngu, að það
væri síður en svo, að meginþom
íbúa Bandarikjanna ætti við við-
unanleg kjör að búa. Ummælin
eru í bréfi til ritstjöra nokkurs í
Walies, en þar í landi er nú at-
vimniuleysi mikið. Er talið. að; ein
milljón kolanámunumna þar séu.
atvinraulausir. Davis er borinn og
bamfæddur í Wales, og má þvi
ætla, að ummæli hans hafi átt að
vera eins konar smyxsl á sár saim-
landa hams. Davis drepur á það
í bréfi sinu, sem er endurpremtað
í Tíhe New York Times, að skoð-
un Evrópuþjóðanma yfirleitt á
Bandaríkjamöiinum sé Bamskökk
einkanlega hvað efnalizigsástæður
snerti og því um líkt. „Ég vild:i
að satt væyi,“ segir Davis, „að
um enga fátækt eða litla væri að
ræða í Bandaríkjunum, en það
er öðru. nær en. svo sé, því að
86 af hverjum 100 Bandar’kja-
mönnum e,ra fátælrir. Laun ama-
riskra verka.manna1 og kjör þéirra
eru þó ákjósanlégri en í öðrum
löndum. Ameyískur verkamaður
bgr heímingi m.ira úr býtum em
verkainaöur í Liiinjdúniuim, þrisivrar
sinmium meira en vurkamaður í
París og fjórnm sinraum meira
feeldur en verkaanaður i Briisseí,
Mad.rid eða Rómáborg. En þaið tr
iangt irá því, að Bawdaríkin ,séu
nokkurt sæiu’an.d fvrir megin-
þo.rra imaonia hvað þetta .snertfr.
Ég get þess vegna þess, að Ev-
rópumenin líta á okkur í skökku
ljósi, hér hafa ekki alliir fullar
hendur fjár, fátæktin situx við ar-
inelda fjöldans í ölluim töndum
og eins í Bandarí3íjunum.“
Amerisku blöðunum finst nú
þetta cfkki k-oma vel heim við
uimmæli Hóovers, nú forseta, fyritr
Ikasningamar í hauist; en hann iét
þá svo um mælt, að , innan
síkamms með guðs hjálp myndi sá
dagu,r upp ren,na, að fátæiktinimi
yrði útrýiait úr landi‘nu“. Og blöð-
in eru á eimu máli um það, að
gott sé að almenningur í öllum
löndum fái vitnieskju uim þetta,
eigi síður en þeór meinn vesíta,
sem sííelt giamra um þ,að, að
Bandaríltin' iséu guðs útvalda land.
Hve misskifj þjóða,rauðnum cr í
Eandayikjuinum isézt af ský’rslum
„Tbe Fedoral Tra-de Comniies'o[n“.
Verzlið við Vikar.
en samkvæmt þeiim ' eiga 1 %
Bandarikjamanna 59 0/0 þjöðar-
auðsins, 13% eiga 90% og
87% eiga 10%.
Kotna að nafni Daisy Lee Wort-
hington Worcester skrifar um
iþies&i mál í „The Sur vey Gra.pbic"
og segir m. a. á þessa leið:
„Bandaríkán eru auðsöfminiax-
landið mikla, ,sanrna,riega er hér
nógu,r auður til þess að útrýma
fátæktininii, en meðaliaun fyrir alt
iandið exu 1280 dollarax, s. m ekki
nægja til nauðsynja manns, sem á
fyrir konu og þremur börnuim að
.sjá. Ef eiíthvað bsr út af, veik-
án’df, atvinnumiissir, vierður sá, ex
eigi befir melri laun en þassi, að.
leita á náðir svsitar- eða bæjar-
félagis, ti! góðgerðarstofnaina —
eða líða skart el.la.“
Eandaríkin eru auðugaista land
iheiimisiiinis, þ. e. þar er meiri auður
saman kominn en í nokk.ru landi
ööru. En það hefir, eims ag sjá
má af nfanrituðu, ekki skapað
neina almanningsfarsæld, — þrátt
fyrir allan. auðinn hefir mikfll
hlutí þjöðarinniar ekki þúrftaTÍaiun.
fikivakar.
