Morgunblaðið - 18.03.1955, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 18. marz 1955
Dr0imM&Mí&
Útg.: H.f. Arvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgOarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vifur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlanda.
í lausasölu 1 krónu eintakið.

ÚR DAGLEGA LÍFINU
Þesr bera ábyrgðina
ENGUM, sem fylgst hefur með
þróun íslenzkra stjórnmála
undanfarin ár getur dulist, að
sósíalisminn er á undanhaldi í
landinu. Sést það m. a. á því, að
fyrir alþingiskosningarnar, sem
fram fóru haustið 1949 höfðu
Kommúnistaflokkurinn og Al-
þýðuflokkurinn samtals 19 þing-
sæti á Alþingi.
Eftir kosningarnar 1953 var
hinsvegar svo komið, að þessir
sömu flokkar höfðu aðeins 13
þingsæti. Nýr flokkur, Þjóðvarn-
arflokkurinn ^hafði þá að vísu
bætzt við. En hann hlaut aðeins
2 þingsæti.
f bæjarstjórnarkosningunum,
sem fram fóru í ársbyrjun 1954
hélt þróunin áfram í sömu átt.
Hinir sósíalísku flokkar töpuðu
fylgi verulega.
Auðvitað hefur þessum
flokkum ekki dulist það sjálf-
um, hvert stefndi fyrir þeim.
Sérstaklega hafa þeir orðið
uggandi um hag sinn síðan
Sjálfstæðisflokkurinn tókst á
hendur forystu í núverandi
ríkisstjórn. Var sú stjórn
mynduð um stórhuga og
frjálslynda stefnuskrá, sem
allur almenningur í landinu
byggði á miklar vonir.
Er óhætt að fullyrða að fram-
kvæmd hennar hafi til þessa tek-
izt mjög giftusamlega. Athafna-
frelsi hefur verið aukið, sérstök
áherzla lögð á umbætur í hús-
næðismálum, víðtæk fram-
kvæmdaáætlun gerð um rafvæð-
ingu landsins, skattar lækkaðir
og atvinnuástand í landinu verið
með allra bezta móti. Hefur af
því leitt betri afkomu almenn-
ing en nokkru sinni fyrr.
Á það má ennfremur benda, að
tekist hefur s.l. tvö ár að halda
verðlagi í landinu nokkurnveg-
inn stöðugu. Allar horfur voru
því á, að núverandi ríkisstjórn
myndi takast að standa við hin
miklu fyrirheit sín um framfarir
og uppbyggingu bjargræðisvega
þjóðarinnar á yfirstandandi kjör-
tímabili.
Það er þetta, sem hinir
sósialisku flokkar óttast ákaf-
lega. Ef ríkisstjórninni tækist
að afreka miklum fram-
kvæmdum og stórbæta að-
stöðu þjóðarinnar á marga
lund þykjast stjórnarandstæð
ingar sjá sína sæng upp reidda.
Þeir óttast þá stórfellt fylgis-
hrun sitt í næstu kosningum.
Til þess að koma í veg fyrir
þetta hafa kommúnistar framið
þau fáheyrðu afglöp, að láta Al-
þýðusamband fslands hafa frum-
kvæði um tilmunir til myndunar
vinstri stjórnar. En eins og bent
hefur verið á hér í blaðinu, og
jafnvel miðstiórn Alþýðuflokks-
ins hefur tekíð undir, er Alþýðu-
sambandið fyrst og fremst ópóli-
tískt samband verkalýðsfélag-
anna í Iandinu. Þau eru hinsveg-
ar byggð upp af fólki úr öllum
stjórnmálaflokkum. Það er því
hin mesta fjarstæða, að nota slík
samtök til þess að beita sér fyrir
stjórnarmyndun ákveðinna stjórn
málaflokka.
Jafnframt hafa kommúnistar
haft forgöngu um allt að rúm-
lega 50% kauphækkunarkröfur
á hendur atvinnuvegunum, sem
þeir sjálfir viðurkenna þó að séu
engan veginn aflögufærir.
