Morgunblaðið - 02.08.1952, Blaðsíða 10
r MORGUN BLAÐIÐ 1
Laugaidágur 2. ágúst 1952 ]
\ 10
I i
I EINU SINNI VAR |
Skáldsaga eftir I.A.R. WYLIE
fi =
SrtiimfiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiMfiiiiitiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiifi'iiiniiiiiiiiiiiiimmmniHiM*,,*
Framhaldssagan 12
Hann hafði orðið að segja við
Syd Harris: „Þú hefur góða mögu
leika til að láta þér batna, ef þú
ferð að eins og ég segi þér“. Og
Syd hafði hlegið að honum ....
hæðnishlátri.
Dreek hafði snúið bakinu að
gluggaiium. Hann var sárreiður.
Stúlkan hafði að minnsta kosti
engan rétt á. að blekkja hann.
Fyrir framan hann blasti við
stóra málverkið af konunni í öll-
um sínum glæsileik.
„Vitið þér að þessi mynd er af
mér“.
Hann hrökk við. „Ég vissi ekki
<<
• • • •
„Nei, það er ekki von. Eg skil
það varla sjálf. Það er að segja,
ég skil varla sjálf að ég sé orðin
svona... Hún lyfti upp beina-
barum höndunum og horfði á
þær. Það giampaði á gimstein-
ana í hringunum á fingrum henn-
ai\ „Ég trúi því ekki. Innra með
mér er ég ennþá eins og hún
þarna á myndinni".
„Það hlýtur að vera erfitt að
trúa því“, sagði hann. „Það væri
miklu auðveldara að taka því að
þér eruð orðin gömul kona“.
„Eigið þér við að það verði
auðveldara að taka því að eiga
brátt að deyja“. Hún hló við. „En
mér finnst mjög auðvelt að sætta
mig við það. Dauðinn er dýrð-
legur, en hrörnunin er skömm.
Ég viðurkenni hana ekki. Ég
kæri mig ekki um að viður-
kenna hana“. Hún lygndi aftur
augun og horfði á hann. „Þér
haldið ef til vill að ég hafi ekki
um neitt að velja".
„Enginn okkar hefur það“.
„Það eru til ráð við öllu“. Hún
yppti öxlum og hélt svo áfram.
„Þér heitið Radnor, eða er ekki
svo? Þér hljótið að vera sonur
Dick Radnor. Ég man vel eftir
honum. Þér eruð líkur honum.
Hann var ákafelga viljafastur.
Eruð þér það líka ef til vill líka?
Honum varð ekkert gott af því“.
„Faðir minn skaut sig eins og
þér munið kannske“.
„Ég man eftír því. Mér fannst
það mjög leitt. Og kjánalegt. En
þér haldið ef til vill að það hafi
verið mér að kenna?“
„Var það yður að kenna?"
„Ef til vill. Að nokkru leyti.
En Luther átti sinn þátt í því.
Hann vildi öllum vel. Hann
reyndi aðeins að veita fólki það,
sem það vildi. Ef það sóttist eftir
því að eignast tunglið, þá var
ekkert við því að gera. Ekki var
hægt að kenna honum um það“.
„Ég kom ekki hingað til að
bera sakir á neinn“.
„Nei, þér komuð hingað vegna
þess að það er skylda yðar. Ég
veit hvaða mann þér hafið að
geyma. Eða það hefur Chrissy
sagt mér. Hún hefur góða dóm-
greind. En hvers konar læknir
eruð þér?“
„Ég er góður læknir“.
„Þér virðist að minnsta kosti
nógu öruggur um sjálfan yður.
Svona var ég líka. En hvers vegna
eruð þér þá hér á þessum stað?
Góðir læknar grafa ekki sjálfa
sig í afkimum veraldarinnar.
Þeir fara til stórborganna og
verða ríkir“.
„Það á ekki við mig“.
„Segið mér þá hvað á við yð-
ur?“
Gremja hans í hennar garð var
farin að dvina. Hann var orðinn
^svolítið blíðmálli. „Ég hef ekki
'um marga kosti að velja“, sagði
hann. „Ég hefði auðvitað getað
brotist inn í banka....“ Hann
'brosti lítið eitt út í annað munn-
Íikið. „Flanders læknir segir að
l sé fábjáni af náttúrunnar
liendi. Og þar að auki þver“.
