Morgunblaðið - 23.02.1944, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 23. febr. 1044.
— Stríðsvfirlit
Framh. af bls. 2.
hers, og væru Ameríkumenn
þar í meirihluta, en Bretar
hefðu fjölmennari landher.
„Auðsjeð er“, sagði Churc-
hill, „að Hitler ætlar að halda
Rómaborg til hins ýtrasta“. —
Um bardagana á landgöngu-
svæðinu sagði hann, að það
virtist ekkert í hættu, liðin
væru jöfn, þótt bandamenn
hefðu yfirtökin í lofti og á sjó
og fleiri fallbyssur og skrið-
dreka. Hafði Churchill það eft-
ir Alexander hershöfðingja, að
hann hefði aldrei kynst eins
; hörðum bardögum og þeim, er
orðið hafa á landgöngusvæð-
^ inu. Lið bandamanna er um 40
I —50 þúsund.
Churchill sagði, að þótt seint
gengi í Ítalíu, þá væru banda-
menn ánægðir yfir því, að Hitl
er skyldi vilja setja þar upp
meiriháttar vígstöðvar. Banda
menn gætu þá barist þar og
þyrftu ekki að sitja kyrrir og
horfa á Rússa. Churchill ncit-
aði algerlega að nokkurt ósam-
komulag væri milli banda-
manna innbyrðis.

•í.
Ý
X
•/
•>
❖
❖
Höfum fengið nýja sendingu af
B 0 L D A
SIG. ARNALDS
UMBOÐS & HEILDVERSLUN
Hafnarstrti 8.
Sími 4950.
Ý •!•
Til sölu
notaðer trjesmíðavjelar
Tappavjel. — Bandsög 30”.
G. Þorsteinsson & Johnson hl
jlJPPBOB I
I verður í Sundhöllinni kl. 2 e. hád. í dag og I
t verða þar seldir allskonar óskilamunir, svo I
Isem handklæði, sundföt, úr o. m. fl. 1
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í ReykjaviX
Churchills
Innrásin.
Churchill kvaðst vilja taka
það fram um innrásina, vegna
orðróms, sem fram hefði kom-
ið vestan hafs, að landherir
Breta og Bandaríkjamanna,
sem á land rjeðust, myndu
verða hjer um bil jafnsterkir
en auðvitað myndu Bandaríkja
menn verða mannfleiri er tím-
ar liðu og væri þá ekki nema
sanngjarnt að þeir hefðu yfir-
stjórn hersins. Sagði Churc-
hill samvinnuna í yfirstjórn
innrásarliðsins ágæta.
StjórnmálaviShorf.
Churchill sagði, að breska
stjórnin væri þeirrar skoðun-
ar, að ekki ætti að gera upp á
milli skoðana þeirra manna, er
berjast vildu gegn Þjóðverjum
en kvað nokkra óánægju hafa
verið með konungsstjórnina ít-
ölsku og einnig sagði~hann, að
Michailowitz væri nú því nær
hættur baráttu gegn Þjóðverj-
um í Júgóslafíu, þar sem ýms-
ir foringjar hans hefðu verið
þeim hliðhollir. Tito kvað hann
hafa mikinn her, svo Þjóðverj-
ar þyrftu nú að beita gegn hon
um 14 herfylkjum af þeim 20,
sem þeir hefðu á Balkanskaga.
, Sagði Churchill, að Pjetur
konungur hefði fallið mjög í
áliti meðal skæruliðanna, við
það að hafa Michailowitz áfram
í stjórn sinni. Þá drap Churc-
hill á inanlandsbaráttuna í
Grikklandi og kvað hana sorg-
lega, en sagði, að allir Grikkir
þráðu frelsið.
Pólverjar og Rússar.
Churchill kvaðst hafa glaðst
mjög yfir því, að heyra Stalin
vera á þeirri skoðun, að hann
vildi frjálst og óháð Pólland,
sem yrði eitt af fremstu ríkj-
um Evrópu, sjerstaklega sem
það hefði fyrst og fremst verið
vegna Póllands, sem Bretar
hefðu farið í þessa styrjöLd. —
„Bretar“, sagði Churchill,
„hafa aldrei ábyrgst nein sjer-
stök pólsk landamæri, og þau
e/ best að ákveða eftir stríðið“.
Churchill kvaðst hafa mikla
samúð með Pólverjum, en einn-
ig með Rússum, sem hefðu lagt
í sölurnar miljónir mannslífa,
og fyndist sjer ekki órjettmætt
að Rússar fengju leiðrjettingu
vesturlandamæra sinna. Sagði
Churchill, að hann og Eden
hefðu unnið mikið að samkomu
lagstilraunum í þessu efni“,
Tími til starfa.
