Morgunblaðið - 05.06.1955, Blaðsíða 14

14
MORGUTÍBLABl®
Sunnudagur 5. júní 1955
Framh'aldssagan 52 bería að dyrum og opna hana.
Hendur hennar féllu niður. Ef
„Hvað var þetta? Hvað er að Philip kæmi ekki bráðum, mundi
ske?“ hrópaði Gladys. „Guð ekki líða á löngu þar til hún félli
minn goður, eg þoli þetta ekki sam£m Qg ÖUu yæri þá tapað
lengur." Rödd hennar varð að Gladys hreyfði sig. „Mér finnst
liropi. „O, hvað var þetta?‘ , ég heyra eitthvað. Já, það eru
Þær heyrðu brothljoð og þung raddir«
högg, og þær þrýstu sér hvor að >Ég heyri. Piliph«; greip Marga
annari í ótta og leituðu styrks. * ret fram . fagnandi. >>Ég er viss
ISTokkur augnablik liðu, en ekk
um það“ Án þess að hugsa nokk-
ert hljóð heyrðist. Þögnin hvildi uð bar8i hún á hurðina. Því næst
a Þeim eins og farg. | stoppaði hún til að hlusta. „Já,
„Hvað var þetta? I þag er philip Nþ er aUt . lagi>
Gladys rak upp öskur og Marga ég er viss um það.“ Hún kall-
ret fann, hvernig líkami hennar aði aftur og harði aftur.
slappaði af og féll saman. Hún „Halló!“ Philip var nú alveg
var grafkyrr nokkur augnablik, hir.um megin við hurðina. ;,Ert
en skyndilega stökk hún á fæt- það hú, Margaret?“
ur og barði á hurðina með hnú- , „jaj við erum hérna“, kallaði
um og hnefum og sparkaði í hana. hún aftur. „Hleyptu okkur út,
Á næsta augnabliki var eins og Philip. Er ekki lykillinn þarna?"
kraftar hennar hefðu þorrið og : „jú, hann er það. Líður vkkur
Margaret tók utan um hana og ekki veÞ“ Pödd hans hljómaði
þar grét hún hljóðlega. Hún héit dálítið einkennilega. „Já, bíðið
henni fast að sér og talaði við þið augnablik.“
hana, eins og barn. Nú var það „við getum ekki beðið. Hvað
Margaret, sem var hugaðri, og er að“? En hann var farinn, og
við það leið henni betur. Við þær voru eftir og hlustuðu og
erum eins og börn og fullorðin hvís'uðust á í myrkrinu.
til skiptis, hugsaði hún; og ef við „Ég er hrædd, ég er hrædd“,
verðum alltaf þannig, munum við sagði Gladvs að lokum og rétti
geta huggað hvor aðra, hvað, sem fram hendina og kom nú aftur
á dynur. að Margareti.
Að lokum varð Gladys róleg, „Ég er það lika“, svaraði Marga
og þegar hún talaði var það ret. „En nú lugast þetta allt,
frekar eins og hún hugsaði upp- Gladvs, heldurðu það ekki?“
hátt. „Við töluðum um að fá „Ég veit það ekki“, hvíslaði
litla íbúð, einhvers staðar hátt hún. „Ég veit það ekki.“
uppi og mjög ódýra ....“ Ég Og þær biðu þögular eftir því
hugsa, að þér mundi ekki finn-
ats það gaman.“
„Við höfðum einu sinni slíka
íbúð“, sagði Margaret blíðlega.
verið þarna lengi núna. Atburð-
ir næturinnar voru orðnir fjar-
lægir; viðureigin við Morgan í
anddyrinu, inni í eldhúsinu og
að lokum hanfði hann verið yfir-
unninn og settur niður í kjallar
ann, hið einkennílega samtal við
ungfrú Femm, sem ekki vildi
láta þá fá lykilinn að anddyrinu
í fyrstunni og þeir urðu að ná
í hann með valdi, þegar þeir
fundu lík Penderels o.g Saul
Femm, annar var hálsbrotinn en
hinn hafði dáið á dularfullan
hátt, ef til vill af geðshræringu
eða hjartabilun; hvernig þeir
komu líkunum fyrir og atburð-
irnir þegar Margaret og Gladys
komu fram aftur og herra og
ungfrú Femm komu; þessir at-
burðir voru þegar orðnir fjar-
lægir og það var eíns og móða
hefði fallið yfir þá, þótt þetta
hefði aðeins skeð fyrir þrem
klukkustundum síðan.
