Morgunblaðið - 09.11.1954, Blaðsíða 8

8
MÖKGUN BLAtfltt
Þriðjudagur 9. nóv. 1954
trcgunMaMb
Útg.: H.f. Arvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigor.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsl*:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði lnmmlnd*.
í lausasölu 1 krónu eintakið.
Án forystu Sjálfstæðisflokksins
er ekki hægt ú stjórna landinu
OENNILEGA er það einsdæmi j umbóta
að formaður stjórnarflokks
hafi hagað málflutningi sínum
með svipuðum hætti og formað-
ur Framsóknarflokksins gerði í
vantraustsumræðunum á Alþingi
s.l. fimmtudagskvöld. — Þessi
flokksforingi beindi ádeilu sinni
gersamlega að þeim stjórnmála-
flokki, sem hefur samvinnu við
bans eigin flokk um núverandi
ríkisstjórn, og hefur setið í ríkis-
stjórn með honum nær amfleytt
s.l. 15 ár.
En það var ekki nóg með það,
að formaður Framsóknarflokks-
ins stimplaði Sjálfstæðisflokkinn
sem „sameiginlegan óvin“ „um-
bótaaflanna" í landinu. Öll ræða
hans gekk út á það, að hvetja
núverandi stjórnarandstæðinga,
hina sósíalísku flokka til þess að
taka höndum saman gegn Sjálf-
stæðisflokknum.
Það er sannarlega ekki að
furða þótt almenningi í land-
inu finnist lítið til um heil-
indi og drengskap formanns
Framsóknarflokksins. Því hef
ur margsinnis verið lýst yfir
af leiðtogum og málgögnum
Framsóknarmanna, að barátta
tveggja síðustu ríkisstjórna
Sjálfstæðismanna og Fram-
sóknarflokksins, hafi fyrst og
fremst miðað að því að hrinda
í framkvæmd ýmsum þýðing
armestu framfaramálum þjóð-
arheildarinnar, og þá ekki
hvað sízt íslenzkrar bænda-
stéttar. Það hefur einnig þrá-
sinnis komið fram að um mál-
efnalegum ágreining hefur
ekki verið að ræða milli þess-
ara tveggja stjórnarflokka um
þau höfuðmál, sem stjórnin
hefur starfað að á hverjum
tíma.
Hins vegar hafa hinir sósíal-
ísku flokkar haldið uppi harðri
baráttu gegn stjórnarstefnunni.
Á það fyrst og fremst við um
ráðstafanir ríkisstjórnarinnar í
efnahagsmálum.
Stjórnarandstæðingar hafa
einnig deilt harðlega á núver-
andi stjórnarflokka fyrir við-
leitni þeirra til eflingar íslenzk-
um landbúnaði.
Þrátt fyrir þessar staðreyndir
gerir formaður Framsóknar-
flokksins það að uppistöðu ræðu
sinnar, þegar rætt er vantraust
á ríkisstjómina og einstakan ráð-
herra hennar, að Sjálfstæðis-
flokkurinn sé „sameiginlegur
óvinur“ Framsóknarflokksins,
Kommúnistaflokksins, Alþýðu-
flokksins og Þjóðvarnarflokks-
ins, að hans eigin áliti, og hann
hvetur hina sósíalísku flokka,
sem ekki hafa getað komið sér
saman um neitt nema skamm-
irnar um Sjálfstæðisflokkinn,
eindregið til þess að sameinast,
mynda „samfylkingu umbótaafl-
anria“ í landinu.
Kommúnistar, Alþýðuflokæks-
menn og „Þjóðvörn“, sem barizt
hafa eins og ljón gegn núver-
andi stjórnarstefnu, sem Sjálf-
stæðismenn og Framsóknar-
menn hafa mótað, það eru „um-
bótaöflin" í þjóðfélaginu-, segir
Hermann Jónasson. Þessi „um-
bótaöfl" eiga að sameinast Fram-
sóknarflokknum gegn hinum
„sameiginlega óvini“, Sjálfstæð-
isflokknum, sem unnið hefur
undanfarin ár með Framsóknar-
mönnum að framkvæmd alhliða
í hinu íslenzka þjóð-
UR DAGLEGA LIFINU
ALMAR skriíar:
ÞAÐ, SEM AF er vetrardagskrá
útvarpsins, hefur yfirleitt tekizt
mjög vel, dagskrárefnið fjöl-
breytt og vel flutt, enda hafa
allir sem ég hef átt tal við látið
í ljós ánægju sína yfir útvarpinu
nú og hinum nýju þáttum þess.