Churchill kvað nú vera tíma
til starfa og baráttu. — Hann
sagði, að þjóðin hefði verið í
mikilli hættu, og væri það að
vísu enn, og væri því tími til
þess eins að leggja fram alla
krafta til sigurs. Sagði Churc-
hill, að sjer íyndist sumir
menn halda, að vissasti vegur-
inn til að vinna stríðið, væri
sá að vera sí og æ að fetta fing-
ur út í gerðir stjórnarinnar,
„og á jeg bágt með að taka
slíku með kristilegri þolin-
mæði“, sagði hann. „Þegar
menn af öllum stjórnmálaflokk
um berjast og deyja saman,
eigum vjer hjer heima einnig
að starfa í einingu. •— Barátt-
an kann að verða stutt, og get-
ur einnig orðið löng, en e'rfið
verður hún altaf.Sjerhver verð
ur enn sem fyrr að leggja
fram alla krafta sína, þótt sig-
urinn væri viss að lokum, taka
á því, sem hann ætti til í hinni
gífurlegu baráttu komandi vors
og sumars".
Best ú
auglýsa í
IVIorgunblaðinu
Málfundur
í kvöld kl. 8.30 í húsi Sjálf-
stæðisflokksins Thorvaldsens-
stræti 2.
Stjórnin.
- Dagsbrúnardellan
Framhald af bls. 6.
Þessi vinna er mikil hluti
allrar verkamannavinnu í
Reykjavík.
d) Dagsbrún krafðist að fyrsti
klefavinna yrði hækkuð úr
kr. 2,10 upp í kr. 2,90 pr.
klst.
e) Þá kom Dagsbrún enn fram
með kröfu um það, að sarnið
yrði um sjerstakt hækkað
kaup fyrir hina svonefndu
gerfisirdði og krafist kr. 2,90
um klst. fyrir þá.
f) .Dagsbrún krafðist þess. að
ef verkamönnum í áfram-
haldandi vinnu væri ekki
sagt upp með kveldfresti
skyldu þeir teljast ráðnir
næsta dag og borgað kaup
fyrir a. m. k. hálfan vinnu-
dag, þó vinnuveitandi gæti
ekki látið vinna t. d. vegna
óveðurs, eð'a af öðrum ó-
viðráðanlegum ástæðum.
g) Að því er snerti vinnu á
laugardögum krafðist Dags
brún þess að vinna skyldi
að jafnaði hætta kl. 12 á
hád., einnig á tímabilinu
frá 1. okt. til 30. apríl, og
ef unnið væri, skyldi vinna
greidd sem helgidagavinna.
h) Krafa kom fram um það,
að ekki mætti taka menn í
vinnu nema hann sýndi skír
teini um að hann væri skuld
laus við Dagsbrún.
i) Dagsbrún krafðist, að ef
verkamaður veiktist, sem
unnið hefði samfelt einn
mánuð hjá vinnuveitencia,
skyldi honum greitt óskert
dagkaup í minst sex daga,
en fjórtán daga, hefði hann
, unnið þar þrjá mánuði sarn
felt.
j) Loks krafðist Dagsbrún þesc
að feld yfði niður skylda
hennar til þess að vinna að
því eftir mætti, að samn-
ingurinn yrði haldinn í öll-
um greinum af hálfu fje-
lagsmanna, þar á meðal að
beita sjer gegn því, að verka
menn geri hópsamtök um
að hverfa frá vinnuveit-
anda (og hjer átt við hinn
svonefnda skæruhernað).
Svo sem fyr segir, fekk Dags
brún ekki framgengt nema að
nokkru leyti kröfum sínum,
sem getið er undir 1—4 lið hjer
að framan og als engum af þeim
10 ofangreindu kröfuliðum, er
taldir eru undir a—j.
X - 9

“ ] Eftir Robert Storm
t^<xxxxxx>o<x><x><xx>o<><x><xxx><x> >
? / UBS,
KJ[z,[ VfhiA'í
i i-5 vne
n /í/vVívAV
X-9, — Hlustaðu á, drengur minn* sástu ...
Drengurinn: — Bíddu augnablik, truflaðu mig
ekki, jeg .er að.reýna að muna svolítið ... var það
sjö, x, einn, sjö ... eða var það x, einn, einn ...
Lögregluþjónninn: — Hvað á þetta eiginlega að
þýða. Sjáðu hjer, drengur minn, þú ert að tefja
fyrir okkur. Við erum að leita að hættulegum
glæpamanni. Sástu mann koma út úr garðinuin
hjerna?
Drengurinn: — Nei, engánx