„Háiflokuð augun ljómuðu
snöggvast. „Já, Robert. Hann var
alltaf fullur af vísdómi og böl-
baénum. En gerðuð þér það?“
„Hvað þá?“
„Brutust þér inn í banka?“
„Nei“. Hann hló við. „En ég
stal einu sinni .... og mér virt-
:ist það engu minna en ég væri
að brjótgáÍ inn í banka.“ Og urn
leið 'sa""hann eftir því að hafa
minnzt á þetta, sem hann sjálfur
var næstum búinn að gleyma.
„Vafalaust hefur það verið í
góðum ti)gangi“. Hún þagnaði
snöggvast og það var eins og hún
væri að hugsa sig um. „Eruð þér
giftur?“ spurði hún loks.
„Nei“.
„Ástfanginn?"
Hann reyndi að láta sér ekki
detta Anne í hug. Hún var til-
vonandi eiginkona Syd. Hann
fann það á sér að stúlkan við
gluggann hlustaði. Hann fann
ennþá meira til návistar hennar
vegna þess að 'hann gætti þess að
líta ekki til hennar.
„Nei“.
„Þér verðið það bráðum. Þér
eruð eins og faðir yðar. Takið
alvarlega því sem að höndum
ber....“
Hún neyddi hann til að horfa
á sig. Hláturinn dansaði í hálf-
lokuðum augunum. Það var eins
og þau væru að berjast við að
vekja á nýjan leik gleði, sem þau
höfðu átt fyrir löngu. Nú fannst
honum hann skilja allt betur. —
Það hafði ekki aðeins verið efna-
íegt og fjárhagslegt gjaldþrot,
sem ha-fði .legið á bak við sjálfs-
moro foður hans. Móðir hans
hlaut að hafa vitað það. Og það
hefði getað riðið henni að fullu
líka.
„Þér hljótið að skilja að ég hef
fullan rétt til að vera forvitin.
Faðir yðar og ég vorum góðir
vinir .... mjög góðir vinir. Við
dönsuðum oft saman í „gyllta
salnum“ svokallaða, sem var
reyndar ekki nema hlaða. Faðir
yðar var óreyndur sveitapiltur.
En hann kunni að dansa. Það var
eins og það væri honum í blóð
borið“. Hún gaf stúlkunni bend-
ingu. „Komdu með albúmið mitt,
Chrissy. Mig langar ijl að sýna
lækninum gömlu.,_iíí£þdirnar. —
Honum þætti ef til vill gaman
að þeim“.
—O—
Hann sá að stúlkunni var það
þvert um geð, en hún gekk yfir
gólfið og tók albúm upp úr
kommóðuskúffu. Hann. kgosslagði
h-endur á brjósti, eins;;og r}$nn
vildi með því vera öruggur um
að návist hennar hefði engin á-
hrif á sig. Hún var komin ”til
þeirra og rétti Lucretiu albúmíð,
en þá skeði eitthvað, sem Dreek,
skildi ekki strax hvað var. Gamla
konan þreim um úlnlið hennar
og sagði með uppgerðar blíðu:
„Hvers vegna hgfur h bú>.' ekki
hringinn með safírnum, barnið
mitt? Ég lánaði þér hann til þess
að þú notaðir hann. Þú hefur
svo fallega hönd og hringurinn
er svo fallegur. Það var trúlof-
unarhringurinn minn. Reyndu
ekki að telja mér trú um að þú
hafir týnt honum líka? Eða er
hann ef til vill til viðgerðar hjá
gimsteinasalanum? Frænka min
er ákaflega hugsunarlaus, Radn-
or læknir. Hún er alltaf að týna
einhverju eða gefa. Sannleikur-
inn er sá, að henni stendur alveg
á sama um þetta allt“.
Albúmið lá opið á milli þeirra,
en þær horfðust í augu eins og
menn gera áður en þeir byrja ein
vígi. I andliti gömlu konunnar
mátti lesa slóttuga grimmd og ór-
ugga vissu um sigur að lokum.
