Morgunblaðið - 22.02.1955, Blaðsíða 14
MORGUNBLADiÐ
Þriðjudagur 22. febr. 1955 ]
Tilboð óskast
í eina Oldsmobile fólksbifreið, smíðaár 1953 og nokkrar
jeppabifreiðar, er verða til sýnis hjá Arastöðinni við
Háteigsveg miðvikudaginn 23. þ. m. kl. 10—3.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri sama dag kl. 4.
Sala setuliðseigna ríkisins.
Svisslendingar eru frægir fyrir matargerð.
Texton-súpur cru úrvals svissnesk framleiðsla
Heildsölubirgðir
O. Johnson & Kaaber
Framh'aldssagan 27
útvarpinu — og eins og ég sagði
var þar nafn Alois Kapoun frá
Eudeiovice. Nafn, aldur, fæðing-
■arstaður átti við föður Joan, og
það var ekki fyrr en þá, sem Kral
reyndi að fá að ættleiða hana, en
árangurslaust".
„Hafið þér nokkra hugmynd
um það hvers vegna hann talaði
atltaf um hana sem kjördóttur
„Það eru aðeins til nokkrar
skýringar á því. Stúlkan, sem
virtist vera taugaveikluð og eftir-
lætisbarn, áleit alltaf Kral vera
raunverulegan föður sinn og
Kral vildi ekki ræna hana þeirri
Wekkingu, og þar að auki segir
Kral oft, að það séu staðreyndir,
ef hann vill að svo sé. Ennfrem-
ur....“
„Ennfremur er hægt að dvlja
annað samband þeirra á milli á
þennan hátt“.
I fyrstunni skildi Eric ekkert,
en því næst rétti hann úr sér og
sagði fyrirlitlega: , Ég hef enga
fístæðu til að álíta Kral nokkurn
etigil, en þetta hefur aldrei komið
í huga minn“.
„Samt sem áður vitið þér, að
þetta er sagt um hann“.
Skyndilega hætti Eric að vera
kærulaus, hann fann til óskiljan-
legrar reiði. Ef einhver hefði
sagt, að Kral væri eigingjarn,
höfðingjasleikja og lygari, mundi
hann hafa samþykkt það vegna
sinna eigin tilfinninga, en þetta
gekk of langt, og það sem meira
var, þetta var svo blygðunar-
laust og heimskulegt, að það angr
aði hann meira en þótt.honum
hefði verið sagt að hann væri
ongill í mannsmynd.
Hann varð bálreiður og hann
sagði: „Ég er hissa, að þér —
Matejka — skulið leggja evrun
að slíkum slúðursögum. Ef þér
aðeins vissuð, hvað sagt er um
yður!“
Matejka var enn brosandi og
það skein á hvítu tennurnar á
honum en augun voru hálflokuð.
Þegar hann talaði að lokum,
komu orðin hægt og þunglama-
lega: „Haldið áfram, ég er alltaf
að grípa fram í fyrir yður í dag.
Hvar vorum við?“
„Áður en Joan fór aftur til
Ameríku varð Kral að lýsa því
yfir, að hún væri kjördóttir hans,
annars mundi hann hafa misst
hana, og þarna er ég kominn að
injög athyglisverðu atriði: Hinn
raunverulegi faðir Joan er á lífi.
Nafnið á listanum hafði annað
hvort verið þar af tilviljun eða
hrein mistök. Eins og þér vitið
eru fjöldamörg slík atvik. En
AIois Kapoun komst ekki með
f.iölskyldu sinni til Noregs og var
því tekinn til fanga af Þjóðverj-
um og settur í fangabúðir, en var
leystur úr þeim eftir stuttan
tíma. Hann átti eihhverja þýzka
forfeður og sótti nú um þýzkan
borgararétt og fékk hann, en eft-
ir stríðið kom hann með leynd til
Tékkóslóvakíu. ...“ Hér þagnaði
Erfa, .....leitaði Karl upp og
hafði augsýnilega út úr honum
peninga. Hann sá líka dóttur
sína, sem nú leit ekki á hann
sem föður sinn og geðjaðist alls
ekki að honum, en það gerði hinn
ágæta föður hennar alveg vit-
iausan. En hvað gat Kral gert?
