Morgunblaðið - 27.07.1944, Blaðsíða 8

8
tóORGUNBLAÐIÐ
Fímtudagur 27. júlí 1944
— Stormsveitir
Þjóðverjar ónáða
Framh. af bls. 7.
einum fjórða af því sem þá
var, en mestur hluti þessara
órða fer nú í herinn og SS-
foringjunum, sem hreppa
þær, fer stöðugt fjölgandi.
Himmler er voldugur
maður.
ÞAR EÐ SS-sveitirnar vaka
vfir heimavígstöðvunum og
SS-hersveitirnar eru með
hernum, hefir Himmler
flest ráð í hendi sjer. Sem
innanríkisráðherra er hann
einráður um alla innanrík-
isstjórn og öll meiri háttar
embætti í ráðuneytinu hefir
hann fengið í hendur skó-
sveina sinna. Sem yfirmaður
loftvarnanna ræður hann
ekki einungis yfir öllu loft-
varnaliði landsins, heldur og
dreifingu fólks, sem hefir
orðið húsnæðislaust í loftár-
ásum. Sem lögregluforingi
ríkisins stjórnar Himmler
Gestapo, öryggislögreglunni
og hinu venjulega lögreglu-
liði, sem algjörlega er stjórn
að af SS. Þar að auki hefir
eigi alls fyrir löngu verið
gefin út skipun þess efnis að
allir menn á herskyldu aldri,
sem ekki em í hernum, megi
vera við því búnir að vera
kallaðir í varalögreglulið.
Að lokum ræður Himmler
yfir lífi og limum allra
þeirra miljóna erlendra
verkamanna, sem nú eru í
nauðungarvinnu í Þýska-
landi.
Himmler er ekki
vinasnauður.
ÞÓTT frami Himmlers sje
#ekkl í sem bestu samræmi
við rótgrónar hernaðarvenj-
ur, á hann þó vissa vini með
al æðstu manna hersins.
General Zeitzler, fyrverandi
foringi herráðsins þýska, er
álitinn eiga vini sínum
Himmler að þakka hinn
skjóta frama, sem hann hef-
ir hlotið. Rommel marskálk
ur hefir iðulega verið nefnd-
ur sem náinn vinur hans. —
Meðal foringja flughersins
var vngsti marskálkurinn,
Wolfang von Richthofen,
sigurvegari Krítar, eindreg-
inn stuðningsmaður Himml
I ers og álitinn sennilegasti yf
irmaður SS-flughersins, sem
Himmler hefir mikið barist
fyrir að yrði stofnaður..
Þannip' er fljótt á litið vald
hans yfir þýsku þjóðinni og
hernum gífurlegt. En það,
sem alt veltur á, getur
Himmler treyst SS-mönn-
unum þegar á herðir? Síð-
ustu atburðir í Þýskalandi
benda eindregið í þá átt.
Meðan nokkur baráttu-
kjarkur er eftir í þýsku þjóð
inni, munu SS-mennirnir
'hafa lag á því að hvetja þann
kjark og viljann til þess að
halda baráttunni áfram —
þótt hrun og ófarir einar
blasi við.
sænska fiskimenn
STOKKHÓLMUR: — Frá
Málmey berast þær frjettir, að
sænskir fiskimenn við vestur-'
ströndina sjeu gramir út af því,
að þýskir varðbátar eru sífelt
að skifta sjer af ferðum þeirra.
I fyrstunni voru sænskir fiski-
menn, að því er virtist, grun-
aðir um að koma í land í Sví-
þjóð mönnum, sem Þjóðverjar
hafa vanþóknun á.
Nú eru Þjóðverjar hættir við
þá aðferð að lei^a í fiskiskip-
unum, en skipa hinsvegar fiski
mönnunum að halda sjer inni
við ströndina og traðka þann-
ig á lagalegum rjetti fiskimann
anna.'
Tökum upp í dag
og á morgun
AMERÍSKA
Dömurykfrakka
Dömuregnkápur
Herrarykfrakka
margir fallegir litir —
mjög smekklegt snið
(einnig sportsnið).
Dömustrandföt
Barnaútiföt
Sportbelti
(Leður og gler)
Sportjakkar
GEYSIR H.F.
Fatadeildin.
Vatnobátnr
f með nýjum utanborðsmótor, til sölu og sýnis Miklu-
% baut 22. |