Hafa forráðamenn útvarpsins
bersýnilega lagt sig mjög fram
um það að verða sem bezt við
almennum óskum hlustenda, án
þó að skerða í neinu listræna
starfsemi stofnunarinnar.
Drá.
i 6i
útuarpimi
^aátui uíLuí
hlusta á barnatímann sunnudag-
inn 31. f. m.
EINSÖNGUR ÞÓRU
MATTHÍASSON I
Frú Þóra Matthíasson, dóttir
Gunnars Matthíassonar skálds
Jochumssonar, söng í útvarpið
mánudaginn 1. þ. m. með undir-
leik frú Jórunnar Viðar. Voru
BARNATIMINN
í ÞÆTTI mínum 26. okt. s. 1.
komst ég þannig að orði, að þær átta lög á söngskránni, öll eftir
feiagiíí , systur Helga og Hulda Valtýs- þekkt erlend tónskáld, svo sem
Su spurning ris areiðanlega 1 (^ggtur hefði nú verið ráðnar til Gounod, Torelli, Debussy og
hugum mikils fjölda íslendinga, ag annast barnatímann ,,að miklu Hándel. — Frú I>óra hefur af-
ekki hvað sizt íslenzkra bænda, Hefur einn af starfsmönn- bragðs fagra sopranrödd, bjarta
hvers konar hráskinnaleik for- útvarpsins bent mér á, að mjúka, sem hún beitir af
tvio Anr» TrTinTvimlrrm vfl/^lrlzoínc' e o , ^ . . . „ « ---Ininnálln
maður Framsóknarflokksins, sé £g meg þessu tekið full smekkvísi og mikilli kunnáttu.
eiginlega að leika. IVTenn munu újúpt í árinni, þar eð systurnar IVIeðferð hennar a lögunum var
spyrja hvers vegna Framsóknar- I sjai um barríatímann aðeins í öll með miklum ágætum og svo
flokkurinn treysti sér til þéss að þriðja hvert skipti. Er sjálfsagt jöfn að varla verður gert þar
sitja kjörtímabil eftir kjörtíma- ag leiðrétta þetta og bið ég vel- upp á milli. Var veruleg ánægja
bil í ríkisstjórn með Sjálfstæð- yirðingar á því, hafi ég gert ein-1 að hlusta á söng frúarinnar og
isflokknum, ef það sé raunveru- hverjum rangt til með tilvitnuð-! ekki dró úr áhrifunum frábær
leg skoðun hans að í samvinnu um 0rðum mínum. _______ Því miður ■ undirleikur hins mikilhæfa píanó
við slíkan „braskaralýð“ og gat ég ekki komið því við að leikara frú Jórunnar Viðar.
„Suður-Ameríku íhald“ sé ekki
hægt að koma fram neinu góðu
máli?
Þjóðinni getur ekki dulizt tvö-
feldnin og yfirborðshátturinn í
málflutningi Tímans og for-
manns Framsóknarflokksins, sem
tala annars vegar sífellt um á-
gæti „vinstri samstarfs" en játa
hins vegar að ómögulegt sé að
móta nokkra sameiginlega
stefnu í höfuð hagsmunamálum
þjóðarinnar í slíku samstarfi.
VeLd andl ábripar:
Allt hjalið um
stjórn“ er þess vegna gersam-
lega út í bláinn. Framsóknar-
menn og kommúnistar, Þjóð-
vörn og Alþýðuflokkurinn
geta ekki mótað neina já-
kvæða stefnu, sem hægt sé
að stjórna landinu eftir.
Þetta er megin hluta þjóð-
arinnar ljóst og það jafn-
framt, að forysta Sjálfstæðis
Illviðrið í gær.
ÞAÐ voru ljótu aðfarirnar í höf-
uSskepnunum í gærmorgun,
eitt allra versta veðrið, sem kom-
ið hefur síðan vetur gekk í garð.
Skip og bátar lentu í villum og
vinstri hrakningum og komust mörg við
H1
illan leik til lands í ofsastormi og
dimmviðri.
Á landi olli veðurofsinn margs
háttar truflunum og erfiðleikum,
þjóðvegir tepptust og hér í
Reykjavík var strætisvögnum og
öðrum bifreiðum illfært fyrir
hálku og stormi. Sumir skólar
bæjarins gáfu nemendum sínum
flokksins í baráttunni fyrir _ frí, það er hreint ekkert barna-
hagsmunamálum alls almenn-
ings í landinu er þjóðarnauð-
syn. Án hennar er ekki hægt
að stjórna íslandi í dag.