Úr svip ungu stúlkunnar skein
hatur og fullvissa sigurs lífsins
yfir dauðanum.
Lucretia Hythe sleppti hönd
hennar og yppti öxlum.
„Komið þér nær, læknir.
Hérna er mynd af föður yðar.
Hann stendur hérna í fremstu
röð .... við hliðina á mér. Þetta
var ein síðasía veizlan okkar hér
«
Siminn, sem stóð á náttborð-
inu hringdi. Hann rétti fram
hendina til að taka upp tólið, en
konap greip um hönd hans. Látið
hann vera“, sagði hún. „Það er
ekki svarað i þennan síma, nema
þegar mér þóknast".
7. ,
matsveinninn stæðr þar, á miðju gólfi með hvíta svuntu og
skurðarhnífinn í hendinni. % .,
Eftir andartak stóð 'matsveinninn á gólfinu. Kóngurinn
skipaði mönnum sínum að taka hann fastan og loka hann inni
í allra dimmasta fangaklefanum, sem til væri í ríki sínu.
„Viljið þér ekki sjá stúlkuna, sem verið hefir hjá mér í út-
legðinni og reynst mér sem bezta systir?“ Kóngur sagðist
langa til þess. „Ég ætla fyrst að sýna yður hana í gervi rósar“,
sagði kóngssonurinn og tók nú fram róstina, Hún var fegurri
en nokkur önnur rós, sem kóngur hafði séð.
„Nú ætla ég að sýna yður hana í sinni upphaflegu mynd“,
sagði kóngssonur. Og á sama augnabliki stóð á gólfinu yndis-
lega fögur stúlka.
Kóngurinn skipaði nú tveimur þernum að fara upp í turn-
inn og sækja drottninguna. Eftir stuttan tíma komu þær tii
baka með drottninguna. Þær leiddu hana inn í salinn, og var
henni boðinn matur, en hún vildi ekkert þiggja. Sagði hún,
að Drottinn, sem séð hefði fyrir;. ,-henni í turninum, mundi
bráðlega kalla hana heim til sín.
Drottning lifði enn f þrjá daga, en að þeim tíma liðpum
andaðist hún. — Kóngurinrt li-fði ekki lengi eftir þetta. Hann
dó af sorg nokkrum dögum seinna. — Kóngssonurinn giftist
svo stúlkunpi, sem hann hafði haft með sér úr útlegðinni.
SÖGULOK. ,„ý
- AUGLÝSING ER GULLS ÍGILDI -
FramH. af bls. 7
voru komnir til að horfa á —
hvarf fyrir öorum undraaffek-
um. Nei, keppnin lét ekki mikið
yfir sér, en samt voru 6 menn
með lengri köst en 70 m. í annari
umferð kom Ólympíumetið og
var það ekki Finni, heldur
Amerikuriss Young sem það setti
73.78 m. f fyrstu umferð hafði
landi hans Miller kastað 72.46
og Hyytianinen 71.89. Þetta voru
þrjú beztu köst keppninnar þó
Finninn gerði sitt ítrasta í hVerri
tilraun. Hann var jafnasti maður
keppninnar með 5 köst af 6 yfir
70 m. Rússarnir sýndu getu sína
með því að ná 4. og 6. sæti og
Júgóslafinn Danugubic kom á
övart og tók 5. sætið. Svíarnir
brugðust og hinir Finnarnir tveir
en alls komust 17 af 26 í aðal-
képpnina með því að kasta 64 m.
■Þjálfari Youngs segir, að hann
geti kastað 85 m. fái hann góðan
spjótkastsþjálfara sem geti rétt
á honum handlegginn meðan
íhánn er að kasta. Við sjaum hvað
setur.
HINÐRUNARHLAUP
Ein var greinin eftir enn og
ekki sú sízta. 3000 m. hindrunar-
hlaup. Biðlarnir í undanúrslit-
unum voru 3 og þeir unnuzt all-
ir á tíma undir 9 mínútum. Fimm
menn voru undir 9 mín. og það
segir sig sjálft að úrslitin á föstu-
daginn verða þau hörðustu til
þessa í þessari grein. Mörg lands-
met voru slegin, en þeim tekur
nú enginn eftir í því ílóði heims-
meta og Ólympíumeta sem hér
eru sett daglega.
