Morgunblaðið - 16.12.1944, Blaðsíða 12

V.
60T TO LET M'i GAN6 OUT M
THERE IN THE STICK6 KNOW ^
WHERE I EKE’S A CANDLE..
NOW, LET'S SEE lF X CAN SPELL
' MV NAME IN THSS SHADE!
THIS IS HORRIBLE !
I WAS A CHUMP TO
HITCH /ViV WA&ON
TO A BAR ! J
1V-Í1. Km/.> lTitures Syndicate, Inc., WorlJ rights rescn'ed.
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 16. des. 1944
Eftir Roberf Storm I
PEW AAINUTEÖ LATER
HEY! HOLD YOUK
PIRE ON THAT KOOM
UPSTAlRS-.LOOK!
UNAWARE OP THE TRA6IC ROLE
SHE lé SOON TO PLAY, ROM SlTS
IN THE CELLAR...
1—2) X-9 (hugsar): Hjerna ... Þetta ætti að
nægja til þess að gera þig óvirkan um tíma í þeirri
viðureign, sem nú á sjer stað ... Jeg verð að láta
fjelaga mína þarna úti vita, hvar jeg er. Hjerna
er kerti, við skulum sjá, hvort það getur ekki hjálp-
að mjer til þess að stafa nafnið mitt.
3—4) Nokkrum mínútum síðar tilkynnir liðs-
foringinn mönnum sínum: Hey, hættið að skjóta á
herbergið þarna uppi ... — — Roxy hefst við í
kjallaranum og hefir ekki minstu hugmynd um
það sorgarhlutverk sem bíður hennar í þessum
leik. „Þelta er hræðilegt", hugsar hún, „jeg var
bjáni að binda mig við þessa krá“.
Guðrún Eiríks-
dóttir, Mýrum
sextii"
í dag á merkiskonan Guð-
rún Eiríksdóttir á Mýrum í
Villingaholtshreppi 60 ára af-
mæli. Guðrún er gift Þorgeiri
Jónssyni, og hefir þeim orðið
6 barna auðið, 4 drengi og 2
dætur. Byrjuðu þau búskap að
Mýrum árið 1912, er hinn
merki búhöldur, faðir Guðrún
ar ljet af búskap. Jörðinn Mýr
ar hefir verið og er eitt af fá-
um ættaróðulum þessa lands,
var hún keypt af forfeðrum
Guðrúnar árið 1785 og er Guð-
rún 6. ættliðurinn er býr nú á
þessari óðalsjörð.
Guðrún er greind og mikil-
hæf kona, föst í skoðunum, fá-
skiptin, tryggur vinur vina
sinna, virðugleg í allri fram-
göngu og hin alúðlegasta.
; Munu vinir hennar minn-
ásl hennar í dag á þessum merk
isdegi hennar, sem einan hinna
ágætustu húsfreyju og telja
hana vel til þess fallna að vera
íslenskum sveita konum til fyr
irmyndar, sakir mannkosta
hennar og skörungskapar í
hvívetna.
Fæddur 13. sept. 1917.
Dáinn 31. okt. 1944.
Helfregnin kallaði á klökkvan
hug
í kvíðandi hjartans leynum.
Þú tókst á hendur eitt hættulegt
flug
til hjálpar að leita við meinum,
og kvaddir með kærleik hreinum.
Við söknum þín ætíð og sitjum
nú hljóð,
en sjáum þig nálægt í anda.
Við kunnum nú eigi að kveða
þjer Ijóð,
Þú ert kominn til himneskra
, ‘ landa,
en við erum stödd í vanda.
Sá vandinn er mestur, að Vonin
hún brást,
og visnaði hjartnanna gróður.
Hún gleymist ei sonarins einlæga
ást,
sem okkur var mildur og góður,
og mikill er minningasjóður.
Já, sálin þín unga, hún andar
nú þar,
sem óskir og vonir mætast,
og bjartari er nú þín útsýn en
var,
þar æskulífs draumarnir rætast
og listrænu blómstrin bætast.
Við kveðjum þig sonur í kyr-
látri þögn,
við kveðjum þig bróðir góði.
Við þökkum þjer drenglund og
manndóms mögn,
þín minning er okkar gróði.
Hún geymist í sálarsjóði.
Lífið er oft torráðin gáta, en
dauðinn er hið mikla leyndar-
mál, sem við fáum eigi skilið.
Þegar hann ber að dyrum,
Gamall sveitungi.stöndum við hljóð og hugs-
andi. Hversvegna þurftir þú að
ailllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIin deyja svona ungur, einmitt þeg
= §ar sól æfidags þíns var í há-
||degisstað? Hversvegna fengu
Íhæfileikar þínir ekki að njóta
sín? Hversvegna fjekstu ekki
,að lifa, þegar lífið brosti við
rþjer? En við fáum ekkert svar
svið þessum spurningum. Við
íeigum jafnvel enn bágt með að
jláta okkur skiljast, að þú skulir
«immi!lllirilllllllllllllll!i:illlllllllllllllllllllimilllllllli vera dáinn. Þú, sem altaf varst
Akureyrar-
lelkföng
fáið þið í
Bröttugötu 3 B. .
