Morgunblaðið - 19.01.1955, Blaðsíða 8

8
MORGUNRLAÐIÐ
Miðvikudagur 19. jan. 1955
uttMðfeifr
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 krónu eintakið.

j UR DAGLEGA LIFINU f
"3:
» "VÍXt.
„Afhsíðunaroðferðin
er hættuleg og smitundi..
HANN heitir Bob Merrill og
sést sjaldan án þess hann
haldi á lítilli tösku, sem hefur
inni að halda ofurlítinn barna
xylófón. Hvað gerir Bob við
þetta hljóðfæri? Jú, hann semur
lög á það, lög sem síðan eru
sungin af allskyns fólki um all-
ar heimsálfurnar. Á hinum ótrú-
legustu stöðum á hann það til
að taka hljóðfærið upp úr tösk-
unni og spila á það. Glíng, glang,
(^eir (ramleih
Á
ioncjlocý
AFHOFÐUNARAÐFERÐIN er
hættuleg og smitandi. Eitt
höfuðið fýkur í dag, annað á
morgun og enn hið þriðja daginn
þar á eftir. ...“
Það er ótrúlegt en satt, að höf-
undur þessara ummæla var Jósep
Stalin, hinn mikli „hreinsunar-
stjóri“ í móðurlandi kommún-
ismans. En enda þótt hann teldi
þá aðferð hættulega gat hann
ekki komist hjá að nota hana. Og
orð hans sönnuðust rækilega í
hans eigin stjórnartíð. Þegar slát-
urtíðin var byrjuð var erfitt að
hætta. Aðferðin var bráðsmit-
andi, höfuðin héldu áfram að
fjúka, ekki eitt og eitt í einu
heldur hundruðum og þúsundum
saman. Kommúnistabyltingin át
börn sín af hryllilegri græðgi.
★
En Stalin hinn „mikli“, eins og
þrælahirð hans kallaði hann,
hvarf til feðra sinna. Nýir menn
tóku við, flestir nánir samstarfs-
menn hans um langan aldur. En
hin „smitandi“ aðferð var ekki
þarmeð úr sögunni. Fyrr en varði
varð einn af þróttmestu leiðtog-
um rússneska kommúnistaflokks-
ins fyrir barði hennar, maður,
sem sjálfur hafði gengið rösk-
lega fram í að „hreinsa til“ inn-
an hans og gera gamla byltingar-
leiðtoga höfðinu styttri. Það var
Lavrenti Beria. Hann hafði um
langt skeið verið æðsti yfirmað-
ur hinnar allsráðandi og skelfi-
legu leymlögreglu Stalins. Við
lát Stalins varð hann einn af
þremur höfuðleiðtogum Sovét-
Rússlands.
En nokkrum mánuðum eftir
lát marskálksins dundu ósköpin
yfir Bería. f júnímánuði árið
1953 var hann handtekinn og
lýstur þjóðarfjandmaður, sem
gerst hefði sekur um samsæri
gegn Sovétríkjunum. Hann hefði
gengið erinda erlendra auðvalds-
rikja og framið hverskonar svik-
ræði gagnvart sósíalismanum.
Á helgum jólum þetta sama ,ár
var svo Lavrenti Beria tekinn af
lífi í Moskvu. Afhöfðunaraðferð-
in var ennþá við líði í Sovét-
Rússlandi.
¥
Þessir atburðir, sem nú hef-
ur verið lýst eru baksvið
þeirra atburða er gerðust í
Moskvu um síðustu jól. Einnig
þá var sláturtíð í höfuðstöðv-
um „friðarsinnanna" í heimin-
um. Þá voru teknir af lífi
fjórir háttsettir leiðtogar
kommúnis' rflokksins rúss-
neska. Æðsíur þeirra var V. S.
Abakumov, er var öryggis-
málaráðherra rússneska ríkis-
ins á árur.um 1946—1952. En
með hnnum týndu höfðinu
þrír háttsettir aðstoðarmenn
úr öryggismálaráðuneytinu.
Þessir menn voru teknir af
lífi fyrir það, að hafa tekið
þátt í „glæpaklíku þeirri, sem
framkvæmdi skipanir Lavr-
enti Beria“.
