Morgunblaðið - 10.05.1944, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagnr 10. maí 1944
- Eyjð áelnganna
tleii
Framhald af bls. 7
jfeir okkár jheih) í ;þörpi5, til
þkss' að sækja imat1. ’ Við hinir:
hjeldum kyrru fyrir að degin-
um, en fórum á kvöldin heim
í þorpið og sögðum sögu okkar.
Við sögðum frá bardögum í
eyðimörkinni í liði Wavells,
hvernig við reyndum að halda
Grikklandi, hvernig við kom-
um til Krítar og hvernig við
sluppum frá Þjóðverjunum. —
Þetta var ánægjulegur tími —■
alltof ánægjulegur til þess að
hann gæti varað lengi.
• — Kirkjubyggingar
Framhald af bls. 6.
þankastrik milli orðanna.
„Og þessvegna eiga kirkju-
byggingar jafn lítið erindi inn
' í vort þjóðfjelag — og vjer
eigum irrn í kirkjurnar".
Við getum átt von á ýmsu,
sjerstaklega virðist viss hópur
háskólastúdenta orðinn nokkuð
óútreiknanlegur. Varðar í því
sambandi minstu, þótt þeir
þykist hátt upp hafnir yfir trú
og erfðavenjur þjóðar sinnar,
hitt boðar annað verra, þegar
þeir fara á þeysireið á þanka-
styrkum beinustu leið frá heil-
brigðri skynsemi. Af slíkum
mönnum er hægt að búast við
því hvenær sem er, að þeir
leggi til að þjóðin kaupi einn
hermannabragga til minningar
um Hallgrím Pjetursson, og
reysi leikhús og tónlistahöll
handa þeim, sem við húsnæðis-
skort eiga að búa.
Margar árásir hafa verið gerð
ar á guðstrú heilbrigðrar ís-
Mnskrar alþýðu, en hún hefir
staðist þær allar. Og eins mun
enn verða. Stúdent.
l!lllll!UllUllilllllllllillllllllllll!lllllllllllllllll!IIIIIIUln=
THLIPANAR
Stórir, rauðir og gulir, fást
= nú í Eskihlíð D. Sími 2733
itiHimiiiminimiiiiimiiiimmiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiii]
Ef Loftur ffetur bað ekki
— bá hver?
MORGUNBLAÐINU.
BEST AÐ AUGLYSA 1
Er þettn
] lerra ri.tstjóri!
Það er styrjöld í heiminum.
Við Islendingar höfum sem bet-
ur fer, að mestu losnað við hörm
ungar stríðsins. Þó heyjum við
Islendingar styrjöld innbyrðis á
hinum pólitíska vígvelli.
Það má segja að átökin sjeu
aðallega milli 2ja flokka, sem
eru framleiðendur annarsveg-
ar. Hinumegin eru þeir, sem lát
ast vera vinir alþýðunnar. —-
Eins og síðara nafnið ber með
sjer, þá eru átökin um alla al-
þýðu þessa lands, og þar/ sem
ekki vantar loforðin hjá alþýðu
vinunum, fólki er lofað alsnægt
urn, og öllu misrjetti sje lokið,
ef þessum mönnum sje gefinn
kostur á að stjórna þjóðarbú-
inu. þessvegna er það mjög eðli
legt, þó verkamenn eigi erfitt
með að átta sig á því, hvoru-
megin þeir eigi að xera.
Róleg yfirvegun getur mikið
hjálpað, en glegst mat er hægt
að framkvæma á þessum mönn-
um, ef þeir skyldu slysast til að
stjórna, einhverju, og menn
verða á einhvern hátt undir þá
gefnir. Jeg hefi nú v^rið svo
heppinn, að hafa haft vinnu nú
um tíma hjá einum af þessum
mönnum. Maður þessi er Hinrik
Ottósson. Eftir því, sem jeg
best veit, er þessi maður sósíal-
isti.
Þar sem þessi kynning mín af
þessum manni er á aít annan
veg en jeg hefði kosið, og um
leið svo mikil mótsögn við það,
sem þessir menn halda fram í
ræðu og riti, þá get jeg ekki
stilt mig um, að láta þetta koma
fyrir almennings sjónir.