Rússinn Kazantzev atti Ólym-
píumet í nokkrar mínútur. Hann
vann 1. riðilinn á 8.58.9 mín. 2.
riðilinn vann Bretinn Disley á
8.59.4 mín. og þann þriðja Banda-
ríkjamaðurinn Ashenfelter á
8.51.0 m. — nýju Ólympísku
meti. Hraðinn í öllum riðlunum
yar svo mikill að tryggt er a3
það ei’U 15 beztu hindrunarhlaup-
arar heimsins, sem verða í úrslit-
unum. Enginn komst inn fyrir
tilviljun eða góðan endasprett.
Flestir urðu að gera sitt bezta,
og búast má því við gífurlegri
keppni milli hins hávaxna Banda
ríkjamanns, sem ekkert hefur
fyrir grindunum, Rússans og
Þjóðverjans Gude sem aðeins
tryggði sér 4. sætið og þar með
sæti í úrslitum í 2 riðlinum.
Hann hefur hins vegar náð næst
bezta heimsmetstímanum í ár fyr-
ir leikana.
I
AÐRAR ÍÞRÓTTIR
Keppni í ýmsum greinúm
iþrótta stendur nú yfir s. s. fim-
leikar, róður og knattspyrna svo
eitthvað sé nefnt. Ógerningur er
hins vegar einum manni að fylgj-
ast með öllu þessu. Rússarnir
standa sig bezt í fimleikunum
og jafnt er á metunum milli rúss-
neska þjóðsöngsins í fimleika-
höllinni og þess ameríska á
Ólympíuleikvanginum. Hins veg-
ar þykir gullverðlaununum vera
bruðlað í fimleikunum. Þar eru
þau 14 talsins og tekur einn og
sami Rússinn mestan hluta þeirra
— ein fyrir stökk á hesti, önnur
fyrir stökk á dýnu, þriðju fyrir
æfingar í hringjum o. s. frv.
Nokkur hiti er stundum í knatt-
spyrnuleikjunum, en dómurum
tekst oftast að halda leikmönn-
um í skefjum. Knattspyrnumenn-
irnir verða að leika leiki sína á
votu grasi, því enn hefur verið
þörf fyrir regnfrakka á hverj-
um degi síðan leikirnir hófust.
Atli.
Manderes ferðast.
LUNDÚNUM — Manderes for-
sætisráðherra Tyrklands og utan-
ríkisráðherra hans, Koprulu, hafa
að undanförnu verið á ferð í
Lundúnum og París.
Þökkum hjartanlega gjafir, skeyti og annan hlýhug
á 25 ára hjúskaparafmæli okkar 29. þ. m.
Guð blessi ykkur öll.
Guðný Guðvarðsdóttir, Sigurður Guðmundsson.
Reykjavíkurveg 11, Hafnarfirði.
NÝKOMNAR KÍNVERSKAR HANDUNNAR
sSyra- og salerni»ttur
fallcgar og ódýrar.
S)UjbU'C)£U'
Si
icjvirjonMonav'
Hafnarfirði — Sími 9455
D&1 BOÐSSALA l
■
m
■
Vil kaupa eða hafa í umboðssölu ýmsar vörur frá Z
framleiðendum. Áherzla lögð á góðar vörur og hagstætt ■
verð. Tilboð sendist Mbl. merkt: „Umboðssala — 849“. j
:
i ■•■•»••••••••••••••••••• ............■•■■■»■■»>
Verksmiðjuhós
■
■
m í nágrenni Reykjavíkur, er til sölu, tilbúið til af- •
■
& hendingar. Húsið er 850 fermetrar að stærð, bjart ■
■
ý og hentugt til margskonar atvinnureksturs. Upp- :
■
lýsingar í síma 6004 í venjulegum skrifstofutíma. :
■
■
■
■ ■■••_•■ ■• ■■■■!!_■_■■ I ■•■ ■ •■ •■■ ■■ • «••«»•■••■■■«■■■■••■■••«■ ■•••JUI