Morgunblaðið - 01.10.1943, Blaðsíða 2
2
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 1. ckt 1943.
Aukið öryggi í um ferðumúlum
STJÓRN AMERÍSKA
SETULIÐSINS hefir farið
þess á leit við íslensk stjórn-
arvöld, að samvinna verði
tekin upp milli íslenskra
stjórnarvalda og setuliðsins
um öryggi í umferðarmál-
um. Er hjer um hið merk-
asta og þarfasta mál að
ræða.
Blaðamenn frá Reykja-
víkurblöðunum voru í gær
boðnir til að ræða við for-
ingja í hernum um þessi
mál, og þar voru einnig við-
staddir Bjarni Benedikts-
son borgarstjóri og Agnar
Kofoed-Hansen lögreglu-
stjóri.
Bjarni Benediktsson borg
arstjóri hjelt stutta ræðu,
þar serri hann skýrði frá því
að setuliðsstjórnin hefði boð
ið íslenskum yfirvöldum
samvinnu um að gera til-
raun til að vinna bug á um-
íerðarslysum. Þetta væri
þakkarvert og sjálfsagt að
taka boðinu. En það væri
svo, að ráðstafanir í þessa
átt kæmu ekki að hálfum
notum, nema að borgararn-
ir sjálfir tækju þátt í því að
reyna að koma í veg fyrir
umferðarslysin. Það þyrfti
ekki að lýsa því hve nauð-
synlegt væri að gæta allr-
ar varúðar í umferðarmál-
um og væri skemst að minn
ast, að dauðaslys hefði orð-
ið af völdtim bifreiðarslyss.
Samvinnu hersins væri tek-
ið með þökkum, sagði borg-
arstjóri.
Góð samvinna við
setuliðið.
Agnar Kófoed-Hansen,
lögreglustjóri, skýrði frá
því, að ameríska herlögregl-
an og íslenska lögreglan
hefði jafnan haft samvinnu
í umferðarmálunum og að
sú samvinna hefði tekist vel
og gert mikið gagn. Á næst-
unni myndi verða hafin her
ferð gegn umferðarmenn-
ingunni 1 bænum. Það yrði
að grípa til róttækra ráð-
stafana til að koma umferð-
armálum bæjarins í sæmi-
legt horf. Nú væri tími fyr-
ir höndum til þess. Menn
hefðu haft sjer það til af-
sökunar, að hitaveitan stæði
í vegi fyrir góðri umferð, en
nú væri þeirri hindrun brátt
lirundið úr vegi og þá
fengju bæjarbúar tækifæri
tll að sýna að þeir vildu
hafa góða reglu á umferðar-
rnálunum.
„Eílamir eru hættulegt
vopn“.
á tók tii raáls lögreglustjóri
•setuliðsins hjer, Jesse P. Green.
3f;nm sagð'i m. a.: ,,I5ifreiðin er
hættiilegt vopn. Það vérðttr að
fara varlega með hana. En ef
alíit vitft hvérnig uraferðar-
reglurnar eru, þá er cngin
vandi að forðast slysin. Ura-
ferðarslys eru ekki eitthvað
sern keinur af sjálfu sjer. 011
eiga ]>au sína orsök“, sagði
fi reríski lögreglustjórinn.
49 slys á einum
mánuði.
(treen ofursti hafði’ meðferð
is yfirlit yfir uraferðárslys í
ágústmánuði, þar sem herinn
átti hlut að raáli. Þ^iu slys vorn
samtals 49 og þar af voru 8,
sem menn höf'ðu særst í. Yfir-
lit ofurstans sýndi af hvaða or-
sökum slýsin höfðu orðið og
var fróðlegt að sjá það yfirlit.
Tvö slys höfðu orðið végna
þess að b'ílar, sem komu á móti
ökumönnum höfðu hlindað þá
með Ijósum. 2 vegna tálmana
á vegum, 4 vegna þess að veg-
kantur var laus, 3 vegna þess,
að bifreiðaí-stjórar höfðu ekið
hílum sínum aftur á bak á ann
an bíl, 3 vegna. þess, aö bílar
höfðu staðið á götum í vegi
fyrir umferðinni 'o. s. frv.
Setuliðið setur upp
merki á vegina.