H. O. stjórnar 20 mönnum, og
þar sem þessum mönnum er
skipt í tvo flokka, hefir hann
tvo flokksstjóra. Martein Gísla-
son, fyrverandi formann verka-
mannafjel. Dagsbrúnar, og Sig-
urvin Össurarson. Þann mann
hefi jeg þekt um nokkurra ára
skeið. Er hann viðkynninga-
maður svo af ber, og jeg held
að það sje ekkert hrós, þó jeg
segi það, að allir sem hafa kynst
þessum manni eitthvað, og haft
einhvert samstarf með honum,
vilji helst ekki við hann skilja.
Brjef:
það sem komo
Þessum manni gat H. O. ekki
unnið með og svifti hann starfi
sem flokksstjóra, á hinn ó-
drengilegasta hátt.
í byrjun Október síðastliðið
haust, kom Márteinn Gíslason
til mín, og tjáði mjer, að það
losnaði pláss hjá sjer, og spurði
mig, hvort jeg vildi ekki sitja
fyrir þessari vinnu. Jeg var þá
í ágætis atvinnu, en þar sem
þetta var að mínum dómi betri
atvinna en maður á yfirleitt að
venjast, og sjerstaklega hent-
ug fyrir fjölskyldumenn, þá
runnu á mig 2 grímur, með að
sleppa þessu mjög svo vinsam-
lega boði. Jeg spurði nú Mar-
tein hvort jeg hefði þessa vinnu
í vetur, og svaraði hann því
játandi, og svo lengi sem hann
stjórnaði þessu. En hann hefir
sennilega ekki ráðfært sig við
höfuðpaurinn. H. O., Því jeg var
ekki búinn að vera nema stutt-
ann tíma, þegar þurfti að fækka
mönnum, þá gaf H. O. það út að
jeg væri njósnari hjá M. G. Það
var nauðsynlegt fyrir H. O. að
grípa til lýginnar til að geta
komið mjer í burtu. Þá tekur
Sigurvin Ösurarson mig yfir
í sinn flokk, og fær nú H. O.
ekki að gert. Ber nú lítið til tíð-
inda. H. O. hugsar ráð sitt'.
Líður nú fram í apríl. Jeg hefi
áður sagt frá því, að H. O. gat
ekki unnið með S. Ö. og svifti
hann verkstjórn. Nú var sá mað
urinn farinn, sem hafði verið
erfiðasti þrándur í götu, og. H.
O. dansaði ósmeikur. Nú þarf
aftur að fækka mönnum. Fyrir
valinu varð auðvitað jeg, og
annar maður til, einu f jölskyldu
mennirnir í flokknum, og er það
áreiðanlega einsdæmi, minsta
kosti hefi jeg aldrei verið með
því fyr. Jeg ætla að taka til
dæmis togarana, þeim er jeg
kunnugastur. Jeg hefi ekki get-
að annað sjeð, en slcipstjórar og
útgerðarmenn, telji það sitt
metnaðarmál, að skaffa fjöl-
skyldumönnum alla þá vinnu,
sem þeir hafa yfir að ráða, þó
hafa málgögn verklýðssinn-
anna ekki sparað að senda
þessum mönnum tóninn öðru
hvoru.
Líka hefi jeg lesið það í Þjóð
viljanum, að verkamenn eru á-
mintir um að fylkja sjer um
Sósíalismann. A þann hátt sjái
maður fjölskyldu sinni best
borgið. En þegar sósialistinn H.
O. hefir fengið aðstöðu til að
láta nokkra verkaménn hreinsa
skít, þá gægist ódrengskapur-
inn og ofbeldisverkin alsstaðar
fram.
Nú skora jeg á H. O. að birta
opinberlega ummæli sín um
mig, að jeg væri njósnari hjá
M. G. og um hvað jeg hafi verið
að njósna, að öðrum kosti
brennimerktur sem ærulaus
lygari.
Það er eftirtektarvert að H.
