Morgunblaðið - 28.03.1950, Blaðsíða 7
Þriðjudagur 28. mars 1950.
MORGUNBLAÐIÐ
Mumisigcsroirð
ÞANN 1. mars var jarðsettur á
Patreksfirði, Jón Kr. Jóhannesson, út-1
HUGLEIÐINGAR EIGINKONU
IIANS.
gerðarmaður, er ljest á Landakots-
spitala 18. febrúar s.l. Hann var
fyrir skömmu kominn hingað suður
og hafði hann á orði við kunningja
sína, að hann hefði ekki tekið sjor
sumarleyfi á s.l. sumri, en æíJaði á
j>ess stað að taka það nú. Fáum dög- j
um siðar var hann liðíð lík á Landa-
kotsspítala, fjarri konu sinni og höm-
um. Þannig geta örlögin stundum
sr.uið lífshjóli sinu. Þótt Jóii væri
lítt kunnur utan síns hjeraðs, var
lifsstarf ha rs það mikið og gæfusamt j
og manngildi hans með þeim liætti. *
að mjer bykir ijett að minnast hans 1
hjer með nokkrum orðum. I
‘Allt hans líf var elja og dáð til
Jun Kristjan, eins og liann hjet i starfa
fullu nafni, var fæddur oð .Sveins- j. ... , ,. _
„vr; x v . elns a s0° og landi vann til þarfa.
eyn -vnð taiknafjorð þann 4. april . , , . , ,
1884. Bjuggu þar foreldrar hans. hin : SmUm -líífnan gat þvi geflð styrk-
góðkunnu hjón, Jóhannes Þorgrjms- \ Göfug var hans sál og mikil virk.
son dannebr. og Kristin, Gísladóttir.'
Ölst Jón upp við góo skilyrði, að Þessa gjöf jeg þakka af öllui
þeirra tíma mælikvarða og Ijet J hjarta,
snemma að sjer kveða til verka. Að
J^jóssins Guð, sem lýsir sálu
minni,
lýstu mjer svo náð þína jeg finni.
I öllu, sem er auðsaer vilji þinn
og einnig því að tókstu vininn
niinn.
Hann var það Ijós er lýsti fólki
' sínu,
leiddi mig í heilsuleysi mínu.
Með umhyggju og ást á lífsins
braut,
illtaf vildi græða sorg og þraut.
eins 13 ára gamall fór hann að
stunda sjcróðra með föður sinum. i
Og 17 ára pamail varð hann for-
inaður. Ljet liann ekki af því starfi
það sem eftir var æfinnar, að frá- j
gengnum tveimur árum, sem hann
étti bát nv-ð syni sínum. Var Iwnn
því formaður á sjónnm í 45 ár og
gekk að bvi verki með miklum dugn-
aði OP' fvrirhvggiu.
Árið 1906 kvæntist Jón fyrri konu
sinni. Bannyeigu Jónr.dóttur, dóttur i
Jóns Ólefssonar á Svemsevri. og ejgii- :
liðust. bau einn son, Ó!af, nú bnsett-
an á Patreksíiiði. IJest Rfjnnveig eftir
nijög skamma sambúð. Þremur ár-
um síðar. kvæntist Jón. Öiafíu Guð-
mundsdóttur frá Stóra-Laugardal í
Tálknefirði. og varð sambiið þein-a
hin ánægiulegasta. Ólína lifir mann
sinn ásamt fiói-um hömum beirra.
Þau eru Krisfinn, út.gerðannaður ó
Patreksfirði, Gísli sjómsður á sama
stað, Fanney gift i Keyltjavík og
Ejörg ógift í foreldrahúsum.
Jón var víkingur til veika, að
hverju sem hann gekk op hafði mjög
gott skynbragð ó daglerinn störfum.
Sem formaður var liann fiskisae)! og
káppsamur, cn þó aðgíBtinn, og "ildi
honum, á hans 45 árn löngu for-
mannstið, aldrei neitt óhapp til. enda
hafði hann oft sömu mönnum á að
skipa ár eftir ár. Brjóstgæði hans og
greiðasemi var frábær, og mátti hann |
ekkert aumt sjá eða vita, cn kærði
sig ekkert um þakklæti eða hávært
tal um þá kosti sína fremur eð ,;ðra.