Eyrb., 28. tmarz 1929.
Að tilhiutun U. M. F. Eyrar-
bakka hafa 'uindanifama daga
dvaliið hér systuEnar Katrín og
Sigriður, dætur Árna bónda Áma-
feonar i Oddgeiirishól'um í Hrauin-
gerðishréppi, til að kenina unga
fólkiinu hiina nýju, þjöðfiagiu viki-
vakadanza, sem hr. Helgii Valtýs-
spn hefir svo snildarlega búið til
í isamræmi vlð ýmis íslenzk þjóð-
lög cg íexta, sem vekur aðdáun
istenzfca askulýðsms ag allra
þeiira, ex þjóðlegum siðum umnaj
Danzar þessir cru. að því leyti
fremri. hinúm útfendu dönzum,
sem nú e,ru svo mjög iðkaðir hér,
að um Íeið 0g þeir eru 'stignír
vökja þ-Eiir þjóðlega hvöt þeirra
er iðka þá, og fylla hng allra
viðstaddra viðkvæmum, en um
leið þröttmiklum tilfinningum, og
á höfundur þeirra þakkii’ iskyldar
fyrir.
Þátttaka var mikil og kenslan í
ágætu lagi, enda sýndu systurnar
frábæran skilming og lipurð við
kemslnna. Fara þær héðan m?.ð
'alúðarþökk Eyrbekkinga fyrir
starfið- Að loknu námS'skeiðiúu
orti einn áhorfendanma hið snjalla
kvæði, sem hér fer á eftir, og
sem virðist vel til faliið að stíga
vikiyiaka eftir, sérstaklega fyrir
Ey rbekkinga.
B E.
Gðragnlléð.
Frjálsan, léttan, fagtan danz
' fram á sléttan völl,
s'.erklega við stígum;
istynja grundir, fjöll.
Viðlag:
Bylur bára við sand,
Aðkofflnmean,
sem eru að leita að ódýrri en
smekklegri karlmannsfatnaðarrðni
ættu að koma til mín áður en
þeir festa kauþ annarstaðar.
Fljót os 0óð aígreiðsla.
Gnðm. B. Vlkar
klæðskeri.
Laaoaveoi 21. Sími 658.
8, síml 1294t
iakai «0 »ór at'n koaac íwkltnrtaprent-
an, «vo *«m ertlllóo, a0«dnjjunii0a, brét,
relkninge, IrvHtaair o. i. Irv., og af-
Itrelfttr vtnnuna fljótt otf vfO róttu verBI
MUNIÐ: Ef ykkur va»tar hiúis-
göga ný og vönduð — einoig
notuð —, þá komið á fornsölxiBa,
Vatnsstíg 3, sími 173a
Sisnrður Hamtesson bomopati
tekur á raóti sjúklingum kl. 2—4
Urðarstíg 2 niðri.
Ra&vélablðd 12 stk. ákr.
1.60. V0RDSAL1NH, Klapp-
arstíg 27.
Blikil verðlækkun ágervitðnn-
um. — Til viðtals kl. 10—5, sími
447. Sophy Bjarnason Vestur-
götu 17.
heytirjómi fæst ávalt í Ai-
þýðubrauðgerðinm
blika ránar tjöid.
Allan taka Eyrarbakka
íeskunnar völd.
Stigu áður álfax danz,
undir kváðu Ijóð.
Nú eru v.iki'vakar
að vinna okkax þjóð.
Bylur bára við sand o. s. frv..
Glatt, er oft í góðii sveit,
glymu’r loft af söng.
Tökum allir undiE
Islands kvæðaföng.
Bylur bára við sand o. s. frv.
Fagurt æsku félagslíf,
frjálst og græskulaust,
hæfir svanna og syeirni,
sem eru glöð og hraust
Bylur bára við sand o. s. frv.
Stígum fram og strengjum heií
stökkitút ramma á;
Að við skulam alla
okkar krafta Ijá
(viðlag:)
vorri vaxandi þjóð,
verja okkar land,
Eyraibakka yrkja’ og gTæða
ógróinn,- sand.
Ritstjóri og ábyrgðarnaaðac:
Haraidur Guðmandaaoo.
AlþýðapreRtsmiðjaB.