Morgunblaðið - 05.08.1954, Blaðsíða 8

/
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtu:lagur 5. ágúst 1954

Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
dii
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábjTgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 krónu eintakið.
ÚR DAGLEGA LÍFINU
Bagalegur dráttur — en
hver er orsök hans ?
MIKIÐ hefir verið rætt um þann svar við umsóknum sínum. Og
drátt, sem orðið hefur á ákvörð- þá væri hið leiða handahófs út-
un um veitingu gjaldeyris- og hlutunarkerfi, sem aldrei getur
innflutningsleyfa fyrir bifreið-
um nú í ár. Víst hefur þessi drátt
HANN er svo óttalega ókurteis,
heyrir maður oft sagt. Og
auðvitað er það kvenmaður að
tala við annan kvenmann. Og það
ekki undarlegt, að það er alltaf
verið að tala um ókurteisa karl-
menn? Þeir eru dónar af því að
þeir standa ekki upp í strætis-
vögnunum, þeir hneigja sig ekki
þegar þeir þakka fyrir dansinn
og eru seinir til að lána stúlk-
unni brjóstvasaklútinn sinn, þeg-
ar hún hefur sullað einhverju
I
niður í kjólinn sinn. Og svona
er það ótalmargt fleira, sem sýn-
ir það svo greinilega hve karl-
menn eru fákunnandi í al-
ÞAÐ er ekki jafn oft, sem
tryggt réttlæti, úr sögunni.
Það er svo mál út af fyrir sig,
ur verið bagalegur fyrir umsækj- 'að það er engan veginn æskilegt
endur, bæði fyrir þá fáu út- að þurfa að leggja svo háan skatt
völdu, sem slík leyfi geta feng- á innflutning þessara nauðsyn-
ið og hina, sem ganga bónleiðir legu samgöngutækja, sem raun
til búðar. ber vitni. En megin orsök þeirr-
En hver er orsök þessa drátt- ar skattlagningar er eins og tek-
ar? ið hefur verið fram, þrengingar émennri kUrteisi.
Hún er engin önnur en sú, togaraútgerðarinnar Vandræði
að Framsóknarflokkurinn hennar varð einhvernveginn að
lagðist gegn þeirri tillögu leysa.
Sjálfstæðismanna að bifreiða-, Varðandi gjaldeyriseyðsluna af við heyrum sagt um stúlkuna, að
innflutníngurinn yrði gcfinn auknum innflutningi bifreiða má hun sé ókurteis. Sennilega er
frjáls um leið og skattur yrði annars segja það, að með frjáls-
lagður á þessi tæki og hann um innfiutningi og umræddum
síðan notaður til þess að jafna gköttum, mimdi eftirspurnin eft-
hallann á togaraútgerðinni. j ir bifreiðum fara minnkandi og
Framsóknarflokkurinn hefur gjaldeyriseyðslan því verða
þannig tafið úthlutun leyfanna minni með því fyrirkomulagi,
og um leið hindrað að innflutn- (heldur en með því að ákveða
ingur bifreiða yrði gefinn frjáls. þann fjölda bifreiða, sem nú hef-
Tíminn segir, að þessi afstaða ur orðið samkomulag um að
flokks hans orsakist af því, að flytja til landsins á þessu ári.
ekki hafi verið til gjaldeyrir Sú mótbára, sem fram hefur
fyrir stórauknum innflutningi komið að ekki sé fyrir hendi
bifreiða.
það vegna þess að konur eru yfir-
leitt kurteisari en karlmennirnir.
En svo gæti líka verið að karl-
mennirnir væru svo kurteisir að
vera ekki að hafa orð á því, að
þeim finnist þessi eða hin stúlk-
an ókurteis! En það er eins og
þar segir: Það eru tvær hliðar
á hverju máli.
★ OKKAR yndislegu stúlkur
eiga nú sitthvað til í framkomu
og mannasiðum, sem okkur karl-
mönnunum myndi verða lagt til
lasts. Ung og hressileg stúlka á
það stundum til að sitja sem
fastast í sæti sínu í strætisvagn-
inum, þegar aldraður og hrumur
maður kemur inn í vagninn. —
Þær hugsa sjálfsagt sem svo, að
þær séu konur, og konur eigi að
sitja í þeim sætum sem til eru.
