Morgunblaðið - 14.05.1955, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐID
Laugardagur 14. maí 1955
i
=xi=:

DULARFULLA HÚSIÐ
EFTIR J. B. PRIESTLEY

jFramhaldscagan 36
j|ess að veita viðnám, gaf hann
Æftir. Og þess vegna féll hann
«»kki niður, heldur þaut aftur á
íak, fram hjá Margareti og að
ftigagatinu, rétt eins og Morgan
Bæri hann. Þetta var óhugnanleg
$1 finning að vera borin svona
Éjálparlaus aftur á bak, en hon-
flm tókst að vera rólegur. Meðan
^ann hann færi ekki niður stig-
finn með þetta ferlíki ofan á sér
gg meðan Morgan næði ekki taki
& hálsi hans, gæti hann ef til vill
jáðið við þorparann, sem virtist
Ýera eins og risastórt og heila-
þust fornaldarskrímsli.
S Hanri hafði komizt aftur á
lætur. Þetta var rétta augnablik-
jþ. Hann sleppti á takinu eitt
áugnablik og rétti úr handleggj-
pum, en síðan skaut hann
ferepptum hnefanum, eins snöggt
fig hann gat. Morgan var ekki
iiógu fljótur að ná aftur taki á
Böndunum og nú hafði Philip
losað sig alveg og féll aftur á
þak. Hann fór lengra en hann
^afði ætlað sér og rakst nú á
feegginn vegna höggs, sem Morg-
§n hafði gefið honum á vangann,
§vo að honum fannst hann vera
Á'5 verða illt. En það var mjög
lítið ljós þarna og Morgan
skyggði á það litla, sem var. —
Hann virtist ekki gera sér
almennilega grein fyrir hvar
Philip var og hann gekk beint
^ram. Philip sparkaði með öllu
í>ví afli, sem hann átti til í Morg-
an og höggin hittu einhvers stað-
ar milli rifbeinanna á honum svo
að hann féll alveg við. — Það
heyriðst hér skellur og síðan brot
hljóð. Morgan hafði fellt lamp-
ann, sem Philip hafði verið að
sækja og hann hafði rríölbrotnað.
Þetta urðu þá endalok þessa
lampa og hann vonaði, að þetta
yrðu líka endalok Morgans, sem
fiú var ekki annað en lífiaus
■jjirúga. *
1 Philip hallaði sér að veggn-
Jjm, sigri hrósandi, en hálfrugl-
aður og veikur. Stundarkorn
reyndi hann ekki að hrevfa sig,
en því næst reyndi hann að staui-
ast nokkur skref í áttina til ljóss-
ins. Honum var illt í höfðinu og
honum fannst eins og hjartað
ætlaði að springa. Hann hallaði
sér því aftur upp að veggnum
og nú lokaði hann augunum. En
hann reyndi að opna augun, er
hann fann, að Ijósið var að koma
hær. Það var Margaret. — Hún
lagði handlegginn um háls hans
og hallaði sér að honum, og þá
komu fram í huga hans atvik frá
löngu líðnum dögum og ilmur-
inn úr hári Margaretar.
| „Það er ég, Phil“, sagði hún.
| Hún s*rauk hendinni blíðlega
ýfir andlit hans. „Ertu særður?"
f Hann opnaði nú augun og
hristi höfuðið. „Nei, að minnsta
kosti ekki mikið. Aðeins eitt
högg. Ég má heita mjög hepp-
inn“. Hann brosti til hennar og
leit niður á Morgan, sem lá
þarna hrevfingarlaus.
Hún fylgdi augnaráði hans.
„Hann er ekki — ekki dauður,
er það?“
Hann tók kertið af henni. —
„Nei, það er ekkert að óttast um
það. Hann hefur aðeins fallið í
yfirlið og hann er það sterkur
maður, að það er sennilega ekk-
ert að honum. Við skulum at-
huga hann“. Hann hélt Ijósinu
yfir Morgan, sem hreyfði sig nú
lítilsháttar og andaði mjög þungt
þg Margaret gægðist yfir öxl
^ans. „Hann er í yfirliði", sagði
3hilip. „Hann verður aftur kom-
..........'
ar mínútur, nema að hann sofni,
vegna þess að hann er drukkinn".
Margaret leit á hann. „Ef hann
byriar nú aftur?“
„Hann gerir það ekki. Hafðu
ekki áhyggjur út af því“. Philip
tók í hönd hennar og leiddi hana
burtu. „Þegar hann kemur aftur
til meðvitundar, mann hann ekk-
ert og þá verður hann sjálfsagt
ekki til mikils nýtur“.
Margaret tók þéttar um hönd
hans. „Ég gat ekki ímyndað mér
hvernig þú hefur farið að þessu“.
Hann hló. „Þetta er alveg rétt
hjá þér og þú ert líka dálítið
stolt í röddinni, vina mín. En ég
get ekki varizt að mér líður svip-
að og Davíð, þegar hann drap
Golíat. En satt að segja get ég
heldur ekki ímyndað mér hvernig
ég fór að þessu.
Þau gengu nú hægt fram að
stiganum. Skyndilega stanzaði
Margaret. „Hlustaðu á Philip. Þú
sérð dyrnar þarna, sem ég stóð
við?“
„Já. Hvað var það?“ Það var
eins og dimma húsið hefði lagzt
yfir hann aftur.
„Það er einhver þar inni, ég
held, að það sé maður. Þegar ég
stóð þarna, heyrði ég hann kalla
veikri röddu“.
„Femm er í einhverju þessara
herbergja", sagði hann. „Hann
fór frá mér og læsti sig vandlega
