Morgunblaðið - 27.10.1945, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardag'ur 27. október 1945
— Ulvarpserindi
Framh. af bls. 4.
ist í skóla og læri þar eitthvað
nytsamt, heldur en að þau kom-
ist inn í íþróttafjelag og sjeu
þar þjálfuð til þess eins að
verða sýningargripir og fá nafn
ið sitt í útvarpið og mynd af
sjer í blöðin“.
Jeg endurtek það, sem jeg
sagði áður, að jeg get á engan
hátt fengið skilið, að þessi leiðu
ummæli, og mjer óskiljanlegu,
um íþróttastarfsemina, íþrótta-
mennina og forystumenn í-
þróttamálanna, geti á nokkurn
hátt orðið til þess að flýta fyrir
umbótum á hinu auma ástandi
skólahúsa okkar. Mjer finst enn
fremur, að framangreind um-
mæli, komi úr hörðustu átt, þeg
ar þau eru sögð af manni, sem
frá æsku hefir sjálfur iðkað í-
þróttir og veit því nákvæmlega
um gildi þeirra.
Einnig ber þess vel að gæta,
að hjer er um að ræða mætan
mann úr kennarastjett okkar,
sem ætti að vera sjer þess með-
vitandi, að til hans og annara
menntamanna okkar, hljóti að
vera gerðar þær kröfur, að ó-
hætt sje að hleypa þeim að
hljóðnemanum í fullri vissu
þess, að þeir haldi því einu fram
sem rjett er og sanngjarnt, í
hverju máli, sem þeir velja til
flutnings í útvarpi frammi fyrir
alþjóð.
Þrátt fyrir alt það, sem fram
kom í umræddu erindi E. M., þá
vil jeg að lokum láta þá skoð-
un mína í ljós, að minsta kosti
þar til annað kemur fram, að
jeg lít svo á, að það hafi ekki
verið meiningin hjá E. M. með
flutningi erindisins að gera í-
þróttastarfseminni í landinu ó-
gagn, heldur tel jeg, að honum
hafi í meðferð málsins, tekist
einkennilega óhönduglega til.
Til þess nú að bæta úr leið-
indum, sem hjer hafa átt sjer
stað, þá vil jeg hjer með skora
á E. M. að flytja sem fyrst ann-
að útvarpserindi, sem fjalli um
nytsemi íþróttastarfs, því að til
þess álít jeg hann hafa gott vit
og næga reynslu.
KauphÖllin
er miðstöS verðbrjefa-
viðskLftanna. Sími 1710.
Símon í Norðurhlíð
FRÚ ELÍNBORG LÁRUS-
DÓTTIR er afkastamikill rit-
höfundur. Á 10 árum hefir hún
sent frá sjer»ll bækur, og sum
ar þeirra allmikil verk og
merkileg á ýmsa vegu, svo sem
t. d. hinn mikla sagnabálk
Förumenn I—III. Hafa margar
bækur hennar hlotið vinsældir
#
og alþýðuhylli, og þá eigi síst
ýmsir kaflar í Förumönnum.
Verða þar sumar kvenlýsingar
hennar lesendur minnisstæðar,
t. d. konur Efra-Ás-ættarinnar.
Virðist þar liggja hin trausta
taug í skáldsagnagerð frú El-
inborgar. Er víða sá þróttur og
máttug hrynjandi í frásögn
hennar, að lesanda verður ó-
sjálfrátt hugsað með nokkurri
vorkunnsemi til sumra „karl-
mannanna", sem berja fóta-
stokkinn og skeiðríða fram á
hofmannaflöt íslenskra bók-
menta á síðari árum. Mun það
almannarómur, að í þeim hóp
sjeu eigi allir „kvensterkir“,
og verður mörgum það ósjálf-
rátt að fara þar í nokkurn
mannjöfnuð, og virðist þá
skjóta ærið skökku við um
„mat verðlagsnefndar“. — Er
það skemtileg tilhugsun, að á
síðari árum ber konur allhátt
á þeim vettvangi, þótt karl-
mennin virðist eigi sjá þær
gegnum sólmyrkvuð horn-
spangagleraugu eigin ágætis.
— En sá mu.n koma dagurinn,
að þeir verði að líta svo hátt!
Bókaútgáfan Norðri gefur út
þessa nýju sögu frú Elinborg-
ar, og er frágangur allur hinn
vandaðasti eins og venja er til
um Norðra-bækur. X.
Er enn í námu
skerf af eymd“.
LONDON: Elsti maður Bret-
lands, sem vinnur niðri í kola
námu, átti nýlega 83 ára af-
mæli. Hann vinnur í námu í
Wales og kveðst ekki ætla að
hætta í bráðina.
gWBBMB—MMBBMBBBfflBBBjfc
1Stofa I
= til leigu í miðbænum. — s
3 Tilboð leggist inn á afgr. 1
§§ blaðsins, merkt „Miðbær 3
— 362“.
Þorsteinn
n 60 ára
Þorsteinn Árnason, trjesmíðar a
meistari í Keflavík er 60 ára á
*
morgun, og það er maður, sem'
hefir haldið vel á árunum, sem'
liðin eru, og hann getur litiðj
með ánægju yfir farinn veg..
Að vísu eru ýmsar raunastund-5
ir að baki, en það er heldur.
ekki hægt að ætlast til þess, að,
löng og afkastarík æfi sje ein-J
r r í
tomt solskin og bhða. Jeg hygg.,
að Þorsteinn verði mjer sam-
f
mala um það, að gleðin yfirj
góðu gengi verður ríkari viðj
reynslu þess erviða.
