Morgunblaðið - 10.02.1944, Blaðsíða 8
8
MO-RGUNBLAÐIÐ
Fimtudagnr 10. febrúar 1944
— Jól á Corregidor
Framhald af bls. 7
þá undan jámoki innrásar-
j hersins.
■ í kaþólsku hátíðarmess-
unni segir presturinn á ein-
um stað. „Dýrð sje Guði í
upphæðum og friður á
jörðu með þeim mönnum,
sem hann hefir velþóknun
á“. Þessi orð hljómuðu kald
hæðnislega í eyrum mínum
nóttina á Corregidor. —
Hversu kaldhæðnislega
munu þau hafa hljómað í
eyrum Filipseyinga um
þessi jól.
En kjarkurinn er óbugaður
EN Filipseyingar hafa
ekki mist trúna á almátt-
ugan guð, Bandaríkin eða
sjálfa sig. Við höfum varast
allt til þess að birta nokk-
uð um baráttu þeirra gegn
Japönum. En það er ekki
lengur nauðsynlegt að
leyna þeirri staðreynd, að
um allar Filipseyjar er
haldið uppi harðri baráttu
gegn innrásarmönnunum.
Japanir vita þetta og vita
að við vitum það. — Fyrir
skömmu síðan birti hern-
aðarlandsstjórinn japanski
öllum
unum boðskap, þar sem
hann heilsða þeim eins og
, vinum og bræðrum og bauð
þeim að koma á fót Filips-
eyjalýðveldinu með lepp-
stjóm þeirri, sem leppfor-
| setinn José P. Laurel hefir
forsætið í.
1
Viðurkenning Japana á
því, hve starfsemi skæru
flokkanna væri stórkostleg,
gladdi mig mjög. Um ^keið
eftir fall Corregidor, bárust
mjer engar upplýsingar um
starfsemina heima fyrir. —
Einhver eðlishvöt sagði
mjer að baráttunni væri
haldíð áfram, en jeg var
ekki viss um það. — Dag
nokkum heyrði svo í amer-
ískri móttökustöð útvarps-
skeyti frá einni af Filips-
eyjum. Var það stílað til
mín og hljóðaði þannig: —
„Enda þótt hersv-eitir vorar
á Corremdor hafi gefist upp
þá höfum vier ekki gefist
upp, heldur höldum áfram
að bemast gegn óvinunum
og fylgjum þannig glæsi-
legu fordæmi yðar, sem fór
uð til Bandaríkjanna til
þess að halda þar barátt-
unni áfram“.
Skæruflokkar þessir voru
skipulagðir nokkrum mán-
uðum eftir fall Corregidor.
Nær nú starfsemi þeirra yf-
ir allar eyjarnar.
Þannig halda þeir barátt-
unni áfram á jólunum 1943.
Jeg vildi hafa þá aðstöðu nú
að geta sagt þjóð minni, að
hún mun á árinu 1944 fá
glæsilega jólagjöf frá Banda
ríkjaþjóðinni — frelsun
Filipsevja frá japönsku inn-
rásarmönnunum.
Eldur á Braga-
götu 34
1 gær var slökkviliðið kall-
að að Bragagötn 34. — Er
slökkviliðið kom á staðinni
var eldur kominn í jiak húss-
ins. Var þegav rofið gat á
þekjuna og tókst slökkvilið-
iníi fljótlega að ráða niður-
lögum hans, en nokkrar skemd
ir urðu af vatni og eldi.
Eldsupptök munu vera þau,
að kviknað hafi í fötum er
Reykingar kvenna.
Framh. af bls. fimm.
yfir þá gulu, og er hún til stór-
lýta fyrir hverja konuhönd,
hversu fögur sem hún kann að-
vera.
Það hafa verið gerðar vísinda
legar tilraunir á rottum, er sýna
að kvendýr þola nikotin mun
ver en karldýr. Talið er víst, að
svipaða sögu megi segja um
mannfólkið, og þolir því kven-
fólkið tóbaksreykingar ver en
karlmenn.
