Morgunblaðið - 11.03.1955, Blaðsíða 14
' 14
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 11. marz 1955
1
EFTIRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
Framh'aldssagan 42
Hann reis á fætur og fór að
skaka í eldstónni. Brátt sagði
}t*ann: „Hefur forsetinn tekið
lausnarbeiðni ráðherranna til
g|-eina?“
En Borek svaraði áhugalaust og
viakinn upp úr sínum eigin hugs-
Tínum: „Við höfum jafnvel fengið
nýja stjórn.“
„Það er heldur skjótt, þykir
rnér. Vitið þér það, vinur minn,
ið kaffið skemmist ekki, þótt
ráaður hiti það oft upp, ef maður
aSeins lætur það ekki sjóða. En
Jiýað starfið þér?“
■ „Ég hef verið blaðamaður þar
%íj nú. Ég veit ekki um framtíð-
jfia.“
„Gjörið þér svo vel, svona kaffi
er ekki hægt að fá í allri Prag.
Það er gjöf frá Paul Kral. Þegar
>ignn kom frá Ameríku, færði
liann mér alls konar góðgæti, svo
s<im tóbak, te og kaffi.“
Borek gat ekki þoiað þessar
:;amræður lengur. Hann vissi, að
betta voru látalæti, en hann var
djski viss um, hvað hann vildi að
jfresturinn gerði. Hann var reið-
Ur við hann og sjálfan sig. Hvers
vegna spurði presturinn ekki,
itvað hann vildi. Og hvers vegna
spurði Borek prestinn ekki und-
anbragðalaust: Sem prestur og
vinur Kral hljótið þér að vita
meira um hann en nokkur annar.
i, Að lokum sagði hann upphátt:
,jPaðir, hver er Paul Kral í raun
og veru?“
An þess að hika svaraði róleg
rödd honum: „Kral er vinur okk-
ar, góður vinur okkar.“
Borek titraði af reiði. Það var
langt síðan að hann hafði haft
sjýo lítið taumhald á skapi sínu í
viðurvist þeirra, sem hann virti
<jg dáði.
! „Herra prestur, ég er ekki
katólskur, ég er af mótmælend-
um kominn. Það'er ef til vill þess
vegna, sem þér forðist spurningu
mína. Ég er farinn að efast um
'vral. Ég er hræddur um, að hann
sjé eigingjarn og leikari, og nú sé
ég hve háður ég hef verið hon-
itm og hve mér þótti vænt um
liann. En hver er Paul Kral í raun
<ig veru?“
í „Ég endurtek það: vinur okk-
ár. Þegar á allt er litið hafið þér
<;|rki komið til mín til að skrifta,
ón ég sé enga ástæðu til þess að
liiusta ekki á yður og svara beim
í-þurningum, sem þér leggið fyrir
ijig, hvort sem þér eru katólskur
tfca ekki. Það er augljóst, að þér
aíttuð ekki að efast um Kral, ef
i|er væruð viss um sjálfan vður
<fc ef yður þætti nógu vænt um
iíunn. Hvað viljið þér vita? Hvort
tenn sé syndari? Auðvitað er
fyann það. Er hann eigingjarn?
Ifissulega. Er hann veikgeðja?
Hvernig gæti hann komist hjá
]|ví? Haldið þér að hann hafi
iirlekkt yður eitthvað?"
i- „Nei,' ég get ekki sagt það En
iiann hefur einhvern veginn vald-
ið mér vonbrigðum. Ég hef kom-
ist í mestu vandræði hans vegna,
éða öllu heldur — ekki vegna
hans — en ég gerði honum greiða
sjálfviijugur, en það var fyrir
liann gert. Og svo lætur hann
ekki sjá sig, þótt hann viti, að
ég sé í mestu vandræðum. En nú
skil ég auðvitað, þar sem þér
liafið sagt mér frá Joan. Nei,
faðir, ég get ekki sagt þannig frá
þessu, allt og sumt sem ég þarfn-
ast núna er að einhver, sem ég
jreysti, geti fullvissað mig um
að Kral hafi ekki sleppt hend-
ijnni af mér.“
1 „Hafið engar áhyggjur út af
Paul Kral, vinur minn. Og þó að
Íiánh\ftafi gert yður eítthvað og
yður þætti enn vænt um hann,
þá munið þér fyrirgefa honum.
