Morgunblaðið - 23.01.1955, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 23. jan. 1955 ]
EfTlRLEiT EFTIR ECON HOSTOVSKY
TT -EL
Framh’aldssagan 2
•til hvers var það? Án þess að fá
nýtt fólk, gat ekki framþróunin
haldið áfram. Ný skipulagning
hafði allt að segja, og án þessara
skipulagninga. — Skyndilega hló
hann að þessum hugarleik sínum,
þar sem hann endurtók orð, vel-
þekkt slagorð og hálfan sannleika
sem innilokuðu alla nýja «ýn og
allar nýjar tilfinningar.
Samt fann hann stundarkorn
til nýrrar og ókunnrar tilfinning-
ar, sem var svo sterk, að<hún gat
rekið á flótta hinn vel hugsaða
leik. Strætisvagninn fór nú inn
í götu, þar sem tré voru á báða
vegu, en einmitt í sömu andránni
brauzt sólin fram úr skýjunum
eina og tvær sekúndur og varpaði
daufum blæ á gangstéttina. Ör-
litla stund var sem allt væri gulli
roðið, pollarnir, runnarnir, beru
trén og bak við þau risastór
virki.
Eric reis á fætur ósjálfrðtt og
horfði á þessa stuttu komu sólar-
innar út um gluggann. Hugur
hans var allur á reiki og í upp-
námi, já, það hafði einmitt verið
hérna á líkum febrúarmorgni,
sem það hafði komið fyrir hann.
Þessa götu hafði hann gengið til
þess að mæta dauðanum í febrúar
1944. Þá var það, þegar ekkert
hafði getað hjálpað honum,
hvorki milliganga gvðingafélags-
ins eða að hann var giftur aría
eða upphafið að sundrung þýzku
lögreglunnar, þegar hann var
kallaður ásamt síðustu gyðing-
unum, sem flytja áttu í burtu til
að deyja. Fyrir fjórum árum
hafði hann gengið þarna, með
tösku í ‘dofinni, hægri hendinni
og léttan bakpoka á bakinu, þessa
sömu götu, eða það ímyndaði
hann sér, í áttina til einhverra
skála eða einhverra fangabúða
eða beint í gasklefana, en aldrei
aftur til hinnar hræðilegu fyrri
tílveru, sem samt sem áður hafði
eitthvert hræðilegt aðdráttarafl
um raunverulegt líf. Hve hann
hafði hatáð þá hugsun, að nú
æ.tti hann að deyja! En hvers
vegna vaknaði nú hjá honum
ánægja og sælutilfinning í stað
ótta og hryllings?
Eric var nú orðinn forviða og
undrandi á sinum eigin tilfinn-
ingum og nú rétti hann úr sér og
gekk í áttina til dvranna. Hann
fór líka út á næsta viðkomustað.
Strætisvagninn hélt skröltandi
áfram út í fjarlægðina og hann
stóð; einn eftir. Dálxtill neisti af
kynjlátri hamingju brann enn í
lionúm. Aðeins alvörurödd reyndi
að þixrrka það burtu. Röddin hélt
áfrám að vara hann við: Það er
ekki gott að sökkva sér niður í
viðkvæmni. Það var alveg satt,
þú ;staulaðist hérna einu sinni,
ýfirgefinn af öllum og enn aumk-
unarverðari enn kláðugur hund-
ur, án minnsta vonarneista, laf-
liræddur og með grátstafinn í
kverkunum. Og samt hefur þú
komizt í gegnum þetta allt heill
á húfi. Er það ekki? Þú ert aftur
orðin mannleg vera, þú ert ein-
hver, þú hefur markmið, þú átt
heimili — en það er engin ástæða
fyrir þig að blása þig út af ein-
liverri viðkvæmni eins og gömul
jómfrú. Þar að auki verður þú
of seinn í ráðuneytið og dyra-
vörðurinn gæti gefið vinnudeild-
inni skýrslu um það, að félagi
Brunner hefði komið of seint á
skrástofuna. Röddin þagnaði og
nú ýoru hugsanir Eric á allt ann-
arrk bylgju, og snerust nú um
annjíði Hvert þó í logandi, er það
raunverulega rétt, að dyravörður
inn eigi að vakta stjórnarráðs-
fulltrúa og fasta skrifara?
