Morgunblaðið - 19.01.1955, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLABIB
Miðvikudagur 19. ian. 1955
ÚR HELJARGREIPUM
SKÁLDSAGA EFTIR A. J. CRONIN
Ameríski'j
Framlialdssagan 30
ur, sem hafði verið komið fyrir
1 röðum inni í heliinum, athygli
hans. Þær voru í fullri líkams-
stærð og dásamlega útskornar, og
i hálfrökkrinu litu þær út eins
og þær væru lifandi.
Hann fór þangað, sem þær
voru og ®thugaði þær nákvæmar.
í>ær voru sex talsins, hann gerði
Táð fyrir að þetta væru allt dýrð-
lingar, en allar voru þær klædd-
■ar skrautlegu silki og flaueli, og
J>á mundi hann eftir því, að þetta
voru stytturnar, sem höfðu verið
hornar í skrúðgöngunni frá vest-
urhlutanum. Hann mundi sérstak
lega vel eftir einni þeirra. Það
var ung kona, andlitið hulið
.slæðum, klædd dökk rauðu og
.skreytt með gömlum gersemum.
Harker barði í handlegginn á
henni mjög æstur í skapi, og þá
fann hann, að hún mundi vera
gerð úr mjúkum við, ef til vill
furu. Skyndilega datt honum
hugmynd í hug, sem kom honum
alveg úr jafnvægi.
Hann fór til gamla prestsins,
er kraup fyrir framan altarið, og
livíslaði: „Má ég tala við yður,
tfaðir?“
Sólbrennt, hrukkótt andlit leit
á hann. „Seinna, seinna", sagði
presturinn og hélt áfram að
biðja.
Hvernig gat hann vitað, hve
áríðandi þetta var? Harker kraup
niður við hliðina á gamla mann-
inum. „Það er tékknesk stúlka í
Hofheim“, hvíslaði hann örvænt-
ingafullri röddu. „Rússneska lög-
reglan er að elta hana. Það er
hægt að koma henni undan með
yðar aðstoð“.
Presturinn leit undrandi á
hann. „Með minni aðstoð?“
„Hvenær farið þið aftur yfir
hernámsmörkin?“
„Eftir blessunina, það verður
um það bil hálfri klukkustund
tfyrir miðnætti".
„Látið þá stúlkuna koma í stað
eins dýrðlingsins, og ef notuð eru
sömu fötin og slæðurnar, mun
engin taka eftir mismuninum".
Gamli maðurinn horfði undr-
andi á hann, en síðan varð svip-
urinn óttasleginn. „Bera hana
vfir?“
„Hún hefur ekkert vegabréf.
Þetta er eina leiðin. Ef þetta
verður ekki hægt, verður hún án
efa tekin til fanga og skotin".
Presturinn hugsaði sig um
stundarkorn. Fyrir aftan þá
heyrðust einhverjir þylja svör
við bænum.
Að lokum hristi gamli maður-
inn höfuðið. „Trúarlegar skrúð-
göngur er ekki hægt að nota í
pólitískum tilgangi".
„Þetta er ekki pólitískt. Þetta
er einungis réttlætismál. Þér
skuluð sjálfur hitta stúlkuna",
hélt hann áfram, „ég skal vera
kominn með hana til yðar innan
íimm mínútna”.
„Þér segið, að hún sé tékk-
nesk?“
„Já“.
Enn hikaði presturinn. en síð-
ar rétti hann fram hendurnar og
sagði: „Ég lofa engu, en þér meg-
ið koma með hana til mín, ef þér
viljið“.
Þegar hann flýtti sér til
Schwartz Adler og komst fram
hjá öllum óeinkennisklæddu lög-
regluþjónunum, sem virtust vera
á hverju götuhorni sagði hann
sífellt við sálfan sig, að Made-
Teine mundi ekki vera þar, það
gæti ekki verið, að hún væri þar.
