Morgunblaðið - 10.03.1944, Blaðsíða 5

Föstudagur 10 xnars 1944
MORGUNBLAÐIÐ
r
5
Klæðnaðnr Reykjavíkurstúlkna
Hlífðarermar
Um kuldann og kvenfólkið
Mafreiðsla
Nú er vetur, og það er kalt!
Það eru margir, sem virðast
líta á staðreyndir þessar sem
undarlegt fyrirbæri, og þreyt-
ast aldrei á að furða sig á, og
óskapast yfir kuldanum. Þeir
gleyma því víst, að það er há-
vetur og við erum stödd á ís-
landi. '
En það var nú ekki það, sem
hjer átti að ræða, heldur klæðn-
aður kvenfólksins í kuldan-
um.
Mörgum finst hinar ungu
dætur íslands all-óbjörgulegar
á að líta þegar kalt er. Það er
haft orð á því, að það sje lítt
viðeigandi, að íslenskar stúlk-
ur klæðist næfurþunnum silki-
sokkum, háhæluðum skóm og
þunnum hönskum í frostum og
vetrarkuldum. Enda sjeu þær
lítt glæsilegar á að líta, andlit-
ið vettvangur annarlegra lit-
brigða, göngulagið minni óhugn
anlega á gigtveikt gamalmenni
o. s. fiv. En sem betur fer á
þetta ekki við um allar íslensk-
ar stúlkur. Margar þeirra sýna
þann menningarvott, að klæða
sig eftir veðrinu. Þegar vetur
gengur í garð, taka þær frám
ullarföt og ullarsokka, og vilja
helst ekki klæðast öðru yfi)
vetrarmánuðina. En jeg held
nú, að ef við stöndum við ein-
hvern gluggann, sem snýr Ú1
að Austurstræti, á köldum
vetrardegi, og teljum stúlkur
þær, sem fram hjá fara, og'erú
í ullarsokkum, og síðan hinár,
sem eru í silkisokkum, þá sjeu
þær silkisokka-klæddu hlut-
skarpari. Þetta er leiðinlegt.
því að Reykjavíkur-stúlkan
hefir annars fengið orð fyrir
að kunna að klæða sig, en sú
kona kann sannarlega ekki að
klæða sig, sem ekki klæðir sig
eftir veðrinu.
Margar stúlkur bera því við,
að nú sje erfitt að fá ullar-
fatnað og ullarsokka. Það er
engin afsökun, því að svo lengi
sem við eigum íslensku ullina,
þarf okkur ekki að verða kalt.
Jeg get ekki sjeð, að ullarsokk-
ar, prjónaðir úr fínu íslensku
bandi, sjeu „svo hræðilega
púkó“, eða a. m. k. ekki svo
„púkó“, að betra sje að hálf-
sálast úr kulda en nota þá. Úr
margþættum lopa getum við
prjónað okkur peysur í öllum
regnbogans litum, sem löngum
ermum og stuttum, húfur,
trefla og vetlinga, nærföt úr
einþættum eða tvíþættum lopa,
o. fl. o. fl.
Það er hreint ekki svo fátt,
sem vinna má úr ullinni okk-
ar, ef við aðeins vildum nota
hana meira en við gerum.
En hefir það ekki einmitt oft
verið svo, að íslenskar afurðir
hafa verið vanmetnar mest af
íslendingum sjálfum?
Vjer göngum inn í búð, biðj-
um um eitthvað, sem okkur
vanhagar um, og búðarstúlkan
gerist svó djörf að sýna Okkur
einhverja ómögulega og
„simpla“ islenska framleiðslu.
Vjer fussum og sveium og vilj-
um ekki sjá þetta. En heíði
það verið eítthvað „voða
smart“, nýkomið ffá Ameríku,
sem hún hefði sýnt okkur, hefð
um vjer sennilega óðar keypt
það.
Takmark hverrar þjóðar
.hlýtur að vera, að verða sjálfri
sjer nóg um allar nauðsynjar.
