Morgunblaðið - 31.10.1951, Blaðsíða 10

10
MORGLIDIBLAÐIÐ
Miðvikudagur 31. okíðber 1951
- Frcmhaldssagan 36 --
JES EBA ALBE
fram að stiganum. „Heimavinna?"
epurði hann og benti á bækurnar.
„Já, það er allt og sumt sem
tnaður hefur upp úr því að hafa
einkafyrirtæki", sagði jeg.
„Jeg er nýfluttur í húsið“,
Sagði hann. „Jeg var að koma
tnjer fyrir í skrifstofunni. Hvers-
konar fyrirtæki hefur þú?“
„Endurskoðun“»
Hann hjelt opnum dyrunum fyr
Ir mjer. „Kannske getum við átt
ekipti saman. Hvað tekur þú fyr-
Ir?“
„Það er undir vinnunni komið“,
Sagði jeg.
„Jcg hef bílinn minn hjerna.
Jeg skal keyra þig heim og við
g-etum talað um það“.
„Þakka þjer lyrir. Bíllinn minn
fer hjerna hintimegin við hornið.
Við sjáumst á morgun og þá get-
jim við talað um það“.
Hann tók v.m handlegginn á
tnjer. Það var ómögulegt að vita
hvort hann vissi það ekki hvað
Eiann var sterkur eða hvort hann
vildi bara ekki að jeg hreifði
)mig.
„Bíddu augnablik. Mig Iangar
lil að spyrja þig ráða. Jeg er
£ hálfgerðum vandræðum við
Skattayfirvöldin. Getur þú ekki
íijálpað m.jer?“
„Jeg verð þá a5 fá að sjá bæk-
timar hjá þjer“, sagði jeg. „Við
ekulum ákveða einhvern tíma á
morgun. Klukkan hvað eigum við
pð segja?“
, : „Jeg heiti Eivers", sagði hann.
>,Bob Rivers. Jeg rek verðbrjefa-
EÖlu“.
Jeg tók í hönd hans. Hann hjelt
fcnn um handlegginn á mjer.
„Þú verður að afsaka mig núna,
fen við sjáumst aftur í fyn-amálið.
!Þú kemur bara yfir ganginn þeg-
rir þjer hentar. Jeg verð við. Þá
’jgetum við farið yfir bækurnar".
„Mjer þykir vænt um að hafa
Þynnst þjer“, sagði hann. „Jeg
Veit að við getum átt skipti sam-
Bn. Og kannske get jeg hjálpað
þjer. Jeg hef alltaf sagt að ná-
grannar eigi að vinna saman“.
Um leið og hann talaði, rann
fcíll út úr umferðinni og upp að
gangstjettinni. Stóri maðurinn
talaði við mig, en horfði á bílinn.
Jeg sá andlit í bílrúðunni, ennþá
Ver leikið en andlitið á mjer. Ann- 1
gið augað var svo bólgið að það ]
var næstum alveg lokað og á nef-
ínu var stór blá kúla. Varimar
voru bólgnar og önnur kinpin var
Btærri en hin. Þó þekkti jeg aftur
James Pease, sölumanninn með
Bkrifstofuvjelamar.
„Graham“, sagði Pease. „Jeg
Ivef leitað að þjer út um allt. Því
£ fjandanum varstu ekki kyrr í
fcerberginu? Hvað hefurðu verið
gið gera? Þekkir þú ekki vini þína?
.Viltu ekki lofa þeim að hjálpa
í>jer?“
„Farðu upp í bílinn, Graham",
feagði stóri maðurinn og um Jeið
yar jeg kominn upp í. Það var
fekki beinlínis hægt að segja að
tnjer hefði verið ýtt inn, en það
yar heidur ekkí haldið aftur af
Jnjer. Bob Rivers settist við hlið
jnjer og Pease ók af stað.
„Hvers vegria varstu svona
Eengi?“ spurði maðurinn Pease.
„Jeg náði bílnum ekki út á göt-
«na“, sagði Pease. „Það hafði ein-
liver náungi skilið sinn bíl eftir
íyrir framan“.
„Alltaf hefurðu eitthvað þjer
fcil afsökunar".
„Jeg kom eins fljótt og jeg gat,
Bob. Jeg gat ekkert að því gert
þó bíllinn stæði þama fyrir“.
„Hvað er um að vera?“ spurði
S'eg.
„Við erum að reyna að hjálpa
EFTIR SAMUEL V TAYLOR
þú ekki að jeg hjálpaði þjer?
Hvers vegna fórstu?“
„Jeg þurfti að snúast í ýmsu“,:
sagði jeg.
j „Já, Graham jeg skil það. Þú
hefur þurft að gera ýmislegt. En
þú hefðir getað notað herbergið
fyrir það. Þú sagðir mjer það sjálf
ur að þú hefðir engan samastað.
Hvernig hefur þjer gengið. Þú
hefðir átt að lofa okkur að hjálpa
þjer. Þú getur ekki gert allt einn.
