Morgunblaðið - 28.05.1955, Blaðsíða 9

Laugardagur 28. maí 1955
MGRGVNBLAÐI&
9
Atvinn nrekendur
raiða uin skattamál
°g
viimnlöggjöf
í GÆRDAG hélt aðalfundur
Vinnuveitendasambands íslands
áfram og skiluðu nefndir áliti.
Skattamálanefnd, framsögu-
maður Egill Vilhjálmsson, gerði
grein fyrir tillögum nefndarinn-
ar, en þær fela í sér víðtækar
breytingar á skatta- og útsvars-
löggjöfinni. Um álit nefndarinn-
ar urðu nokkrar umræður, en at-
kvæðagreiðslu var frestað —
Ingólfur Flvgenring gerði grein
fyrir nefndaráliti vinnulöggjöf-
arnefndar, er fjallaði um
lega vinnulöggjöf og skilaði nefnd
in áliti um breytingar á henni.
•— Frá tillögum þessum verður
væntanlega skýrt nánar síðar.
I gær voru fundarmenn gestir
Steingríms Steinþórssonar félags
málaráðherra er bauð þeim til
síðdegisveizlu. — Fundurinn held
ur áfram í dag og lýkur þá vænt-
anlega störfum.
99
Tvö ifós Ecavii iýsf ielðieios
Dr. Benjamin Eiriksson:
U[l,5' fTS
S í
yjt L-r ““ ■
b»J«3ÍÍl
a

p a
Dsnediktsscnar msnnlamálaráSh.
afmrlirhálíð Ausíurbæjarskólans
ist í 7 kennslustofum fyrir 20
bekki úr Miðbæjarskólanum..
Knattspyrna :
Svíarverðaekklmeð
í Olympíuleikimum
STOKKHÓLMI, 26. maí. —
Sænska knattspyrnusambandið Haustið 1930 tók svo skólinn til
ákvað í dag, að taka ekki þátt starfa sem sjálfstæð stofnun, en
í Olympíuleikunum í Melbourne Þó var smíði hússins þá ekki að
á næsta ári. fullu lokið. Á fyrsta skólaárinu
í tilkynningu segir, að þetta var tala nemenda 1247 eða helm-
hafi verið samþykkt við skriflega mgi fleiri en rúm var fyrir með
atkvæðagre’ðslu. Segir að á- Því að einsetja skólastofurnar.
stæðan sé sú, að stjórnarmenn Innan fárra ára var svo komið að
telji að „hið íþróttalega gildi af þrí- og fjórsett var í kennslu-
þátttöku í leikunum sé ekki í stofurnar og hélst sú skipan allt
réttu hlutfalli við kostnaðinn, til þess að Laugarnesskólinn tók
sem af þátttökunni leiðir“. til starfa.
AUSTURBÆJARBARNASKÓLINN í Reykjavík á i vor 25 ára
afmæ'i Á t'msbiiinu hafa brautskráðst frá skólanum alls 5690
börn. 137 kennarax hafa starfað að meira eða minna leyti við
skólann Afmæ’isins var minnzt í kvikmyndasal skólans í gær með
ræðum og tónlist. að viðstöddum fjölda gesta, m. a. menntamála-
xáðherra Bjarna Benediktssyni og fræðsluráði.
Skólastjóri Austurbæjarbarna- Skólastjórinn lauk oi'ðum sín-
skólans, Arniinnur Jónsson, bauð um með því að óska þess að öll-
gesti velkomna og flutti ítarlega um börnum sem sækja Austur-
ræðu um starfsemi skólans fyrr bæiarskólann megi æt’ð líða vel
og síður. innan veggja hans. og að þau geti
alltaf kvatt hann með hlýjum
1247 NEM. FYRSTA ÁRIÐ hug og vináttuþeli til kennara
Árið 1916 var fyrst farið að sinna og annara, sem við hann
ræða um nauðsyn þess að byggja starfa, þegar þau yfirgefa hann.
nýjan barnaskóla í Reykjavík.
