Alþýðublaðið - 17.08.1929, Blaðsíða 3

'A!fcPÝ ÐU BL AÐ IÐ
3
es* frygging fypip gæðim.
Hlaup í Tmgufljöt).
Feikna heyskaðar. — Engjar ónýtast.
Brúna á BrnarMSðum teknr at.
svo að ekki hefir verið unt að
ingu, en flugmanninn sakaði ekki
Alþýðublaöinu var simað í dag.
nokkru fyrir hádegi, austan frá
Þrastarlundi:
Tungufljót hljóp í gærmiorgun
kl. að ganga 7. Tók flióðið alt
hey af engjum, sem liggja ná-
lægt pví: 100 hesta frá Torfa-
stöðum, hálfs mánaðar heyskap
frá Fellskoti, nærri 200 hestai, al't
heyið frá Króki, alt frá Galta-
læk, alt frá Lambhúskoti, alft frá
Reykjavöilum og alt frá Ásakoti.
Allar engjar á þessum bæjum ern
gerónýttar til sláttar í sumar, syio
að þar er hvergi stingandi strá
eftir. Brúna á Brúarhlöðum, á
ieiðinni til Gullfoss, tók af með
öllu. Bátamir fóru allir í flóðið.
svo að ekki var unt að koma
mat tif fólksins, sem heyjar í
Tiungnaey, fyrri en í morgun kl.
að ganga 11 að búið var að gera
við bát. Tvær heyhlöður, sem
standa á svio nefndum Almenningi
uppi undir Geysi, eru umflæddar.
Rússar 00 Kínveriar.
Deilan harðnar.
Khöfn, FB., 16. ágúst.
Frá Tokio er símað tí'l Ritzau-
fréttastofunnar: Skeýti frá Muk-
den til fréttastofunnar „Nippon
dempo“ skýrir frá því, að ianid-
stjórinn í Mansjúríu hafi skipað
svo fyrir,. að senda skuli þrjú
hexfylki tál iandamæranna vegna
þess, að Rússar hafa tekið her-
skildi staði, sem hafa miikla hern-
Bðarlega þýðingu, á landamærúm
Mansjúríu og Síberíu.
Frá Berlín er símað: Skeyti frá
Moskva til „Vossiische Zeitung"
telja deiluna á milli Rússa og
Kínverja aivarlegri en nokkiru
sinni fyrr. Handtekningar rúss-
heskra borgara í Kina og njösn-
arkærurnar gegn Rússum telja
Rússar að leiði það af sér, að
ástahdið sé svo alvarlegt, að
rússneska' stjómin verði að hefj-
tiá í verkfærin, sem fólkið not-
aði þar viö sláttinn, og búist
er víð, að hlöðumar séu fullar af
vatni og heyið þá ónýtt að meiru
eða minnu leyti.
Ástæðan til hlaupsins hefir
reynst vera sú, að stórt stykki
hefir sprungið úr Ijangjökli og
fellið, i Hagavatn, og hefir vatnið
því hlaupið fram. Fóru tveilr
menn í gær í rannsóknarferð
þangað upp eftir, Jón á Laug og
Sigurður Greipsson íþróttakenjnairi.
Búast þeir við, að hlaup komi
enn frá jöklinum.
Einu sinni, fymr 30—40 árum,
kom slíkt hlaup i Tungufljót, og
sópaðj það þá biurtu öllu heyi,
sem laust var á nálægum engjum.
Eru þetta mikil tíðindi og ill.
Var þó mikið lán, að ekki hlauzt
manntjón a;f.
ast handa til vemdutiar rússnesk-
um borguxum i Kxna. Þýzk blöð
álíta þó ólíklegt, að bardagarnir
á landamærunum séu upphaf
reglulegratr styrjaldair.
Frá Isafirði.
Isafirði, FB., 16. ágúst.
SOdveiði var hér ágæt í byrjun
ruánaðarins, en fyriir viku fór að
reka smokkfisk og siðan hefir
enigin síld aflast í nekneti Sumir
reknetabátar eru hættir veiðum.
Mikið liiefir aflast af millisild
í vörpur í fjörðunum hér að und-
anförau. Gizkað er á, að í eánum
flás í Seyðisfirði hafi fengist 1500
tunnur. Nokkuð hefir verið saJt-
að tii útflutniings og verður hald-
ið. áfram þegar tunnxir koma.
Tunnuskip, sem fconxa átti hing-
að, hefir tvívegis sniúið aftur
vegna iss á Húnaflóa. Er þvi al-
gerlega- tunnulaust ,hér.
Dagar flogið var í fyrsía
skifti yfir Ermarsund.
Louis Blériot.