★
Þannig heldur blóðið áfram að
renna innan Sovétríkjanna. Leið-
togar þeirra halda áfram að nota
„afhöfðunaraðferðina" enda þótt
Stalin teldi hana hættulega. Eng-
um getur dulist, að stórkostleg
átök eiga sér stöðugt stað innan
rússnes*ka kommúnistaflokksins.
Leiðtogar hans berjast um völd-
in. Jólahátíðin er talin sérstak-
lega heppileg og viðeigandi til
þess, að láta höfuð þeirra fjúka,
sem undir verða í kapphlaupinu
um völdin.
Allt ber þetta vott hyldjúpri
spillingu og rotnun. Hið komm-
úniska einræði, sem ríkir í Rúss-
landi óttast ekki aðeins fólkið,
sem það hefur lagt í fjötra.
Kommúnistaleiðtogarnir eru laf-
hræddir hverjir við aðra. Þeir
sitja á stöðugum svikráðum við
nánustu samverkamenn sína og
flokksmenn. Það virðist oft til-
viljun háð, hver verður ofan á,
hver getur drepið hvern.
★
Þetta skipulag eru svo
fimmtuherdeildir kommúnista
um allan heim látnir lofsyngja
nótt og nýtan dag. Þetta er
þeirra „alþýðulýðræði“, „ör-
yggi“ og „friðarvilji". Og á
sama tíma, sem herrarnir í
Kreml halda jólin heilög með
nýjum blóðböðum hleypa þeir
„friðardúfnageri“ út um heim-
inn. Það á að sýna hinn græð-
andi mátt sósíalismans og ein-
lægan friðarvilja Sovétmanna.
Slíkum skollaleik getur eng-
inn heilvita maður blindast af.
Aðeins þeir, sem vilja vitandi
vits láta blekkjast, vilja láta
hafa sig að ginningarfíflum,
geta tekið slíkum boðskap
með alvöru og trúað á ein-
lægni boðenda hans.
Bob Merrill
Hann baSar sig 6 sinnum á dag.
gling, glang heyrist í því, og
hann semur lög, sem færa hon-
um 250 þús. kr. árstekjur. —
En fyrir fjórum árum hafði hann
aldrei á ævi sinni samið lag!
DAG nokkurn fyrir fjórum ár-
um keypti hann sér xyloíón
og tók að semja lög. Xylófónn-
| inn kostaði hann ekki nema 2—3
dali, en nú á hann einn nýjan,
sem kostaði hann 10 sinnum
meira. Meðal þeirra laga sem
hann hefur samið og hafa „slegið
í gegn“ eru: Hefði ég vitað að
þú værir að koma, hefði ég bak-
að köku (If I new you were
coming I’d have baked á cake),
Sælgæti og kaka (Candy ’n
cake), Hún skrýðist rauðum
fjöðrum (She wears red feathers)
o. fl.
BOB býr nú í New York í ein-
býlishúsi og baðar sig sex
sinnum á dag í einu furðulegasta
baðherbergi, sem til er í heimin-
um. Baðkerið, sem er grafið nið-
ur í gólfið, rúmar sjálfsagt þrjá
eða fjóra. Herbergið, sem að
glæsibrag líkist helzt móttöku-
'3 C (T'
sal í kastala, er nægilega stórt
til þess að halda dansleik í því.
Þegar gengið er inn í það þarf
að ganga í gegnum haglega gert
járnhlið, sem myndi sæma sér
vel við hvaða hallargarð
sem væri. Og í þessu glæsiiega
baðherbergi afklæðist Bob sex
sinnum á dag og stígur ofan í
baðkerið, sem er öilu líkara sund-
laug en baðkeri — og þvær sinn
skrokk og hugsar upp lög, sem
sungin eru um allan heim.
ANNARS eru það undarlegir
fuglar sumir af þessum ná-
ungum, sem framleiða danslög-
in í heiminum. Hoagy Carmicha-
el heitir einn þeirra, hann samdi
hið gamla og sígilda lag Stjörnu-
ryk (Stardust), sem árlega fær-
ir honum 5 þús. dali í budduna.