Ég held, að ef Kapoun hefði skír- |
skotað til foreldraréttarins hefði
Joan orðið að fylgja honum til
Þýzkalands, og það er aðalástæð-
an fyrir því, að Kral lýsti því
vfir, að hann hefðí ættleitt hana.
En Alois Kapoun hefur sjálfsagt
kostgð hann mikla peninga".
Er Eric var að ljúka máli sínu,
var Matejka að leita að einhverju
í skrifborðsskúffu sinni, en virt-
ist ekki finna það, sem hann
vantaði. Hann sagði með von-
brigðishreim í röddinni: í þessu
tilliti hjálpar hin áhrifamikla
saga yðar ekki mikið. Ég veit nú
’ meira um þennan skjólstæðing
Krals en ekkert um hann sjálfan.
Einkavandamál hans snerta mig
ekki“.
| „Ég sagði, að Kapoun hefði
sjálfsagt kostað Kral mikla pen-
inga. Hvaðan koma þeir?“
„En kæri vinur, það getur ver-
ið, að við séum heimskir, en við
erum ekki svo heimskir, að við
verðum að rannsaka peninga-
pyngjuna til þess að komast að
tekjunum. Hann les yfir kvik-
myndahandrit, er leiðbeinandi
fyrir útgáfufyrirtæki og skrifar
fyrir nokkur myndablöð, og ég
fullvissa yður um, að ef þér
hefðuð helming launa hans
munduð þið hjónin lifa betur en
þið gerið nú“.
„Hvenær eigið þér að hitta
ungfrú Pollinger?"
„í kvöld. Hún bauð mér að
borða — það verða nokkrir em-
bættismenn þar“.
„Jæja, Brunner, mér geðjast
ekki að því. Ég var alveg viss
um, að hún mundi bjóða yður á
ensk-ameriska klúbbinn. En
heim til hennar. Á hvaða tíma?“
„Klukkan átta“.
„Já, þér skulið fara þangað. En
segið henni strax, að þér hafið
orðið að tilkynna það í ráðuneyt-
inu, hvar þér borðuðuð og að það
geti verið að hringt verði til yð-
ar, og svo hringi ég sjálfur til
ungfrú Pollinger klukkan hálf
níu, og ef einhver gestanna heitir
Gerard Morgan eigið þér að
segja: „Rétt, ég kem strax“. Því
næst eigið þér að afsaka yður og
fara heim. En ef hann er þar
ekki, eigið þér að segja: „Ég
skal athuga það í kvöld“ og vera
svo kyrrir þarna. Æ, saklausi vin-
ur minn, ég vildi ekki skilja yður
eftir í svo mikið sem fimmtán
mínútur í viðurvist Morgans. —
Maðurinn mundi geta komizt að
hvernig þér væruð innanklæða,
áður en að þér vissuð af. Komið
og finnið mig aftur innan viku
og reynið þá að vera í betra
skapi, ef það er ekki til of mikils
mælzt“.
Þegar dyrnar höfðu lokast eftir
Eric, nuddaði Matejka augun og
renndi fingrunum nokkrum sinn-
um gegnum hárið, tók síðan upp
símann og sagði allt að því skip-
andi: „Segið skrifstofustjóranum
í Þýzkalandsdeildinni að koma til
mín strax“. Því næst stóð hann
upp, og gekk frá glugganum að
skrifborðinu og til baka aftur,
taldi skrefin og leit á klukkuna.
„Kom inn“.
„Verkamenn sameinist!"