O. gaf það út, að jeg væri njósn
ari, til þess að geta vikið mjer
frá starfi. Er þetta ekki eitt-
hvað svipað og maður heyrir
frá einræðislöndunum, þegar
valdhafarnir þurfa að láta ein-
hvern hverfa, þá er hann venju-
legast sakaður um njósnir eða
landráð, og er ofur einfalt að
giska á, hvar jeg væri staddur
nú, ef H. O. og aðrir slíkir fylgi-
fiskar hans væru alsráðandi
með löggj'öf þessa lands, og
menn hljóta að spyrja: Er þetta
sem koma skal, eiga menn að
búa við algert öryggisleysi í
framtíðinni?
Jeg mun vinna á móti þeim
stjórnmálaflokki, sem hefir ann
an eins mann og jeg hefi nú
lýst, innan sinna vjebanda,
mann, sem virðir að engu sam-
tök verkamanna, mann, sem
hefir það markmið, að ráðast að
fjölskyldufeðrum fyrstum
manna, þegar þarf að fækka í
vinnu þeirri, er hann stjórnar,
mann, sem telur sjer það sam-
boðið, að bera lognar sakir á
undirmenn sína.
Þaf sem jeg býst nú við, að
viðskiptum okkar H. O. sje ekki
lokið, þá læt jeg hann eiga sig
í bi’li, en beini máli mínu til al-
þýðu þessa lands. Stuðlið aldrei
að því, að lyfta manni ekis og
H. O. í valdastólin, þá munu
sannast orð Einars Þverægings,
að það mun mörgum kotbóndan
um þykja þröng fyrir dyrum.
Eggert Davíðsson.
Fræðslumálaráðuneyti
í Bretlandi.
ÍLondon' i gæfkvéldi: — Til-
laga hetir komlð fíam' um það
í tieðri málstofu breska þings-
ins, að stofnað verði sjerstakt
fræðslumálaráðuneyti. Aður
hefir fræðslumálastjóri farið
með þessi mál ásamt aðstoðar-
fólki sínu. — Reuter.
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiji
5 manna
1 Fólksbíll |
= með stærri bensínskamti, S
= * ' =
= til sölu. Uppl. Oðinn, — E§
Bankastræti 2.
= §
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiuiTf
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii
I |
Hótorbátur 1
6 smál., með Tuxhamvjel. s
til sölu. Uppl. í síma 5002. =
Vilhj. Þórðarson.
Sí
jiiiiiiniiiiuiiiiisiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiuiiiiiiiiiiiiiimu
|IIIIIIIIIIIUillllllllllllll]llllllllllllllllllllllllllllllllllip
1 Útgeróarmenn]
§ Höfum til sölu hentug sild-
= veiðiskip. Einnig 2 nýjar
g bátavjelar, 100 og 125 ha. |
Sölúmiðstöðin
=3 S
Klapparstíg 16.
= =
iTiiiiiiiiiiiiimiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiiiiiuii!
Miiimiíiiiiimiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiii
| Maður I
= vánur sveitavinnu, óskar s
s eftir vinnu við einhvers s
= konar bú, helst sem ráðs- M
S maður. Uppl. í síma 5607. =
iiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiííi
miiiiiiiiiiiiimiHiiiiiiiiiiiiiiiinfiiiimiiiiiiiiimiiiifiiiiLi
18 manna
I Bifreið I
s til sölu. Uppl. í síma 4474. =
......................
Mascara: — Var Alexander að|hringja, mamma?
ílvað sagði hann? Frú Cuff: — Hann vill að þú
farir úr bænum með honum í nótt . .*. hann vill að
þú komir til gistihússins. Mascara: — Ágætt, þessi
lyftivjel er alvég að gera út af við mig| Móðirin: ■—
En jeg harðbanna þjer að fara. Alexander er ósvíf-
inn þorpari. Jeg ætla að gera lögreglunni aðvart.
Mascara: — Þú gerir það ekki.
Bill: — Það eru einhverjir að talast við hjerna í
lyftuturninum. X—9: — Jeg heyri það, Bill.