Hann hefur lagt gjörva hönd á
margt, m. a. unnið að steypu-
vinnu, hagfræði og sútun. Hann
er 44 ára gamall og vinnur svo
mikið, að hann veitir sér ekki
nema fjögra stunda svefn á sól-
arhring.
VeU andi' ihnfart
Mfsheponuð för ?
EFTIR að Dag Hammarskjöld
framkvæmdastjóri S.Þ. kom heim
úr hinni miklu reisu sinni til
Peking, hefur hann mjög látið í
það skína að mikilvægur árang-
ur hafi náðst í viðræðum hans
við leiðtoga kommúnistastjórnar
Kina. Hefur hann orðað þetta svo
„að fyrsti áfaneinn" hafi náðst
„að settu marki“.
Nú var það yfirlýst ætlun fram
kvæmdastjórans með förinni að
reyna að telja Peking-stjórnina
á það að láta lausa 11 bandaríska
flugmenn, sem eins og kunnugt er
voru dæmdir saklausir fyrir
njósnir.
Jafnframt því sem Hammar-
skjöld hefur lagt áherzlu á hinn
svonefnda „fyrsta áfanga“ getur
hann hinsvegar ekkert látið uppi
um það, hvort föngunum verði
gefið frelsi. Aðstandendur þeirra
bíða enn í jafnmiklum harmi og
geta dulræn stjórnmálahugtök
framkvæmdastjórans ekki orðið
til að létta af þeim áhyggjum.
Meðan ekki er skýrt nánar frá
erindislokum, virðist ekki hægt
að líta öðruvísi á en að förin til
Peking hafi mistekist, orðið ár-
angurslaus í því meginatriði að
vinna frelsi fanganna.
Að vísu hefur nokkur orðróm-
ur komizt á kreik um það að
fangarnir muni verða látnir laus-
ir eftir þrjá mánuði. En sé það
rétt virðist þögn framkvæmda-
stjórans ástæðulaus og væri
miklu betra að fá um slíkt upp-
lýsingar hjá alþjóða-stflrfsmann-
inum sjálfum heldur en að upp-
Íýsingheimildin verði kviksögur
einar.
Á alls staðar við.
KÆRI Velvakandi!
Ég las með athygli í morg-
un (18. jan.) það sem skrifað var
í pistlum þínum um starfsfólk og
yfirmenn. Mér finnst það alveg
rétt athugað, en auðvitað á þetta
ekki aðeins við um forstjóra,
stjórnanda þessa eða hins fyrir-
tækisins — heldur bara hreint
alls staðar þar sem umgengni
fólks hvert við annað er um að
ræða. Kurteisi, hógværð, glað-
værð og alúð náungans —
þess fólks, sem maður um-
gengst daglega fær jafn
miklu góðu áorkað, gerir lífið og
tilveruna bjarta og skemmtilega
að sama skapi sem hrottaskapur,
úrillska og hroki gerir það bók-
staflega óþolandi. — Þetta á alls
staðar við: á skrifstofunni, á eyr-
^ inni, á heimilinu, í skólanum.
í skólanum.
JÁ, ég sagði: í skólanum og
minnist um leið minna gömlu
skóladaga, skólasystkinanna,
kennslustundanna, kennaranna.
Mikið skelfing voru þeir mis-
jafnir, kennararnir, ég á ekki að-
eins við það, hve misjafnlega
þeim gekk að miðla okkur af sín-
um vísdómi, svo að bærilegur ár-
angur næðist, heldur og hitt,
hvernig þeir umgengust okkur,
og komu fram við okkur — þar
fyrir utan.
Ég veit að það hlýtur að vera
erfitt verk og vandasamt að hafa
hemil á samankomnum stórum
hópi af fjörkálfum á sínu spræk-
asta skeiði. Það þarf bæði
ákveðni, þolinmæði og skilning
— og mikið af öllu þessu þrennu
— til að halda uppi nauðsynleg-
um aga og reglu.
Agi eSa þrælsótti.
