Morgunblaðið - 12.03.1947, Síða 5

Miðvikudagur 12. mars 1947
MCRGUNBLAÐIÍ
Frú Sigríður Helgadóttir
ÞEGAR jeg árið 1877, nú fyr
70 árum, kom í fyrsta sinn til
Reykjavíkur til þess að ganga í
latínuskólann, var eitt hið
fyrsta sem vakti eftirtekt míns
og jeg man eftir, unglingspiltui
á reki við mig. Hann hjet Hálf-
dán og var elsti sonur sjera
Helga Hálfdánarsonar, síðai
lektors, og konu hans, frú Þór-
hildar Tómasdóttur Sæmunds-
sonar. Hann var kominn í skól-
ann og það fyrsta, sem jeg
heyrði um hann, var það, að
hann væri sjgrstaklega góður
piltur og efnilegur. Jeg sá hann
nokkrum sinnum, en því miður
þó ekki svo, að kynni okkar
yrðu mikil, því að hann veiktist
og andaðist á ofanverðu sumr-
inu, harmdauði foreldrum. og
öllum sem til þekktu. Hin önn
ur börn, sem þau sjera Helgi
þá áttu, urðu öll fullorðin og
þjóðkunnug, 3 synir og 3'dætur,
synirnir Tómas læknir, Jón
biskup og Ólafur prestur, og
dæturnar Áflheiður, gift Páli
Briem amtmanni og Sigríður og
Þórdís, giftar merkisprestunum
síra Skúla Skúlasyni prófasti í
.Odda og síra Sigurði P. Sívert-
sen á Hofi og síðar prófessor við
háskólann. Öll hafa systkynin
gifst og eignast afkvæmi, svo
líklegt er að af verði mikill ætt
bálkur, Helgar orðnir margir og
Þórhildar ef til vill fleiri, en jeg
veit um.
En nú fyrir nokkrum dögum
barst sú fregn um bæinn að frú
Sigríður, hin elsta af systrunum
hefði látist hinn 4. þ.m- á heim
ili sonar síns Páls ritstjóra, af
hjartaslagi, að undangenginni
ekki langri legu af sjúkdómi,
sem var á batavegi. Útför henn
ar fer fram í dag. Er þá af syst
kinunum aðeins frú Álfheiður
eftir á lífi.
Frú Sigríður var fædd 9. febr.
1862 í Görðum á Álftanesi, þar
sem faðir hennar var prestur
1858 til 1868, er honum var veitt
æðra kennaraembættið við
prestaskólann. Fluttust þá for-
eldrar hennar til Reykjavíkur
og bjuggu þar til dauðadags, en
hann andaðist 2. jan. 1894 og
móðir hennar 29. jan. 1923. Ólst
frú Sigríður þar upp, fríð og
gjörfuleg mær, elst í hópi syst-
kina sinna og hlaut hið besta
uppeldi til munns og handa hjá
sínum ágætu foreldrum. Þá var
það ekki komið til, að konui-
gengi í lærða skólann, en allt
það sem fyrirmannadætrum þá
var kent lærði hún í besta lagi
kvenlegar hannyrðir og hljóð-
færaleik, enda var hún mjög
sönghneigð og hafði fagra söng
rödd, söng hún jafnaðarlega í
kirkju og minnist jeg að jeg
Minningarorð
Frú Siðríður Helgadóttir.
heyrði þar skæra rödd hennar
skera úr safnaðarsöngnum-
Fór svo fram um uppvöxt
hennar í foreldrahúsum þangað
til hún árið 1887 hinn 15. jan.
var gefin ágætum manni, síra
Skúla Skúlasyni, sem það ár 15.
maí hafði verið vígður prestur
að hinu forna höfðingjasetri
Odda samkvæmt kosningu safn
aðarins, og var það hin fyrsta
prestskosning á Islandi. Var
hann þar alla prestskapartíð
sina og síðast prófastur í Rang-
árvallaprófastsdæmi 1912 til 1.
jan. 1918, er hann fjekk lausn
frá embætti. Hann var sonur
prestshöfðingjans síra Skúla
Gíslasonar á Breiðabólsstað í
Fljótshlíð. Voru þeir samstúd-
entar og vinir miklir hann og
Helgi lektor, sem mun hafa leitt
til þess, að Skúli yngri dvaldi
á námsárum mikið á heimili
lektorshjónanna og kynntist þá
konuefninu.
Þau síra Skúli reistu þá bú
í Odda í fardögum 1887 og
bjuggu þar rausnarbúi jafnan
og hjeldu svo uppi allri hefð og
höfðingsskap staðarins. Urðu
þau brátt mikilsvirt, vinsæl og
vel látin. Hann var talinn í
röð fremstu og bestu presta
landsins, og stundaði embætti
sitt og önnur skyldustörf, sem
honum voru falin, svo sem í
sveitastjórn og fleiru, með mik-
illi skyldurækni og reglusemi
og áhuga á hverju nytjamáli, og
við hlið hans skipaði hún sæti
honum samboðin og jafnoki
hans um dugnað og stjórnsemi
í búnaði og þau mjög samvalin
í allri rausn og bíbýlaprýði, svo
að þótt hún væri uppalin í höf-
uðborginni og því óvön sveita-
störfum og siðum, þá var á orði