svo hraustur og vel heilbrigð-
ur, þangað til fyrir stuttu síð-
an, að þú fjekst illkynjaðan
heilasjúkdóm, sem hafði þau
áhrif, að ljós augna þinna fór
að daprast, uns það var næst-
um horfið þjer með öllu. En
við vonuðum, að í fjarlægu
landi væri hægt að ráða bót
meina þinna, og við kvöddum
þig í þeirri trú, að mega hitta
þig aftur glaðan og heilbrigð-
an. En mennirnir megnuðu
ekki að hjálpa þjer. Æfidagur
þinn var að kveldi kominn, og
engill dauðans tók þig í faðm
sinn og flutti þig yfir hafið
mikla. Og við trúum því, að
sá, sem gaf blindum sýn, hafi
nú gefið þjer sjónina aftur. Og
að nú hafir þú augum litið
birtu og fegurð, sem er dásam-
legri en nokkur orð fá túlkað.
Og þá vitum við, að þú munir
vera glaður og sæll, því að þú
dáðir og elskaðir fegurð lita og
ljóss.
I dag verður þú borinn til
hinnar hinstu hvíldar. Foreldr
ar, systkini, vina og vinir
kveðjum þig viðkvæmri sakn-
aðarkveðju.
Og þótt syrti að í bili, vitum
við, að ofar öllum Skýjum ljóm
ar sólin. Og þó þú sjert horf-
inn sjónum, lifir minningin um
þig í hugum okkar, björt, hrein
og fölskvalaus.
Og við stöndum hjer eftir á
ströndinni, þangað til við verð-
um einnig flutt yfir hafið
mikla. Þá hittumst víð aftur.
Vinur.
fyrverandi sýsluskrifari 95
ára. Hann er fæddur á Þorvalds
j stöðum í Skriðdal 16. des. 1849.
! Jeg hefi þekt Jón frá því jeg
. man fyrst eftir mjer. En hann
| var sýsluskrifari hjá föður mín
um alla hans sýslumannstíð,
eða frá árinu 1894 til 1896 á
Seyðisfirði og 1896—1911 á
Eskifirði, og var hann í sam-
bandi við það daglegur gestur
á heimili foreldra minna.
Nokkru áður hafði Jón gegnt
Sýsluskrifarastarfi á Seyðis-
firði. 1911 fluttist Jón til
Stykkishólms og gerðist sýslu-
skrifari hjá Páli Bjarnasyni
Vídalín og var þar til áttræðis-
aldurs, er hann ljet af störfum;
þar gegndi hann jafnframt ýms
um trúnaðarstörfum, var lengj
oddviti hreppsins og umboðs-
maður Brunaþótafjelags Is-
lands.
Er Jón settist í helgan stein,
fluttist hann til Akureyrar og
þaðan til Reykjavíkur árið
1937, og hefir dvalið hjer síð-
an. Konu sína misti Jón árið
1939. Dvelur hann nú á Elli-
heimilinu Grund.
Jeg þekki Jón vitanlega öðr-
um þræði best af síðari frásögn
foreldra minna, og oft var á
hann minst og af honum sagt,
og aldrei nema á einn veg.
Enda er hann hvers manns
hugljúfi, er honum kynnist. Öll
störf sín rækti hann af hinni
mestu kostgæfni. Jón er gáfað-
ur maður og allra manna orð-
hepnastur og skemtilegastur í
viðræðu. Enda var hann hrók-
ur alls fagnaðar hvar sem
hann fór.
Jón var kvæntur Guðrúnu
Jónsdóttur frá Eskifirði, hinni
ágætustu konu. Eignuðust þau
tvær dætur, Öglu, símastúlku
í Reykjavík og Sigríði, gifta
|miiii:miin:uiiiuiiiiiii!iiiiiHiimimííiiumiummjr
Okkur vantar góðan
jBifreiðarstjóral
1 nú þegar.
a 1
s Bifreiðastoð Stcindórs. —
tiiimiiiiiimiimiiiiiiniiiiiiimimiiiiiimiiiiiiiítuiiiiuii
Kveðjuorð
IHrásnur Einetrsson
frá Neðradal
95 ára
Jén Hunélisson
í DAG er Jón Runólfsson ®
jf
Gunnlaugi Sigurjónssyni, bygg
ingameistara hjer í bag.
Þeir eru margir vinirnir,
sem í dag árna Jóni allra heilla
á æfikvöldi hans, og þakka hon
um langa og góða vináttu, og
veit jeg, að við Austfirðingar,
sem honum kyntumst, erum
margir, og óskiftir í þeim hóp.
Carl D. Tulinius.
miHIIIIIHilU!IIHIIIIIIIUIUIIIIUIUIUUUIUUIIIIUIIIItl|ll
EKKEHT UU
\ ætti að fara á mis við að i
[eignast hina gullfögru sögu: j
L L
',omaKarj'an =
S er jólabók barnanna.
luiHIIIIIIIIIUIIUIIUIIIIHIIIIIIIIUUIIIIUIIIIininillHIHÍIT
s og verða aðnjótandi þess E
s göfugasta, sem faðir getur s
= haft fyrir barni sínu. |§