JÁ, það er þetta með agann. —
Mörgum kennaranum veitist
býsna örðugt að finna hina réttu
leið til þess að hann fái notið
, aga og virðingar nemenda sinna.
I Auðvitað ætla ég mér ekki þá
dul að gera mig að kennurum
! yfir kennurum í þessu efni. Ég
er þess á engan hátt umkominn,
en mig langar samt aðeins til að
benda þeim á nokkuð, sem ég
hefi lært af minni reynslu, ekki
sem kennari, heldur sem nem-
andi:
En það er þetta: kennari, sem
ætlar sér að halda uppi aga
meðal nemenda sinna með hörku
einni saman, kulda og fálæti, hon
um verður tæpast mikið ágengt,
námið verður augnaþjónusta, ag-
inn þrælsótti. — Ýmsir halda því
fram, að þéringar í skólum eigi
að leggja niður, þær séu úreltar
og óeðlilegar: Þar er ég á öðru
máli: þéringar eiga ekkert skylt
við rembing og hroka og það er
einmitt mjög heppilegt að ein-
mitt í skólanum læri nemendur
þessa kurteisisvenju og venjist
henni. En nú er ég víst orðinn of
langorður. Með vinsemd og virð-
ingu. — Nemandi í lífsins skóla“.
Sokkar, sem segja sex!
EG hefi nú ekki vitað það
betra“, sagði stúlka ein, sem
daginn áður hafði hlotið harkara-
lega byltu vestur í bæ. Hún datt
.. .
á hálli og beinfrosinni götunni ,
og hjó sundur á sér hnéð næstum
inn að beini — það var ekkert
minna! Hvað haldið þið þá með t
sokkana? Þeir hafa margir farið
fyrir minna. En viti menn! Ekki
sprák á þeim, hnéð sundurhöggv- I
ið — sokkurinn stráheill! Krafta- |
verk! Eða bara sokkar, sem segja
sex?

Sá, sem mest
sækist eftir
heiðrinum er
hans oft sízt
verður.
Eddie Calvert
Eftir föSur .... sonur.
OG ÞÁ er það brezka tónskáld-
ið Eddie Calvert, sem samdi
hið alkunna lag O, pabbi minn
(Oh, mein papa). Hann sagðist
hafa orðið að semja eitthvað til
þess að fylgja eftir sigri þess
lags. Og hvað var eðlilegra held-
ur en að á eftir föður kæmi son-
ur? — Hann samdi því lagið Son-
ur minn, sonur minn (My son,
my son) og það kom út nákvæm-
lega sama dag ársins og „pabb-
inn“ hafði gert. Lagið varð strax
vinsælt í Bretlandi og nú er það
að vinna á í Bandaríkjunum líka.
Það á sennilega eftir að færa
höfundi sínum um það bil hálfa
milljón króna!
IFÉLAGI brezkra sönglaga-
smiða eru um 600 meðlimir,
en aðeins nokkrar tylftir af þeim
hafa af því aðallífsviðurværi. —
Tveir þeir þekktustu í félaginu,
Michael Care og Harry Leon, sem
báðir eru innan við fimmtugt,
hafa haft ca. 2% milljón kr. í
tekjur af lögum sínum til þessa
— hver um sig. Þrátt fyrir þess-
ar ágætu tekjur varð Harry gjald
þrota nýlega. Michael hefur sam-
ið um 800 lög og er eitt af þeim
Suður um höfin, sem allir þekkja
hér á landi.
Fwd - Chevrolet
NEW YORK í jan. — Hinni geypi
hörðu samkeppni í bílafram-
leiðslu og bílasölu milli Ford og
Chevrolet í Bandarikjur.um lauk
á árinu sem leið með því, að
Chevrolet framleiddi fleiri bíla
en Ford seldi sennilega fleiri.
Chevrolet framleiddi 1.414,286
bíla, en Ford 1.394,657.
Ford heldur því samt sem áður
fram að hann hafi selt fleiri bíla
en Chevrolet og er það í fyrsta
skipti siðan árið 1935 að það
skeður. Árið 1953 nam Chevrolet
framleiðslan 20% meiru en Ford
íramleiðslan, en salan þó ekki
nema 17% meiru.