En hérna, einhvers staðar
hérna, hafði annað atvik komið
fyrir Eric. Hvað var það nú aft-
ur? Já, hann hafði mætt einhverj
um .... já, einmitt við þetta tré.
Hafði það verið barn? Eða hafði
það verið kona? „Allt er draum-
um vafið“. Hver sagði þetta, fyr-
ir ekki löngu síðan? Olga! Hvað-
an skyldi hún hafa þetta? Var
það ekki alveg sama? Já.. nú
mundi hann það, það var hérna
fyrir mörgum árum síðan, sem
hann hafði séð Olgu í fyrsta sinn.
Hún og Paul Kral höfðu gengið
hérna arm í arm, 'hún hafði haft
afskaplega barðastóran hatt á
höfðinu, sem enginn kvenmaður
gengur með núna í Prag. En lítil
stúlka hafði komið í veg fyrir
hann. Lítil stúlka .... já, hún
hafði sleppt lítilli, blárri blöðru
og — hamingjan góða hvað var
þetta?
Aðvörunarröddin í Eric kallaði
nú í hinum mesta æsingi: Nú er
komið nóg! Eric horfði óttasleg-
inn í kringum sig, og því næst
gekk hann svo hratt, að það lá
nærri, að hann hlypi við fót. Eft-
ir skamma stund tók hann vasa-
klút upp úr vasa sinum og þurrk-
aði tárin, sem höfðu komið í augu
hans svo óhæf, óvirðuleg, jafnvel
sviksamleg.
Hann var raunverulega hepp-
inn í smáatriðum í dag. Grimmu
varðhundarnir í dyravarðaríbúð-
inni höfðu séð einhvern, sem þeir
höfðu meiri áhuga á en Eric
Brunner vara-skrifstofustjóra í
blaðamannadeildinni, sem nú var
tíu mínútum of seinn. Jan
Masaryk, sjálfur utanríkisráð-
Sherrann, var. að koma út úr
Czernin höllinni. Eric tók ofan
með vandræðalegri hreyfingu,
hann var hræddur um, að kveðja
hans væri of virðuleg. Masaryk
bar hægri hönd sína upp að hatt-
inum.
„Hvernig líður yður, Eric?“
„Ágætlega, þakka yður fyrir.
En þér, hvernig líður yður, herra
minn?“ Hann roðnaði af ánægju
vegna þess, að Masaryk hafði
ávarpað hann með fornafni, en
ásakaði sjálfan sig strax fyrir
hina ósæmilegu og barnalegu
ánægju.
„Ekkert of vel. Ég hef haft
kvef, og í staðinn fyrir, að geta
farið í rúmið verð ég að fara í
þingið. Sælir Eric.“
Aftur kom þessi barnalega
ánægja yfir hann, og enn einu
sinni kom hvöss ásökun frá hans
innri rödd.
í loftlausu skrifstofunni sá
hann stafla af bréfum, bæði sem
við kom skrifstofunni og trúnað-
arbréfum. Það var kalt inni í her-
berginu og loftið var mettað af
sígarettureyk. Hann tók af sér
hanzkana í flýti og kom við ofn-
inn. Hann var ylvolgur. Hann
bölvaði og leit síðan varfærnis- .
lega í kringum sig. Hann settist
við skrifborðið í frakkanum og
tók vandlega upp fyrsta trúnað-
arbréfið: Sendiráðið í París til- '
kynnir utanríkisráðuneytinu, að
hópur af vinstrisinnuðum blaða- 1
mönnum langi til að koma til
Tékkóslóvakíu, ef ráðuneytið
vilji taka þátt í kostnaðinum, sem
yrði af hálfs mánaðar dvöl þeirra.
Sendiráðið telur, að heimsókn j
þessi mundi hafa nokkuð áróð-
ursgildi, sérstaklega þegar tekið
er tillit til þess ....
Það var barið að dyrum, og án
þess að bíða eftir svari var hurð-
in opnuð. „Verkamenn samein-
ist!“
„Sameinist! Æ, ert það þú,
Husner. Hvað er í fréttum?"