Hann hafði ekkert sofið, þótt
augun hefðu verið heit og hann
verkiaði í þau, og augnalokin
hefðu verið þung.. Hann hafði
verið önn>jm kafinn við að koma
Margareti vel fyrir, hélt henni
fast udd að sér og nú svaf hún. !
Sir William var ekki langt x
burtu. Hann var alveg uopgef- :
inn og varla búinn að jafna sig
eft.ir högg, sem Morgan hafði
veitt honum, en hann hafði kom
ið sér fvrir í hævindastól og
mókti. Philip hxigsaði um, hve ’
hinn auðugi aðalsmaður hefði
reynzt vel. Það gæti verið, að ;
hann væri hálfgerður þorpari, s
en hann var maður. Hann hafði j
svnt hugrekki og stvrkleika um j
nóttina í viðureigninni við j
Morgan og síðar, og það var I
enn vænna, hvað hann hafði!
verið nærsætinn og góður við 1
Gladvs á eftir.
Phiiin horði á vráa skímxxna
koma inn í herhOT-tuð 0(j fvlla j
hv°rt hn»'n. Þarna lá Gladvs, hiin
átti nx’x bánast beirra atlra. Hxin
var ‘hálfsitjandi og hálf liggj-
IRONRÍTE eru fullkomnustu strauvélarnar, sem framleiddar era
í Ameríku, enda auðveldari i notkun en aðrar strauvélar.
Valsinn er opin frá báðum endum.
Komið i verzlun okkar og sjáið og sannfærist.
Fást með afborgunarskiimálum. ’
að hurðin yrði opnuð.
FIMMTÁNDI KAFLI
Það virtist eins og dagurinn
„Fvrst þegar við byrjuðum og ætiaði aldrei að renna upp En
okkur fannst það gaman.“ allt í einu tók Philip eftir því
„Ég mundi ekki geta mikið í að abt birti í kringum hann.
fyrstunni. en ég mundi hafa-get- Hann virtist einn vera vakandi.
að hugsað um okkur. Mér mundi Hann sat í stól og hélt utan um
hafa fundizt það gaman. ,.Ég Margareti. Hann hafði setið þarna
sagði honum það. Jafnvel smá- dálítinn tíma, rólegur, hreyfing
erjur mundi vera skemmtilegar. arlaus og dofinn, en hugsanir
Þú skilur mig, er það ekki? bans streymdu gegnum huga
Margaret fartn, að hún gat ekki bans. Honum fannst hann hafa
komið upp nokkru orði. I
„Það er gaman að lifa, er það?
ekki?“ hélt Glads áfram mjög
hægt eins og hún talaði xxpp úr
svefni. „Mér hefur stundum fund
izt það skemmtilegt. En ekki
upp á síðkastið. Þegar manni
hættir að finnast það gaman,
heldur villst, en við höfum j
fundið réttu leiðina. Samt sem
áðixr mundi ég .... “
„Hvers vegna talarðu svona?“
lirópaði Margaret. Ég þoli það Ég get læknað alla sjúkdóma, þekki töfrajurtirnar og veit
ekki. Þú ert eins og — ég veit hvaða máttur býr í steinunum. Ef þú fengir að vera hér í
ekki hvað — eins og eitthvað hafi pokanum, myndi alveg ganga fram af þér.“
brostið í þer. j Píiturinn varð forviða og sagði: „Hamingjunni sé lof fyrir
„Mer fmnnst þa h^a , sagx 1 ag ég hitti þtg_ Myndir þú ekki vilja lofa mér að koma í
ROFAIM
brast
Gladys. „Þcgax be'^( jDokann ofurlitla stund?“ f
raS2L nei “ ^Margaret var ör-1 ’Ekki er Það óhugsandi, ef þú biður og borgar vel, að ég
væntingarfxíll. „Þetta cr allt vit- lofi Þer að skreppa upp í pokann sem snöggvast. En þú verð-
leysa. Stattu upp. Vi5 vitum ekki, a® óí'ða stundarkorn, því að ég verð að Ijúka við það,
livað komið hefur fyrir. Við er- sem e§ var að fást við.
