Morgunblaðið - 24.03.1944, Blaðsíða 8

8
CV*
MORGCNBLAÐIÐ
Föstudagur 24, mars 1944.
Læknamál
Hjeraðsbúa
ALÞINGI það, sem nú hefir
verið frestað, ljet það vera eitt
af sínum síðustu verkum,, að
breyta læknaskipun Fljótsdals-
hjeraðs, þannig, að alt hjeraðið
er sameinað í eitt læknishjerað,
með einum lækni og aðstoðar-
lækni, sem báðir hafa búsetu á
Egilsstöðum. Telur landlæknir
þetta gert í samráði við þing-
menn fjórðungsins og eftir ósk
meirihluta hjeraðsbúa.
Þar sem þetta er svo alvar-
legt hagsmuna- og öryggismál
fyrir mikinn hluta upphjeraðs-
manna, tel jeg rjett að gera
hjer nokkrar athugasemdir við
þessi ummæli landlæknis.
Þegar leitað var álits íbúa
Jæknishjeraðanna um þetta
mál, var það gert á þeim grund-
velli, að byggja ætti fullkomið
sjúkrahús á miðhjeraði, þar
sem báðir læknarnir hefðu að-
setur og gætu sameiginlega
starfað við sjúkrahúsið, jafn-
framt því/ sem þeir starfræktu
sitt hjerað. Auk þess var gefin
von um að aðstoðarlækni yrði
honum til hjálpar, svo læknar
yrðu oftast þrír.
Þar sem þetta var af land-
lækni talin eina leiðin til að
tryggja úthjeraðinu lækni,
gekk sá hluti íbúa upphjeraðs-
ins, sem næstir voru miðhjeraði,
inn á þessa breytingu, bæði til
að gera sjálfum sjer auðveldara
að ná til læknis og jafnframt
stuðla að því að fullkomið
sjúkrahús fengist á Hjeraði. —
Hinsvegar neituðu Fljótsdæling
ar eindregið að láta flytja
læknisbústaðinn úr miðju hjer-
aðinu út á ystu takmörk þess.
Ef spurt hefði verið um, hvort
menn vildu sameina hjeruðin
í eitt læknishjerað með aðstoð-
arlækni, hefði útkoman tví-
mælalaust orðið önnur, en sú,
sem landlæknir vitnar í.
Það hefir ætíð þótt nægilegt
starf fyrir einn lækni að þjóna
upphjeraði, þó hann hefði bú-
setur í miðju hjeraðinu og þó
læknisleysi úthjeraðsins hafi á
síðustu árum orðið til þess, að
læknirinn á Brekku hefir orðið
að þjóna því hjeraði líka, á-
samt Eskifjarðarlækninum, þá
veit hver maður, sem til þekk-
ir, að það er að minsta kosti að
vetrinum til, algert neyðar-
ástand.
Það virðist því koma úr hörð
ustu átt, að landlæknir, með
þingmenn hjeraðsins við hlið
sjer, lætur lögbinda þá afturför
í læknamálum hjeraðsins, að
sameina þessi tvö læknahjeruð.
Það lítur út fyrir, að þeir
herrar setji sig ekki alvarlega
inn í kjör þeirra manna, sem
um hávetur, verða að brjótast
í ófærð og illviðrum eftir lækni,
vitandi það að tekið getur fleiri
sólarhringa að koma lækni til
sjúklingsins, en heima bíða
sjúklingurinn og aðstandendur
hans milli vonar og ótta um það,
hvort læknirinn geti komið í
tæka tíð, eða jafnvel hvort
sendimaðurinn hafi haft nægi-
legt þrek til að ná til læknis eða
orðið hinum hamslausu náttúru
öflum að bráð. En engar frjett-
ir hægt að fá, þar sem síma-
laust er um allan efsta hluta
hjeraðsins.
Ef vitja þarf læknis af efstu
bæjum Jökulsdals til Egilsstað-
ar, er það að vetrarlagi 10—20
tíma ferð hvora leið, eftir færð
og má þó ekki vera mjög vont.
