Morgunblaðið - 05.08.1954, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 5. ágúst 1954
^ 3
1 . N I C O L E Skáldsaga eftir Katherine Gasin
Framhaldssagan 9
Gredda hreyfði sig eitthvað.
2'iicole varð litið á hana. Hún
liallaði höfðinu til hliðar og var
niðurlút. Nicole horfði á andlit
liennar. Birta lampans á skrif-
borðinu við hlið hennar féll á
J>að. Móðir hennar var ennþá
ung, fannst Nicole. Hún hafði
ekki veitt því eftirtekt fyrr. Það
var kannski af því að hún skildi
liana nú og sá hana í nýju ljósi.
Hún var 38 ára og var ennþá
fögur og ungleg. Hugur Nicoles
livarflaði til Rogers Ashleigh. —
Móðir hennar hlaut að hafa ver-
ið yndislega fögur þegar hún
yar yngri, fyrst svo mikill mað-
vr hafði orðið ástfanginn af
lienni. Æfintýri þeirra var und-
arlegt og samt var eins og það
■væri svo langt síðan það skeði.
Tilfinningarnar höfðu ekki eyði-
lagt líf hennar og ekki haft var-
anleg áhrif á hana. Hún’ dáðist
að móður sinni fyrir það, hve
xólynd hún var og hörð er á
Teyndi, fyrir það að hún var
ekki sífellt að barma sjálfri sér,
og hún virti dómgreind hennar
vegna þess að ótamið ímyndun-
arafl fékk aldrei að rugla henni.
Móðir hennar þekkti lífið, sjálf
þekkti hún það ekki. Og allt í
einu fannst Nicole eins og þungu
fargi væri af sér létt. Nú hafði
liún ákveðið sig, og áhyggjurnar
voru roknar. Teningnum var
kastað. Hún gat tekið lífinu létt-
ar. Framtíðin átti að færa henni
gull í greipar.
Móðir hennar rumskaði.
,,Hvað sagðirðu að ég gæti
farið snemma í háskólann,
mamma?“ sagði Nicole.
Móðir hennar brosti. — Svo
ensku áhrifin hafa ekki orðið
yfirsterkari.
„Ertu ákveðin í að fara?“
sagði hún fagnandi.
„Já“.
„Ég vissi að þú mundir gera
það“. Hún horfði fast á Nicole.
„Þú ert hamingjusöm — ham-
ingjusamari en þú átt skilið. Frá
föður þínum hefur þú erft ást
á öllu fögru og fíngerðu. Step-
hen unni fegUrð. Þannig ert þú
líka. En hann þurfti alltaf að
hafa einhvern við hlið sér, sem
dreif hann áfram. Þú þarft það
ekki. Þú getur barizt og þú vilt
berjast. Stephen lét sér nægja
að dreyma. Frá honum hefurðu
siðfágun og fallega framkomu.
Fegurðina og hæfileikann til að
nota þér fegurð þína, hefur þú
frá mér. Þú hefur fengið gott
veganesti, Nicole, meira og betra
en þú hefur rétt til að vonast
eftir. Þú átt að geta komizt langt
með þeim kostum. er þig prýða.
Ég vorkenni þér ekki, ef svo
verður ekki. Það er sjálfri þér
að kenna ef þér mistekst í lífinu.
Þú varst alin upp í Brooklyn, en
það ætti ekki að verða þér fjöt-
ur um fót. Nú hefur þér verið
skapað tækifæri, og það er þitt
að fá sem mest út úr því. Ég get
ekki hjálpað þér meira, en ég
hef þegar gert. En ég vil gefa
þér eina ráðleggingu. Áður en
þú tekur ákvarðanir, þá skaltu
hugsa vel, horfa á málin frá öll-
um hliðum og, umfram allt,
vertu hagsýn — flas er ekki til
fagnaðar. Hlustaðu á ráðlegging-
ar annara. Þú þarft ekki endi-
lega að fara eftir þeim. Og áður
en þú byrjar á nokkru, settu þér
þá ákveðið takrnark, og hættu
ekki fyrr en þú hefur náð settu
marki. Og anað: Þegar þú rekur
þig á í lífinu, þá kvartaðu ekki.