Eins og áður var drepið á,
eru mjög skiptar skoðanir um,
hvort í raun rjettri sje nokkuð
við það að athuga, þótt fullorð
ið kvenfólk reyki, þ.e.a.s. svo
lengi sem alt fer fram í hófi.
Ef einhver vildi leggja orð í
belg um vandamál þetta, mun
Kvennasíðan fúslega veita rúm
til þess.
iuffun ]eg hTfil T • «»
lylinJ.
Áttræður:
Lárus
Thorarensen
Frá frjettaritara vorum
á Akureyri.
EINN AF elstu borgurum
Akureyrar, Lárus Thoraren-
sen, Strandgötu 39, verður 80
ára í dag. Hann er fæddur að
Espihóli í Eyjafirði 10. febrúar
1864. Foreldrar Jón Jakob
Thorarensen og Ragnheiður
Stefánsdóttir Thorarensen. —
Lárus hefir lengst af æfi sinnar
dvalið á Akureyri og unnið hjá
ýmsum að allskonar störfum.
Rak um eitt skeið verslun fyr-
ir eigin reikning. Hann hefir og
haft margvísleg opinber störf
með höndum, var um 30 ár
safnaðarstarfsmaður, svo sem
gjaldkeri og meðhjálpari Ak-
ureyrarkirkju um tíma, í bæj-
arstjórn og niðurjöfnunar-
nefnd og nú síðustu ár verið
innheimtumaður hjá bæjar-
gjaldkera. Öll störf sín hefir
Lárus leyst af höndum af
mestu trúmensku. Hann er
einn af elstu góðtemplurum
landsins, gekk í stúkuna Isa-
fold T. janúar 1891 og er enn-
þá meðlimur hennar, og nú
heiðursfjelagi. Hefir hann lát-
ið bindindismáíið mikið til sín
taka á þessu langa tímabili. ■—
Hann hefir verið í Sjálfstæðis-
fjelaginu á Akureyri frá upp-
hafi þess og gegnt þar stjórn-
arstörfum.
Lárust kvæntist árið 1914
Birnu Björnsdóttur, en hún
andaðist eftir rúmlega eins árs
sambúð þeirra. Áttu þau eina
dóttur, Birnu, sem er gift og
búsett í Reykjavík.
Lárus Thorarensen hefir alla
æfi verið óvenjulega heilsu-
hraustur maður og er það enn,
þrátt fyrir háan aldur.
Frjettaritari.
Málaflutnings-
skrifstofa
Einar B. Gnðmundsson.
Guðlaugnr Þorláksson.
Austurstræti 7.
Símar 3602, 3202, 2002.
Skrifstofutími
kl. 10—12 og 1—5.
skæruflokkaleiðtog- hengd höfðu verið til þerris
Hæstirjettur:
Fjárkröfur gegn Stúd-
entagarðinum ekki
teknar til greina
ber eigendum Stúdentagerðs-
ins að sjá um, að hún fái end-
urgreidda húsaleigu þá, er hún
hefur greitt þeim“. Stjórn
Stúdentagarðsins virðist sam-
kvæmt því, sem skráð var í
fundarbók hennar 12. desem-
ber 1940, hafa skilið ákvörð-
un islensk-bresku nefndarinn-
ar á þann veg, að Garðsstjórn
in skyldi einungis standa á-
frýjanda skil á fje, er svaraði
til gagngjalds þeirra starfa, er
áfrýjendur höfðu innt af hendi
fyrir afnot Garðsins sumarið
1940. Hefir það gagngjald i
hjeraðsdómi verið metið kr.
'3481.92.
í GÆR var kveðinn upp (
dómur í hæstarjetti, í málinu
Margrjet Árnadóttir og Egill
Benediktsson gegn stjórn Stú-
dentagarðsins.
Hæstrjettur staðfesti hinn
áfrýjaða dóm, en samkvæmt
honum skyldi Stúdentagarður
inn greiða þeim kr. 3.481.92
með 5 % ársvöxtum frá 23.
jan. til greiðsludags, auk 500
króna í málskostnað.
Dómkröfur þeirra Egils og
Margrjetar voru miklu hærri,
eða kr. 15.050,00 og til vara
kr. 13.247.15.