inni. En það var ekki í þessu
herbergi".
Hann fór að hugsa um efri
ganginn og um herbergið uppi;
þetta virtist allt vera eins og
martröð. Ætti hann að segja
Margareti frá því? Nei, að
minnsta kosti ekki strax.
„Ég heyrði greinilega í ein-
hverjum. Hann virtist vánta eitt-
hvað. Það hlýtur að vera hinn
bróðirinn“.
„Hvaða hinn bróðir?“ Hann
hafði gleymt, hver það var.
„Sá elzti, sá, sem þau kalla
húsbóndann, sir Roderick“, hvísl-
aði Margaret. „Manstu ekki eftir
þvi, að þau sögðu, að hann væri
mjög gamall og veikur? Ég er
viss um, að hann vantar eitt-
hvað. Og að hugsa sér, að hann
skuli liggja þarna, og heyra allan
þennan hávaða og vera alveg
hjálparvana“.
Já, þetta hlyti að vera sir Rod-
erick, sem átti húsið, sem þau
höfðu leitað hælis í. Oh, hvílíkt
hús, og hvílíkt hæli. Hann leit á
Margareti og því næst á hurðina.
I Nú stóðu þau fyrir framan hana
og það glampaði á hana í ljós- ,
inu.
J „Hlustaðu á!“ Margaret lyfti
hendinni og hallaði sér fram á
við, hann sá hvítu ávölu öxlina,
þar sem kjóllinn hafði verið rif-
inn og hann fann, að hann elsk-
| aði hana, er hann stóð þarna og
! hlustaði. Hún sneri sér að hon-
um og leit í augu hans. „Heyr- (
irðu það?“ hvíslaði hún. I
Hann kinnkaði kolli. Mjög
veik rödd hafði borizt þeim til
eyrna. Hann sá það á Margareti,
hvað hún ætlaði sér fyrir, og
hann varð ekkert undrandi, þeg-
ar hann sá hana lyfta hendinni
og berja mjög varlega að dyrum.
Hin hönd hennar hvíldi á hand-
legg hans. *
„Kom inn“, var sagt innan frá
mjög veikri röddu.
Margaret hikaði og Philip
fann hvernig hönd hennar þrýsti
handlegg hans. Hann setti kertið
í hina hendina á henni, hallaði
sér fram og opnaði hurðina. —
Hann fór inn og Margaret kom
á eftir.
TIUNDI KAFLI
Þau sátu róleg í aftursætinu í
bifreiðinni, og nú snerist talið um
sir William Porterhouse. Gladys
var ákveðin að segja Penderel
frá sambandi þeirra, og Penderel
varð að játa fyrir sjálfum sér, að
hann væri dálítið forvitinn.
„Auðvitað geðjast mér að hon-
um“, sagði hún, „annars mundi
ég ekki hafa farið með honum.
Það geturðu verið viss um. En ég
er svona álíka mikið ástfangin
af honum eins og ég er í Banks
gamla, dyraverðinum hjá Alsatia.
VILLIMAÐIJRIN2M
Kóngssonurinn fór nú út úr skóginum og hélt svo sem
leið liggur, þangað til hann kom í stóra borg. Þar leitaði
hann fyrir sér um atvinnu, en fékk ekkert að starfa, því að ,
fiann hafði ekkert verk lært. I
Seinast fór hann upp í höllina og spurðist fyrir um það,
hvort hann myndi geta komizt þar í vist.
Vissu menn ekki hvað þeir áttu að láta hann gera. En
vegna þess að hann féll mönnum vel í geð, fékk hann að
vera í námunda við höllina. Loks tók matsveinninn hann
í þjónustu sína og fékk honum það starf að bera inn vatn
cg eldivið og sópa saman öskunni.
Einu sinni vildi svo til, að enginn var til að bera matinn
til hirðarinnar, og lét þá matsveinninn drenginn gera það.
En af því að drengurinn vildi ekki láta neinn sjá gyllta
hárið, hafði hann húfuna á höfðinu.
Kóngurinn var ekki aldeilis vanur því, að menn hans
kæmu með húfuna á höfðinu inn að matborði sínu, og varð
honum því starsýnt á drenginn.
„Þetta er ekki nokkru lagi líkt, að koma fyrir hirðina
með húfuna á höfðinu,“ sagði kóngurinn og hvessti augun
á drenginn.
„Fyrirgefið þér, herra minn,“ svaraði þá drengurinn. „En
þannig er mál með vexti, að ég verð að vera með húfuna á
höfðinu, því að ég er með útbrot.“
Þá varð kóngurinn reiður, kallaði matsveininn fyrir sig
og spurði hann hvernig honum gæti komið til hugar að hafa
sJíkan .pilt í þjónustu. sinni.
nfiMí ■ ' A
Amerísku
straubreftin
eru komin aftur. — Vönduð og ódýr
„GEYSIR66 h.ff.
V eiðarf æradei I di n
* • *>
!■■■■■■■«]
Gólfteppi
margar stærðir, mjög falleg og vönduð.
Einnig gólfmottur einlitar og mislitar.
Nýkomin
„Geysir" h.f.
Veiðarfæradeildin

útevfp
Kelloggs RICE
KRISPIES
er eftirlætisréttur allrar
fjölskyldunnar
- Fæst í næs>tu verzhm -
H. BENEDIKTSSON & CO. H.F.
Hafnarhvoll — Sími 1228
53 rúmlesta vélbátur
til sölu. — Báturinn er byggður 1946 og er með
200 ha. J. M. vél. — Hagkvæmir greiðsluskilmálar.
Allar nánari uppl. gefur
LANDSSAMBAND ÍSL ÚTVEGSMANNA
- HOTEL BORG
H erbergisþerna
óskast.
Upplýsingar hjá yfirþernu.
Hótel Borg.
...............r.........
3
>M«a