enda mátti henn teljast fyrirmynd
margra samtiðarmanna i þeim efn-
um. En ljettlyndi og græskulaust
gaman var honum best að skani og
þegar syo stóð á, var hann jafnnn i
essinu sínu, og var honn þá til með
að tuskast við hvern sem var. Mikið
yndi hafði Jón af söng, enda söng-
rnaður tnlinn ágætur. Forsöngvári og
organleikari var hann um nnkkurra
ára bil í ’Jtóra-Laugerdalskirkiu. Þótt
ýmsum hafi verið nieira hossað i
lifenda lífi en Jóni, var dugnaður
haris og dremdvndi og störf öll til
íyrirmyndar. Jjón var glöggur maður
á dagsins málefni. liielt hlut sinum
vel, ef á rann átti að halla, og bar
hann í þeim efnum jafnan sigur af
hólmi. Jeg, sem þessar linur rita,
þekkti Jón vel, enda einn af minum
hestu samferðémönmim og lika einn
af þeim, sem jeg keppti við á sjón-
um heima. 1 sambanrli við þessar
hugleiðingar minar um Jón, vjldi jeg
óska vestíirsku sjcmannastjetiinni, að
hún mætti jafnan hafa i formenns-
sæti á sjónum jafn dugmikinn, ufla-
sælan og heppinn formann, sem
Jón Jóhannesson var. Margir munu
sakna Jóns sem athafnamannsins,
gleðimannsins á glaðri stund og
drenglyndismannsins á raunarstund,
en þyngsitur er þó harmur kveðinn að
konu hans og bömum, sem hafa nú
misst eiginrannn sinn, föður og tengda
föður, sem alltaf vildi a)lt fvrir þau
gera, sem hann hafði róð á að veita
þeim. Jeg hið guð að styrkja þau í
sorg þeirra. Að endingu þetta til þin
góði samferðabróðir.
„Far þú i friði,
friður guðs þig blessi“.
Hafðu bökk fyrir allt og pllt.
þar fvrir jeg ætti síst að kvarta.
Þú gefur og tekur græðarinn
besti minn.
Geí mjer styrk að skilja vilja
þinn.
Synir og dætur syrgja föðurinn
kæra,
sem þeim alla blessun vildi færa.
Ov valtti yfir velferð þeirra hjer.
Var þeim eins og best hann
i reyndist mjer.
I
OU þig kveðjum ástvinurinn
- kæri.
Af innsta hjarta jeg þjer þakkir
færi.
Fyrir mig og mína alla hjer.
, Mikli Drottinn gjöfin var frá
þier.
Sigurvós Guðmundsdóttir.
'••XttMIMItllfllinilMflllUMlKMIinMttmillKIIIMSIItlMX
Háseigendur
| Þeim sem getur leigt 2—-3 her-
i btrgja ibúð 14. maí eða síðar,
í með sanngjarnri leigu, get jeg
: útvegað nýjan isskáp a rjettu
i verði. Tilboð sendist Mbl. fyrir
fimmtudagskvöld merkt; „Lskáp
ur í umbúðum — 609“.
lllimiMMMtlMIII
lllflAflfllflllltl
Vsr3 fjsrvarandi
í eina viku. Ólafur Jóhanr.s-
son, læknir, gegnir störfum
mínum ó meðan. Viðlalstimi
hans er kl. 4—6 í Búnaðar-
bankahúsinu, Hafuarstrætis-
. megin.
Kjartan R. Guðniundsson.
Jón Guðniundason.
SRMTGRIPÁVERSLUN
Signi'Jxn' Jónsson & Co.
Hafnarstræti 4
Fjiilbreyttar tœkifœrísgjafir
niHmiMiiiniiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiinHiiiiMiMiiiimimfm
íáaí.Blfáþ Bú
sitt ljós skina í Morgun-
blaðinu 21 þ. m. undir fyrir-
sögninni: . Svar til Þorvaldar
Arnasonav'1.
Jeg ætla ekki að láta deilur
þeirra taka til nvín, Þorvaldur
mun svara fyrir sig sjálfur.
Það er aðeins fjárhagslega
hlið málsins. sem jeg lítillega
vil minnast á, því mjer finnast
upplýsingar um þá hlið málsins
hafi viljar.di eða óviljandi ver-
ið sniðgengnar.