En samt var hún það fyrsta, sem
hann kom auga á, er hann kom
iíjrj j. j^ffihúsið, hún ss^t í skuggj
anum yfir tómum kaffibolla,
þreytuleg útlits en mjög róleg.
Hann beið ekki eftir að skýra
þetta fyrir henni, en brosið, sem
ljómaði á andliti hennar, þegar
hún sá hann, kom honum úr jafn-
vægi. Innan fjögurra mínútna
voru þau aftur komin í hellinn.
i Gamli presturinn horfði á
Madeleine frá hvirfli til ilja, og
var augsýnilega enn á báðum átt-
um, hvað gera skyldi. „Hvernig
veit ég nema að þetta sé eitthvert
bragð? Það getur verið, að hún
sé rússneskur njósnari“.
„Ég get ekki sannað það, fað-
ir“, sagði Harker. „Annað hvort
treystið þér henni eða ekki“.
Presturinn leit á hann. „Þér
sögðuð, að hún væri tékknesk?"
j „Já, faðir“.
I Gamli maðurinn fór að tala við
Madeleine á máli, sem Harker
skildi ekki. Hún svaraði, og sam-
ræðurnar héldu áfram í nokkrar
mínútur. Því næst sagði prestur-
inn við Harker á þýzku: „Jæja,
ég skal gera allt sem í mínu valdi
stendur. Ég verð að tilkynna
burðarmönnunum þetta, bíðið,
þangað til ég kem aftur“. Hann
sneri sér við og fór út úr hellin-
um.
Þegar gamli presturinn var
kominn úr augsýn, þrýsti Harker
hönd Madeleine í mikilli geðs-
hræringu. „Hvað sagði hann við
yður?“
„Hann var að reyna mig. Hann
hafði einu sinni verið sex mán-
uði í Prag. Hann spurði mig á
tékknesku, hvort ég þekkti borg-
ina. Þegar ég játaði því, spurði
hann mig, hve margar turnspír-
ur væru á dómkirkjunni. Ég
■ svaraði, að þær væru þrjár. Því
næst sagði hann: „Hverjum er
j hún tileinkuð?" Ég svaraði: „Hin-
um góða dýrðling Vitus“. Þá
| sagði hann að dýrðlingurinn
Borna væri líka góð, og hún
mundi ekki bregðast mér“.
Smátt og smátt fóru pílagrím-
arnir að raða sér í gönguna til að
fara aftur heim. Fyrsti hópurinn
frá Hofheim tók styttur sínar og
fána. Þeir kveiktu aftur á kyndl-
unum og blysunum og héldu út
í náttmyrkrið.
Því næst fóru pílagrímarnir
frá vesturhlutanum undir stjórn
gamla prestsins að safna þeirra
merkjum. Harker horfði á fjóra
þreklega menn lyfta börunum,
sem Madeleine lá á, upp á axlir
sér. Hreyfingar þeirra voru hæg-
ar og öruggar, svo að börurnar
högguðust ekki. Þeir tóku sér
stöðu fyrir aftan tíundu röð píla-
grímanna, sem gengu í fjórfaldri
röð. Harker tók sér stöðu hægra
megin í elleftu röðinni. Hann
hafði skilið eftir regnkápuna, en
var nú í grófgerðum frakka, sem
einn burðarmannanna hafði !án-
að honum. í bjarmanum af blys- j
unum gat hann greint hliðarsvip ;
Madeleine. Hún hafði aldrei verið
svo yndisleg, þar sem hún lá !
þarna blæjum vafin og skreytt '
gömilum skikkjum dýrðlingsins
oe vfir hana hafði verið breidd
dökkrauð skykkja.
Hann gerði sér grein fyrir, að
hlutverk hennar í ^sessum leik
var mun vandasamara en.hans.
Hann þurfti aðeins að ganga á-
fram, en hún varð að vera hreyf-
ingarlaus, hvað sem fyrir kæmi.