Miobæjarskólinn hafði orðið að Rízet)A EIARNA BENEDIKTS-
annast kennslu nálega allra skóla S0NAR MENNTAMÁLARÁÐH.
skyldra barna frá þvi fyrir alda- , Næstur tók til máls Bjarni
mót. Arið 1923 var Sigurði Guð- Benediktsson menntamálaráð-
mundssyni arkitekt falið að gera herra og fórust honum þannig
teikningar að skólahúsinu Haust- orþ.
ið 1929 var byggingu hússins svo Mér er þeim mun meiri -nægja
langt komið að kennsla gat haf- að flytja Austurbæjarskólanum
Æfingum oð Ijúka á „La Boheme'
Æfingar óperunnar „La
Bohemc' eru nú í fullum gangi
í Þjóðleikhúsinu. Finnst þeim,
sem hlýtt bafa á, að vinnubrögð
hins nýja, skapmikla hljómsveit-
arstjóra frá Scala-óperunni í
Mílanó, frægustu óperu veraldar,
sé með a.Imiklu öðru móti en
þekkzt hefur hér. — Á æfingu í
gær stóð öll hljómsveitin upp
©g fagnaði hljómsveitarstjóran-
íum á sinn hátt. Munu slík
„tempó“ ekki algeng hér norður
frá. Fyrsta sýning var 2. júní og
munu allir miðar þegar seldir
á hana. Er sala þegar byrjuð á
Mæsíu sýningar, en þær munu
verla geía orðið fleiri en átta.
Myndirnai voru teknar á æfingu
í gær. Á efri myndinní eru, talið
frá vinstrL Guðm. Jónsson, Guð-
iún Á. Símonar, Magnús Jóns-
son, Þuríðar Páisdóttír, Jón Sig-
urbjörnsson og Kristinn Halls-
son. — Ncðri myndín er af leik- söngstjóraotim Rino Costanino.
stjóranum Lárusi Pálssyni og —Ljósm. Vignir.
'ostgiro eða bankor
kveðju og þakkir af hálfu ríkis-
stjórnarinnar á 25 ára afmæli
skólans, sem ég er einn þ°irra,
er á skólanum þakkir að' gjalda
fvrir vist barns í honum.
Um þýðingu skóla slíks sem
Austurbæjarbarnaskólans í borg-
arlífi Reykjavíkur og þjóðlífinu
vfirleitt, er óþarft að*fjölvrða í
bessum hóp. Skólarnir hafa að
verulegu leyti tekið við því verk-
efni, sem heimilin önnuðust áður
en þeim er nú ómöguleat að
"egna. Auðvitað ráða heimilin
enn og vonandi um alla framtíð
mestu um uppeldi barnanna er
hlutur skólanna bæði um veit-
ing nauðsvnlegrar fræðslu og
mótun skapgerðar er ómetan-
legur.
Af þessu tvennu er sjálf
fræðslan, þótt mikílvæg sé, í senn
auðveldari og léttvægari. Hin
vonarsnauða vizka endist skammt
til snnnrar Jifshamíngju og örð-
i ugleikar þjöðanna nú spretta eigi
s’'zt af því, staðf-esta skapgerð-
arinnar, góðvi’ldin. sálarþroskinn,
hefilr of víða orðið út undan fyr-
ir öflun hínnar bláberu þekking-
ar.
Við íslendingar tiöfum oft átt
við örðugleíka að etja, stundum ;
meiri en svo, að með mannleg-
um augum yrði séð, hvernig
fram úr yrði ráðið. Á þeim
mvrkratímum hafa tvö ljós lýst
leiðina: Hin þjóðlegu íslenzku
fræði og boðskapur kristinnar
trúar.
Á sama veg og þessir vitar haf a
reynzt okkur öruggastir í striðu
er víst að þeir eru eigi síður nauð
synlegir í blíðu. Á meðan þeim
er fylgt mun bæði þjóðarheild-
inni og hverjum einstökum vel
"arnast.
Um leið og ég óska skólanum
allra heilla á þessu aldarfjórð-
ungsafmæli hans veit ég að sú
verður mest, ef þessir glæstu
kvndlar hinnar fornu íslenzku
menningar varpa ætíð birtu sinni
í öll störf hans.
RÆÐA HELGA H. ETRÍKSSON-
AR, FORM. FRÆÐSLURÁÐS
Næstur talaði Helgi Hermann
Eiríksson, formaður fræðsluráðs.