Biskupinn skritar:
,,Það er ekki úr vegi að kynna
sjer eðli mála og málavöxtu
alla, áður en far;ð er að skrifa
opinbc-rlegu um viðkvæm mál“
Jeg er honum algerlega sam-
dóma. Hann minnist líka á fjár
hagshliðina og farast honum þá
orð á þessa leið:
„Fólkið, '•em óskað hefur eft-
ir prestsþjónust.i sjera Emils
Björnssonar heiur ekki klofið
sig út úr GÖfnuðmum. Það ósk-
ar að vera þar áfram og vill
greiða himim nýkiörna presti
safnaðarins sinn hluta af laun-
um hans cins og ekkert hefði í
skorisí. Mjer viiðist það koma
úr hörðustu átt, að menn úr frí-
kirkjusöfnuðinum sem sjálfur
er grundvhlaðui á klofningi úr
þjóðkirkjunni taka svona hart
á því, sem fram hefur farið. —
Hinsvegar veit jeg, að fjöldi
manna, karla og kvenna, sem
fríkirkjusöfnuSinum tilheyra,
líta allt öðrum augum á þetta
mál“.
Þessar fjármáiaskýringar hr.
biskupsins, finnast mjer ófull-
komnar — jeg skal ekki þar
um hafa 'Jeiri lýsingarorð —
en aðeins reyna að skýra málið
ofurlítið nánar.
Herra biskupinn virðist hjer
teggja sjcrstaka áherslu á að
^eir, sem standa að kb.fningi
Fríkirkjusafnaðarins æt!i að
sýna þann dreng-’kap að greiða
liinum nýxjörna presti sinn
hluta af Iftunum hans.
í Fríkirkjusöfnuðinum munu
nú vera að klotningsmönnum
meðtöldurn ca. ÖOOO gjaldend-
ur, sem grriða 18 krónur hver,
eða samtals kr. 108,000,00. —
Klofningsmenn tel-ja sig vera
ca. 600. Setjum svo, að þeir
sjeu allir gjaldendur og verður
bá hlutdcild þeirra sem fram-
lag til safnaðarins kr. 10,800,00
Af tekjum safnaðarins myndi
ekki ósanngjarnt að áætla laun
sóknr.rprestsins kr. 28,000.00,
verða þá eítir kr. 70 000, til að
greiða með reksturskostnað
^afnaðarins Kaup söngfólks, og
organleikara greiðslur fvrir
'jós hita og ræstingu, umsjón
dla með kirkjunni og viðhald
hennar. Mjer er ekki kunnugt
um annað. en megnið af þess-
um kr. 70,000 hali verið árlega
notað í kiikjunnar þarfir.
Allir þessir útgialdaliðir
hljóta að aukaet stórlega, ef
tveir prestar eiga að hafa full
ag ótakmörkuð afnot kirkiunn-
ar ag sumir þessara liða hljóta
að tvöfaldast.Mirina en 35—40
búsund króna hælckun rekstr-
arkostnaðax murdi óvarlegt að
áætla. Eins og kringumstæður
vru nú, rnundu mestar líkur
Vjenda til þess, að þessi kostn-
■>.ður mundi tvöfaldast eða
meira.
Af þessu er auðsætt, að það
Framli. á bls. 12.
JóSiðnn Th. Beek forstjóri
ÞANN 9. febrúar þessa árs átti
hálfrar aldar afmæli, hinn vin-
sæli athafnamaður og forstjóri
vestur-íslensku prentsmiðjunn-
ar The Columbia Press, Jóhann
Th. Beck.
Jóhann Beck er fæddur að
Svínaskálastekk á Reyðarfirði,
níunda dags febrúarmánaðar
árið 1900. Foreldrar hans eru
þau Hans Kjartan Beck, sem
látinn er fyrir allmörgum ár-
um og eftirlifandi ekkja hans
Vigfúsína Vigfúsdóttir, sem
enn er á lífi og búsett í Winni-
pegborg, liáöldruð.
Ungur fluttist Jóhann Beck
vestur um haf, blásnauður og
mállaus á enska tungu, til að
leita gæfunnar í því gósen-
landi, Ameriku, eins og svo
margir íslendingar aðrir.
Jóhann mun brátt hafa kom-
ist að raun um, að eigi væri
auðveldara að afla sjer fjár og
frama þar vestra, fremur en
heima á gamla Fróni. En nú var
hann kominn vestur, og nú var
að duga eða drepast. Vann Jó-
hann ýmiskonar algeng störf
fyrst framan af uns hann koxnst
í þjónustu Columbia Press,
prentsmiðju íslendinga í vestur
heimi. Hóf hann þar bókbind-
aranám og fullnumaði sig í
þeirri iðn, með þeim ágætis
vítnisburði, að honum var síðar
falin verkstjórn í bókbands-
deild prentsmiðjunnar og hjelt
beirri stöðu um nokkurra óra-
bil. —
væri synd
Columbia
blómum stráður
Það
vegur
að segja að
Press væri
og að a!lt
ljeki í lyndi um útgáfu bins
íslenska blaðs þar vestra á-
amt útgáfu íslenskra bóka
Jóhann Th. Beck.
sá maður, er leitað hefir hjálp-
ar eða ráða hjá Jóhanni, hafi
íarið bónleiður frá honum.
