Morgunblaðið - 07.06.1955, Blaðsíða 14

14
MORGUMBLAÐI9
Þriðjudagur 7. júní 1955
DULARFULLA HÚSIÐ
EFTIR J. B. PRIESTLEY
FramKaldssagan 53
andi og hallaði sér að hné Sir
Williams og hélt utan um þa6
með annari hendi. Hún hafði
■ einnig sofnað að lokum, algjör-
lega magnþrota eftir mikið grát-
| kast. Þegar hún hafði fyrst frétt
'írétt um dauða Penderels, hafði
hún verið einkennilega róleg;
! og það var ekki fyrr en síðar,
| þegar hún fór til að horfa á lík
lians, en þau höfðu öll reynt að
telja hana ofan af því að fara
þangað, að hún kastaði sér yfir
líkið og missti alla stjórn á sér.
Og nú var hún sofandi, en þegar
hún vaknaði aftur mundi þetta
vera orðin minning og sárin
mundu ekki vera eins opin eða
. viðkvæm og þá mundi hún geta
farið róleg í burtu og lokið ferð-
| inni.
< Hann hélt áfram að hugsa,
f meðan hann horfði á herbergið í
í ijósaskiptunum. Penderel og
' aumingja Saul Femm höfðu
S virzt sofandi, eins og þeir hefðu
orðið alveg uppgefnir, þegar þeir
fundu þá þar sém þeir lágu sam-
anflæktir við brotna handriðið.
fr Hann mundi eftir því, að honum
p hafði fundizt vera eins og eins
f- konar bræðraband á milli þeirra.
Maður hafði það á tilfinningunni,
it að þeir mundu vakna einhvers
staðar og takast ’þegar í hendur
og tala saman um þetta.
| Margaret hreyfði sig og hann
tók fastar utan um hana, en hún
vaknaði ekki. Það hafði ekki
mikið skeð milli þeirra; þau
liöfðu ekki talað um þetta eins
og þau voru vön á skynsaman
$ ng rólegan hátt; en þau höfðu
horft hvort á annað og sagt
;l nokkrar setningar; og það leit út
eins og allt yrði öðru vísi milii
f, þeirra. „Ég er svo einmana",
f hvíslaði hún einu sinni og síðan;
fe ,.Það er óþolandi án ástar“. En
í það var í mvrkrinu og hræðsl-
g, unni cg hann ætti ef til vill að
§ gleyma því. Hann hafði einu
8 sinni sagt, þegar hún hafði grúft
5 sig að honum: ,.Við skulum bvrja
I á nýjan leik“ og hann fann, að
§ hún svaraði honum með því að
§ þrýsti hönd hans En hið raun-
sjí ’eerule"a augnablik. s°m gæti ef
1 til vill brevtt. öl’u hiá bmm,
'á hafði verið bömilt o<» aðeins
Íhantak. Þau höfðu staðið saman
á ganginnm unni. Fprra Fmm
hsfði komið og horfið eins og
draneur: vme-frú Femm bafði
Ifar’ð að biðjast fvrir »dð lík
hróður sms: og Rir V/'illiam
hafði t°Wð G-laö-'t; j s;ni)r V\onr|_
£ ur, en bún »<ar bá orðin rólonrí:
S og bá böfðu bau munað eft.ir
1 gamla Sir Pod°rick Femm, sem
® lá og huesaðj hjálparlans ’
» mvrkrjrui Eneinn hafði vetað
| komið tii han.s. bví að Philip var
» með Ivkilinn f vasanum. — Þau
í höfðu farjð bangað samrn og
f Imðst >nn með bprf-nq+ubb í b"nd-
feá jr»nj tij Pð bv-'sTa að bnnum söen-
i' lokimujn Þ°tta uar einkonnilent
ft erindi. en endn’okín nrðu ramt
t’i enn iHfjn-’nm - jrvVerf- bJióð og
ennjri bré"rir..o córt í rúmmu Oe
þeenr beu Imddust n~>r t'l að
herfa á "’nln m-irrirr vjrtjst
’ pins ne bov\n beí’ði eirmig dáið.
En bg höfðu bnu tei-ið prtir ofur-
veikum andar<Jra;t+i og það var
eina l’fsmarkið með hon.um og
þá höfðu hau séð, ?ð hann svaf
róTega. Ef til vill hafði hann sof-
ið, meðan á öllu þessu stóð. Þau
fóru frá henum. en bemr bau
1 höfðu lokað hurðinni eftir sér,
I stóðu þau fast saman og voru
1 þögul, en hendur þejrra hö'ðu
‘ mætzt. Á því au<»nabliki hafði
* eitthvað sameinað þau. vr-'
35 SL
mundu þau geta byrjað á nýjan
leik.
Einhver hreyfði sig og rumdi.