„Verkamenn sameinist! Setjist
niður, félagi Klouda!“
Rödd Matejka var lág og alvar-
leg, og þegar hann settist niður,
var hann eins og hermaður á
verði.
Komumaður var hvíthærður,
gamall maður, sem var hálfblind-
ur, ef dæma átti eftir þykku gler-
augunum og óöruggu göngulag-
inu. Hann þreifaði vandlega á
stólnum, áður en hann settist á
hann og sneri sér síðan að Mat-
ejka.
„Ég held, Klouda, að nú hafi
ég óvenjulegan feng fyrir yður.
Ég var að leita að hænuungum en
hremmdi í þess stað ref. Ég er
með mál Pauls Kral, blaða-
manns, sem þeir vilja senda til
Ameríku sem fréttaritara. Það er
ekki áríðandi eða sérlega
skemmtilegt, en nú skulið þér
taka vandlega eftir, ég held ég
hafi frétt þetta: „Alois Kapoun
er í Prag“.
„Ef þér hafið á réttu að standa,
verðum við að fara til ráðherr-
:ans strax“.
Rödd blinda mannsins var
ekki í samræmi við áhugann, sem
fólst í orðunum. Hún hljómaði
svo dauð, áhugalaus, litiaus og
mött. iríÉStí
Jóhann handfasti
, KNSK SAGA
112
Konungur tók í hönd hans og þakkaði honum fyrir holl-
ustu hans. Þessi góði maður færði okkur tvo óþreytta hesta
og ungan svein, Rúðólf að nafni, sem kunni þýzku. Svo rið-
um við út ú.r borginni með sömu leynd og við komum inn
í hana. Sveinninn reið á þófa fyrir aftan mig.
Okkur reið lífið á að geta orðið á undan eltingamönnun-
um okkar. Það var okkar eina von, því að við vissum að
bróðir Mainards greifa mundi brátt komast að því, að
við hefðum gengið honum úr greipum. Við þurftum að
fara eftir Vest-rómverska keisaradæminu endilöngu áður
en við kæmust til Flanders, þar sem við vorum óhultir. Við
vorum í mikilli hættu og nú var að duga eða drepast.
Þannig riðum við í samfleytt þrjá sólarhringa að við
stönzuðum aðeins til að hafa hestaskifti, en þorðum aldrei
að tylla okkur niður til að borða af ótta við að þekkjast og
verða handteknir. Við áttum nokkrar brauðskorpur í hnakk-
töskunum. Þær borðuðum við og drukkum vatn úr ám og
lækjum. Þetta var allur okkar matur og drykkur. Samt var
konungur alltaf jafn hugrakkur og kátur. Á þriðja degi vor-
um við orðnir máttlausir af matarskorti og svefnleysi.
Það kvöld sáum við spírur og turna Vínarborgar í fjarska.
Konungur benti þangað og sagði: „Reiddi hnefi, í kvöld
borðum við vel í þessari borg, jafnvel þó að hertoginn af
Austurríki sé þar sjálfur."
Svo einkennilega vildi til, að hertoginn var einmitt stadd-!
ur í borginni þetta kvöld, en það vissum við ekki fyrr en
seinna. 1
Bláu Gillette Biöðin
Bezta leiðin til að kaupa
beztu blöðin >n
Cillette
málmhylki
10 BLÁ GILLETTE BLÖÐ
Kr. 13,25
Þér borgið aðeins fyrir blöðin.
Málmhylkin kosfa ekkerf.
Nýtt blað tilbúið til notkunar án fyxirhafnar.
Bláu blöðin með heimsins beittustu egg eru al-
gjörlega varin gegn skemmdum og ryði. Sérstakt
hólf fyrir notuð blöð. Þér fáið fleiri rakstra og
betri með því að nota __
EFTIRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
JL IIIKJ ■ ■ ■ ■ UU r ■■■■■■■■«»■■■■■■■■■ ■ 1.1 ■