Morgunblaðið - 26.06.1951, Blaðsíða 2

morgunblaðið
rnpZmmmmmmmélmmmmmmmm—mimm+tmmmmmmr-mmmmmm—mmmmmmm
Þriðjudagur 28. júní 1951 ^
í HL53STA RJ ET TI varí gærmor#-
%m klu-kkan 10 kveðimi up dónflir
í iriáli |>vf er ákæruvaidið höfðafii
*Begn'Jónasi *Sveiirssyrii, l«kni. —-
ítlann var sakaður um að 'hafa
ieytt’ fóstri. Hæstirjettur sýlír.aði
Jóims af ákæru þessari. 1-forsend-
f%im 'dóms Hæstarijettar segir, að
♦annarii'r hafi brostið 'fyrir «8k
♦æknisins og þar er og vitr.að í
%imsögri..yfiiiæknis Landsspítalans,
jijiróf. Guðtnundar Ífhoroddsén,’ seiri
Helur það Íildegt áð ’fóstui’iátið
4uafi orðið.ósjálfrátt áður en stúiUa
-itú, er hjer á hlut áð iriáii, kom'tii
ffækriisins.
Þetta inun vera fyrsta málið af |
í§»essu tagi, sem fyrir Hæstarjett
♦:efflut, ©g er það mjög umfangs-
#»nikið. Stóð munnlegur máífiutri-
t4ngur |>ess, sókn óg vörn, í fjóra
41agá. Sækjandi i máíinu var Gunn-
>ir A. Pálsson. Var þetta prióf-
Wnál hans fyrir Hæstarjetti. Verjk
artndi Jónasar læknis var 'ÓlafUr
*>orgrímsson hæstarjettariögmað-
»;r.
I forsendum dóms Hæstarjettal’
»*r mál þetta mjog ýtarlega rakið
segír þar m.'a..á þessa ierð:
Eftir ypþsögn þjeraðsdóms hef-
•ir farið fram frekari rannsókn í
•nálinu. Yfirlæknir iiandlæknis-
<leildar Landsspítalans, Gnðmurid-
<rr Thoroddsen, héfur svaráð ýms-
'«uim spumingum, sem sækjandi og
■verjeridur ákæru Jónasar Sveins-
-■a-onár og Guðrúnar Ólafsdóttur
'♦>afa tagt fyrír hann. í>á hefrir
('»ná!ið verið lagt af nýju tvisvar
'fyrir rjettármáladeiid læknaráðs.
Ákæi’ða Guðrún Ólafsdóttir, sem
#»úsætt vár á Selfossi, iiáfði haft
♦>o5dieg mök við ákærða Svein
♦íalfdórsson á öndverðu ári 1949.
E.r jtíðir brugðust síðari hluta
•amarsmánaðar s. á., leit hún svo á,
ið l>ún rririndi vera orðin þringuð.
«3kýrði hún ákærða Sveini frá
s.3u og kvaðst hafa í huga að
láta eyða fóstri sínu. Tjáðist
í',kærði Sveinn hafa verið því sam-
’#>;,• kkiuy en -ialtli. sig.-ek.ki * þá hafa
fuaft handhært fje tii að greiða
•íostnáð af fóstureýðingu. í lok
•narsmánaðar ■ s. á. fór Sveirin í
•ógiiiigíi, og kom hann ekki áftrir
4yrr en í maímánuði það ár.
• .F.IÍABI ABSTGÐAR
♦iltGDl H BARNSFÖÐLR
.35ÍNS
I aprilbyrjun s. á. gerði Guðrún
Siir siha til Reykjavíkur og fór til
♦i ’óður ákærða Sveins, Guðna Hail-
-*lórS30nar, Fraklcastíg 15, Kveðst
• ún hafaheðið Guðna um að lijálpa
..jer til þess að-fá lækni til að
-»-yða fóstri sínu, en þeim 3>er ekki
a,amaa um það, hvemigj hann
vjekst vrð því. Um Guðna er þess
•>xð geta,*-að bæði 'fortið 4ians og
•leg’ðun í sambandi við mál þetta
*r með þeim liætti, að ekkert mark
a-r takaiidi á skýrslum hans út af
Yyrir sig. Guðrún hjelt síðan aft-
«ií heim til sín. Hinn 13. april fór
• ún aftur til Reykjavíkur, ræddi
tvii n um fóstureyðingu við Guðna
Fíalidórsson og snjeri því næst
•’.eimlesðis hinn 1G. s. m. Loks hjeit
<juðrún til Reykjavíkur laugar
ílaginn 23. s. m. Segist hún þá
♦safa farið rakleitt til ákærða Jón-
—-wtsar, en hún kveðst hafa heyrt,
»ið harm mundi vera fáanlegur til
33 að framkvæma fóstureyðingu.