Hann bar saman kennsluaðstæð-
ur fyrir 25 árum og nú. Þar væri
mikill munur á, sagði formaður
fræðsluráðs. Allt væri betra og
íullkomnara, húsnæði, útbúnað-
ur kennslutækja og kennara-
menntun. Barnaskólarnir væru
nú hver cðrum glæsilegri, betri
og hentugri. En framundan væru
mörg vandasöm verkefni sem
biðu lausnar. Hann flutti skólan-
Framh. á bls. 12
FYRIR nokkrum dögum sá ég
í blöðunum grein þess efnis,
að Neytendasamtökin ætluðu að
beita sér fyrir því, að sett yrði
upp póstgiro-kerfi á íslandi.
Ennfremur hefir komið fram
þingsályktunartillaga á alþingi
sem gengur í sömu átt.
Þótt peningaviðskipti þjóðar-
innar standi á tiltölulega háu
stigi, þá er það samt svo, að
greiðsluvenjur þjóðarinnar eru
mjög gamaldags, óþarflega gam-
aldags miðað við það, að þjóðin
hefir nú banka, sparisjóði, póst
og síma.
í Ameríku er ástandið þannig,
að flest fyrirtæki greiða laun
með ávísunum, annað hvort beint
til launþega eða afhenda þau
banka eða viðskiptastofnun, þar
sem starfsmaðurinn hefir pen-
ingaviðskipti sín. Starfsmaðurinn
sér þá aldrei laun sín öðruvísi
en i sambandi vjð úttekt jír þeim
banka, sem hann hefir reikning
sinn hjá.
Greiðslur, sem hann þarf svo
að inna af hendi, innir hann af
hendi aðallega með áv’sunum.
Mánaðarlegum greiðslum gefur
hann út ávísun fyrir, sem hann
póstleggur. Ekki hafa þó allir
bankareikning. En flest.ir bankar
í Bandaríkiunum taka við greiðsl-
um fyrir rafmagn, gas, síma o.
þ. h., svo og sköttum. Það þarf
oftast ekki annað en fara inn í
næsta banka til þess að greiða
svona reikninga.
Hér á landi eru bí’nkaáv'sanir
tiltölulega lítið notaðar. að beim
hafa menn þó mikið bagræði og
mikinn tímasnarnað Fvrirkomu-
lagið hjá ríkiss.ióði er t. d. þann-
ig, að oninberir starfsmenn eiga
í rauninni að koma inn til ríkis-
féhirðis hinn fvrsta hvers mán-
aðar og sækja laun sín. Að sjálf-
sögðu er ekki hægt að koma
þessu við, þe«ar um er að ræða
menn úti á landi, en bá munu
þeir margir hafa umboðsmenn.
sem taka launin fvrir bá. Þetta
fvrirkomulag er bví mjög á bann
bá+t eins op ef póstur. símaáv’S-
anir og bankar væru ekki til. Þá
fæ ég ekki séð, hvers vegna al-
mannat.rvpeinearnar eru ekki
vUrlei+t greiddar með ávísunum
o« sendar viðkomandi í dós+í. í
Þv"+ba]audi var a. m. k. fvrir
stríð. Dóstþiónustan s”o fullkom-
in, að sérstakir bréfberar inntu
greiðshir inuan tjltekins bérntirks
af nendi í beínhörðum neningum.
Eg hevrði fvrir nokkrum ár-
um. að fvrjrtæki hér í Revkjavík
bnfðí tekið unp á bví að greiða
starfsmönnum smum með brs-
unum á v’ðskintabanka sinn.
Bankinn hefði siðan fært í tal við
þetta fyrirtæki, að þetta ylli
bankanum svo mikilli fyrirhöfn
og starfsmönnum hans svo miklu
umstangi, að hann fór þess á leit
við fyrirtækið að það hætti þessu,
sem og var gert. Þetta virðist
benda til að sumir bankar líti svo
á að almenningur eigi ekki kröfu
á svona þjónustu af þeirra hálfu.
Nýlega var einnig sagt frá því
í blöðunum, að stórt fyrirtæki
hér í bænum (S.Í.S.) hefði tekið
upp á því að greiða starfsmönn-
um sínum laun þeirra með ávís-
unum, og jafnvel með því að
} leggja laun þeirra inn á reikning,
sem þeir síðan gætu tekið ut af.
Að sjálfsögðu er þetta mikilvægt
spor í þá átt að koma á umstangs-
minni greiðsluvenjum. Flestii*
menn verða að inna af hendi
| mánaðarlega ýmsar fastab
greiðslur; iðgjöld, skatta, húsa-
leigu, rafmagn, síma, greiðslur af
| lánum o. s. frv. Allt þetta væri
auðvitað einfaldast að greiða
j með ávísunum, sem síðan væru
póstlagðar.