Richard E. Fischer ínajðr í
verkfræðingadeild setuliðsins
sýiidi hlaðamönnum umferðar-
merki, sem setuliðsstjórnin er
í þann veg að setja á þjóðvegi
landsins. Eru merki þess sett
þar sem hætta er fyrir umíerð-
ina, t. d. þar sem hættulegar
brekkur eru, slæmar og krapp-
ar beygjur, kroSsgötur og
fleira þessháttar.
Þá hefir setuliðið í hyggju
að sitja merki á vegina, til að
marka hættulega staði fyrir
bíla að mætast og þar sem
hættulegt er að fara fram iir
faratækjum. Verða merki þessi
bæði á ensku og íslensku og
ætti að koma öllum ökumönn-
um að gagni, hverrar þjóðar
sem eru.
Sjerstök leið fyrir vöru-
bíla hersins.
A þessum fundi mn umferð-
armál skýrðu fulltrúar setu-
liðsins frá því, að ákveðið hefði
verið, að vörubílar hersins, sem
eru stærri en 1 smálest muni
eftirleiðis fara áþveðnar leiðir
innan bæjar. Þeir niega ekki
aka um miðbæinn, heldur verða
þeii’ að fara uin Skúlagötu,
Tryggvagötu, Vesturgötu,
Bræðraborgarstíg, Ilringbraut
og Barónsstíg. Innan þessa
svæðis mega vörubílar hersins
íékki aka, Mun þetta verða
mikil hjálp í umferðarvanda-
málum bæjarins.
Umferðarmerki við
skóla.
Green ofursti skýrði frá því,
að herinn væri að láta gera
umferðamerki, sem sett verða
upp á næstunni við skóla í
bænum. Þessi merki verða sett
sitt hvoru megin við skóla bæj
arins. Á merkjunum verður
mynd af barni með skólabók.
Á fundinum var eiimig stadd
ur John E). White ofursti, sem
er yfirmaður öryggismála hers
ins. Ilarrn tók þátt í umræð-
unum um þessi mál og skýrði
frá því, að Kcy hershöfðingi
hefði mikinn áhuga fyrir því
að gera allar þær ráðstafanir,
sem hugsast geta til að draga
úr umfefðarslýsunum. Á fund-
inum voru auk þeirra, sem.
nefndir hafa verið, þeir Valdi-
mar Björnson liðsforingi,
blaðafulltrúi hersins og Dóri
Hjálmarsson major í öryggis-
máíadeild hersins.
SKÚLI SKÚLASON
25 ái biaða
Skúli Skúlason ritstjóri
Formaður Blaðamnna-
fje’Jagsins, Skúli Skúlason
á 25 ára afmæli sem blaða-
miaður um þessi mánaða-
mót. Þann 1. október 1918
rjeðist hann sem starfs-
maður Morgunblaðsins í
ritstjórnartíð þeirra Óliafs
heitins Björnssonar og Vil-
hjálms Finsen_ Hafði hann
undanfarin ár haft á hendi
frjetþastörf fyrir blaðið og
skrifaði auk þess talsvert
af greinum, bæði meðton
hann var við nám í Höfn,
c-g eins eftir að hann kom
lringað heim 1915.
Hann ljet af starfi við
Morgunblaðið eftir nokkur
ár, stofmaði Frjettastofu
blaðamlanna og rak hana
um tíma, en fluttist til
Noregs 1926, starfaði þar
sem frjettaritari margiþi
Minningarorð um Sigríði Sveinsdóttur
Frú Sigríður Sveinsdóttir
frá Svalbarðseyri verður til
moldar borin hjer í bæn-
um í dag. Hún andaðist 24.
þ. m„ 73 ára að aldri, var
fædd þ. 9. ágúst 1870.
Hún var dóttir Sveins
kaupmanns Guðmundsson-
ar frá Búðum og frú Krist-
ínar konu hans, Siemsen. —
Sveinn frá Búðum var at-
orkusamur gáfumaður og
höfðingi í sjón og raun, frú
Kristín fjölmentuð dugn-
aðar kona. Bæði voru þau
hjón fríð sýnum og sköru-
leg í frarngöngu. En frú Sig-
ríður fjekk acj erfðum mann
kosti beggja foreldra sinna
í ríkum mæli.