Væri nú læknir staddur ein-
hversstaðar í útkjálka hjeraðs-
ins, gæti það tekið -fleiri daga
að fá hann til sjúklingsins og
sjá allir hversu örlagaríkt það
getur verið, ef mikið liggur við.
Það, sem landlækni og þing-
mönnum hjeraðsins ber skylda
til að gera, er að finna einhver
ráð til að tryggja úthjeraðinu
sinn sjerstaka lækni, en ekki
láta það ganga út yfir upphjer-
aðið á þann hátt að gera þarna
eitt læknishjerað það erfitt, að
enginn læknir endist til að
þjóna því nema stuttan tíma, þó
hann fái aðstoðarlækni.
Þess má geta, að á þessu
svæði ( 9 víðáttumiklum hrepp-
um), eru 3 prestaköll og eitt
þeirra talið með erfiðustu
prestaköllum landsins (6 kirkj-
ur). Mjer dettur ekki í hug að
telja prestana lítils virði, eða
kasta á nokkurn hátt rírð á
Framh. á bls. 10.
— Ofsóknir
Framhald á 2. síðu.
ur honum var sú, að hann
hefði senÞ prestum biskups-
dæmisins brjef um áramótin.
Meðan á yfirheyrslum stóð
mátti biskupinn ekki hafa tal
af neinum. En lögreglan hjelt
vörð á heimili hans allan dag-
inn. Um nóttina gengu verðir
umhverfis hús hans og lýstu
með vasalugtum inn um glugg-
ana. Hann var síðan gerður út-
lægur úr Hörðalandi, Roga-
landi og Agða-fylki, en allir
peningar frá honum teknir,
nema þeir, sem hann þurfti til
ferðarinnar heimanað. Hann
hefir nú sest að nálægt
Drammen.
Á sama tíma og þetta
gerðist, var dómprófastur-
inn í'Stafangri, K. 0. Korne-
lius, fyrirskipað að setjast
að í Ilövág við Kristians-
sand.
Ilann var tekinn til yfir-
heyrslu, er hann var að uiul-
irbúa hátíðahöld í tilefni af
100 ára afmæli norska trú-
boðsins, og f.jekk ekki að taka
þátt í þeim hátíðnhöldum.
Ilann er einn af leiðtogum
trúboðsins.
Ástæðan fyrir brottrekstri.
hans til ITövág var gefin upp
að vera sú, að hann hafi ver-
ið kærður árið 1942. En það
einkennilega var að lögregl-
an varð að viðurkenna, að
hann var saklaus af því, sem
á hann var borið, og ~varð
lögreglan að biðja hann af-
sökunar.
Loflárás á Ponape
Washington í gærkveldi.
AMERÍSKAR Liberatorflug-
vjelar gerðu loftárásir á stöðv-
ar Japana á hinni sögufrægu
Ponape-ey í Karolineyjaklas-
anum í gær, að því er Niemitz,
yfirforingi Kyrrahafsflotans,
tilkynnir. Einnig var ráðist á
herstöðvar á eynni Kusait. —
Aðrar flugvjelar rjeðust á þær
af Marshalleyjum, sem enn erú
á valdi Japana. Allar flugvjel-
arnar sneru heilar heim úr á-
rásum þessum. — Miklir el'dar
komu upp hvarvetna á árásar-
svæðunum. Reuter.
Afhugasemd
í 17. hefti 3. bindis af ,,Tíma-
riti“, sem er nefnt „Friðarboð-
inn“ o. s. fr. (en væri rjettar
nefnt ,,Vitfirringurinn“), stend
ur s. 8, að „andatrúarpostuli
dr. Helgi Pjetursson“ hafi þýtt
einhverja hroðadellu, sem þar
er, í sambandi við jarðstjörn-
una Venus.
