Morgunblaðið - 25.05.1955, Blaðsíða 14

14
MORCUNBLAÐIB
Miðvikudagur 25. mií 1955

DULARFULLA HÚSIÐ
EFTIR J. B. PRIESTLEY

Pramhaldssagan 44
en það er enginn tími. Og það
ýreytir — mig — að tala“.
t „Ég er viss um að það gerir
það“, sagði Margaret. „Gefið yð-
dr ekki ómak okkar vegna. Við
ót um að trufla yður“.
Hann rétti hendina svolítið
Upp, eins og hann skipaði henni
þlíðlega að þegja. „Hræðileg ó-
fcefa", hvíslaði hann, „kom yfir
þetta hús. Fyrst dauðsföll —
fnjög snemma — tvö dauðsföll —
Ungur drengur — því næst stúlka,
Saehel. Því næst — mörgum ár-
Úm síðar — var eins og eitthvað
íélli saman í húsinu — lífið
Slokknaði hérna — og í þess stað
ícom brjálæði“. Hann þagnaði og
aftur varð þögn.
Philip fannst það vera ein-
kennilegt að standa þarna í þessu
skuggalega herbergi og hlusta á
þessa einkennilegu rödd, jafnvel
enn einkennilegra heldur en berj-
ast við Morgan fyrir utan, eða
hlusta á öskrin í ungfrú Femm
eða virða herra Femm fyrir sér;
hann gat ekki gert að því, hann
hafði það á tilfinningunni, að það
Væri eins og nú mundi kveikna
Ijós í húsinu og það mundi vera
svipað eins og hann kæmi úr
jarðgöngum út í dagsljósið.
„Þetta brjálæði — snerti mig
ekki“, byrjaði hann aftur. „Að
minnsta kosti — held ég — að
það hafi ekki — gert það — þótt
ég gerði ýmislegt brjálað—fyrir
mörgum, mörgum árum — áður
en þið fæddust, — ég veit það
ekki. Það snerti alla hina — á
mismunandi hátt —- og mismun-
andi stigum — en það var eins og
það útilokaði þau — þau hættu
að lifa — það var eins og þau
dæju hálfpartinn, — en lifnuðu
síðan við aftur — en þá hafði
eitthvað dáið í þeim. Þið hafið
kcS Horaee — bróður minn —
hann er enn gáfaður, jafnvel
slægur — en galtómur — eins og
skel — eitthvað er horfið — fyrir
fullt og allt. Og þá er Rebecca
— aumingja konan — það getur
verið að hún hafi angrað ykkur
— svona heyrnardauf — og úti-
lokuð — saknar alls — og nú
hefur hún guð — guð er bak við
liana — guð, sem er heyrnarsljór
■— hefnigjarn — hálfvitlaus eins
og hún. Látið hana ekki hafa
áhrif á ykkur — en vorkennið
henni — þið eruð ung — reitið
hana ekki til reiði — á þessari
einu nóttu. En þið hafið ef til
vill ekki meira af henni að segja
>— er hún sofandi? Er orðið —
mjög áliðið? Ég hef það á til-
finningunni — að við ættum öll
að vera sofandi“.
„Já, það er mjög áliðið“, sagði
Margaret. „Viljið þér ekki reyna
að sofna núna?“
„Ekki enn“, heyrðist röddin
segja aftur, sem svar við spum-
ingunni. „Það verður — bráðum
nægur tími — til að sofna. Ég á
enn eftir að segja ykkur — það
getur verið hætta".
„Hætta!“ hrópaði hún og leit
snöggt á Philip. Var hann að
hugsa um Morgan? Hugsaði hann
nokkuð? Ef til vill var hann vit-
skertur, miklu verri en nokkurt
hinna.
Philip ræskti sig, nú fann hann,
að hann gat spurt og fengið svar.
„Hættaí Eigið þér við frá Morg-
an?“
„Nei, ekki beint. Við höfum
liann hérna —• vegna bróður míns
— Saul“.