Það verður sennilega ár og dag
ur þangað til vjer íslendingar
náum því takmarki. En fyrsta
skilyrðið til þess er, að við met
um að verðleikum okkar eigin
afurðir.
íslenskar stúlkur! Notið því
íslensku ullina meira en þið
hafið geit.
Vekur athygli
fyrir fegurð
Margrjet Thors.
Blaðið Times Herald -í Was-
hington birti nýlega þessa ljós-
mynd af ungfrú Margrjeti Thors,
elstu dóttur Thor Thors sendi-
herra og frú Agústu Thors. •—
Blað þetta birtir vikulega eina
ljósmynd af fríðustu ungmeyjun
um í Washington.
Munið—
— að gott er að bursta
frakka, sem orðinn er óhreinn
og fitugur, úr salmíaksvatni
(10 hl. vatn, 1 hl. salmiak).
it
— að ágætt er að nota súra
mjólk í kökur, vöflur, lummur
o. fl.
★
— að blekblettum verður
helst náð úr strax. Blekblettum
er náð úr gólfteppum með
sítrónusafa eða glýserini, síð-
Kjöfrjeffir
Grillerað kjöt.
Efni: 1 14 kg. kjöt (læri eða
frampartur).
100 gr. smjþr.
1—2 egg eða hveitijafningur.
200 gr. muldar tvíbökur.
Kjötið skorið í stóra bita,
soðið og látið kólna. Síðan skor-
ið í hæfilega þykkar sneiðar,
difið í egg (eða hveitijafning-
inn) og velt í tvíbökumylsn-
unni. Brúnað íallega ljósbrúnt
á pönnu og raðað á fat. Borið
á borð með brúnuðu smjöri
eða brúnni sósu og soðnum eða
brúnuðum kartöflum. Einnig
grænmeti.
frskur kjötrjettur.
EFNI: 214—3 pund kinda-
kjöt (salt eða nýtt), helst fram-
partur.
1 meðalst. hvítkálshöfuð.
1 tsk. heill pipar.
ca. 14 1. vatn.
5 kartöflur.
Kjötið skórið í hæfilega stór
stykki og kálið í ræmur. Þá er
látið í pottinn eitt lag af káli
og svo kjöt, aftur kál og kjöt,
efsta lagið kál, piparnum stráð
yfir og seinast kartöflurnar.
Þegar síður, er hitinn minkað-
ur og kjötið soðið afar hægt í
214—3 tíma.
Kjöt í lauk.
EFNI: 2 kg. kjöt.
75 gr. feiti.
3 laukar.
Salt og pipar.
Matarlitur.
ca. 50 gr. hveiti.
Kjötið skorið í litla aflanga
bita, brúnað á pönnu, látið í
pott með heitu vatni ásamt
salti, matarlit, pipar og fínt
brytjuðum og brúnuðum lauk,
soðið hægt í 1—114 tíma, eða
þar til það er vel meirt. Þá er
það tekið upp úr, og sósan
jöfnuð með hveitijafning, soðin
nokkrar mín. Kjötið látið út í
sósuna og hitað vel i gegn.
Borið á borð með soðnum
kartöflum eða kartöflumósi.
an er strokið yfir blettinn með
mjólk og skolað yfir með
þunnu salmíaksvatni. Slæmum
blekblettum má ná úr með salt
sýru. sem er látin sitja á dá-
litla stund og síðan skoluð úr
með heitu vatni. Blekblettum
er lika náð úr með sápuspritti
eða salmíaks- og brintoverilte-
blöndu.
★
— að sumt fólk þolir lauk,
ef hann er skorinn í sneiðar og
látinn liggja í vatni í nokkrar
mínútur, þó að það þoli hann
ekki að öðru jöfnu.
Þessar ermar getur maður
prjónað t. d. úr dökkbrúnu eða
dökkbláu ullargarni. Þær eru
notaðar við stutterma kjóla
eða peysur, þegar kalt er.
Prjónao á prjóna nr. 11 og
nr. 12.