Ákærða Jónasi og lienni ber sam-
«i,n um það, að hún hafi þá farið
#>e33 á leit við hann, hann eyddi
fóstri hennar. Guðrún segir, að
• ijer ftáfi skilist á honum, að hann
»nundi vilja gera það, ef liún
«*rreíddi b.orium 1000 krónur, en síð-
'•>tr íjprófum málsins hefir luin j»
*-kki viljað fullyrða, að hann hafi
•Falað’um neina greiðslu. Jórias
#kveð3t liafa neitað því að verða
4dð tihnælum hen-nar. Guðrún
frvarf siáan frá Jónasi- og fór heiiri
|:1 Guðna. Ber þeim Guðna samaij
fui> það, að hún hafi þá beðíð iiann
4*m IriOO krónur að lárii, en ekki
♦ærigið. Að kvöldi þéss '-és. s. m.
♦mngdi hún til nafngreinds manns
og bað iiann um 1000 króna lán,
örlega s
unni um
r af
en-fjekk synjuní’Að morgni þriðju-.
dagsins 26. april ók Griðni Hali-
dórsson Guðrúnu niðrir að Kírkju-
hvoii, þar sem ákærði Jónas hefur
lækningastofu sína. án þess að hún
hefði áður mælt sjer. þar mót yið
Jónas, Er talið, að klukkan háfi
verið u m 10,30, er, hún kom til
lækriisins. Ségfst hún hafa beðið
harin að eyða fóstri sfnu og hafi
’hann vérið fús til’þess. Hann néit-
ar því’hinsvegrir ciridregfð, að hún
’hafi farið þess á leit, heldur hafi
hún aðeiiis beðið hann um að at-
iiuga, hvort llún . væri þunguð.
AkiOrði Jónas ’ljét síðan ákærðu
Griðrúnu leggjast ripp á lækna-
bofð og franikvæmdi þar á henni
rannsókn.
BER MJÖG Á MILLI
Niðurstaðan af. skoðuninni hafi
verið sú, að Guðrún væri ekki
.þunguð, og kveðst hann hafa skýrt
henni frá því. í öndvefðum próf-
um málsins hjelt Guðfún því fram,
að hún hefði ekki haft neinar blæð-
ingar á þeasum tíma, þótt hún hafi
síðar orðið margsaga um það at-
riði. Hún neitar því, að Jónas hafi}
skýrt iienni frá því, að hún væri
ekki vanfær, og telrir sig ekki hafa
vitað annað en að Jónas hafi eytt j
fóstri sínu. Hún kveðst liafa tjáð
lækninum, er hún ' var risin af
læknabörðinu og hafði klætt sig,
að húri hefði enga peninga. Hafi
liarin'þá sagt heiirii, að hún yrði
að afla peninga og koma með þá
strax, og skyldi liúrt' þá fá lyfseðil.
Hvora tveggja þessu atriði neitar
Jónas. Kveðúr hann Guðrúnu hafa
farið þegar í stað án þess að bjóða
greiðslu. Fór Guðrún síðan út í
bíl til Griðna Halldórssonar, cr
beðið liafði fyrir utan húsið, og
ók harin henni heim til sín á
Frakkastíg 15, Á ieiðinni heim
skýrði Gtiðrún Guðna frá því, að
Jónas hefði ej-tt fóstri sínu. Guð-
rún tjáðist hafa farið rjett á eftir
í leigubifreið niður að Kirkjuhvoil
og ætlað-aö hitta Jórias til að ræ*á
við'hann um greiðslu, en hann háíi
þá verið farinn. Hjelt hún þa’aft-
ur heim til Guðna og lagðist fyrir.
GÚÐNI KÆRIR
Laust fyrir hádegi sama dag
snjeri Guðni Halldórsson sjer til
rannsóknailögreglunnar og skýrði
Iienni frá því að ákærði Jónas hefði
eytt fóstri ákærðu Guðrúnar þtnna
sama morgun. Klukkan 3—4 um
daginn fór rannsóknardómarinn
ásamt hjeraðslækni og öðrum nafn
gi'eindum lækni á heimili Guðna
Halldórssona: % Frákkastíg 15. Er
þangað kom, lá Guðrún á bekk í
náttlíjól með sæng ofan á sjer og
hafði baðriiull við kynfæri sín.