haft, hve fljótt hún lærði og
kunni einnig að vera sveita-
kona og ávinna þar virðing og
Vandaðir
penmga
skáp
og geymsluhólf (til að múra í
fyrirliggjandi.
ar
veggi)
Ó. V JóL
Austurstræti 12.
annáð’oi'i & Co.
Símar 2363 og 7563,
vinsældir. Hef jeg heyrt það af
kunnugum mælt, að henni
slyppi aldrei verk úr hendi.
Þegar við síra Skúli höfðum
lokið námi um líkt leyti — jeg
tveim árum fyr — og fengið
embætti sinn á hvoru lands-
horni, urðu eðlillega lítil kynni
okkar önnur en það sem' land-
fleygt varð. Og um hana heyrði
jeg, að hún þótti glæsileg prests
kona og mikið til koma er hún
aðstoðaði mann sinn í kirkjunni
ljek á hljóðfærið og stýrði söngn
um og söng sjálf með fagurri
röddu.
Þau hjónin eignuðust 6 börn
3 syni og 3 dætur, sem öll náðu
fullorðins aldri. Eru synirnir all
ir á lífi, ritstjórarnir Páll og
Skúli og Helgi læknir á Akur-
eyri, en dæturnar eru látnar,
var ein þeirra Soffía, er hafði
til góðrar fullnustu numið hús
mæðrafræði og stjórnaði einn
eða tvo vetur hússtjórnardeild
kvennaskéians í Reykjavík.
Þó að frú Sigríður eðlilega
fórnaði kröftum sínum og um-
hyggju fyrst og fremst fyrir
heimili sitt, mann sinn og börn
þá hafði hún á yngri árum tekið
þátt utan heimilis í líknarstarf
semi kvenna í Thorvaldsensfje
laginu og ef til vill víðar og eft-
ir að hún var á ný búsett í bæn
um, þótt ekki færi hún hátt með
það.
Þá er við síra Skúli höfðum
látið af embætti hófust kynni
okkar á gamals aldri á ný og
góð vinátta sem fyrri hjer í
Reykjavík. Þó að embættis- og
sveitastörf væru orðin heilsu
hans ofraun, vildi hann ekki
vera starflaus og vann 15 ár
sem aðstoðarmaður í stjórnar-
ráðinu. í guðfræðis- og eihfðar
málaskoðunum fylgdi síra Skúli
frjálslyndum skoðunum og hitti
jeg þau hjónin oft í kirkju hjá
síra Haraldi Níelssyni, sem jeg
hygg verið hafa mestan vákn-
ingarmann hjer á landi.
Mann sinn misti frú Sigríður
28. febr. 1933 eftir 46 ára sam-
búð, en áfram hjelt hún fram
til hins síðasta æskuvenjunni,
sem hún vandist í föðurgarði að
sækja kirkju og syngja í sæti
sínu, en sást þó aldrei flett*
blaði í sálmabók, virtist kunna
alla sálmana. Bar það vott um
gáfur hennar og fráþært næmi.
Jeg var um það Ieiti, er jeg
frjetti andlát hennar að, að lesa
nýja bók eftir einn fremsta
sálarrannsóknarhöfund, sem nú
er á Englandi. Hann nefnir bók
ina: „Enginn maður hefur nokk
urn tíma dáið“ og færir góð rök
fyrir máli sínu. Og nú við þessi
áfangaskifti á starfssamri æfi
þéssarar góðú konu, er hún c
komin yfir til samfunda við
mann sinn og hina mörgu aðra
ástvini, er hafa beðið hennar til
að fagna henni á öðru starfsviði
þykir mjer best við eiga, að
ljúka þessum fáu og fátæklegu
minningarorðum með árnaðar-
orðunum fögru og frægu, sem
þeint vár forðumi til afa henriar:
„Fljúgðu á vængjum morgun-
roðans meira að starfa ggðs nm
geim“. .. .
i . .■ ■ : . y 1 '• *
Kristinn Daníelsson.
Stakar
HERRABUXUR
einnig
REIÐBUXUR
nýkomnar.
ll/
>-4
Loganemar
Aðgöng'umiðar að árshátíðinni verða seldir
í 3. kenslustofu kl. 11—12 og 4—6 í dag.
^ótjórn Ora
torá
Járniðnaðarpréf
verður haldið í lok aprílmánaðar n.k. Þeir
sem hafa öll skilríki sín í lagi sendi þau undir- |
rituðum fyrÍB 20. þ. m.
Ásgeir Sigurðsson, forstjóri.
Hringbraut 50.
Takið eftir
til tækifærisgfafa !
Mikið úrval af málverkum, vatnslitamynd-
um teikningum og útskornum munum.
Listverslun VALS NORDAHLS,
(við Smiðj'ustíg), sími 7172.

HúsnæÖi
Til leigu eru 3 herbergi á 1. hæð á besta
stað í miðbænum. Hentug fyrir skrifstofur,
lækningastofur eða saumastofur. — Tilboð
sendist Mbl. fyrir 15. þ. m. merkt: „Miðbær'V
Ráðskona
óskast á veitingahús. Þarf að vera vön og fær
í matreiðslu. Margar vanar stúlkur fyrir. Góð
kjör og gott kaup. Húsnæði fylgir. Tilboð
sendist Mbl. fyrir 15. þ. m. merkt: „Ráðs-
kona‘‘.

Húsgagnaborðar
tvær breiddir
fyrirliggjandi.
C0. D ^jóhannááon O Oo.
Austurstræti 12. . Símar 2363 og 7563.