Ung giftist Sigríður .Tak-
ob Björnssyni kaupmanni,
er reisti verslun á Svalbarðs
eyri með miklum stórhug
og myndarskap. Rak hann
mikil viðskifti og útgerð
um skeið. Var hann maður
vinsæll og besti drengur, en
heimili þeirra hjóna sönn
háttprýði- Voru þau hjón
mjög samhent og ákaflega
vinsæl.
Eftir að frú Sigríður misti
mann sinn, hjelt hún
sífelt þeirri trygð við Sval-
barðseyri, að hún undi lítt
hag sínum annarsstaðar til
langframa. Þar hafði hún
lifað sínar bestu stundir,
sem glæsileg húsmóðir á
mannmörgu heimili. Þar
lifði hún best við’ endur-
minningar sínar. Slíkt var
trygglyndi hennar.
Meðan frú Sigríður var í
blóma lífsins, leyndi það
sjer ekki, strax við fyrstu
sýn, að hún var tápmikii
kona. Hún var rösk til
starfa, einbeitt, stjórnsöm
og skyldurækin með afbrigð
um. Er harmar voru að
henni kveðnir á síðari hluta
æfinnar, kom kjarkur henn-
ar ef til vill ennþá betur í
ljós. Jafnvel þegar hún öldr
uð ekkja átti á bak að sjá
einkasyninum Theodór
heitnum skipamiðlara, þeim
ágæta dreng, ljet hún sökn-
uðinn ekki buga sig, frekar
en ung væri með óbilaða
krafta.
Hún hafði hlotið í vöggu-
gjöf þann andlega styrk og
vald yfir tilfinningum sín-
um, sem aldrei brást. Ana-
streymi verður oft einskon-
ar aflgjafi slík .a kvenskör-
unga.
Ættingjar frú Kristínar
og vinir fjær og nær sakno
hinnar tigulegu konu úr
hópi íifenda; sakna hlýhug-
arins, er allir nutu er um-
gengust hana, sakna þeirra
vorgeisla er hún dreifði út
frá sjer undan silfurhárum.
En mestur verður söknuður
sonarbarna hennar, er hún
lengst og best vildi vera í
föður og móður stað.
blaða, stofnaði Fálkann
með Vilhjálmi Fin.sen 1927
og hefir verið laðalristjóri
þess blaðs alla tíð fram á
þennan dag, þótt hann ým-
ist hafi verið í Noregi eða
hj'ér heima í Reykjavík.
Hjelr verða störf Skúla
ekki rakin til neinniar hlýt-
ar að þessu sinni. En eitt er
vitað, að hvað sem hpnn
hefir tekið sjer fyrir hend-
ur, og hvað sem hann kann
síðar meir að taka sjer fyr-
ií’ hendur, þá verður hlann
alltaf fyrst og fremst blaða
maður, með blaðamanns-
ins einkennum, þeim, að
vilja fylgjast með því sem
er að gerast fjær og nær,
miðla því til fjöldfans, ei1
Rann verður áskynja, og
greiða götu góðra málefna.
Þetta hafa verið einkenni
hans a. m. k. frá því jeg
fyrst man eftir honum, og
sennilega frá því hann mlan
,‘eftir sjer.
Það er cngin tilviljun,,
að blaðamenn hafa kosið
,hann einróma sem formánn
fjelagi sínu, fje’lagi, sem
ilengi hefir átt erfit upp-
|dráttar, m. |a. af því, að
blaðamenn allra flokkja og
allira blaða eru því ekki
vanir að vinna samlan. En
þeir geta allir hugsað sjer
að eiga samvinnu við Skúla
Skúlason. Og þessvegna
þykir okkur sjerstök á-
stæða til þess lað minnast
þessa aldarfjórðungsafmæl-
is hnns. V. St.
— Rússland
Framh. af 1. síðu.
svæðinu. Þjóðverjar skýra
fra hörðum varnarorustum
þarna.
Við Zopdroshe geysa og
ákafar orustur, en ekki er
Ijóst hvernig aðstaðten er
sunnar, á Melitopolsva^ðinu
en þar hefir sókn Rússla
verið langsamlega hægust
að undanförnu.
Á Kubansvæðinu segja
Þjóðverjar, að Rússter haldi
uppi áhlaupum. — Reuter.