í forsendum dóms hæstarjett
ar segir m. a.:
„Áfrýjendur voru ráðnir
brytar Stúdentagarðsins frá
15. september 1939 til jafn-
lengdar 1940. Höfðu þau vist
þar ásamt starfsliði sínu og
seldu stúdentum fæði:Auk þess
leystu þau þar af hendi ýmis
önnur störf svo sem ræstingar,
umhirðu, þvotta o. fl. fyrir stú-
denta. Þau skyldu hafa sem
gagngjald þessara aukaverka
afnot Stúdentagarðsins frá 1.
júní til 15. september 1940 til
veitinga og rekstrar gistihúss,
en um sumartimann mátti nota
Garðinn sjálfam til slíks rekstr
ar vegna fjarvistar stúdenta.
Umráð áfrýjanda yfir húsinu
um sumarið voru ekki í skipt-
um aðilja metin sjerstaklega
til peningaverðs. Breska her-
stjórnin tók Stúdentagarðinn
til sinna þarfa frá 1. júní 1940.
Urðu áfrýjendur þá að hverfa
þaðan, og stúdentar hafa ekki
haft not hans frá þeim tíma.
íslensk-bresk nefnd ákvað
hinn 5. desember 1940, að
breska herstjórnin skyldi
greiða 4300 króha mánaðar-
leigu fyrir Stúdentagarðinn og
lóð hans. Var þá skráð í fund-
arbók greindrar nefndar, að í
leigufjárhæðinni fælust ekki
„meintar skaðabætur til Mar-
grjetar Ámadóttur, er sjer-
staklega verður samið við, þó
Afnot áfrýjanda af Stúdenta
garðinum áttu einungis að hald
ast, meðan stúdentar voru
fjarvistum og þörfnuðust ekki
þess húss. Afnot bresku her-
stjómarinnar áttu hinsvegar
að haldast um langan óákveð-
inn tíma og ónýttu fyrir eig-
endum þau not hússins, sem
það var ætlað til. Voru afnot
herstjórnarinnar og i fleiri
greinum annars eðlis og víð-
tækari en not áfrýjanda. Var
því leiga sú, sem stefndu bar
úr hendi herstjórnarinnar ekki
sambærileg þeirri, er samið
hafði verið um í skiptum máls-
aðilja.
Svo sem áður segir setti
íslensk-breska nefndin stefndu
það skilyrði, að hann endur-
greiddi áfrýjendum húsaleigu
þá, er þeir höfðu greitt honum
fyrirfram, og eru' ekki rök
leidd að því, að hann hafi haft
ástæðu til að ætla, að honum
bæri að greiða meira, enda
hafði hann hvoi!ki gagnvart
áfrýjendum nje íslensk-bresku
nefndinni tekið á sig skyldu til
frekari greiðslu. Ekki hefir ver
ið í ljós leitt, að mat hjéraðs-
dómara á le'igu þessari hafi
verið of lógt. Verður því sam-
kvæmt öllu því, er að ofan get-
ur, að staðfesta hjeraðsdóm-
inn að niðurstöðu til.
vooooooooooooooooooooooooo<xxx>ooooo<x>ooooooooooooooo«ooooóoooooooooooóoooo<x>ooo<><>i
X - 9
•«r
1] Eftir Robert Storm
OOOOOOOOOOOOOÓOOOióOOOOOOOOcS
Bílstjórinn: Hvenær getum við lagt af stað? Af-
greiðslumaðurinn: Eftir tvær mínútur. Við eigum
aðeins nokkur stykki eftir. Alex hugsar: Hjer hlaða
þeir vörubílana. Jeg verð að komast undan í einum
þeirra.
Bilstjóri: Heyrðu! Sendi ráðningarstofan þig ekki
IMI I M M III
j
hingað? Alexander: Ha? . . . Jú. Bílstjórinn: Farðu
í þennan vinnuslopp. Þú átt að fara með næsta bíl.
Alexander: — Gott!
f * I •#*•**♦ *
» « * t * * * i
t « * » »