Vanþakklæfi!
ÆTLA mætti að málgagn Al- ■
þýðuflokksins sýndi formanni
Framsóknarflokksins nokkurn
þakklætisvott fyrir hlýleg um-
mæli um flokk þess í útvarpsum-
ræðunum s.l. fimmtudag. Öllum
hlustendum mun það í fersku
minni, að flokksformaðurinn
komst beinlínis við er hann
ræddi um smæð og umkomuleysi
„pínulitla flokksins".
En Alþýðublaðið er ekki al-
deilis á þeim buxunum að þakka
Hermanni Jónassyni umhyggju
hans og ástúð í garð flokks þess.
S.l. sunnudag gefur það mjög
ljóta lýsingu á Framsóknarflokkn
um um leið og það sendir „íhald-
inu“ tóninn. Lýkur blaðið for-
ystugrein sinni með þessum orð-
um:
„íhaldið er því í dag eins og
ófreskja, sem kúgar varnarlausa
förukonu til að þjóna sér og elska
sig. Og förukonan, sem nú unir
þessum ömurlegu örlögum, hét
einu sinni maddama Framsókn“,
gaman að vera á ferli í þvílíkum
veðrum, ekkert meira en svo, að
hinir fullorðnu krönglist ein-
hvern veginn leiðar sinnar, hvað
þá um krakkaagnirnar litlu.
Má ekki koma fyrir.
SLYSAVARNAFELAGIÐ gaf út
viðvörun til bifreiðarstjóra
um að aka varlega og víst verð-
ur það ekki ofbrýnt fyrir öllum
j þeim, sem ökutæki hafa undir
Ljótt er að heyra. Mikið er höndum að gæta hinnar ýtrustu
vanþakklæti kratanna. Þegar. varkárni, á meðan hálkan er jafn
formaður Framsóknarflokks- hroðaleg á götunum og hún var
ins hefur komið á móti þeim í gær. — Það hefur oft viljað
brenna við að bifreiðareigendur
settu ekki snjókeðjurnar á, þó
að brýn nauðsyn sé til. f raun-
inni ætti að taka þann bíl hrein-
lóga úr umferð, sem sést keðju-
með hryllingi frá þessari fórn- laus á ferð á snjóugum og hálum
fúsu konu, sem þó vill gegna götum. Slíkt er sem betur fer að-
hlutverki hins miskunnsama eins fátítt, en það má ekki koma
Samverja gagnvart honum!! fyrir.
með útbreiddan náðarfaðm
sinn líkja þeir flokki hans við
„kúgaða varnarlausa föru-
konu“.- Og það er rétt eins og
Alþýðufiokkurinn snúi sér
„Naustið“ fór vel af
stað.
INN NÝI veitingastaður,
„Naust“, fór vel af stað nú
um helgina og er fólk, sem lagði
þangað leið sína yfirleitt mjög
ánægt með komuna þangað, þótti
hin óvenjulegu húsakynni ,við-
kunnanleg og þægileg, maturinn
góður og verðið hóflegt eftir því,
sem við eigum að venjast á þess-
um sprengi-tímum,
Þarna voru vín á borð borin
eftir því sem hver vildi, en ekki
varð sá, er þetta skrifar var við,
að vín sæist á nokkrum manni.
Fólk var ekki komið þarna í
þeim tilgangi að drekka sig fullt,
heldur til að neyta matar og
drykkjar, og njóta þægilegs um-
hverfis og góðs félagsskapar eins
og siðuðu fólki sæmir.
Á þessi nýi staður vonandi eftir
að sanna í framtíðinni enn frek-
ar en orðið er, að íslendingar
kunna að neyta áfengis án þess
að þurfa að gera sjálfum sér
skömm og skaða, sé þeim veitt
frjálsræði til að haga sér eins og
siðaðir menn.
Athugasemd.
LEIKDÓMARI blaðsins vill
benda á, að í greinarkorni
„Leikhúsgests", sem birtist hér í
dálkunum s.l. sunnudag, sé um
ranghermi að ræða, þar sem sagt
er að hann hafi í gagnrýni sinni
látið þau orð falla, að efni leik-
ritsins „Lokaðar dyr“ sé hvers-
dagslegt og margtuggið. Orðin
„hversdagslegt“ og „margtuggið“
hafi hann notað ekki um efni
leiksins heldur um orð og ræður
Beckmans en á því tvennu sé
meginmunur.
í leikdóminum segir: „Efni
leiksins er sem áður er sagt á-
deila á styrjaldaræðið, sem ríkt
hefur í heiminum undanfarna ára
tugi og ríkir enn og er því nær
iinnulaus prédikun eins manns.