„Það er sitt af hverju. Hvers
vegna varstu ekki á fundinum í
gærkveldi, Eric? Pesek spurði
nokkrum sinnum um þig.“
Eric slengdi trúnaðarbréfinu ’
á borðið. (Vertu rólegur, sagði
hans innri rödd aðvarandi).
„Líttu á, Husner. Vill flokkur-
inn gera okkur alla brjálaða?
Horfðu bara á skrifborðið mitt og
opnuðu skúffurnar! Þar er ekk-
ert annað en heilir staflar af ó-
svöruðum bréfum. Ég vinn við
Jóhann handfasti
ENSK SAGA
91
við vorum lausir við hitann. rykið og flugnavarginn, sem
hafði verið okkur til óbærilegrar kvalar um sumarið, tóku
við hellirigningar, haglél og vatnsflóð, svo að gjörvallt land-
ið varð að samfelldu, illfæru forarsvaði. Matvæli okkar og
fóðurbirgðir eyðilögðust, áburðardýr okkar hrundu niður,
brynjur okkar ryðguðu og tjöldin fuku ofan af okkur á
meðan við sváfum. Þegar förinni til Jerúsalem var frestað
að ráðum musterisriddaranna, heyrðust háværar formæling-
ar og kveinstafir frá hinum vonsvikna her.
Svo kom vorið og með því nýir erfiðleikar. Sendimenn
komu frá Englandi og sögðu Ríkarði konungi frá svikum
þeim og hrekkjabrögðum, er Jóhann landlausi, bróðir hans,
hefði í frammi. Þess vegna lögðu þeir eindregið að honum
að hverfa aftur heim í ríki sitt hið bráðasta. Sundurþykkja
var risin upp á milli manna okkar og Frakka. Ofan á öll
þessi vandræði bættist svo það, að hinir ítölsku herir frá
Písa og Genúa börðust innbyrðis. Af þessu má skilja hvílíka
vanhelgi og hvílíkt andlegt myrkur hinar illu ástríður mann-
anna leiddu yfir hið heilaga stríð vort.
í júlímánuði 1192 var Ríkarður konungur með her sinn í
Joppa á leið sinni norður til Akre. Þar veiktist ég af hita-
sótt og þegar konungur lagði af stað til Akre, hlaut ég að
verða eftir í Joppe og vera þar um kyrrt, mjög á móti vilja
mínum, þarxgað til mér væri bötnuð veikin. „Engar harma-
tölur, reiddi hnefi,“ sagði konungur þegar hann kvaddi mig.
,.Ég efast ekki um það, að ég fæ að sjá þig aftur glottandi
framan í mig áður en vikan er liðin.“ Hvorugur okkar hafði
N ý SENDING
Samkvæmistöskur
GULLFOSS
Samkvæmiskjóiar
í miklu úrvali
GULLFOSS
AÐALSTRÆTI
MARSON SUNDH og DEEP RIVER BOYS:
x7994 Gigolette
Tro littla hjarta
x7912 Göm det i hjártet
En kyss.....
MARION SUNDH m - Orkester:
DS2126 Jag vill tro (I belive)
En sliten grimma.
* Charles Norman Orkester:
DS1995 Ilamp’s boogie woogie
Þessir ágætu sænsku listamenn komu hingað á vegum
S. I. B. S. s.l. haust.
FALKIIMIV! (hljómplötudeild).

■•«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■)
4-gengis Dieselvélar
Sturlaugur Jónsson & Co.
Hafnarstræti 15 — Sími 4680
Myndin sýnir 6 strokka 225/250 hesta MWM dieselvél
af sömu gerð og sett var í bátana Barðinn frá Flateyri,
Tý og Farsæl í Vestmannaeyjum og Sleipnir frá Kefla-
vík, en sú vél er 8 strokka stillt á 280 hesta. Allar
hreinvatnskældar. — Þessar vélar fást einnig með af-
gasþjöppum, sem eykur afl þeirra um 40%.
MWM dieseivélarnar hafa reynst íslendingum
mjög vel. Spyrjið oss ávallt um verð á þeim
þegar þér þurfið að kaupa vél.