Vitið þér, hvernig við hittumst?
Ég skal segja yður það — en
bragðið fyrst á kaffinu, kaffi
Krals.“
- „Ég veit það, þakka yður fyrir,
faðir. Hann færði okkur líka
kaffi frá Ameríku, en við erum
löngu búin með það.“
| „Er yður ekki kalt? Mér finnst
einhver dragsúgur hérna. Jæja,
hvernig ég hitti Kral. Það var
fyrir tuttugu árum síðan. Við
mættumst á götu snemma morg-
uns — ég var að flýta mér heim
frá starfi, og hann var syfjaður
og drukkinn, en hræddur við að
fara heim. Hann stóð fyrir fram-
an mig og sagði: Komdu og
drekktu með mér, litli prestur,
alls staðar eru syndarar og týnd-
ir sauðir. Við skulum sjá, hvort
þú ert eins hugaður og meðlimir
í hjálpræðishernum, sem leita
syndaranna í göturæsunum vegna
Hans og snúa síðan drykkjumönn
unum til betra lífernis."
„Ég horfði í augu hans og sá
þar ómælanlega hryggð. Ég hlust
aði á rödd hans og heyrði angistar
óp, og ég sagði án þess að hika:
„Ég ætla ekki að fara að snúa
þér til betri vegar, en ég skal
koma með þér, af því að þú ert
hræddur við að vera einn.“ Ég
man eftir öllum þeim stöðum,
sem við komum á og hve þeir
voru hræðilegir, og ég man,
hvernig þakklætistilfinningin
kom yfir hann smátt og smátt. Ég
fór með honum, af því að hann
var einmana, ég opnaði ekki augu
hans, því að það get ég ekki gert
nema með guðs hjálp. En síðan þá
höfum við alltaf verið hlið við
hlið, þótt fjarlægðin hafi oft ver-
ið mikil milli okkar. Ég er hvorki
skriftafaðir hans eða samvizka,
og ég veit varla, hvort hann er
katólskur, en ég er óverðugur
þjónn guðs og hann elskar fólk
óeigingjarnt og þrátt fyrir allt,
eins og barn. Við erum mann-
legir, en ekki dýrðlingar eða engl
ar. Ég veit ekkert um Kral og ég
vil ekki vita það.“
Borek starði á borðið. Hann
langaði til að presturinn gæti
sannfært sig, en efinn var enn
öllu yfirsterkari og hann sagði:
„Og nú þegar Kral kom frá fæð-
ingarbæ sínum, kom hann beint
til yðar til að fá huggun og hug-
hreystingu vegna Joan?“
„Nei, þegar hann kom heim í
gærkvöldi fann hann bréf, sem
ég hafði sett undir hurðina, þar
sem ég bað hann að koma strax
til mín, jafnvel þótt það væri að
nóttu til. Það var sem sé ég sem
þurfti á hjálp að halda, og hann
kom strax til mín.“
Enn efaðist Borek. „Aðeins
eina spurningu, faðir. Ég er viss
um að Kral talar við yður um
vini sína. Hafið þér nokkurn tíma
heyrt hann tala um mig?“
Presturinn hló, eins og af ein-
hverjum smámunum og Borek
skammaðist sín fyrir að vita ekki
hvers vegna. „Vinur minn, þér
eruð afbrýðissamur og það er
augsýnilega það, sem amar að
yður.“
„Það er alveg ómögulegt Satt
að segja er ég orðinn að athlægi
vegna þess, að ég er það ekki.“
„Það er mögulegt, en samt
sem áður eruð þér afbrýðissam-
ur vegna Krals. Reynið að láta
yður þykja vænt um hinn raun-
verulega Kral. Hefur hann talað
um yður? Án efa. En ég á svo
bágt með að muna nöfn og andlit.