--------Allt sem Beckman seg-
ir er vissulega satt og rétt en ,
hversdagslegt og margtuggið. . ,
Oft dylja fögur
orð illar gerðir.
Þetta sama kvöld flutti' frú
Una Sigurðardóttir, húsfreyja á
Sunnuhvoli í Skagafirði, fnjög at-
hyglisvert erindi um uppeldis-
mál. Jbru það hagleiðingar gáf-
aðrar og reyndrar konu, sem
I hefur lært af lífinu sjálfu, og er
því laus við alla hleypidóma og
tískustefnur í þessu mikla vanda-
I máli.
I RENAISSANCE — ÚR HEIMI
MYNDLISTARINNAR
ÞRIÐJUDAGINN 2. þ. m. flutti
Baidur Bjarnason sagnfræðingur
fróðlegt erindi um Renaissance-
stefnuna á 15. og 16. öld og menn-
ingaráhrif hennar. Var þetta er-
indi framhald af öðru erindi um
sama efni, er hann hafði áður
flutt í útvarpið. Það er alltaf
skemmtilegt að hlusta á Baldur,
þó að honum hætti stundum við
óþarfa endurtekningum, því að
frásögn hans er jafnan fjörleg
og lifandi.
ERINDI Björns Th. Björnssonar
þeta kvöld um spanska listmál-
arann og snillinginn Francisco
José de Goya (1746—1828), var
einnig fróðlegt og bráðskemmti-
legt og vel samið, þó að það væri
að vísu full íburðarmikið. Skraut
og íburður er ágætt þar sem það
á við, en jafnan verður að var-
ast ofhlæði í því efni. En þetta
veit listfræðingurinn auðvitað
eins vel og ég.
KOMIÐ í KÓNGSRÍKI
DROTTNINGAR
ERINDI frú Viktoríu Bjarnadótt-
ur, með þessum titli, er hún flutti
miðvikudaginn 3. þ. m. var um
margt næsta athyglisvert. Hún
hefur notað tímann vel meðan
hún dvaldi í Hollandi og horft
á margt með hinu glögga auga
gestsins. Hún sagði það, sem vit-
að er, að Hollendingar eru allra
þjóða mestir blómaræktendur, og
að blóm eru þar algengasta heim-
ilisskrautið. Þegar hún gat þessa
datt mér í hug hversu vér ís-
lendingar værum staddir í þess-
um efnum. Hér er mikil blóma-
rækt í gróðurhúsum, upphituðum
með hveravatni, og fjöldi manna
eru hér miklir blómavinir og
kysu ekkert frekar, en að geta
alltaf haft blóm í vasa í híbýl-
um sínum. En því miður geta
menn hér ekki veitt sér þann
munað vegna hins óheyrilega
verðs á blómum, — hvernig sem
því víkur við. Ég minnist þess,
að vorið 1946 var ég staddur í
Kaupmannahöfn og keypti þá
fagrar nellikur, 10 stk. fyrir sam-
tals d. kr. 1,50 eða 15 aura stykk-
ið. Á sama tíma kostaði hér ein
nellika kr. 5.00. — í dag kosta
nellikur hér kr. 7.00 stykkið. Er
ekki nokkur leið og lækka verð
á blómum hér, að minnsta kosti
yfir sumartímann, svo að þau
geti helzt verið á hvers manns
borði?
OF MIKILL HÁVAÐI
ÞÁTTURINN „Já eða nei“, er að
verða eftirsóttasta skemmtunin I
bænum síðan hann fluttist í Þjóð-
leikhúskj allarann. Þátturinn síð-
ast var hinn prýðilegasti um
flest nema hvað gestirnir voru
full háværir svo að ýmislegt
fór framhjá hlustendum af þeim
sökum. En það er svona að vera
skemmtilegur. Það vekur heil-
brigðan hlátur manna að gleði
og er leitt að þurfa að amast
við því. Hinir vísu menn —
„snillingarnir", voru ekki eins
snjallir nú sem hið fyrra skiptið,
en sá sem fyrstu verðlaunin hlaut
var því skeleggari.
HÆSTARÉTTARMÁL
ÉG HEF ekki áður minnst á þátt
þennan, sem verið hefur í út-
varpinu mörg undanfarin ár.
Hefði þó verið full ástæða til
þess, því að þátturinn er hinn
fróðlegasti bæði fyrir lærða og
leika, ágætlega fluttur af Hákoni
Guðmundssyni hæstaréttarritara,
Framh. á bls. 9