Þó að jeg hafi ekki nafn mitt
ritað eins og þarna er gert, síð-
an snemma á þessari öld, þá er
enginn vafi á því, að á mig er
þarna miðað, og jafnvel ekki
alveg óhugsandi, að „rithöfund
ur“ sá eða þeir, sem á þennan
miður keppilega hátt hafa ver-
ið að leika sjer að „ritstjóran-
um“, hafi gert sjer vonir um
að þeir gætu með þessu fengið
einhvern til að halda, að jeg
eigi einhvern þátt í þessum ó-
sóma. Munu þeir nú að vísu
vera fáir, sem þurfa nokkurr-
ar yfirlýsingar um það efni.
Fleiri líklega, sem kynnu að
hafa nokkurt gagn af að sjá
tekið fram, að jeg er enginn
postuli, og svo langt frá því að
vera andatrúarpostuli, að það
er einmitt eitt af mínum mestu
áhugamálum, að fá menn til að
hætta að trúa á anda og anda-
heim. Því að meðan trúað .er
á slíkt, er engin leið að öðlast
þann heildarskilning á lífinu,
sem er svo áríðandi, að án
hans getur ekki orðið til sú
lífernisfræði, sem svo mikil
nauðsyn er á.
7. febr.
Helgi Pjeturss.
lillllllllllllllllllllllllllllllilllllllllinillllllllllllllllllllllt
| 60-70 |
(þOsmiif I
( manna j
= lesa Morgunblaðið á hverj- =
§§ um degi. Slík útbreiðsla er =
H langsamlega met hjer á |
1 landi, og líklega alheims- =
5 met, miðað við íólksfjölda §§
H í landinu. — Það, sem birt- s
H ist í Morgunblaðinu nær §§
1 til helmingi fleiri manna H
| en í nokkurri annari útgáfu =
§§ hjer á landi.
uuminuiuiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiimiiim
Tekið á móti flutningi til Vest-
rnannaeyja árdegis á morgun.
— Torvaldsen
Framh. af bls. 7.
síðan flutt úr grafhýsi Frúar-
kirkjunnar til safnahússins, er
þá var fullbúið. Sólin vár að
koma upp, þegar kistan var boú
in inn í litla garðinn, sem hús^
ið umlykur. Fáeinir nánir vin-
ir stóðu í þögulli lotningu í'
kringum gröfina, þegar lrkams
leifar hins dáða snillings voru
látnar síga ofan í hana til
hinstu hvílu. Svo var múrað,
yfir gröfina.
Margvísleg minnismerki eru
til og standa á gröfum framlið
inna manna, alt frá pýramíd-
unum miklu og niður að grasi-
grónu leiði hins ónefnda. En
vafasamt er, hvort nokkur mað
ur í veröldinni hvílir á virðu-
legri stað og sjer samboðnari
en Bertel Thorvaldsen. Alt í
kringum hann standa listaverk
hans, steinarmr, sem hann gaf
líf.
£0
S. U
verrir
fOO^XKKKK^OOOOOOOOOOOÓOOOOOtíOÖtÞOOOOtXítX^OCOOOOOOÖOOOÓOOOOOOt^OOOOOOóOOOOOOOOOOOOOíKK)]
X - 9
Eftir Robert Storm
lOOOOÓC'OOtXJOOOOOOOOOOOOOOOOO’
0<><>0í><><><>0<>0<><><><><><><><><><><><><><><><> *
Lögregluþjónn: Á meðan Alexander mikli geng-
ur laus, höfum við fengið skipun um að leita vand-
lega í öllum bílum, sem fara yfir brúna.
Annar lögregluþjónn: — Já, skipanir eru skip-
anir, en jeg leyfi mjer að efast um, að við finnum
st.rokufanga í kvennaskólabíl.
Lögregluþjónn: — Enginn getur sagt um það.
Mascara: — Varlega, Alexander, það koma tveir
lögregluþjónar. — Alexander: -— O, jeg sje þá.
Á meðan í aðalstöð leynilögreglunnar: Bill: •—
Jeg hefi náð nokkru sanahengi í sögu Alexanders
... Jeg hefi fengið heimilisfang unnustu hans.
X-9: — Gott, Bill.