Hann sagði mér einu sinni frá
ungum vini hans, sem hungraði í
réttlæti og hann hefði ómetan-
legan styrk af honum. Hann sagði
að vinur sinn væri að verða að
mikilli, óþekktri og gáfaðri hetju
meðal hins kúgaða fólks. Eftir
sögu yðar gæti það verið þér,
jafnvel þótt þér samræmist ekki
mynd Pauls þessa stundina. Hon-
um þykir vænt um yður og það
þykir mér líka. Stundum vhrðum
við að loka augunum til þess að
geta séð skýrar."
Þegar Borek kom út frá föður
Dusan fór hann að hugsa um
síður háfleyg málefni, sem sé,
hvort hann ætti heldur að fara
heim eða á krána, og hann sagði
við sjálfan sig: Á ég, á ég ekki.
Ileim eða krána? En hann fór upp
Tannlæknar segja að
Jóhann hiiBvdfastv
ENSK SAGA
124 j
Ég fann að karfan var tekin upp og borin áfram. Þá hugs-
aði ég með mér: „Skyldi nokkur konungssveinn nokkurn
tíma áður hafa falið sig í körfu með óhreinum léreftsþvotti
í? Sumir mundu telja það voðalega óvirðingu fyrir her-
mann að ferðast í svo skrítnu farartæki, en enginn getur
neitað því, að tilgangurinn var góður og heiðarlegur.
Ég heyrði hermenn skiptast á gamanyrðum við þvotta-
konurnar og fann hreint loft streyma í gegnum körfuna
þegar hún var borin yfir garðinn. Ég var ekki búinn að ráða
það við mig hvað ég ætlaði að gera, því að ég hef lært það
af reynslunni, að ákveðnar fyrirætlanir fara vanalega út um
þúfur, og hverjum þeim, sem hefur eitthvert vit í kollinum
að treysta á, er bezt að snúast við vandamálunum eins og
þau koma fyrir á þeirri og þeirri stundinni. Ef ég aðeins
væri borinn spölkorn frá kastalanum, treysti ég því, að mér
mundi heppnast að komast undan. Þvottakonurnar mundu
verða svo yfir sig hvumsa þegar ég kæmi allt í -einu upp
úr körfunni, að það mundu líða nokkur augnablik áður en
þær áttuðu sig og færu að æpa og gera aðvart. Á meðan
gæti ég synt yfir ána að lítilli eyju, sem ég hafði oft athugað
úr glugga konungsins, og svo þaðan yfir á hinn bakkann. j
Þegar við vorum að fara út um hliðið og fram hjá varð-!
húsinu, að ég hélt, missti önnur konan körfuna, mér til
skapraunar, svo að hún skall niður á hliðina og ég fékk
bylmingshögg á höfuðið, sem nú snéri niður.....
HREINSUtVI
TANNA
MEÐ
COLGATE
TANN-
KREMI
STOÐVI
BEZT
TANN-
SKEMMDIR!
i ■ *
< . _______________________________
Hin virka COLGATE-froða fer um allar tann-
holur — hreinsar matarörður, gefin ferskt bragð
í munninn og varnar tannskemmdum.
HELDUIt TONNUNUM MJALLHVITUM
GEIUR FERSKT MUNNBRAGÐ
Blöndungar
ER HANN OF
DRYKKFELDUR?
EF SVO ER, ÞÁ SETJIÐ
NÝJAN ZENITH
BLÖNDUNG
í BIFREIÐINA
ÞAÐ ER LÆKNINGIN
Biívélaverkstæði Friðriks Berlelsen
HAFNARHVOLI
MINIJTIiMYNDIR
í „Mínútumyndavélinni“ getið þér tekið mvnd af yður
sjálf, og kemur myndin tilbúin í ramma, eftir aðeins
1 mínútu. Myndirnar má nota sem passamyndir.
Komið og reynið Mínútumyndavélina
Mínútumyndavélina
í Músikbúðinni, Hafnarstræti 8.
• ■« ■■■■■■ II ■ •;u ■ ■» UU 1