Það er háttur bleiðunnar. Bleið-
an er auðvirðilegasta mannteg-
und, sem til er“. Hún þagnaði
um stund, en sagði síðan: „Þá
held ég, að ég hafi ekki meira að
segja þér, ég man ekki eftir
öðru“. Hún leit á Nieole og hló.
„Vertu ekki svona hátíðleg á
svipinn, elskan, predikuninni er
lokið. En gleymdu því ekki, sem
ég sagði þér. Þú ert orðin þreytt.
Ég held að bezt sé að við förum
að koma okkur heim“.
Gredda stóð upp og gekk að
dyrunum. „Bíddu hérna“, sagði
hún. „Ég verð aðeins augnablik.
Ég þarf aðeins að ná í kápuna
mína og segja Lucky að ég sé að
fara heim. Ég verð ekki lengi“.
Hún lokaði dyrunum á eftir
sér. Nicole var ein. Það var heitt
inni í herberginu. Það var sýni-
legt, að Lucky Nolan vildi hafa
öll þægindi. Hún dró fótinn fram
og aftur eftir þykkri gólfábreið-
unni. Alls staðar var kyrrt og
hljótt. Hún sá það nú, að her-
bergið hlaut að vera hljóðein-
angrað; hún heyrði ekki í hljóm-
sveitinni. Það eina, sem rauf
kyrrðina, var tifið í litlu klukk-
unni, sem stóð á skrifborðinu.
Hún leit á hana og sá, að klukk-
una vantaði tuttugu mínútur í
tólf.
Dauft hljóð að baki hennar
kom henni til að líta snöggt við.
Maður var kominn inn í herberg-
ið og hallaði sér upp að dyrun-
um, sem hann hafði lokað á eftir
sér. Hann hafði krosslagt hand-
leggina á brjósti sér og hafði
ekki augun af Nicole. Með leti-
legri hreyfingu tók hann vindl-
inginn, sem hafði hangið milli
vara hans og blés hringmynduð-
um reykjarmekki upp í loftið.
„Hrifinn af skrifstofu minni?“
muldraði hann og horfði á
reykjarmökkinn, sem færðist upp
á við.
Nicole v arð vandræðaleg og
svaraði engu.
Hann hló með sjálfum sér. „Þú
þarft ekki að vera hrædd, telpa
mín. Ég ætla ekki að éta þig. En
hver ert þú eiginlega? Hvað heit-
irðu?“
„Nicole Rainard".
„Nicole Rainard“, endurtók
hann hægt. „Dóttir hennar
Greddu?"
„Já“.
Hann sneri sér við og þrýsti á
hnapp í veggnum rétt hjá hon-
um. Sterk ljós kviknuðu í her-
berginu.
„Komdu hingað", sagði hann.
„Mig langar að sjá þig almenni-
lega“.
Hún gekk til hans.
„Þú ert lík móður þinni“,
sagði hann, og horfði rannsak-
andi á hana. „Hvað ertu gömul?“
„Sautján".
„Ertu að leita eftir starfi?“
„Nei“.
„Mundir þú ekki vilja fá
vinnu,“
„Nei“.
„Hvers vegna ekki?“
„Ég er enn í skóla“.
„Þú ert sautján ára. Þú getur
farið að hætta í skólanum, er það
ekki?“
„Ég gæti það, en ég hef ekki í
hyggju að gera það“.
„Hvers vegna?“
„Ég ætla í háskóla".
Hann yppti öxlum óþolinmóð- ,
ur.
„Tímasóun“, segir hann. „Þú
ættir að hætta í skólanum og
skemmta þér og hafa það gott
á meðan þú ert ung“.
„Ég ætla að gera það“, sagði
hún þurrlega. i
„Og samt að fara í háskóla?" .