í þessu sambandi má á það
benda, að samkvæmt útreikning-
um hagfræðinga Alþýðusam-
bandsins hefur kaupmáttur launa
ekki rýrnað svo neinu nemi síðan
núverandi ríkisstjórn tók við
völdum. Hinsvegar hefur rúmlega
10% rýrnun hans orðið síðan ár-
ið 1947. En sú rýrnun rekur fyrst
og fremst rætur sínar til verð-
j lagsskrúfu, sem skapaðist vegna
kauphækkana, sem urðu árið
1947 og 1949, og atvinnutækin
gátu ekki risið undir.
Kommúnistar og banda-
menn þeirra hafa þannig grip-
ið til þess ráðs að nota völd
'sín í verkalýðssamtökunum,
til þess að hindra áframhald-
andi þróun og uppbyggingu í
þjóðfélaginu undir forystu nú-
verandi ríkisstjórnar. Þeir ótt
ast vaxandi fylgi og áhrif
Sjálfstæðisflokksins, ef honum
tekst að halda áfram að fram-
kvæma, í samvinnu við Fram-
sóknarflokkinn, þær umbætur,
sem stjórnin hefur á stefnu-
skrá sinni.
Þetta er kjarni málsins.
Þetta er baksvið þeirra at-
burða, sem nú eru að gerast,
þeirra átaka, sem efnt hefur
verið til um kaup og kjör í
höfuðborg landsins.
I raun og veru hafa kommún-
5star játað þetta sjálfir. Blað
þeirra hefur lýst yfir því, að með
verkföllunum sé fyrst og fremst
verið að hefja „sókn gegn íhald-
inu“ Þau ummæli eru einnig
greinilega staðfest með beiðni
Alþýðusambandsstjórnarinnar
um myndun vinstri stjórnar.
Þegar á allt þetta er litið get
ur engum dulist, að verkfall
það, sem nú er að hefjast er
| fyrst og fremst pólitisks eðlis.
I Því er beint gegn stjórn lands-
j ins og umbótaviðleitni hennar
j í þágu alþjóðar.
Kommúnistar og banda-
| menn þeirra bera því alla
j ábyrgð á því tjóni og óhag-
ræði, sem þetta framferði
kann að baka þjóðinni. Fyrir
það munu þeir á sínum tíma
verða dregnir til ábyrgðar.
SUMARNÓTT eina var maður
að nafni Charles Chilling-
worth að skemmta sér í Stórkost-
legri veizlu í Texas. Um miðnætt-
ið laumaði einhver svefnlyfi í glas
hans, og þegar hann vaknaði um
morguninn, varð hann þess var,
að búúið var að tattoera hringaða
höggorma á hvora kinn hans og
fiðrildi á enni hans. Einnig fann
hann við frekari athugun ýmsar
aðrar dýrategundir og blóm tatto-
eruð víða á líkama sinn. Chilling-
worth breytti ósigri í sigur með
iJattoeriu
k
f °2
onunlQiif'
Myndin er tekin í Tokio 1925
og sýnir fjöda nakinna og
tattoeraðra Japana.
því að bæta miklu við tattoering-
una eftir sínum eigin geðþótta,
og nú vinnur hann fyrir sér með
því að sýna fagurskreyttan líkama
sinn í cirkusi í New York.
FLEST fólk lætur samt tattoera
sig með ráðnum hug af ótelj-
andi ástæðum. Sumir gera það sér
til gamans, að láta tattoera á sig
fögur kvenmannsandlit, og aðrir
nafn ástmeyjar sinnar o. s. frv. í
það óendanlega.
Nýlega kom ung og fögur dans-
mær til Jack Julian, sem hefur þá
atvinnu að tattoera fólk í Los An-
geles. Stúlkan afklæddi sig og bað
1 ann að tattoera nafn hennar,
Doris Sherell, á aðra mjöðmina,
en á hina heimilisfangið. — Og ef
Doris skyldi nú verða fyrir bif-
leiðarslysi, þá yrði enginn vandi
að komast að því, hvað hún heitir
og hvar hún á heima.
ÞAÐ getur þó komið viðkomandi
aðila í koll, að hafa látið
tattoera sig, um það vitnar sagan
nm sjómanninn, sem fylgdi ungri
og laglegri rauðhærðri stúlku
heim. Daginn eftir varð hann þess
var, að hann hafði glatað veskinu
sínu me, allmiklum peningum í.
Nú hafði hann gleymt heimilis-
fangi stúlkunnar, en þóttist viss
um, að hún hefði stolið veskinu.