IViinningarorð:
Magnús Magnússon
Sælir þeir; sem hógvært hjarta
hafa; í líking frelsarans.
Þeir, sem helst með hógværð
skarta,
hlutdeild fá í arfleifð hans.
ÞEGAR menn hafa verið sam-
an á ferðalagi, þá er það gam-
all og góður siður; þegar að leið
arenda dregur; að þakka ferða-
fjelaganum fyrir samveruna og
rifja upp það, sem við bar í
ferðinni. Líkt er því varið, þeg-
ar einhver af samferðamönnum
á lífsleiðinni er kallaður burtu,
og vjer lítum hið auða sæti, er
oft er vandfylt. Þegar dyggur
og góður sonur fósturjarðarinn
ar hverfur úr hópnum, þá er
margs að minnast og mikið að
þakka.
Einn slíkra manna, sem hjer
verður með nokkrum línum
minst, var Magnús Magnússon
bóndi að Strandarhöfða í Vest-
ur-Landeyjum, er ljest á
sjúkrahúsi íTteykjavík 30. maí
s.l. Hann var fæddur að Strand
arhöfða 6. ágúst 1871. Foreldr-
ar hans voru Magnús Magnús-
son bóndi þar, ættaður frá Núpi
í Fljótshlíð og kona hans Arn-
björg Jónsdóttir, ættuð úr Mýr-
dal. Eignuðust þau hjón fjóra
sonu og eina dóttur, eru syn-
irnir allir dánir, en dóttirin er
lifandi, 78 ára, er það Elín í
Hallgeirsey, ekkja Jóns Guðna-
sonar fyr bónda þar.
Magnús ólst upp hjá foreldr-
um sínum og var snemma starfs
maður mikill, eins og t. d. stór
tún á Strandarhöfða bera merki
sem hann ungur sljettaði að
mestu með handverkfærum,
því hin fljótvirkari áhöld síð-
ari tíma, voru þá óþekkt. Einn-
ig stundaði hann um langt
skeið á vetrum sjómensku í
Þorlákshöfn og alltaf hjá sama
formanni. Þótti hann jafnan
traustur verkmaður, hvort held
ur hann vann til lands eða
sjávar.
Árið 1912 giftist Magnús eft-
irlifandi konu sinni, Halldóru
Guðmundsdótlur, hinni' ágæt-
ustu eiginkonu, af hinni þektu
Teigsætt í Fljótshlíð. Hætti þá
faðir hans búskap, en Magnús
tók hálfa jörðina til ábúðar,
en bróðir hans, sem Jón hjet
og var ári yngri, tók helming-
inn. Árið 1920 andaðist hann
og tók þá Magnús alla jörðina
og bjó þar síðan til dauðadags.
Hjónaband þeirra var hið besta
og'þau samhuga í starfi að heill
og blessun heimilis síns í hví-
vetna. Þau hjón eignuðust <sinn
son, sem Jónas Magnús heitir,
hinn mannvænlegasti maður,
er dvelur með móður sinnj,
einnig ólu þau upp stúlku, sem
líka er heima.
Að Strandarhöfða hefir jafn-
an verið gott og ánægjulegt að
koraa, Hinn gestrisni bóndi tók
ætíð brosandi móti gestum og
bauð í bæinn og viðdvölin varð
oft löng, en liðin fyr en varði,
Hann bar virðingu fyrir öllu
því sem gott var og göfugt, trú-
maður, igem unni kirkju Krists
og lagði oft leið sína til hennar
um æfina. Hann var sjerstak-
lega vinsæll, hjálpsamur o.g
greiðvikinn.Framkoma hans Qg
skapgerð var öðrum til fyrir-
myndar og mun hann ekki hafa
skapað sjer óvild nokkurs
manns sakir ljúfmensku sinnar,
enda þótti öllum gott með hon-
um að dvelja. Hann var íraust-
ur og góður bóndi, en á síðari
árum fór heilsa hans að bila
og mun hann því oft hafa geng-
íð vanheill til verka sinna, þó
eigi væri ætíð hátt hrópað um
slíkt.
Á sólbjörtum sumardögum er
frá Strandarhöfða, eins og ann-
arstaðar úr Landeyjum, fagurt
útsýni, fjallahringurinn víður
og tilkomumikill og græn og
fögur Fljótshlíðin, sem fyrr. Á
einum slíkum degi 9. júní. s.l.
var Magnús til hennar fluttur
í sitt síðasta hvílurúm í graf-
reitinn að Breiðabólstað. Sólin
vermdi gröfina hans, og fjöld-
ann, sem þar kominn til að
kveðja og þakka með hljóðum
huga samferðamanni, er vildi
aLlrá vinur og bróðir vera. —
Kveðjustundin var fögur. Svo
mun jafnan minning hans og
ævisaga geymast, björt og hlý í
huga allra þeirra mörgu. sem
einhver kynni höfðu af honum.
25. júní 1944.
S. G.
>»»»»»»»»»»»»»»<»»»»»»»»»»»0»»»»»»»»»»»»»»»'»»<HÞ»»»»»<t>»»»»»»»»<3>»<»»»^»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»S^»»»»»»»»»'3><S>»<»»»<S>»3*»»<»»»<»<MXi><$’< >
X-9
5W

4/
Eftir Roberl Storm

YODDON'T 1
"FLOOPöS" ÖENT r N
/HE ... IT'Ö ABOUT / 7ELL HIM
BLUE-JAW! J 70 TAKE
«aá ÖO/VJETHIN&
iwMá \ EOfZ /77
v /5 THAT
WH Y TOUfZ
(4AN0 /S
&FAKIN1.
ROX Y r
CAN WE 60
SOMEVJHEPE
an' TALK /n
PRIVATE
EVEN THROVJ
ANN WARM-UP
PlTCHEEj DO
v YOUZ
HEAPD OF
E/THEP OF
THOSE
PUNKS..
HELLO...X THOU6HT J
ALL THE HANDSOME
YOUN6 CIVILIANE WERE
IN THE APMY. ___________
i'caturcs Syndicatc, Inc., World righft rcserved.
1) Roxy: — Halló .... Jeg hjelt að allir mynd- saman í næði? — Roxy: — Þú gengur hreint til andi Blákjamma. — Roxy: — Jeg — jeg hefi aldrei
arlégir ungir menn væru í hernum. — X-9: ■— Ekki verks. heyrt þessara drengja getið. — X-9: — Er það þess
þessi, X-9: — „Floopsy“ sendi mig .... það er viðkom- vegna, sem hönd þín skelfur, Roxy?
2—4) X-9: — Getum við komið eitthvað og talað v.