Það var Sir William. „Halló!“
kallaði Philip þýðlega. „Þú vak-
andi?“
„Jú, þvi er nú verr“, svaraði
Sir William hásri og skjálfandi
rödd. „Get hvorki safið né vak-
að. Ég er allur aumur. Ég hef
líka verið að hugsa"
„Ég líka“, sagði Pihp féla"s-
lega og því næst beið hann. „Ég
ætla að segja þér, hvað kemur
sífellt upp í huga minn“, sagði
hinn eftir litla þögn. „Mannstu
þegar við tókum upp aumingia
ræfilinn, vitfirringinn? Ég tók
þá eftir, að eitthvað lá við hlið-
ina á honum, rétt við jakkann
hans. Það voru nokkur snil. Ég
get sagt hver þau voru. Laufa-
sjö og t:gulfimm. Og svo runnu
fleiri spil úr vasa hans, þegar
við tókum líkið uop. Hann hafði
spil í vasanum. Hann hlýtur að
hafa lagt, kapal unpi. aumingja
maðurinn. Þ°tta hafði einhver
á.hrif á mig. Ég veit ekki hvernig,
en év get ekki glevmt þessum
spilum".
Það hmmðist eitthvað i Philin
sam gaf til kvnna að hann hlust-
aði á, en hann sagði ekkmt —
Hann vonaði, að Sir William
mundi halda áfram að fala, en
h.ann langaði ekki +i.l að tala siálf
ur. Það varð nokkra mínútna
þögn.
„Mér geðjaðist vel að bessum
Penderel", sagði Sir William að
lokum. eins og hann væri að
tala við siálfan sig. „Hann var
reyndar ekki sú manntegund,
sem mér geðjast að og geri ekki
ráð fyrir, að honum hafi geðjast
að mér, en mér geðjaðist vel að
honum. Ég ætlaði að gera eitt-
hvað fyrir hann. Veiztu, að hann
ætlaði að fá sér atvinnu? Það
var það síðasta, sem við töluðum
saman“.
„Hvað ætlaði hann að gera?“
Philip fann, að nú gat hann talað
rólega um Penderel.
„Það má hamingjan vita! —
Hann hefði sennilega ekki verið
lengi við það, hvað sem það nú
hefði verið. En hann hafði hæfi-
leika, það vitum við, en ég get
ekki séð hvað hann hefði getað
gert. En maður veit þó aldrei.
maður veit aldrei. En þannig á
maður ekki að tala um aumingja
manninn. Mér geðjaðist vel að
honum, frá því fyrsta, þegar
hann var að tala um sjálfan sig.
Mér fannst það vera óréttlátt.
Ég veit það ekki. Hvað finnst
þér? Gladys er nú sofandi eins
og barn. Ég ætla að sjá um hana.
Ég hef ákveðið það“.
Og Sir William geispaði. „Ég
er að deyia úr svefni", sagði
hann. „Hvað um þig? En þú ert
nú svo ungur. Ég er að eldast,
og hafi ég ekki vitað það áður,
veit ég það núna“. Hann geisp-
aði aftur. „Eitthvað verður að
gera í þessu. Ég hef verið að
huesa um að nú verða réttar-
höld og Guð má vita hvað, svo
að við verðum að vera hérna
nokkra daga. Það er bölvað. Það
verður mikið að gera á morgun
— ég á við í dag — ef við verð-
um alveg teppt hérna. Við verð-
um að vera dugleg, en fyrst
verðum við að sofa“. Rödd hans
varð að hálfgerðu muldri og
hann blundaði aftur.
Kryddvörur
Kardemommur
Pipar hvítur
Kanell
Muskat
Negull
Karrý
Fyrirliggjandi.
óóon

uaran
Sfeinull
til einangrunar
í mottum osr lausri vigt
H. BENEDIKTSSON & CO. H.F.
Hafnarhvoll — Sími 1228
Hér ern 10 rakblöð
með beiiiisins beittnstn egg
10 blá Gillette blöð
(20 rakhliðar) í Málmhylkjum Kr. 13,25.
VELAVERKFÆRI
NYKOMIÐ:
Fræsistál %”—2 Vs ”
Kíljárn 35—45 m.m.
Notjárn
Skájárn
Z-járn
Vélahnífar
Runn-kúttarar
Kuttaraliausar
Boltar
Spennihringir
Grattappar
Fræsipinolar
Bandsagablöð
Hjólsagablöð
LUDVIG STORR & CO.
Utboð
Tilboð óskast í eina setuliðsskemmu (stærð 12%x30 m)
í götustæði Skipasunds til niðurrifs. — Tilboð verða
opnuð í skrifstofu minni, Ingólfsstræti 5, þ. 10. þ. m. kl.
10 f. h. og gefur hún nánari upplýsingar.
Bæjarverkfræðingurinn í Reykjavík.
Cluggagirði
nýkomið
n.
TSSl 8 tO. H.F.
Hafnarhvoll — Sími 1228
Stúlka
vön vélritun og öðrum skrifstofustörfum óskast.
Uppl. ekki gefnar í síma.
Kristjánsson h.f.
Borgartúni 8