Og svo er það fleira: maður verð
ur að vera meira en lítið hlaðinn
af allskyns pinklum til þess að
stúlka í verzluninni leggi það ó-
mak á sig að opna hurðina fyrir
manni, því eins og allir vita á
það að vera hið gagnstæða, sam-
kvæmt kokkabókum kurteisinn-
ar. Og vei þeim karlmanni, sem
biður stúlkuna að opna fyrir sér.
Hún smellir samstundis á andlit
sér sínu glæsilegasta brosi, en
1 „mælir“ aumingja manninn út
\Jeivabandi iLritar:
í
í ríki öræfanna.
BRÉFI frá Öræfavini
meðal annars:
„Ég var á ferð um helgina inni
segir
á Öræfum — í fögru veðri. Mér
gjaldeyrir til þess að standa und- ieig vei — eins og mér getur lið-
Sjálfstæðismenn benda í þvi ir^frjalsum innflutningi eftir að jg bezt. Það er enginn vafi á því,
nýr skattur hefur verið á hann
lagður, er þessvegna út í hött.
Ný friðarsókn hafln.
að náttúran orkar á sálarlíf
mannsins, sjálfsagt mismunandi
mikið frá einum einstaklingi til
annars en á alla nokkuð, hygg
ég. Það er eins og andinn hefjist
á æðra stig þarna inni á hálend-
sambandi á þrennt. I fyrsta lagi,
að með hinum nýja skatti á bif-
reiðainnflutninginn hlýtur eftir-
spurnin eftir þessum tækjum að
minnka að miklum mun.
í öðru lagi mun togaraflotinn,
sem á að styrkja með hinum nýja „ -u „ * ... . ,
Skatti, skapa meiri gjaldeyri ef EKKI þarf á það að drepa, hve lnu 0g obyggðunum samhkist
hann stundar veiðar en ef hann blaði kommúnisku deildarinnar sameinist þessum oendanlega
liggur í höfnum. Kaupgeta þjóð- á íslandi hefur orðið tíðrætt um hremleik, þessum heilsteyptu og
arinnar verður því meiri eftir að friðarást kommúnista um allan traustu klettum, gnípum og
rekstur hans er tryggður en áð- heim. Hélt blaðið henni blákalt hndum, þessari mikilúðugu
ur. I fram misseri eftir misseri, jafn- al|hn. sem í allri sinni órofa
í þriðja lagi hefur nú verið vel þótt kommúnistar ættu þá í kyrrð virðist tala til þín þúsund
ákveðið að auka bifreiðainn- árásarstyrjöld í Kóreu, Malaja tungum — einhverju helgu dul-
flutninginn um meira en og í Indó-Kína. Gekk þessi furðu máli, sem ekki verður skilið,
helming frá því, sem rætt var legi áróður, sem stangaðist við heldur skynjað.
um s. 1. vor, án þess að Fram-' allar staðreyndir, jafnvel svo i
sóknarflokkurinn hafi bent á langt, að friðardúfum var slepptj j átakanlegri andstöðu.
nokkra nýja leið til aukinnar til flugs innan veggja Kreml og
gjaldeyrisöflunar.
Picasso hinn franski flekaður til
Það, sem að ráðið hefur gerð- þess að gera merki „friðarhreyf-
MER finnst alltaf, að það sé
varla nema hálf ánægja af
um Framsóknarmanna í þessu ingar“ árásarmannanna. IJ^1 ^ara 1 bifreið um °byggðir.
máli er þess vegna greinilega] Loks þarf ekki heldur að minnaj yelarh°ktið og skarkahnn a þar
hin forna ást þeirra á höftum og á hina fjölmörgu staði í ritum hreint ekki heima. A hesti eða
leyfabraski. Þeir vilja halda í út- spámanna kommúnismans, þeirra
hlutunarkerfi, sem aldrei getifr ( Marx og Lenins, þar sem það er
tryggt réttlæti, hversu samvizku- ( sagt berum og ótvíræðum orðum,
samir menn, sem eiga að fram- að takmark stefnunnar sé ekkert
kvæma það. Þegar margar þús- ] annað en vinna undir sig heim-
undir manna sækja um nokkur(inn með vopnavaldi og styrjöld.
hundruð bifreiðar og aðeins lít- . Hugsunin var einnig sú sama hjá
ill hluti umsækjenda getur feng-]landa vorum Einari Olgeirssyni,
ið umsókn sinni fullnægt, verð- er hann spáði byltingu í Reykja-
Ur aldrei unnt að fullyrða, að ( vík fyrir áratug síðan og lét þess
nákvæmlega hinir verðugu eða svo getið af hinu alkunna lítil-
fótgangandi er ferðamaðurinn
þeir, sem mesta höfðu þörfina,
hafi hlotið hnossið.