Almenningur evðir ótrúlega
miklum tíma í að ganga á milli
skrifstofa í Reykjavík til þess að
borga einstaka reikninga eða
taka út Deninga. og verða oft að
bíða eftir afgreiðslu. Þetta mál
mætti leysa með því að almenn-
ingur notfærði sér betur þjón-
ustu peningastofnananna, og að
þær tækju að sér að auka þjón-
ustu sína við almenning. Bezta
leiðin til að koma brevtingunni
á, væri sennilega sú, að fvrirtæk-
in tækju upp á því að greiða
starfsfólki sínu með ávísunum
eða leggja kaup bess inn á reikn-
ing hjá peningastofnun, sem hvei*
starfsmaður fvrir sig t.ilnefnir.
En einfaldast . og kost.naðar-
mínnst fvrir þjóðina m’mdi vera
oð bankar og snarisióðir beittu
sér fvi-ir umræddum brevtinvum
á greiðsluveniunum. o“ væri þá
DÓstgiro-kerfið öbar'* Og til bess
•rð gera þnð þurfa þeir ekki að
taka nema 30—40 ára st.ökk. Það
bvrHi meiri s”mvinnu milli
banka og suari<dé^-> u-n nl’t ]gnd,
r>n nú er. Og að ciá’’’c-0'Tðn bvrf+i
„ð bnm*1 é e1'-*orI„fTí<_kerfi milli
neringast.ofnananna.
Þá piuui'T upro +i1
of r>.óc;f ..o-irrt-l'or pif5 <?kVÍ
iir»r) P^c,tirui+v|
s^arif^ pllqtnfSor á
i^u þnr ^qni’^r prn pkVj —
^naviq-ió^ir bpfir
’ovrrt P" allfor ^0V1rn’,t fp
irnHir höudum. 0<* nenircfona
rv»anfti áv°vt.o fiT>»ivV» ofr» or1 í+ift í
■T'íl^ic+r«-»rfr^^'' ir»r '1 pVvróf»]rr\, PfSíl
é annan einfaldan og öruggan
bátt.
Skri+að f apr'k 1955.
Frumsýning d nýjum skopleik
í Iðnó ó unnun í hvítusunnu
LEIKFÉLAG Reykjavíkur frum
sýnir á annan í hvítasunnu
nýjan skopleik í Iðnó. Er leikur-
inn eftir Walter Ellis, sem er
áhorfendum góðkunnur frá þvi
skopleikur hans „Góðir eigin-
menn sofa heima“ var sýndur hér
í hitteð fyrra. Skopleikurinn. sem
L.R. hefur tekið til meðferðar
heitir á frummálinu „A Little
Bit of Fluff“ og er nú einhver
vinsælasti skopleikur og tíðast
sýndur í Englandi, en eftir nýj-
ustu upplýsingum hefur hann að
sýningartölu farið fram úr
„Frænku Charleys" í heimalandi
smu. í þýðingunni, sem Einar
Pálsson leikstjóri hefur gert, er
leikurinn nefndur , Inn og út um
gluggann“.
Með aðalhlutverkin í leiknum
fara þau Árni Tryggvason, Guð-
björg Þorbjarnardóttir og Hauk-
ur Óskarsson. Eru tvö hin síðast
nefndu hjónin í leiknum, en Árni
leikur einkar kyndugan heimilis-
vin, Túlla trúboða, sem lendir í
hinum ótrúlegustu vandræðum.
Steindór Hjörleifsson leikur lækn.
inn, Steingrímur Þórðarson stræt-
isvagnaeftirlitsmann, en Sigriður
Hagalin, Gerður Hjörleifsdóttir,
Ragnhildur Steingrímsdóttir og
Anna Stína Þórarinsdóttir leika
dömur á ýmsum aldri, sem koma
allmjög við sögu. Leiktjöldin
hefur Lothar Grund málað, en
leikstjóri er Einar Pálsson.
NÝALL dr. Helga Péturss er
kominn út endurprentaður á veg-
um Félags Nýalssinna. Eru það
öll sex bindin, Nýall, Ennýall,
Framnýall, Viðnýall, Sannýall og
Þónýall,-
Bækurnar eru prentaðar í
Hólaprenti og er frágangur allur
hinn bezti.