Nokkrum dögum síðar var hann á
gangi á Broadway og sá þá stúlk-
una. Hann kallaði strax á lög-
regluþjón og lét taka hana fasta.
Þegar á lögreglustöðina kom
spurði vaktstjórinn sjómanninn,
hvernig hann gæti sannað, að
þetta væri stúlkan. Sjómaðurinn
klóraði sér í höfðinu og svaraði
eftir andartaks hik:
— Mannsnafn er tattoerað fyr-
ir ofan hné hægri fótar hennar.
Við nánari athugun kom í ljós,
að svo var. En sjómaðurinn var
ekki spurður, hvernig hann hefði
fengið vitneskju um þetta!
FRANK RUSSEL, fyrrverandi
kraftajötunn við sirkus, lét
tattoera punktalínu rétt fyrir
neðan barkakílið á sér og þar
undir var letrað: — Skerið á
'{/ef’jahanJi Jrifar:
Úfþennslusfefna
Rússa
LEYNDARSKJÖL um Yaltaráð-
stefnuna, . em var lokaráðstefna
hinna þriggja stóru, Churchills,
Roosevelts *og Stalins, í heims-
styrjöldinni, hafa nú verið birt.
i Það, sem einkum vekur at-
hygli í skjölunum er sú stað-
reynd ,að Stalin sett’ þar fram
fyrir hönd Rússa, miklu meiri
kröfur hins rússneska valds, en
framgengt varð Virðist sem Roose
velt hafi verið deigur að and-
mæla kröfum Stalins, en Churc-
hill hafi bjargað miklu með ein-
urð sinni.
Stalin krrfðist yfirráða í Tyrk
landi og Persíu. Hann vildi af-
nema sjálfstæði Póllands,
þurrka það út sem sjálfstætt
ríki og hann vildi skipta Þýzka-
[ landi í firnm leppríki. Albaníu
vildi hann eklii viðurkenna sem
jafnréttháa öðrum þjóðum.
Frakka lít. Isvirti hann. Hann
heimtaði Port Arthur í Kína, en
vildi að Englendingar yfirgæfu
| Hongkong. Þannig vildi hann
skipta rei:anum.
Eftirvænting
og óhugur.
REYKVIKINGAR biðu í gær
með eftirvæntingu og óhug
j þess, sem verða vildi í verkfalls-
málinu. Myndu ósköpin dynja
yfir um miðnættið? Mikill léttir
var þó almenningi af því að heyra
að mjólkursalan yrði ekki stöðv-
uð, sérstaklega mæðrunum, sem
marga barnamunna hafa til að
seðja. — Hvað myndu þær gera,
ef ekki væri mjólk að fá dögum
og vikum saman? — En svo er
það þetta með kaffið. Einhverra
hluta vegna virðist bærinn alveg
kaffilaus nú þegar. Ekki er ó-
sennilegt, að hér sé um að ræða
afleiðingar af matsveinaverkfall-
inu, sem stöðvaði kaupskipaflot-
ann svo hastarlega fyrir
skemmstu og olli margsháttar
töfum og hindrunum á vöruflutn-
ingum til landsins. En það gerir
nú minna til með kaffið, ef bless-
uð mjólkin verður ekki tekin af
okkur, þó er ekki víst að allir
líti þeim augum á málið. Kaffi-
sopinn er mörgum svo ómissandi
þáttur í hipu daglega viðurværi,
að þeim finnst ólifandi án hans.
Þegar svo er komið er kaffi-
drykkjan vitanlega orðin að
hreinni nautn, sem fólk má vara
sig á að verða ekki of undirgefið.
í
I Tunnu- og brúsabrask.
EN það þurfti að hugsa fyrir
fleiru en kaffinu. Strætis-
| vagnaferðir myndu allar leggjast
niður, ef verkfallið skylli á og
ekkert bensín yrði afgreitt. —
Hreint ekkert björgulegt útlit
fyrir þá, sem búa í úthverfum
bæjarins og þurfa oft á dag að
fara niður í Miðbæ til vinnu
sinnar! Margur legðist göngu-
móður til hvílu, ef benzínbannið
stæði lengi, eftir að benzínforði
bifreiðaeigenda væri til þurðar
genginn. — En þá var að reyna
að hamstra benzíni til að forða
þeim vandræðum.