Þú mátt treysta vinum þínum,
Graham. Við vorum bara að reyna
að hjálpa þjer“.
„Pease“, sagði jeg. „Jeg ætla
að ráðleggja þjer að blanda þjer
ekki í þetta“.
„Því á maður alltaf að vera
eigingjarn, Graham?" ságði Bog
Eivers. „Við skulum hjálpást að.
Það er nóg fyrir okkur alla. Því
á maður að vera ágjarn?“
„Ef þið viljið endilega lenda í
vandræðum", sagði jeg, „þá eruð
þið sannarlega á rjettri leið. Ef
jeg væri í ykkar sporum ....“.
Jeg var allt í eifiu köftnnri a
hnjein á milli sætanna. Jeg hafði
Stungið héndinni í vasann til að
j fá mjer sígarettu og stóri maður-
' inn hafði gripið um hendina á
'mjer og snúið uppá hana. Hann
þukklaði með hinni hendínni á vös-
um mínum.
„Fyrirgefðu, Graharii", sagði
j hann og hjálpaði mjer í sætið aft--
’ ur. „Jeg hjelt ao þú þekktir
Íkannske ekki hverjir eru vinir
(þínir“.
„Hvað reyndi hann að gera?“
spurði Pease.
„Jeg ætlaði að fá mjer sígá-
rettu“, sagði jeg. „Ef ykkur er
sama“.
„Þetta var svo skjót hreifing",
sagði Bob Rivers afsakandi. „Jeg
ætlaði þjer ekkert illt, Graham.
Fyrirgefðu. Víð erum vinir þín-
ir“. ' '
„Þið eruð líklega vinir mínir,
. þó að þið þyrftuð að drepa mig
til að sanna það“, sagði jeg.
„Þú mátt ekki taka Bob hátíð-
lega“, sagði Pease. „Hann er svo',
skjótráður. Hann framkvæmir áð-j
ur hann hugsar.“
„Þú hefur kannske lent í því?“
„Jeg misskildi Jim“, sagði stóri
maðurínn.
„Nú, já, þú ert eiginmaður Lil?“
„Hvað átti jeg að halda“, sagði
hann. „Mjer var sagt að Lil og
Jim væru að leika sjer saman á
bakvið mig. Hvemig átti jeg að
vita að það var annað sem lá á
bakvið? Og í gærkveldi þegar jeg
elti þau út í skemmtigarðinn, þá
leit það ekki vel út. Þú verður að
viðurkenna að það leit ekki vel
út. Jeg missti alveg stjórn á mjer“.
„Það er allt fyrirgefið, Bob“,
sagði Pcase. „Jcg mundi hafa gcrt
það sama í þínum sporum“.
„Já, en jeg hefði átt að hlusta
á ykkur“, sagði Eivers. „Þú reynd-
ir að útskýra það fyrir mjer, en
jeg vildi ekki hlusta“.
„Þú veist þá núna að það var
allt í lagi?“ sagði jeg.
„Já, auðvitað. Jim og Lil ætluðu
að kaupa svört föt handa mjer í
afmælisgjöf. Þess vegna voru þau
saman á laugardaginn. Lil vildi
fá karlmann mcð sjer til að velja
fötin. Og í gærkveldi fóru þau út
í garðinn til að tala um þig. Jeg
rjcðist á Jim áður en hann fjekk
tækifæri til að gefa skýringu. Já,
Jim, mjer finnst það leiðinlegt
hvað jeg varð reiður“.
„Jeg er búinn að segja þjer
það margoft að það er fyrirgefið".
sagði Pease.
„Jeg er viss um að þjer hefur
ljett mjög“, sagði jeg. „Það er
ekkert verra en það að þurfa að
hafa áhyggjur af eiginkonunni“,
„Jeg hafaði mjer eins og kjáni“,
sagði Rivers. „Jeg hefði mátt vita
betur en svo. Jeg hgf verið giftur
Lil lengi. 0g Jim er besti vinur
minn. Jeg skil ekki í sjálfum mjer
að hafa trúað þessu. Sá sem jeg
átti að ráðast á er náunginn sem
sagði mjer að Jim og Lil væru
ARNALESBOK
Ævintýri Htikka B:
Töfraspegillinn talandi
Eítir Andrew Gladwyn
18.
— Svo eru vandamálin enn fleiri, hjelt Stór-Karl konungnr
áfrapi. Það er nú dóttir mín, hún María kóngsdóttir. Hún er orð-
in gjafvaxta og prinsar og aðalsmenn úr öllum heimsins hornurii
koma og biðja hennar. Við vitum ekki hvern þeirra við eigum
helst að velja. Það er mjög erfitt að dæma um það.