„Já, því ekki það?“
„Ef þú ætlar að grafa þig í
bókum og lærdómi, þá hefurðu
engan tíma til að njóta lífsins".
Hún leit á hann snöggt. „Ég
finn einhvern tíma til þess“. |
Hann hló. „Já, kannski gerir
ÚTSALA
Kjólar frá kr. 100.00
Pils frá kr. 65.00
Regnkápur frá kr. 250.00
Síðbuxur frá kr. 160.00
Peysur frá kr. 50.00
Blússur frá kr. 40,00
Millipils frá kr. 22.00
Buxur frá kr. 9,50
20% afsláttur af ýmsum öðrum vörum
Vesturgötu 3.
- f BALLE RUPl *
HEIMILISHRÆRIVÉLAR
MASTER MIXER
hrærivélarnar komnar aftur.
Vélunum fylgja:
Berjapressa. hakkavél, Pylsu-
stoppari, Kökusprauta. Þeytari
og tvær skálar.
Einnig er hægt að fá:
Kaffikvarnir — Grænmetiskvarnir — Kartöfluskrælara.
og fleira.
Einkaumboðsmenn:
LUDVIG STORR & CO.

‘’vtOBOKnnMMisa n«« »• #■ ■»■ ■ ■ «■« *» ■ * ■ •
«g**ui««HaiiiiMiiilHIHÚ||
• « aa •»&§!••■■» •••■ ■ ■ ■ ■■JUUMUMUi
Grlmshóll
lokanna, til þess að geta flutt eitthvað á honum með sér
heim til móður sinnar.
Maðurinn segist þá skuli sjá eitthvað fyrir hestinn, og
tók við ho’aum. En Grímur vissi ekki um hann framar að
sinni. i
Nú byrjar vertíðin og róa þeir Grímur tveir á báti, og
hlóðu í hvart skipti. En er að landi kom, var Grími sagt að
ganga heim og hvíla sig, og vissi hann því aldrei hvað um
fiskinn varð" eða hvað mikið þeir höfðu fengið í hlut, enda
grenslaðist hann eftir hvorugu.
Undi hann sér mjög vel, og fannst honum tíminn stuttur,
og ekki vissi hann heldur, hvað á hann leið. — Ekki lagði
hann mat á borð með sér.
Einhvern dag, er þeir eru á sjó, bóndi og Grímur, spyr
bóndi hann, hvort hann viti, hvað nú sé liðið á vertíðina eða
hvað mikið þeir séu búnir að fiska.
Grímur neitti því. Þá segir bóndi honum, að lokadagurinn
sé á morgun, og ef við fáum eins og vant er í dag á bátinn
okkar, þá höfum við fengið tíu hundruð til hlutar, en sá,
sem þú varst ráðinn hjá, hefir fengið hálft fjórða hundrað.
Spyr hann þá Grím, hvort hann vildi ekki vera kyrr hjá
sér eða hvort hann þurfi nauðsynlega að fara heim um
lokin. — Grímur segist mega til að fara heim.
En er þeir höfðu fengið á bátinn, halda þeir að landi. Og
daginn eftir býst Grímur til heimferðar. — Bóndi spyr
Grím hvað hann vilji helzt hafa á hestinum austur, og segist
Grímur ætla að flytja kvistinn og höfuðin.
Bóndi spyr, hvort móðir hans þurfi ekki korns. Grímur
segist ekki geta hugsað til að hafa það með sér í það skipti.
Bóndi segir, að á lestunum skuli hann koma með 10 hesta
með reiðingi, og geti hann þá hvort sem hann heldur vilji
fengið á þá hjá sér eða lagt fiskinn inn hjá öðrum.
Síðasti dagur útsökmnar
er í dag
Notið tækifærið.
Gerið góð kaup.

Vanur
bifreiðastjóri
óskast til að aka kranabíl.
^JiéJinn L.f.
UÍRMiWiJi
(IIUMUH>>UUUIjOL*ai| • k g|
Jémm