Segir annar læknirinn, að blóð
liafi ekki verið sjáanlegt þar, en
Iiinn segir, að baðnndliii hafi ver-
ið lituð blóði, þó ekki gegnblaut,
heídrir aðeins blóðblettur að inn-
anverðu. Ekki sjest, að fram-
kvæmd hafi verið þar á staðrtum
eða síðar rannsókn á buxum þeim,
sem Guðrún var í, þegar hún kom
til ákærða -Jónasar, á öðrum nær-
ktæðnm hennar '2ða 'áðurgreindri
baðmull. Þá var og ekki rannsak-
áð þá þegar, livort nokkuð hefði
koniið riiður af henni, frá því hún
kom frá Jónasi.
Rjéttarpróf var háð á Frakka-
stíg 15 yfir Guðrúnu, og lýsti hún
málavöxtum eins og að framar.
segir. Að því löknu.var hun flutt
á Landspítalann og atbuguð af
Gúðmrindi 'Tho’foddsén •þrófesstvr;
ér ;ta!di ckki unnt, áð svo komnu
múli, að segja til 'um-tþáð, ’hyort
fóstri hefði -verið ■ cytt úr henni.
Úrsknrðaði . .'annsóknaidómarinn
þá, áð hún skyldi fyi-st rim síhri
höfð tindir eftirliti á liaridspítal-
[árittm. Hvorki var ’jGriðrún *ein-
angruð á- sþítaíahtíni rije- ájerstak-
rir vörðrir settur til áð gæta henn-
ar, ér-hiröa skyldi og halda til
liaga öllu, seni frá henni kæmi, svo
sem nauðsynlegt hefði verið.
SKÝRSLA YFIRLÆKNISINS
Hiiin 26. apríi, kl. 19, fram-
kvæmdi Guðmriridrir Thproddseri
þrófessóv rainisókn á því, hvort
fóstri hefði verið éytt úr herini
þá um morgúninri. Segír ’hann
m. a. í skýrslu sinni, dags. 28.
s. m., að engin blæðing hafi verið
sýnileg á getnaðaifærum að utan,
en lítilsháttar blóðvatn innst :í
leggöngum.
Loks segir hann: ,>Mjer þykiil
ekki sennilegt, að þennan dag hafi
verið tæmt úr egg með fóstri hjá
þessari stúlku, til þess eru legháls-
göng allt of þröng, þegar ofar deg-
ur. Óniögulegt er að segja um
það, hvort farið hefur verið upp í
legið með verkfæi’um.
Sennilegt má telja, að stúlkan
sje vanfær vegna tíðateppu, stækk-
unar á legi og litarbreytingar, en
önnur þykktareinkcnni finnast
ekki, t. d. ekki vökvi í brjóstum“,
Samkvæmt sjúkraskrá hafði
Guðrún, næstu nótt eftir að hún
kom á spítalann og daginn eftir,
lítilsháttar verki neðan til i
kviðnum og lítilsháttar blæðingu
um leggöng. Samkv. sjúkraskrá
og skýrslu Guðmundar prófessors
Thoroddsens kom að kvöldi hins
28. apríl gegnum faeðingarveg
hennar stykki, sem líktist egg-
beigjum með kögri. Guðrún seg-
ist sjálf hafa orðið vör við, að
eitthvað kom rifður af henni, en
ekki hefur tekist að leiða í ljós,
hver af hjúkrunarliði Spítalans
varð þess fýrst var og hirti það
eða hvernig það var geymt til
næsta dags, er yfirlæknirinri
fjekk það í hendur. Vefjarstykki
þetta var síðan sent Rannsóknar-
stofu háskólans hinn 29. s. m., og
rannsakaði Ólafur Bjarnasori,
læknir, það. Lýsti hann því, að
þetta i’æru sýktir egghlutir. Þá
hefur hann og eftir etidur-
tckna skoðtm á Vef jarstykk-
inu borið það fyrir dómi,
að ekki hafi verið unnt að greina
fóstur í því. Ekki treystir hann
sjer til þess að segja neitt um
það, hvort útn heilt egg eða að-
eins um hluta af eggi hafi verið
að t'eíla. Um aldur eggsins taldi
hann sig að rannsókn lokinni það
eitt geta sagt, að það hefði ekki
verið eldra en fjögurra mánaðg.
Guðmundur prófessor Thorodd-
sen telur sennilegast eftir stærð
og ásigkomulagi legsins, að Guð-
rún hafi verið á öðrum mánuði
meðg'öngutímans, er hún kom til
hans á spítaiann. Er rannsóknar-
dómarinn hafði hinn 30. apríl
fengið skýrslu prófesors Guð-
mundar Thoroddsens um það, að
áðurnefnt vefjarstykki hefði
komið frá Guðrúnu, var .hún leyst
undan eítirliti á spítalanum,! án
þess að áður væri kannað gjerí*
staklega, hvort nokkuð væri eftir
í legi henriar.