um svona niðurbrotnar, aðeins | Eiltinum fannst biðin löng og kallaði hvað eftir annað
af því að bíða svona í mvrkrinu ' upp til mannsins í pokanum og spurði hann, hvort hann
og vita ekkert. Við megum ekki mætti nú ekki komast að, til að svala fróðleiksfýsn sinni. !
láta undan. Við megum ekki láta j „Jæja þá“, svaraði hinn, „það verður þá svo að vera. j
undan. Við megum ekki láta, Taktu þá reipið og láttu pokann síga niður. Skal ég svo
lofa þér að fara í han.“
Pilturinn hjálpaði honum nú upp úr pokanum og ætlaði
síðan að verða fljótur til að komast og sagði:
„Flýttu þér svo að draga mig upp.“ En maðurinn þreif
til hans og sagði: „Allt verður þetta að vera með ráðum
gert,“ og tróð honum á höfuðið ofan í pokann og reyrði
opið saman með snæri. Síðan dró hann pokann með fróð-1
leiksfúsa unglingnum upp í tréð. {
„Hvernig gengur þér, kunningi?“ kallaði hann. „Ertu'
ekki farinn að finna til vizkunnar? En sittu nú þarna og
vertu prúður þangað til þú ert orðinn vitur.“ |
Síðan fór hann á bak reiðskjóta piltsins og reið heim til
um hina óljósu blaðrandi veru í j sín, en stundu síðar sendi hann menn til að hjálpa piltinum
stiganum. Kannke var hann úr pokanum. |
‘frammi, einn, og heyrði h-^r S 9 G II l O K
þetta koma okkur út x'xr jafnvægi.
Við skulum heldxxr gera eitt-
hvað. Við skulum berja á hurð-
ina.“
„Ég gerði það“, sagði Gladys
■ dauflega. ,,Það er eneinn frammi,
sem getur hlevpt okkur út“.
„Ó, segðu þetta ekki' þetta
hljómar svo hræði!ega“. Og
Margaret fór að berja á hurð-
ina. Síðan áttaði hún sig. „Við
ættum ef til vidll ekki að gera
það“, stamaði hún. Hún hugsaði
HEKLA H.F.
Austurstræti 14.
Simi 1687.
jfcmimd
eru komnar aftur.
Verð kr. 2539,80.
Með þeytara, hrær-
ara og hnoðara, á-
vaxtapres.su, dropatelj-
ara, kaffi- og græn-
metiskvörn, hakkavél,
yfirbreiðslu o. fl.
Væntanlegar bráð-
lega, mjög hentugar
væntanlegar síðar f
þessum mánuði.
KENWOOD hrærivél-
arnar fást með af-
borgunarskilmálum.
HEKLA h.f.
Austurstræti 14.
Simi 1687. I
Plast-garðslöngur
V-t' — 3/i” og 1” fyrirliggjandi.
Hagstætt verð.
Ólafur Gislason & Co. h.f.
Hafnarstræti 10—12 — Sími 81370.
HUDSON 1955
Til sýnis við Hverfisgötu 103, virka claga
HEILDVERZLUNIN HEKLA H.F.
Sími 1275
fronrifé
sjAlfvirk
STHAUVÉL
DULARFULLA HÚSIÐ
EFTIR J. B. PRIESTLEY
ixsama.