Þorsteinn er fæddur í Leyr-J,
um, en fluttist þaðan á unga
aldrei að Gerðum í Garði, á-*^
samt foreldrum sínum, þeim
Guðrúnu Ingjaldsdóttur og
Árna Árnasyni. Leið hans sem
annara þar um slóðir lá út á
sjóinn og unglingaskóli hans
var sjómenska, á opnum bát-
um, með allri þeirri hörku sem
þeirri atvinnu fylgir, að vísu
er það haldgott veganesti, en
þætti vart boðlegt nú á tímum.
Árið 1908 kvæntist Þorsteinn
Guðnýju Vigfúsdóttur, mikilli
ágætis konu, sem var hans ó-
trauði samstarfsmaður í blíðu
sem stríðu, og auk þess frum-
kvöðull í fjelagsmálum kvenna
jafnframt sínum umfangsmiklu
heimilisstörfum.
sig eru leiðandi á sínu sviði,
sýnir það vel skilning þeirra á
mentun og framtíð barna sinna,
svo og að stofninn er góður.
Einn uppkominn son sinn mistu
þau af slysförum, en umönnun-
ar hinna 9 barna sinna nýtur
Þorsteinn nú að kvöldi síns
stranga dags.
Það er meira en meðal verk
að ala upp 10 börn og koma
þeim til menta, án þess að hafa
nokkurn tíma fengið hjálp til,
ef til vill er eitthvert samband
á milli afkomunnar á heimili
Þorsteins og aðal hugarefnis
hans, sem er Goðtemplararegl-
an, en Þorsteinn hefir alla æfi
verið bindindismaður og þau
hjón forystu menn bindindis-
starfsins bæði hjer í Keflavík
og í Görðum og er Þorsteinn
enn þann dag í dag sístarfandi
fyrir bindindismálinu. í fjelags
málum Sjálfstæðisflokksins hef
ir hann einnig tekið mikinn
þátt, enda er sú stjórnmála-
stefna skapgerð hans skildust,
því að mikið mundi af þeim
dugnaðar og drengskaparmanni
dregið ef hann fylti flökk þeirra
sem alls krefjast af öðrum. —
Þeir munu margir, sem finna
það í dag, að þeir eiga Þorsteini
margt gott upp að unna, og
margir sem óska að treysta vin
áttuböndin við hann og minn-
ast gamalla góðra daga. Þor-
steinn er manna glaðastur í
góðum hóp, og hefir aldrei þurft
vín eða önnur gleðskaparmeð-
öl til kátínuauka. —
Söngfjelagar hans og reglu-
fjelagar þekkja þá hlið hans vel
og kunna að meta. Þeir, sem til
þekkja, vita að þar sem Þorsteinn
Árnason. er, — þar er ágætur
atorku- og drengskapar maður
— sem mikið og gott verk er
búinn að inna af höndum og
á ennþá eftir að afreka mikið
-—- því að engin skildi trúa að
sá væri sxtugur í dag.
H.
Þau hjónin bjuggu fyrst að
Gerðum, og þaðan stundaði Þor
steinn sjómensku og útgerð,
hann var með þeim fyrstu sem
var formaður á vjelbát, og jafn
framt vjelamaður, sem í þá
daga var vandaverk mikið.
Um nokkurn tíma gerði hann
út sinn eigin bát, frá Sandgerði
og lánaðist vel. Jafnframt sjó-
mensku stundaði Þorsteinn
smíðar, því að það var jafnan
hans hugðarefni, sem síðar varð
hans aðal æfistarf. Árið 1930
fluttist Þorsteinn til Keflavík-
ur og gaf sig þá eingöngu að
smíðum, og í því nýja umhverfi
vann hann sjer strax velvild og
traust, og nú rekur hann ásamt
syni sínum og tengdasyni
stærsta trjesmíðaverkstæði
Keflavíkur.
Þorsteinn misti konu sína ár
ið 1943 og urðu það mikil og
örðug umskifti í lífi hans, enda
þótt hann stæði ekki einn eftir,
því að þau hjónin höfðu eignast
10 börn og komið þeim öllum
það vel á veg að þau, hvert um

?
ý
?
?
j
9
?
••
Ý
••
••
Rafsuðuvjelar
Quasi-Arc snúningsvjelar, rafdrifnar og
bensínmótor-drifnar, væntanlegar.
y
?
9
?
$
V
?
v
V
?
I
?
?
?
?
?
?
? ?
? ?
• * .*.
E. Ormsson h.f.
Vestuhgötu 3. — Símar 1467.
M. M. V. R.
Dansleikur
verður haldinn að Hótel Borg í kvöld kl.
10 e. hád. Aðgöngumiðar seldir í Suður-
anddyrinu kl. 5 e. hád.

■ rmnnnr««mnriin
V
Eftlí Roberf Sform I
•rx:
I PWONEP MEAPQUARTERS, X-9.
WE'LL HAVE A RAIPINS PARTY
HERE IN TEN M1NUTE5 TO &UST
UP THI5 (SAMEUNö JOINT. ANy
SI6N OF TWAT
Villi: — Jeg hringdi, og það koma menn bráð-
um. Hefir þú nokkuð sjeð til þessa morðingja enn,
hans Gullskalla?
í þessu bili vogar Gullskalli sjer að koma aft-
ur í húsið ásamt einum bófa, til þess að vita,
hvort hann geti ekki klófest eitthvað af veðmála-
gróðanum.
Copi».í?1í5. KÍPP Fati’jrcs ay.wlioP-. Inr.., \Voflc> n.gliw fcservtd.
Villi: — Þarna kemur hann út ur lyftunni.
X-9: Þú skalt eiga við hinn þrjótinn, jeg tek
Gullskallá. Notaðu ekki byssuna þína.