EKKI SAMRÝMST
FÓSTUREYÐINGU
Heilsufa.r < ákærðu Guðrúnar,
eins og því-hefUr að framan verið
lýst, ummerki á- henni $yo og
veíjafstýkki það, séiri talið er
háfa köriiið frá henni á Lands-
spítalarium, samrýmast að dómi
rjéttarröáiadeildar Læknaráðs
þvi, að farið: hafi verið íriéð prjón
eða karina upp í ieg hennar og
’þánnig komið af stað fóstúrláti.
Guðiriundtir Thoróddsen próf.
telur einnig, að ofangreirid éin-
kerini geti sámrýmst því, að fóst-
ureyöing hafi'verið framkvæmd,
en fúilyrðir’ hins vegar, að meirií
líkur sjeu fyrir þvi, að fósturlátið
hafi ekki verið a£ mannavöld-|
uin, heldur orðið ósjálfrátt, þar |
sem ummerki á Guðrúnu bend' J
til þess, að ákærði Jónas hafi <
ekki riumið fóstrið burt, og' þar,
sem mjög óiíklegt sje, að fóstriðj
sjálft ásámt nókkrum hluta fylgi
vefs þess, sem ekki hefur köriúo
í leitirnar, háfi gengið niður af,
Guðrúnu á þeim stutta tíma, sam ■
leið frá því, að húri fór frá á-
kærða Jónasi og þar til hún kom j
á spítalann, eða þann tima, sem
hún var á spnalanum.
RANNSÓKNINNI ÁFÁTT
För ákærðu Guðrúnar til á-
kærða Jónasar dagana 23. og 26.
apríl 1949, upprunaleg skýrsla
hennar um, að hún hafi þá ekki
haft blæðingar, frásögn hennár
um það, að hann hafi að beiðni,
hennar eytt fóstri hennar, og
hegðun hennar og framangreint
heilsufar, eftir að hún fór frá hon
um, veita sterkar líkur fyrir því,
að hann hafi orðið valdur að
fósturláti hennar. Hins vegar ber
að líta á eftirtalin atriði. Ákærða
Guðrún hefur reynst reikul í
framburði sínum og margsaga
um fjölmörg atriði, sem máli
skipta. Rarinsókn á riærfötum
herinar og baðmull svo og því,
sem niour af henni kann að hafa
komið á Frakkastíg 15, var látin
undir höfuð leggjast. Hún var
hvorki eiriangruð, er hún kom á
Laridspítalann, svo sem nauðsyn
bar til, nje falin umsjá Sjerstak-
lega tilkvaddra hj úkrunarkvenna
sem hirtu og hjeldu til haga öilu
því, er frá henni kæmi og gæti
gefið vísbendingu um fósturlát
og orsakir þess. — Samkvæmt
sjúkraskránni hefur vefjarstykki
komið frá henni á spítalanum, en
ekki hefur tekist að leiða vitni að
því, hvaða hjúkrunarkonur hafi
hirt það, þannig að loku sje skot-
ið fyrir mistök. Hvorki hefur
sjálft fóstrið fundist nje heldur,
er það í ljós leitt, hvenær þaðj
gekk niður af Guðrúnu. Er þvií
ekki nægilega fyrir það girt/að
fósturlát kunni að hafa orðið, áð- <
ur en hún kom til ákærða Jón-:
asar hinn 26. apríl 1949, enda hef-
ur Guðmundur prófessor Tiior-,
oddsen, sá eini læknir, sem rann- j
sakaði Guðrúnu, eftir að hún
kom frá ókærða Jónasi 26. apríl, i
talið það líklegra, að fósturláfið-
hafi orðið ósjálfrátt, áður en Guð
rún kom til Jónasar nefndan dag.
Þegar litið er til alls þess, sem nú
hefur verið rakið, þykir varhuga-
vert að telja alveg fullnægjandi
sánnanir fram komnar fyrir því,
að ákærði Jónas hafi eytt fóstri
ábærðu Guðrúnar. Ber því að
sýkna ákærða Jónas af ákæru
fyrir brot á XXIII. kafia hegn-
ignarlaga nr. 19/1940.
■Jónas Sveinsson var hinsvegar
dæmdui’ í 3000 kr. seltt til ríkis-
sjóðs, þar eð hann gætti ekki
rjettra sóttvainaráðstafana við
rannsókn á Guðrúnu.