Skammstafanir: P-prjónað,
b-brugðið, 1-lykkja, þ-þuml-
ungur.
Fitjið upp 50 1. á prjóna nr.
12.
Fyrsta umf.: P. 2. * b. 1, p. 1,
endurtak frá * og umferðina á
enda. Prjóna þannig 3J/2 þ.
Skifta síðan um prjóna, ög
prjóna á nr. 11 eftirfarandi:
Fyrsta umf: P. 2, (b. 1, og
p. 1), níu sinnum, b. 1, * prjón-
ið og aukið í við næstu lykkju,
b. 1, endurtak frá * þrisvar
sinnum (4 sinnum aukið í í alt),
snúið með p. 1, b. 1, þar til
umferðin er búin (21 l.j.
Önnur umferð: P. 2, (b. 1, og
p. 1,) níu sinnum, b. 1, (p. 2
og b. 1) fjórum sinnum, (p. 1,
og b. 1,) tíu sinnum, p. 1.
Þriðja umferð: P. 2, (b. 1 og
p. 1,) tíu sinnum.’Úb. 2 og p.
1,) fjórum sinnum (b. 1 og p.
1) tíu sinnum.
Endurtakið áframhaldandi
tvær síðustu umferðirnar, en
aukið í á báðum endum einu
sinni á hverjum tíu umferðum,
þar til 70 lykkjur eru á. Prjón-
ið síðan áfram, þar til saum-
urinn er 12 þ. að lengd, eða
lengdina frá ulnliðnum að
ermabandinu.
Síðan: Snúið að yður brugðnu
hliðinni, og fellið niður fyrstu
snúnu lykkjuna í hverjum af
hinum fjórum b. 2 snúningum
og rekið upp hverja lykkju nið-
ur í aukninguna. Prjónið síðan
snúning, 3. þ., p. 1 og b. 1, og
notið prjóna nr, 12.
Fellið síðan af og saumið sam
an saumatja.
S,—S.
Kvenijelagasambandið fær
ríflegan styrk
Á síðasta þingi voru Kven-
fjelagssambandi íslands veittar
hundrað þúsund krónur til
starfsemi sinnar, eins og lands-
þingið s. 1. sumar fór fram á.
Er það fagnaðarefni, að feng-
ist hefir þannig viðurkenning
á hinu þjóðþarfa og óeigin-
gjarna staríi kvenfjelaganna.
Munu margar konur óska K. í.
allra heilla og bíða með eftir-
væntingu eftir að það færi starf
sitt í aukana.
Fáfræði eða hvað?
Kvenrjettindafjelag íslands
sótti eins og að undanförnu um
styrk til Alþingis. Einn þing-
maður i fjárveitinganefnd gaf
meðnefndarmönnum sinum
þær upplýsingar, að fjelagið
væri alls ekki til (fjelagið hef-
ir þó notið styrks frá þinginu
í áratugi), og eðlilega fjell
þetta í góðan jarðveg\g fje-
lagið, sem ekki var til, skyldi
engan styrk fá.
Fjelagskonur sáu þá sitt ó-
vöenna og sendu þinginu mót-
mælaskjal, með nöfnum sín-
um og heimilisíangi, til þess að
sanna tilveru sína og fjelags-
ins. Það hreif. Fjelagið fjekk
styrkinn, en fjárhæð sú, sem
það bað um, til þess að halda
landsfund næsta sumar, á endi-
lega að takast af fje þvi, sem
Kveníjelagssatnband íslands
var veitt til heimilismálanna.
Meiri hluti nefndarinnar gat
ómögulega skiíið, að hjer var
um algerlega sjálfstæð fjelög
að ræða, með gjörólík verksvið
og stefnumál.
(Nýtt Kvennabl. jan.-hefti.)
VitiÖ þjer—
•— að sje notuð mjólk í
brauðið við baksturinn, verður
það mýkra, en sje háft vatn í
það, heldur það sjer lengur.
★
— að hægt er að stoppa í
smárifur á fötum með löngum
hárum. Stoppið sjest lítið og
ehdist vel.