En þessu fyrirkomulagi
vilja Framsóknarmenn við-
halda. Þessvegna hefur bif-
læti sínu, að þar yrði það „hand-
aflið, sem úrslitum réði“.
Ekki voru fallbyssur fyrr
hljóðnaðar um veröld alla eða
hjól bryndrekanna hætt að snú-
verið gefinn frjáls jafnhliða
þvi, að lagður hefur verið ó-
umflýjanlegur skattur á meg-
inhluta hans.
Þegar á þessar staðreyndir er
litið er það fáheyrð ósvífni þeg-
ar Tíminn hefur undanfarið
haldið uppi svæsnum árásum á
Ingólf Jónsson viðskiptamálaráð-
herra í sambandi við þennan
drátt, sem orðið hefur á úthlut-
un gjaldeyris- og innflutnings-
leyfa fyrir bifreiðum. Ef tillög-
um Ingólfs Jónssonar hefði ver-
ið fylgt væri löngu búið að gefa
bifreiðainnflutninginn frjálsan.
Þá hefðu þær þúsundir umsækj-
enda, sem sótt hafa um fyrr-
greind leyfi ekki þurft að bíða
í marga mánuði eftir því að fá
hins vegar alsæll. En hvað þýðir
að fást um það. Það er tiltölu-
lega sjaldan, sem við getum tek-
ið okkur tíma til þesskonar ferða
árásir á óvopnaðar farþega- laga — og þá er ekki annað að
vélar fyrir Kínaströndum. Sú gera en að grípa til þess farkosts-
þögn, sem friðnum fylgdi reynd- ins> sem fljótast fer yfir — bif-
reiðainnflutningurinn ekki ast, en friðarhetjurnar hófu morð
ist of hávær í þeirra eyrum; þeir
kunnu betur við drunur vígvél-
anna og mál vopnanna. Friður
reiðarinnar, látum svo vera. En
það var annað, sem mér fannst
stinga ónotalegar í stúf við
hafði þegar ríkt um allan beim öræfaumhverfið heldur
og til einhvers bragðs varð að
grípa, ella var viðbúið að komm-
únisminn hætti alveg að ryðja
sér til rúms í veröldinni.
Og ráð friðarhetjanna var að-
eins eitt, stál og púður.
En hér uppi á íslandi undrast
menn hversvegna friðarblaðið ;1 °byggðirnar þottu mer í atakan
skuli ekki enn hafa fagnað hinni I legri andstæðu við umhverfið.
djörfu og göfgu íriðarsókn, sem
kínversku kommúnistarnir hófu I Látið öræfin í friði.
en
jeppa-hróið, sem við vorum á:
Tómar vínflöskur, sem augsjáan-
lega hafði verið fleygt af hendi
út um bílglugga — og það ekki
óvíða — þarna á leið okkar um
Landmannalaugar og lengra inn
hér á dögunum. Eða hefur hún
alveg farið fram hjá blaðinu?
K
UNNINGI minn, sem með
mér var, sagði mér, að hann það verður um seinan.
Chefði í fyrra farið þessa sömu
leið, þá í för með enskum vini
sínum, sem hann var að sýna
landið. Ég hafði séð þetta oft
áður, sagði hann, svo að mér brá
ekki svo mjög í brún, en
Englendingnum fannst fyrirbær-
ið því furðulegra. — Var það
nokkur furða? verður mér á að
spyrja. Hvílík smekkleysa, kæru
leysi og dólgsháttur — hvílík
helgispjöll, liggur mér við að
segja. Eða er það til of mikils
mælzt að þeir, sem ekki fá notið
ferðalaga um öræfi íslands, nema
með fulltingi Bakkusar, geti set-
ið á sér, að minna aðra á vesal-
dóm sinn — á menningarleysi ís-
lendinga í meðferð áfengra
drykkja? — Nei, drykkjuhrútar
og drabbaralýður, látið öræfin
okkar í friði. Þið eigið þangað
ekkert erindi. — Öræfavinur".