Skyndilega kom Mikka nokkuð í hug. *' " 1'
— Ha, hrópaði hann. Þarna kom lausnin á því! J
— Ha, sagði kóngurinn. — Hvað kom? Hvað er þetta? i
Jeg hef lausnina á þessu, sagði Mikki. — Það er töfraspegiíl!
mn
Stór-Karl konungur starði á Mikka með undrunarsvip. »
— Jeg er að tala um töfraspegilinn, sem gamla konan gaf mjer
í morgun, sagði Mikki. — Jeg var næstum búinn að gíeyma því,
en svo kom þetta mjer allt í einu í hug. Það var hafmeyjadrottn-
ingin, sem gaf henni spegilinn óg^fcún, spáði því,.. áð 'spegillinn
myndi ganga til ungs ævintýrainaiírís, L- það er jeg.s—- og síðan
til konungs, sem ætti við miljla erfiðleika að strjða :— og það ert
þú, kóngur. Það kemur allt. herírír, er það ekki?
"■*- Jú, en hvað er þessi töfraspégill? spurði kóngurinn. Segðu
mjer það.
— Jæja, hlustaðu ríú á. Það er töfraspegill og hann íalar. Hann
segir frá lyndiseinkunn hvers manns, sem f hann horfir. Og
sjerðu það ekki strax^Jyvað hann gæti hæglega komið að gagni?
Þú getur reynt alláliirðmenn þína og ■ stjórnmálamenn og þjóna
. . _ , „ .. „ riieð því að láta þá líta í spegilinn. Svo hlústarðu á það sem speg-
fcjer, Graham“, sagoi Pease. „Viltu ;ir _____.. „ , , . , ,
, ,. » , . , Tt . íllinn segir og hann lysir folkinu, hvermg það er í raun og veru
ekfn að við hjalpum þjer? Hyað.. -« L. • , • , L , •< • , _ , . , .
gokk ciginlega að þjer? Jeg hafði! mn vlð beinið' °s þannis gcturðu komist ab þvi, hverjum ma
fcerbergi handa pjer og Lil ætlaði ;'trc-vsta og hverjir- eru óheiðarlegir.
ajá um að þú hcíðlr allt scm * — Ja» hvíhfe stórkostleg hugmynd, sagði kóngurinn. Aldrei kom
þig vantaði á meoan andlitið á rinjer neitt slikc í hug. Þetta kom sjer vel. Við verðum að reyna
t>jej3.J.agaðist. Hvers vegna vildir spegilinn. Hvar er hann?
Mjólkurbrúsar |
■
/ B
Dönsku mjólkurbrúsarnir 2. og ;
■
3. lítra komnir aftur. :
■
m
m
■
cJ~.it Juicý JJíorr (S? CJo. [
ýTLUIARFERDIR
*
frá Kaupfjelagi Arnesingo
FRÁ OG MEÐ 1. NÓVEMBEE 1951
STOKKSEYRI
EYRARBAKKI
SELFOSS
IIVERAGERÐI
REYICJAVÍií
Frá Stokkseyri kl. 9,45 f. h.
Frá Eyrarbakka kl. 10. f. h.
Frá Selfossi kl. 10,30 f. h. og kl. 3,30 e. h.
Frá Hveragerði kl. 11 f. h. og kl. 4 e. h.
Frá Reykjavík kl. 9 f. h. og kl. 5,30 e. h.
FLJOTAR FERÐIR
TRAUSTIR OG GÓÐIR BÍLAR
Afgreiðsla í Reykjavík hjá Frímanni, Hafnarhúsinu. —
Afgreiðsla austan fjalls í útibúum voruni, og á Selfossi
í Ferðaskrifstofu K. Á.
JJaupfyelaý
neómcja
Atvinnuleysisskráning
i Hafnarfirði
Atvinnuleysisskráning samkv. lögum nr. 57, frá 7. maí
1928, fer fram í Vinnurriiðlunarskrifstofu Hafnar-
fjarðar, Vesturgötu 6, dagana 1. og 2. nóvember kl.
10—12 f. h. og kl. 2—7 e. h. hvorn dag.
Hjer með eru allir sjómenn, verkamenn, verka-
konur og iðnaðarfólk hvatt til að mæta til skráníngar
og vera við því búið að gefa nákvæmar upplýsingar
um atvinnu sína, tekjur á árinu, heimilishagi og annað
■ það, er verða má til að gefa sem gleggsta mynd af
atvinnuástandi bæjarbúa og afkomumöguleikum
þeirra.
■ :
:
Bæjarstjórinn í Hafnarfirði,
30. október 1951.
Helgi Hannesson.
Keflavíkurflugvöllur - Reykjavík j
Áætlunarferðir frá hótelinu á Keflavíkurflugvelli 5
til Reykjavíkur alla virka daga kl. 9,10 árdegis.
Frá Ferðaskrifstofunni, Reykjavík kl. 19.
Áætlunarbílar Keílavíkur
\ý kjólasaumastofa |
verður opnuð 1. nóvember í sambandi við hið nýja útibú ■
Sápuhússins, Austurstræti 1. — Saumum úr tillögðum ;
efnum. — Utlend kjólasaumadama, með góða sjermenntun :
og mikla reynslu, annast starfið. ■
SÁPUHÚSIÐ :
Ausíurslræti 1 ■
I :

■ MjfllllUl