„Saul?“ Eitthvað var að brjót-
ast um í huga hans, þegar hann
Jirópaði nafnið upp yfir sig. Dyrn-
%rr: —-■■■■■■ ' ■
„Nú, — þau hafa ekki sagt
neitt — um Saul?“ Það hljómaði
eins og óttablandin varfærni.
„Nei, nei, hvað um hann?“
sagði Margaret óttaslegin. Hvers
vegna flýtti hann sér ekki, flýtti
sér!
„Það var á hann — sem
þyngsta höggið féll. Brjálæðislegt
vitfirring. Stundum — er hann
hættulegur vitfirringur. Þá vill
hann — eyðileggja — þurrka allt
út — til þess að lífið geti byrjað
að nýju. Það var — einhver göfug
mennska í Saul — en nú er sál
* hans — í myrkri. Ekki alltaf —
1 en brjálæðið kemur yfir hann og
! eyðileggur hann — skemmdar-
varginn".
„Hvar er hann?“ spurði Mar-
garet óttaslegin. Spurningunni
I var beint að rúminu, en hún
horfði á Philip, sem kinnkaði nú
kolli og gretti sig eins og hann
gerði alltaf þegar hann hélt að
hann vissi eitthvað mikilvægt.
| „Ég veit, hvar hann er“, sagði
Philip. „Ég hef heyrt til hans og
séð herbergið hans, að minnsta
kosti dyrnar að því. Hann er uppi,
er það ekki, bak við læstu hurð-
irnar?“
„Jú, — hann er þar“, svaraði
Sir Roderick. „Hann hefur verið
lokaður inni — í nokkra daga —
hann hefur verið mjög ofsafeng-
inn, — er mér sagt. Aðeins Morg-
an — getur ráðið við hann —-
þegar hann fær þessi köst. Hann
reynir ekki — að særa Morgan
— jafnvel í verstu köstunum. Og
Morgan — er hálfgerður villi-
maður — mjög hjátrúarfullur —
er mjög hændur að honum. Ann-
ars hefðum við ekki getað haft
Saul hérna“. Það var augljóst að
þessi ræða reyndi mikið á hann
og þagnirnar urðu enn lengri
milli þess sem hgnn hvíslaði. Það
virtist vera fremur máttleysi en
þrautir, sem þjökuðu hann mest.
„Ef hann slyppi út, gætum við
þá læst okkur einhvers staðar
inni?“ hvíslaði Margaret. Henni
var kalt og það var eins og hún
væri öll sljó.
„Þið gætuð það“, var svarað
blíðlega. „En ef hann — rataði
niður — þar sem eldur er á arni
— eða ljós væri einhvers staðar
eða jafnvel eldspýtur — held ég,
að hann gæti kveikt í húsinu.
Hann hefur reynt áður — að
fórna — og hreinsa með eldi —
kallaði hann. Uppi í herberginu
hans — er ekkert — enginn eld-
ur — né eldspýtur — þess vegna
fengum við rafmagnsljós".
Margaret beit á vörina. Hana
langaði til að grípa í Philip og
hlaupa burtu eitthvað út í rign-
inguna og myrkrið, og í gegnum
flóðin, ef nauðsyn krefði.
„En járnslárnar eru sterkar?
Þær munu ekki láta undan!“
hrópaði Philip.
„Þær eru það — en þetta var
það, sem ég vildi segja við ykk-
ur. Ef Morgan — er svona slæm-
ur — ef hann er ekki sofandi —
eða er búinn að fá meðvitund —
held ég, að hann gæti — opnað
dyrnar. Þið verðið að hafa auga
með honum“.
„Philip!“ hrópaði Margaret
upp yfir sig og hann fann, að
hönd hennar fálamði við jakk-
ann hans. Hvers vegna hafði
hann ekki hugsað um þetta áður?
Hann varð að vita, hvort Morgan
væri enn frammi, þótt ekki virt-
ist vera langur tími fyrir hann
til að jafna sig — og því næst
varð hann að finna hitt fólkið og
ákveða hvað gera skyldi. —
„Bíddu hérna“, sagði hann við
Margareti. „Ég ætla að fara og
líta á hann“. Hann þaut fram á
ganginn, en hún stóð í dyrunum
á meðan.