Konur á togarana.
MÉR hefur borizt bréf frá all-
hugumstórri konu — það er
full ástæða til að minna íslenzka
karlþjóð á það, að hún er ekki
ein í ríkinu.
„Hví skyldi það líðast — segir
hún — að togararnir okkar liggi
bundnir í höfn og komist ekki á
veiðar vegna manneklu. Marg-
ar íslenzkar stúlkur og konur
eru vanar því að flaka fisk. —
Hvers vegna skyldum við ekki
eins geta flatt hann? Hví ekki
að gera togarana út á saltfisk-
veiðar við Grænland. Það mætti
manna þá tómum konum, nema
hvað við myndum þurfa, að
minnsta kosti fyrst í stað karl-
menn fyrir skipstjóra og vél-
stjóra. Við skyldum sýna svart
á hvítu hvort við kæmum ekki
með jafn góðan afla í höfn og
karlarnir".
Þuríður Sundafyllir
endurfædd?
EKKI veit ég, hvort hér er á
ferðinni Þuríður Sundafyll-
ir endurfædd — en auðheyrt er,
að hér er um engin gamanmál
að ræða frá hendi konunnar,
bréfritara míns. Henni er blá-
köld alvara og verður fróðlegt
að sjá hver verður framvinda
þessa máls, hvort konurnar halda
á Grænlandsmið — með einn af
sterkará kyninu í brúnni og ann-
an í vélarúminu — eða hvort
karlarnir bregða nú við skjótt
og hópast á togarana, áður en
með augunum, og það er svo sem
ekki huggulegt, sem hún hugsar,
ef marka má þetta augnaráð.
—□—□—
★ JÆJA, þá er danslagið á
enda og karlmaðurinn fylgir
stúlkunni til sætis, svo hneigir
hann sig og segir: takk. fyrir, en
þá er hún svo upptekin af því
] að setjast fallega og á kurteisan
hátt á stólinn, sem hann ýtir að
henni, að hún gleymir alveg að
svara: takk sömuleiðis. Þá þyk-
ist líka karlmaðurinn vita, að
hann var henni bara til leiðinda!
Svo þegar stúlkan er sezt, tekur
hún snyrtiáhöldin upp úr veski
sínu og fer að „gera sig í stand“
fyrir næsta dans.
—□—□—
★ Ég er ekki að skrifa þetta
vegna þess, að ég ætli mér að
fara að lasta okkar ágæta kven-
fólk, heldur til þess að benda á,
að það eru ekki aðeins karlmenn,
sem ekki kunna sig í kurteisi,
heldur getur því líka brugðið
fyrir hjá kvenþjóðinni. Og ef
þær vildu nú bara svona af og
til líta á kurteisismálin frá hinni
hliðinni og líta í eigin barm ein-
staka sinnum, þá er ég viss úm
að þær myndu ekki vera svona
kröfuharðar gagnvart vesalings
karlmönnunum. Við sættum okk-
ur fyllilega við að snúast í kring-
um kvenfólkið, en við hefðum
heldur ekkert á móti því, að þær
viðurkenndu það fyrir sjálfum
sér, að við erum þegar allt kem-
ur til alls, furðanlega kurteisir,
miðað við það hvað við erum nú
stirðbusalega vaxnir. H.T.
Rösklega þúsund
manns með flugvél-
um !il Eyja
r
a
r I ■ r J|(>| r er,
RÖSKLEGA eitt þús. mannS
hefir þegar pantað far með
flugvélum Flugfélags íslands
til Vestmannaeyja í sambandl
við þjóðhátíðina þar núna f
lok vikunnar. Standa flutning-
ar þessir yfir í fjóra daga og
verða alls farnar 42 ferðir.
Flutningarnir hófust í gær,
og voru farnar 5 ferðir. í dag
verða farnar 14 ferðir, 18 á
morgun og 5 á laugardag. Að-
aiþjóðhátíðardagarnir eru
tveir, föstudagur og laugar-
dagur. Ef þess gerist þörf,
verður reynt að fjölga ferð-
unum eitthvað. j