Jóhann Beck er fyrirmynd-
ar heimilisfaðir. Fyrir rúmum
26 árum giftist hann Svanhvíti
Thorsteinsdóttur, hinni mestu
ágætis kónu. Ög það hefi jeg
eftir Jóhanni sjálfum, að það
hafi verið mesta happ hans er
hann eignáðist Svanhvíti fyrir
eiginkonu, enda hefir hún ætíði
staðið ótrauð við hlið manns
síns í blíðu og í stríði.
Eiga þau hjónin f jögur mynd-
arleg börn, þrjá sonu og eina
dóttur, öll komin til manns, veJ
menntuð og bráðvel gefin. Hafa
þau Jóhann Beck og kona hans
lagt mikla alúð og ræktarsemi
við að koma bornum sínum til
mennta.
Jóhann Beck er sönghneigð-
ur maður, enda virkur þátttak-
andi í sönglífi íslendinga í
vesíurheimi, bæði innan vje-
banda Lútherska saínaðarins
'svo og í karlakór íslendinga
í Winnipeg. Hann er ágætur
og tímarita. Enda gegnir íurðu píanóleikari og aldrei er hann
hversu Vestur-ísler.dingar hafa fremur í „essinu“ sínu, og þeg-
þraukað það að viðhalda ar hann settst við píanóið og
íslenskri tungu og menningar- ]eikur íslenska ættjarðasöngva
erfðum íslenska þjóðarbrotsins f ; rir gesti sína, og þá verður
þar vestra. 1 eigi komist hjá því að „taka
Um þann mund er þrengst undir“, enda var oft glatt á
var í búi Columbia Press og hjalla á heimili J. Becks
allar dyr virtust lokaðar um Jóhsnn Beck er hreinrækt-
framgang fyrirtækisins, var a5ur og sannur íslendingur og
Jóhanni Beck falin stjórn þess, góður funtrúi hins íslenska
í hendur, enda var hann talinn þjóðarbrots í Vesturheimi. Tek-
af dómi kunnugra sjálfkjörinn ur vhrhan þátt í allri starfsemi
til þessa vandasama' verks. Og Fr vargsr viðhald hinnar ís-
með aðstoð góðra manna tókst ]ensku tungu og menningar-
Jóhanni Beck oð skipuleggja mála ísiendinga yfirleitt og þol-
og efla svo fyrirtækið, að enn ir ekki ag hallað sje málum,
kemur blað þess reglulega út þegar íslenslca þjóðin á í hlut.
einu sinni í viku allt árið um ^ð lokum vildi jeg mega
kring- óska þjer, liæri vinur, allra
Sá, er þessar línur ritar, átti heilla, í nútíð og framtíð, og
þess kost að vinna um 16 mán- j þakka bjer og þinni ágætu konu
aða skeið undir stjórn J. Becks.; al]a „ ,rjg ] minn garð og
og tel jeg það mikið happ mjer ■ minna_
til handa að hafa kynnst þess-
um ágæta manni. Mun jeg ávalt
minnast viðskipta okkar með
hlýjum huga og þakklæti.
Jóhann Beck er ekki ýkja hár
í loftinu, en þjettur og saman-
rekinn, með eldsnör augu, við-
bragðsfljótur, eftirtektarsamur
um allt er gerist í kringum
hann, og úrræðagóður, þá í
harðbakka slær. Ljúflyndur og
bóngóður, enda á Jóhann marga
vini, bæði innan vjebanda
þess fyrirtækis er hann veitir
forstöðu, sem og ur.an þess. Er
mér eigi kunnugt um að nokkur
Tryggve Thorstensen.
| Bafvirkjanám
: Prúður og reglusamur nií ^ur
: geíur kamist í nám við rafviikj-
| un. Umsókn ásamt uppl. rm
Í alflur, menntun og fyrri st; rf,
- sendisí afgr. blaðsjns merkt.
„Nám — 610“ fynr 1. apríl n.k.
.......................
8LST AUGLTSA
* WORUF’ISHS
llllinillllllllllllllMIIIIIIIIIIIMIIIIIHllMIMMMÍI