Morgunblaðið - 07.09.1951, Blaðsíða 10

MORGUNBLAÐIÐ
FSstudagur 7. september 1951'
r 10
......... Framlialdssagan 57
mTtfmirtinttiiitititiiiiiitmiiiiiiiiititmtmuitittiiiittiitiiitriittiitMtiitiiititititiitiiiiifiiiii

STÚLKAN OG DAUOINN
iilllliiiiiliflfllilliiimtmil
Skdldsaga eítir Quentin Patrick
imiiimimiiium*
Ljósið skein nú beint á hann.
líann hafði ekki hreyft sig. En
svo fór hann að þoka sjer aftur
á bak lengra inn á verkstæðið.
Jeg sá að hann gerði það eina,
sem hægt var. Hann reyndi að
fá manninn með sjer inn á litla
verkstæðið, þar sem þeir gátu
mætst jafnir að vígi. Hann þok-
aði sjer hægt innar og dró á eft-
ir sjer annan fótinn. — Ljósið
íyigdi honum eftir og kom nær
og nær....
Jerry var kominn langt inn
núna, Hann stóð á milli veggj-
Ciins og bíls Appels.
Jeg greip andann á lofti. í
liósinu hafði jeg sjeð að á bak
\ ið Jerry var breiður járnstólpi
á gólfinu. Hann sá hann ekki.
Hann kom æ nær honum. Hann
gek aítur á bak .... hann hlaut
að detta .... Hann....
Jeg kæfði ópið, sem var að
bvjóta af vörum mínum.
Jeg sá hvernlg Jerry missti
jr.fnvægið, skólablaðið datt á
gólfið um lcið og hann greip í
Píl Appels til að styðja sig. Mað-
urinn með vasaijósið gekk hratt
mn S verkstæðið.
Jeg sá að Jerry datt endilang-
ur á hart steingólfið. Og svo varð
fllt dimmt. Jeg vissi ekki einu
sinni hvort það var maður eða
kona, sem hjelt á vasaljósinu.
Jeg man ekki greinilega eftir
næstu sekúndum. Jeg heyrði
hávaða og þungt högg. Einhver
íít-ó aftur þungu dyrnar fyrir
verkstæðið.
Jeg gat ekki hugsað um annað
en það, sem þetta hljóð hlaut að
tákna. Jerry hafði dottið. Það
höfðu ekki vcrið nein slagsmál.
ííann hlaut að hafa meitt sig í
fallina. Hann lá ennþá þarna
inni og sá ókunnugi hafði iokað
dyrunum og læst hann inni. Og
þar með var jeg útilokuð frá
minni einustu hjálp.
Og n.ú....
Það, sem skeði næst, kom svo
fijótt og óvænt, að jeg var ekkí
við neinu búin. Jeg gat ekki
hugsað skýrt lengur. Vinstri bíl-
hurðin var rifin upp. Einhver
settist upp í bílinn, skellti hurð-
inni á eftir sjer og þreifaði eftir
lyklunum í mælaborðinu.
Jeg gerði árangurslausa til-
raun til að hindra að sá, sem sat
viS hliðina á mjer kæmi bílnum
af stað. Hendin á mjer rakst á
fingur með beittum nögium. Það
var ekki hönd Jerrys. Jeg kippti
að mjer hendinni aftur. — Nú
heyrði jeg að vjelin fór í gang.
Bíllinn rann af stað með mikl-
■um hraða í áttina að útkeyrsl-
unni.
Jeg hugsaði aðeins um eitt. Jeg
sat í bílnum ásamt einhverjum,
sem ekki var Jerry. Einhver ók
með mig burt. Jeg mátti ekki
missa nokkurn tíma. Jeg þreif-
aði eftir hurðarhúninum með
vinstri hendihni. Hraðinn óx á
bílnum. Jeg opnaði hurðina,
fann að einhver reyndi að grípa
í mig, jeg reif mig lausa og
fleygði mjer út.
Jeg heyrði að bíllinn ók áfram.
Snöggvast fannst mjer jeg svífa í
myrkri. Svo fann jeg snöggan
sársauka í gagnaugað og svo var
allt í myrkri fyrir mjer.
Jeg veit ekki hve ler.gi jeg lá
meðvitundarlaus eftir fallið. —
Smátt og smátt kom jeg til sjálfr
ar mín aftur og jeg fann til sárs-
auka á gagnauganu. Jeg þreif-
aði með hendinni yfir höfuðið.
Jeg kom við eitthvað kalt. Það
var málmur. Bílbretti. Jeg hlaut
að hafa dottið með gagnaugað á
Það.
Og þá mundi jeg eftir bíl !