Fyrir 20 árum — 25. júlí 1909
— var í fyrsta skiifti flogið yfir
Ermarsund. Á þeinx tima vorui
flugvélarnar ófullkomnar mjög og
voru fáir svo bíræfnir að þoira að
leggja í langferð yfir höf í þeim
faraTtækjum. —Það vakti auðvit-
að geysi athygli, er það frétt-
ist, að maður ætlaði sér að fljúga
yfir Ermarsund, og það er víst,
að athygli manna beindist enn
meir að þeirri hættuför en að
ferðum fluggarpa nú yfir Atlants-
hafið. — Og þegar Frakkanum
Louis Blériot tókst að fljúga yfir
Ermarsund, þá varð gleði mikil
beggja megin við sundið og víðár
og trúin á flugvélamar óx mjög.
Enda varð flugafrek Blériots til
þess, að menn lögðu alt kapp á
að bæta flugvélarnar, og marga
fífldjaiia flugmenn dreymdi uan
að fljúga yfir úthöfin, enda var
það brátt reynt.
Rétt áður en Blériot vann afrek
sitt hafði flugmaðurinn Hubert
Latham reynt að fljúga yfir sund-
ið. Lagði hnan af stáð frá Calails
kl. 7 um morgun og flaug í 125
metra hæð. En þessi ferð mís-
tókst. Þegar Latham vaT búinn
að fljúga 12 km. frá strönd
Frakklands, varð hann að naulð*-
lenda á sjónum og þar fundu
ensk herskip hann. Þetta var 19.
júlí. — Tveim döguin seinna
kom Blériot til Calais, og var
hann ákveðinn í þvi að fljúga yfir
sundið. Beið hanin í nokkra daga
eftir hagstæðu veðri, og er hionum
fanst útiit gott lagði hann af stáð
þann 25. júfí kl. ^,35 uni nxorgun-
inn. Veðrið var ágætt, en nokkur
þokia gerðii honum erfitt að fiuna
strönd Englands. Eftir 27 mínútoa
og 21 sekúndu' flug lenti* hann
þó heilu og höldnu við Dover.
Vélin skemdist nokkuð í lend-
og var honum tekið með kostum
og kynjum og hlaut haxm alheims-
frægð fyrxr. Fxanska stóirblaðEð
„Matin“ keypti flugvél hans og
gaf ríkinu.
Blériot flaug aftur 27. júlí s .1.
sömu leið og hann flaug fyrir
20 árum. Var honum alls staðar
tekið með miklum fögnuði, og
Englendiugar hafa reist minnis-
rnerki honum til heiðurs við
Dover.
Frá Þingvöllum.
Bæði innliendir og útlendir gest-
ir heimsækja Þingvelli. Margir
koma til þess að dvelja þar um1
hríð. En aðrir koma þangað'
vegna þess, að það er siiður að
fara til Þingvalla fœmur en ann-
að út úr bænum. Margiir gestaxma
lita með nokkurrii virðingu á
gamlar búðartóftir og minnast
þejirra atburða, er þair hafa gersti
— Það er og hugmynd ýmsra að
.gena Þingvelli að friðhelgum reit,
að þjóðgarði, líkum þeim, sem
jtíðkast í Ameriku. En þessir menm
kvarta yfir þvi, að ekki sé gott
að koma þessu við, því að fólkið,
sem á Þingvelli kemur, sé svo
nxiklir spellvirkjar; svo lítur út
sem það komi ekki til aninars
en að rífa upp hríslur og blóm
og skemma mannvirki, eldri og
yngri. — Ég get vel fallist á, að
Islendimgar séu óvaixir að umP
gangast friðaða staði. En ekki efa
ég það, að þeim gæti lærst það
sem öðrum mentuðum þjöðum.
Verði Þingvellir friðaðir og gerð-
■ir að þjóðgarði, þá verða þeir
líka að vera almennur skemfiy;
staður. Og íslenzkum ferðamönn-
um rnun þá fljótt skiljast að virða
ber: Þingvelli sem foman hfi'lgb-
griip íslenizkTar sögu og mehn-i
ingar. — Það er oft talað uxn
(jxað í Reykjavík, að flest sé bann-
að á Þingvöllum, en ekliert leyfti
Það er heldur ekfei fráleitt, að
svo sé. 1 giistihúsinu, Valhöll, erú
festar upp nokkrar neglutr, er gefa
til kynna, hvað sé bannað á Þ:ing-
völlum. En þar stehdur minna um
hitt, hvað leyfflegt sé. Þar er engJ
■in tilkynnnig frá umsjónarmaxmi
um það, að hann sé fús að teiið'4
beina gestum og segja þeim frá
sögulegum nxinjum staðarins. —
Stundium er talað um hirðuleysi
gesta og sóðaiskap. En hvað á
þá að segja um það, að engin
salerni skuli sjást á Völlunum og
ekki einu sinni í gxstihúsjnu
T