í gærdag og undanfarna daga
hafa bifreiðaeigendur staðið í
stöðugu pukri með tunnur og
brúsa, sem fylla varð af benzíni
með einhverjum ráðum, til að
standa ekki alveg þurrir uppi á
fyrstu dögum ógnartímabilsins,
sem yfir vofði. Já, hvílík vand-
ræða fyrirtæki þessi verkföll!
Bogarnir komnir
á kreik.
HJÚKRUNARKONA skrifar:
„Kæri Velvakandi!
í dag var ég áhorfandi að leik
barna með boga og örvar. Mér
er spurn: er slíkt leyfilegt? Leik-
föng þessi eru hin hættulegustu
og er þess skemmzt að minnast,
að lítill drengur, 4—5 ára gamall,
missti sjón á öðru auga vegna
voðaskots af ör félaga hans, sem
lenti í auganu.
Þessi leikur virðist nú vera að
koma í tízku meðal barna hér í
bænum og er full ástæða til að
vekja athygli foreldra á, hvílík
hætta stafar af honum. — Hjúkr-
unarkona".
Hættuleg leikföng.
I' LÖGREGLUSAMÞYKKT Rvk.
6. gr. segir: „Eigi má skjóta
af byssum, skammbyssum, lykla-
byssum, örvabogum eða öðrum
skatvopnum á eða yfir almanna-
færi“. Sennilega mun hér ekki
átt við örvaboga sem barnaleik-
föng, en engu að síður er það rétt
athugað hjá bréfritara mínum,
að slík leikföng í óvitahöndum
og ef til vill í fjölmennum barna-
hóp geta reynzt stórskaðleg, eins
og reynslan hefur þegar sýnt og
ættu foreldrar að leitast við að
fá börn sín til að láta af þessum
leik.
Merkið, sem
klæðir landið.
Altattoeraður Evrópumaður.
punktalínuna! — Bob Ripley lét
tattoera allan íkama sinn frá
hvirfli til ilja með frumstæðum
táknum og myndum. 1 andliti var
hann eins og stríðsmálaður villi-
maður á Suðurhafseyju. Og þegar
hann var spurður, hvers vegna
hann hefði látið tattoera sig svona
mikið, svaraði hann einfaldlega:
— Mér líður mikið betur svona!
Margar konunglegar persónur
hafa látið tattoera sig. Á meðal
þeirra eru Georg V. og Edward
VII. Englandskonungar, Nikulás
II. Rúússakeisari og Franz Josef
Austuríkiskeisari. Fjöldi háttsetts
fólks í heiminum í dag hefur látið
tattoera sig, og Charlie Wagner,
en hann fann upp hina sársauka-
lausu rafmagns-tattoeringu, hefur
meira en nóg að gera við að tatto-
era háttsett fólk. — Nýlega kom
það fyrir, að kona, sem gifzt hafði
kunnum milljónamæringi í Banda-
ríkjunum, skildi við hann eftir
fjögura daga hjónaband á þeirri
forsendu, að hann væri tattoerað-
ur frá hvirfli til ilja!
DR. HENRY C. DRAKE frá
Portlandi í Oregon fann ný-
lega upp sérstaka tegund bleks til
að tattoera með. Blek þetta er gætt
þeim eignileikum, að það sést ekki
við venjulega birtu, heldur aðeins
við kvartsljós. En spurningunni
um það, hvaða ánægju fólk hefur
af tattoeringu með bleki, sem ekki
sést nema við sérstakt ljós og sem
ekki er alltaf við hendina, er ó-
svarað!
r
Oanægffir með inn-
liulning á yfirbyggð-
utn
AÐALFUNDUR Félags bifreiða-
smiða var haldinn föstudag 25.
febr. og var hann mjög fjölmenn-
ur.
Fráfarandi formaður félagsins
gaf skýrslu um störf félagsins á
síðasta ári. Á fundinum ríkti
megn óánægja yfir innflutningi
á yfirbyggðum bifreiðum.
Formaður var kosinn Sigurður
Karlsson og 4 meðstjórnendur
þeir Gísli Guðmundsson, Hjálm-
ar Hafliðason, Magnús Gíslason,
Gunnar Björnsson og til vara
Eyjólfur Jónsson og Eysteinn
Guðmundsson.