Normu, sem ekið var niður úr
geymslunni. Svo gleymdi jeg
öllu öðru og hugsaði aðeins um
Jerry.
Hvar var hann? Var hann enn
innilokaður á verkstæðinu?
Sem svar við sþurningu minni
heyrði jeg óijóst að vjel var í
gangi. Fyrst hjelt jeg að bíll
Normu væri ennþá á næstu grös-
um. En brátt varð mjer ljóst að
hljóðið kom að innan .... frá
verkstæðinu.
Skyndilega rann upp fyrir
mjer ljós.
Einhver hafði sett í gang bíl
Appels. Jerry lá þarna inni hálf-
kæfður af kolsýrunni.
Jeg skreið á fætur, og flýtti
mjer að dyrunum. Jeg barði með
hnúunum á þungu dyrnar.
„Jerry. Jerry....“. - - •
En jeg fjekk ekkert svar.
Jeg þreifaði eftir lásnum. Jeg
hafði engar eldspýtur, og sá því
ekkert. Loks fann jeg lítinn
hengilás yst á dyrunum. Það -var
öryggislás, sem lokaðíst sjálf-
krafa þegar dyrunum var lokað.
Jerry var læstur þarna inni og
jeg gat ekki náð honum út. Jeg
hjelt áfram að berja utan dyrn-
ar og kallaði á hjálp. Jeg hafði
sjeð gamla næturvörðinn niðri á
skrifstofunni. Hann hlaut að
hafa lykil. Hann hlaut að heyra
tii mín....
Og allt í einu var bílageymsl-
an böðuð í ljósi. Jeg snerí mjer
við. Þarna stóð næturvörðurinn
og góndi á mig með syfjulegum
augum.
„Fljótt! Lykilinn! Það er mað-
ur þarna inni. Hann kafnar, ef
við oþrium ekki strax“.
Hann gekk til mín og dró sila-
lega fæturna á eftir sjer. — Jeg
heyrði hringl í lyklum og jeg sá
hvefnig hann fálmaði skjálfhent
ur eftir .lyklinum. Svo stakk
hann honum í skrána og dyrnar
opnuðust.
„Gaetið yðar!“ hrópaði hann.
„Gætið ýðar á gasinu".
En hann hefði eins getað beðið
hjarta mitt að hætta að slá. Jeg
ýtti honum til hliðar og þaut inn.
Jtrry var þar. Jeg sá hann strax.
Hann lá á gólfinu, þar Sem hann
hafði dottið, aðeins nokkur fet
frá útblástursrörinu. Jeg tók í
jakkann hans og dró hann út.
„Stöðvið vjelina!“ æpti jeg.
Jég heyrði að vörðurinn flýtti
sjer fram hjá mjer og loks stöðv-
aðist vjelin. Jeg var komin með
Jerry út úr verkstæðinu. Nætur-
vörðurinn kom aftur- og við dróg-
um hann á milli, okkar ut að
giugganum.
Jeg kraup á hnje við hliðina
á honum og beygði míg yfír
hann. Varirnar á honUm vöru
bláar og það var bláleitur blett-
ur í kinnum hans. Jeg barðist
við óttann og tók um úlnllð hans.
Jeg fann að slagæðin sló, hægt
og jeg heyrði líka að hann dró
andann.
Jeg get ekki lýst því hve mjes
ljetti. Jeg stakk l’.andleggnurrt
undír höfuð hans og lyfti honum
upp. „Jerry, elsku hjartans
Jerry .... þetta iagast .... þetta
lagast allt bráðum".
Aaugnalokin hreyfðúst lítið
eitt. Svo opnaði hann augun, og
starði fram fyrir sig án þess þó
að sjá nokkuð. Nú leit hann á
mig og þekkti mig.
Og áður en jeg vissi af var jeg
farin að hágráta, Jeg grjet eins
cg barn.
26.
Loks náði jeg aftur stjórn á
mjer. Jerry hafði nóg að bera,
þó að hann þyrfti ekki iíka að
dragnast með skælandi stelpu.
Jeg og næturvörðurinn hjálpuð-
umst að við að koma honum inn
í næsta bíl, sem af hendingu var
bill Steve. Jeg bað næturvörð-
inn að aka okkur á sjúkrahúsið í
Wentworth. Svo settist jeg í aft-
uvsætið við hlið Jerrys.
Það var farið að birta að degi.
Það var öðru nær, en að mjer
liði vel á meðan við ókum eftir
götunum í Wentworth. — Jeg
hafði hagað mjer eins og fífl.
Jeg hafði næstum valdið dauða
Jerrys vegna þess að jeg hlýddi
ekki fyrirskipunum Trants. — í
öllum ósköpunum, sem höfðu
gengið á í bílageymslunni, hafði
jeg steingleymt brjefinu, sem við
höfðum farið til að leita að. —
Hvar var það núna? Var það enn [
þá í geymslunni? Eða hafði ó-'
kunnugi maðurinn tekið það?