Á gatnamótunum skildu hóp-
arnir tveir, annar fór í áttina til
Hofheim, en hinn fór í áttina að
mörkum hernámssvæðanna. Inn-
an tíu mínútna, hugsaði Harker,
verðum við annað hvort komin
örugglega yfir hernámsmörkin
eða við verðum á varðstöðinni
sem fangar. Hann horfði á
Madeleine og bar hana saman
við stytturnar. í hans augum var
ómögulegt að láta blekkjast. —
Stytturnar, sem honum hafði i
fundist svo lifandi áður, voru nú
eins og viðardrumbar.
Þau nálguðust nú norðurhlið
borgarinnar og í gegnum bogann
gat Harker greint hernámsmörk-
in og ljósin, sem höfðu verið
Jóhann handfasti
ENSK SAGA
87.
Það var að byrja að birta, samt grúfði myrkrið enn í
hinum þröngu götum en daufur, gulgylltur bjarmi breidd-
ist yfir vesturhimininn. Borgarbúar sváfu á hinum flötu
húsaþökum, sveipaðir í hinar hvítu yfirhafnir sínar. Flæk-
ingshundar geltu að okkur þar sem við fórum. Þegar við
komum að borgarhliðunum voru þau jafnskjótt opnuð fyrir
okkur og nú fórum við um aldingarða og espilunda. Dama-
skus, með aldingörðum og niðandi lækjum, var nú að baki
okkar, og við vorum komin út í hinar grýttu auðnir landsins.
Tindótt norðausturfjöllin bar skýrt við sjóndeildarhringinn,
þar sem þau stóðu eins og traustur varnarveggur um eyði-
mörkina. Þau óskýrðust smám saman eftir því sem lestin
bar okkur lengra til suðvesturs og hurfu að lokum algjör-
lega.
Nú fór ég að velta því fyrir mér hvað ég ætti næst að taka
til bragðs, því að mig langaði ekkert til Egyptalands, eins
og geta má nærri. Samt ákvað ég að bíða átekta fyrst um
sinn í þeirri von að bráðlega rættist úr fyrir mér.
Ferðinni var haldið áfram allan daginn. Einu sinni fékk
ég hnefafylli af döðlum og einu sinni eða tvisvar var mér
gefið vatn að drekka. Annað fékk ég ekki til að nærast á
þann dag. Loks féll nóttin á og þá fór að hvessa og kólna
í veðri. Tunglið breiddi daufa birtu yfir eyðimörkina.
Ég var að sofna, en hrökk þá allt í einu upp við hróp og
hávaða, hræðsluóp og hófadyn, hvað innan um annað. Ég
dró blæjuna frá burðarstólnum og sá óljóst að ríðandi menn
komu þeysandi til okkar og sá blika á spjótsodda og fágaðar
brynjur í tunglsljósinu. Þetta var flokkur kristinna manna,
sgm réðist á lestina í von uimherfang. Þarna kom tækifæri
borð- og gólflampar
í mjög miklu úrvali.
JUL Lf.
Austurstræti 14 — Sími 1687.
Duglegan ungling
(15 — 16 ára)
vantar til aðstoðar í vörugeymslu.
Upplýsingar ekki gefnar í síma.
VERZLUN O. ELLINGSEN H.F.
Sokkar — Sokkar !
Perlonsokkar
Nælonsokkar
Bómullarsokkar, kvenna
Bómullarsokkar, barna
Karlmannasokkar
Kvenhosur — Bainahosur
Fjölbreytt úrval — Hagstætt verð
MmSTÖÐlN H.F.
i ■
3
Heildsala — Umboðssala
Vesturgötu 20 — Sími 1067 og 81438 :
JEPPI TIL SOLIJ
Nýstandsettur jeppi til sölu. — Upplýsingar í
síma 3792.
s
i i i ■ r t i > » ».