Hann hafði ekki gengið nema
nokkur skerf, þegar hann sá í
blaktandi kertaljósinu, að Morg-
an var þar ekki. „Morgan!“ hróp-
aði hann án þess að hugsa. Áður
en hann komst þangað, sem Morg
an hafði legið og lampinn hafði
brotnað, opnaðist hurð á vinstri
hönd og út gægðist náfölt andlit.
Það var herra Femm.
„Hann er rétt farinn“, hvíslaði
herra Femm óðamála. „Farinn
upp. Ég heyrði hann fara. Hann
er farinn til að hleypa Saul út,
ég veit það. Og Saul er brjálað-
ur, brjálaður. Farið í burtu. Bíðið
VILLIIiflAÐURIMM
12.
Kóngurinn kom nú að máli við dóttur sína og sagði: „Eg
ætla að boða til stórhátíðar, sem standa skal í þrjá daga.
Skalt þú þá kasta gulleplum til gestanna, því að hugsast
gæti að ókunna riddarann bæri hér að garði.“
Þegar þetta fréttist, fór kóngssonurinn út í skóg og kallaði
á villimanninn, sem kom á sömu stundu og spurði hvað
hann vildi.
„Getur þú hjálpað mér að grípa epli kóngsdótturinnar?“
„Já, svo sannarlega geturðu verið viss um það,“ svaraði
villimaðurinn um æhl. „Og nú ætla ég að gefa þér rauða
brynju og viljugan fola.“
Þegar hátíðin hófst, kom kóngssonurinn á harða spretti
og nam staðar hjá hinum riddurunum. Enginn þekkti hann.
Kóngsdóttirin gekk nú fram á hallarsvalirnar og henti gull-
epli út yfir riddarafylkinguna.
Kóngssonur greip eplið og reið á burtu í miklum spretti.
Næsta dag kom hann aftur og þá ríðandi í hvítum herklæð-
um, sem villimaðurinn hafði gefið honum. Og aftur greip
hann eplið og reið í burtu.
Kóngurinn varð mjög reiður yfir þessari framkomu ridd-
arans, því að hann taldi, að ri Jdarinn ætti að gefa sig fram
og hafa tal af honum og segja sér hver hann væri.
Skipaði hann nú svo fyrir, að ef riddarinn kæmi enn næsta
dag og riði á burtu án þess að kveðja sig, skyldi veita hon-
um eftirför, og ef hann vildi þá ekki koma af frjálsum vilja,
skvMi taka hann með vá1d'.
Ný sending
Crayson dragtir
GULLFOSS
AÐALSTRÆTI
!
28 rúmlesta vélbútur
til sölu. — Báturinn er eikarbyggður árið 1939 og er
með 165 ha. G.M.C. vél frá 1952. í bátnum er Bendix
dýptarmælir. Hagkvæmir greiðsluskilmálar, ef samið er
strax. —- Allar nánari upplýsingar gefur
Landssamband ísl. útvegsmanna.
Dugleg stúlka
óskast nú þegar í þvottáhúsið. — Uppl. á staðnum.
Þvottahúsið Laug h.f.
Laugavegi 48 B
!
omooora i ■ « ■ B m a ■ ■ ■ ■ ■ a a ■
SKRIFSTOFUSTULKA
Stúlka óskast sem fyrst til algengra skrifstofustarfa
við litla heildverzlun. Eiginhandar umsóknir með uppl.
sendist afgr. blaðsins fyrir fimmtudagskvöld, merkt:
„Heildsölustarf — 765“.
Höfum til sölu
nokkrar Dodge VVeapon bifreiðar. — Verð frá kr. 6—15
þús. kr. — Ennfremur ca. 900 lítra alum. vainstanka
Verð kr. 600,00.
Sala setuliðseigna ríkisins.
ÞUBRKAÐIR
ÁVEXTIR
m jpewvl
SVESKJUR — BLANDAÐIR — EPLI
Fyrirliggjandi
(L*cjCfert _J'\riótjánóóon do. k.j.
tfanóson
■JOH»UU