Mjer stóð á sama. Mjer stóð
nákvæmlega á sama. Mig verkj-
aði í ennið og mig verkjaði í
fæturna. Mig langaði mest að
skríða út í horn og deyja.
Hjúkrunarkonan tók vel á móti
okkur á sjúkrahúsinu. Hún lagði
ekki fyrir okkur neinar spurn-
ingar. Hún tók aðeins við Jerry.
Ljet hann hátta upp í rúm og
fullvissaði mið um að ástæðu-
laust væri að hafa áhyggjur af
honum, Jeg vildi vera kyrr hjá
honum, en þótt hann værl mátt-
farinn, vildi hann ekki heyra það
nefnt, og sagði mjer að fara og
hvíla mig.
Jeg fór því. Jeg vissi að með
rjettu átti jeg að fara beina leið
á lögreglustöðina, eða að minnsta
_ . LESBOff
'jTloKjuzTÓlaðsins *
MÖRG TUNGL
Eftir James Thurber í
n. r
■~v
n.
Kóngsdóttirin leit á hann og hló. — Skilurðu það ekki, kjáninn
þinn. Þegar jeg missi tönn, þá kemur ný tönn í staðinn, er það
ekki?
— J.ú, auðvitað, svaraði hirðfíflið. — Og þegar einhyrningur'
n.issir hornið sitt, þá vex annað horn í staðinn upp úr miðri krún- 1
unni. :r ' t
— Alveg rjett, sagði kóngsdóttirin. Og þegar konunglegi garð-
yrkjumaðurinn klippir blómin í garðinum, þá koma ný blóm í
þeirra stað. |
— Jeg hugsaði ekki út í það, sagði hirðfíflið. En svona er það
líka með dagsíjósið, að þó að það hverfi á kvöldin, þá kemur það
a' ltaf aftur næsta morgun. _ .
— Og alveg eins er það með tunglið, sagði Lentjtfa kóngsdóttir.
— Þannig er það víst með allt. Málrómur hennar varð lágur og
fjarrænn og þegar hirðfíflið horfði á hana, sá hann, að hún var
sofnuð. 4>
Hirðfíflið hagræddi ábreiðunni og klappaði kóngsdótturinni á
kollinn. En áður en hann gengi út úr herberginu, fór hann fram
að glugganum og kinkaði kolli íbygginn til tunglsins, því að honum
sýndist það blikka til hans.
SÖGULOK
Húseignin nr. 19
við Bræðraborgarstíg,
ásamt tíiheyrandi eignarlóð er TIL SÖLU
nú þegar. Tilboð sendist til skrifstofu
SVEINBJARNAR JÓNSSONAR &
GUNNARS ÞORSTEINSSONAR
hæstarjettarlögmanna fyrir 15. þ. m. Sími 1535.
■ ■
FRuSTL Höfum Mobil frostlög til sölu ÖGuR á eftirtöldum stöðum:
Benzínstöð BP Tryggvagötu
— — Hlemmtorgi
— — Laugavegi 168
— Nafta Kalkofnsvegi
Smurstöð h.f. Stillis Laugavegi 168
— s.f. Sunnu Digraneshálsi
Þvottastöð BP Tryggvagötu
Fæst í lítratali
og eins gallons brúsum
Oiíuuerálim Oáíandá b.p.
Húsmæðraskóli
AKUREYRAR
tekur nú nemendur í heimavist. — Nemendur, sem
ætla, að sækja skólann í vetur, sendi umsóknir
sínar, sem allra fyrst og ekki síðar en 15. september.
SKÓLINN BYRJAR 1. OKTÓBER
Duglegar starfsstiílkur
vantar á barnaheimillð SILUNG APOLL
og í heimavist LAUGARNESSKÓLANS
Meðmæli æskileg.
Upplýsingar í síma 5827 kl. 10—12 fyrri hluta dags
og klukkan 6—8 síðdegis.
Sníðaskólinn
Sniðnámskeið hefst 10. sept. Kennt verður eins og að
undanförnu að sníða eftir. máli allan dömu- og barna-
fatnað. Jafnframt hefst saumanámskeið í kjólasaumi og
bamafatnaði ef næg þátttaka fæst.
BERGLJÓT ÓLAFSDÓTTIR
Laugarnesvegi 62. Sími 80730.
Hljóðbylgju þvottatækin komin, pantanir óskasi sórt.ar.
Verð kr. 1070.00.
BRÆÐURNIR ORMSSON
_ Vesturgötu 3
Sími 1467