Um greiðslu málskostnaðar seg-
ir m. a. svo í dómsorðum Hæsta-
rjettar:
„&amkvæmt úrslitum máls þessa
og þar scm ákærði Jónas hefur
torveldað raimsókn málsins og gert
hána mildu umfangsmeii'i en 'ofni
stóðu til með öflun fyrrigreindrsíi
yfirlýsinga, þykir.rjett, sbr. 8, gr«
laga nr. 28 frá Í893, að dæma hon*
um að greiða helmíng alls kostn-
ngu aðar af sökínni bæði í hjeraði Og
fyrir Íiæstaijetti, en að hálfu greiði
ist hann úr ríkissjóði‘‘. <1
Við dómsuppkvaðningu í Auka«
rjetti Reykjavíkur, hafði Jónáa
Sveinsson verið sviptuT’ Isekninga*
leyfi í fimm ár, og dæmdui’ í átr<*
mánaða langelsi.
AÐRIR SYKNABIR /
Aðrir þeir sem viðriðnir voni
mál þetta, Guðrún Ólafsdóttir,
Grímur Thorarensen, Selfossi, ós*
barnsfaðir' Guðrúuar Syeinii Hall-
dórssön, sjómaður, Selfossi, voiu
öll sýknuð af kröfum ákæruvalds*
ins, eri þau höfðu í aukarjetti ver-
ið dæmd. Fjekk Guðrún þar
þriggja mánaða fangelsi skilorðs-
bundið, en þeir Grímur og Sveinn
tveggja og þriggja mánaða fang-
elsi hvor. j
Fjölsólt samkama
manna i
Skaltafellssýsla
HJERAÐSSAMBAND ungra
Sjálfstæðismanna í Vestur-
Skaítafellssýslu efndi til sarn-
komu í Vík í Mýrdal s.l. laugar-
dag.
Var hún mjög fjölsótt víðsVcg
ar úr sýslunni og auk þess koma
ungir Sjálfstæðismenn úr Vest-
mannaeyjum á samkomuna.
Siggeir Björnsson, íormaður
fjelagssamtaka ungra Sjálfstæðia
manna í sýslunni setti samkorú-
una og stjórnaði henni, en hiní
hófst kl. 9 um kvöldið.
Næst söng Árni Jónsson nokk-
ur lög með undirleilc Gunnars Sigl
urgeirssonar, Voru undirtektip
afbragðsgóðar, enda tókst söngv,
eranum ágætlega upp.
Þá ilutti Jóliann Hafstelna
alþm., ræðu. Hann talaði um þrá
un stjórnmálanna síðari árin ogj
gerði sjerstaklega grein fyrir nú-
verandi stjórnarstefnu. Ennfrem
ur vjek hann að starfsemi og
vexti þeim, sem einkenndi fje-
lagssamtök ungra Sjálfstæðis-
manna. Ræða Jóhanns hlaut ágæt;
ar undirtektir og þakkaði for-
maðurinn honum sjerstaklegan
mikið og heillarík störf í þágw
samtaka ungra Sjálfstæðismanna.
Að ræðunni lokinni las Jón
Aðils, leikari, alþingishátíðaljóíS
Davíðs Stefánssonar frá Fagra-
skógi. Vakti það niikia hrifningu
áheyrenda.
Þá flutti formaður fjel. ungrai
Sjálfstæðismanna í V’estmanna-
eyjum Jóliann Friðfinnsson ávaru>
en ungir Sjáífstæðismenn í Eyj-
um komu flugleiðis á mótið.
Fiugu þeir, um 60 að tölu -— upp
á Skógasand — og voru sóttir
þangað í bifreið frá Vik. Minntisu
Jóhann þeirra tengsla sem fyru
og síðar hefðu verið milli Skáft-
fellinga og Vestmannaeyinga og,
flutti hjeraðinu heillakveðju úp
Evjum.
Síðan söng Árni Jónsson aftuc
og að lokum var dans stiginn.
Samtök ungra Sjálfstæðíá-
manna í Vestur SkaftafelJssýsiu
eru í öruggum vexti, eins oa
glöggt kom írani á þessari sam-
komu.
I
BOÖ gera verkfall
PARÍS, 25. júní — Um 800 Arab-
ar við niðursuðuverksmíðju f
Nemoui's, Alsír, gerðu verkfall I
dag, vegna handtöku 12 Araba í
óeirðum, sém urðu í trær. Kom til
óeirðanna, er um 2Ö0 unglingari
hugðust lumbra á 12 Evi’ðpumöuri*
um, en lögreglan gekk á mllli. 1
■—Kcuter,