Morgunblaðið - 15.06.1955, Blaðsíða 2
MORGUTSBLÁÐIÐ
Miðvikudagur 15. júní 1953
J 2
Menn úr Bosfon-sinfóníu-
hUjómsvQÍtinni íeika hér
I|OSTON sinfóníuhljómsveitin
^ er talin einhver bezta hljóm-
sveit í Bandaríkjunum. Um lang-
ah aldur var hinn nafnfrægi
Serge Koussevitzky stjórnandi
hljómsveitarinnar og undir
handleiðslu hans vann hún sér
ivægS, sem hún nýtur nú.
Flokkur tónlistarmanna úr
hessari hljómsveit er nú kom-
ir\n hingað. Eru þetta sjö menn:
Ernil Kornsand, George Humphr-
*ty og Roger Brink, fiðluleikarar,
Alfred Zighera, cellóleikari, Louis
Speyer, sem leikur á enskt horn,
Roger Voisin, trompetleikari og
Rosario Mazzeo, sem leikur á
klarinet.
Meðlimir flokksins hafa hver
um sig ýmislegt sér til ágætis.
T. d. var Kornsand lengi fyrsti
fiðiuléikari ríkisóperunnar í
Eerlín. — Roger Brink, sem er
■ungur maður, hefur þegar unnið
sér mikla frægð sem einleikari.
Mazzeo hefur verið 22 ár í hljóm-
sveitinni. Hann er einn þekktasti
kennari Bandaríkjanna í klarinet
leik. Þá hefur hann einnig fund-
ið upp nýja gerð af klarinet,
sem nú er byrjað að tramleiða
í Frakklandi. Auk þessa er hann
þekktur fuglafræðingur og
Heimsskautarannsóknarstofnun
Norður-Ameríku fól honum að
skipuleggja vísindaleiðangur til
Bylot-eyja, norður af Baffin-
eyjum. Trompetleikarinn Voisin
var aðeins 17 ára gamall, þegar
stoðarcellóeinleikari hljómsveit-
sveitinni. Hann er frægur fyrir
framúrskarandi tækni i leik sín-
um. Fiðluleikarinn Humphrey
hefur verið með hljómsveitinni í
21 ár. Hann hefur stundað nám
við New England tónlistarskól-
ann og við Curtis Tónlistarstofn-
unina. Zighera hefur verið að-
stoðarcel láeinleikari hlj ómsveit-
arinnar síðan 1925. Hann er
meðlimur Boston Strengjakvint-
ettsins og stofnandi Fornhljóð-
íæraklúbbsins í Boston. Speyer
stofnaði tónlistarfélagsskap þann,
sem nefnisl „Berkshire Wood-
wind Enst.mble“ og hefur oft
komið fram sem hljómsveitar-
stjórí. Hann útskrifaðist frá
Tónlistarskólanum í París með
fyrstu verðlaun og franska stjórn
in hefur tvívegis veitt honum
viðurkenningu fyrir staVf hans í
þágu tónlistar- og menningar-
mála. Hann hefur verið í hljóm-
sveitinni síðan 1918.
Flokkurinn heldur tónleika í
Vestmannaeyjum (með E. Power
Biggs, orgelleikara), í dag. Þar-
næst verða tónleikar í Dómkirkj-
unni í Reykjavík 16. júní. í Hafn-
arfirði leikur flokkurinn 20. júní
og í Reykjavík 21. júní (með
íslenzku S in fóníuhlj ómsveitinni).
Almcnnar trvgjr-
ingar greiddu 7.3
millj. í bætur
fyrir tjön
AÐALFUNDUR Almennra
Trygginga h.f. var haldinn í gær
í skrifstofu félagsins, Austur-
stræti 10.
skipa nú: Carl Olsen konsúll,
Olsen, ræðismaður, setti fundinn,
o ger hér úrdráttur úr skýrslu
þeirri, er hann gaf fundinum:
Iðgjöld féíagsins í öllum deild-
um námu samtals 12 milljónum,
en voru árið áður 13,5 milljónir.
Mismunur þessi til lækkunar
stafar af því, að félagið missti
brunatryggingarnar á húseignum
í lögsagnarumdæmi Reykjavíkur
frá 1. apríl 1954, en iðgjöld fyrir
þær tryggingar voru rúmlega
3.6 milljón krónur, svo talsverð
iðgjaldaaukning hefur í rauninni
orðið á s.l. ári. i
Tjón voru samtals 7,3 milljón
krónur á árinu á móti 8,2 millj.
fyrir árið 1953. I
Núverandi stjórn félagsins
skipa nú: Carl Olsen konsúll,1
Gunnar Einarsson prentsm.stj.,
Jónas Hvannberg kaupm., Krist-
ján Siggeirsson, kaupm. og Sig-
fús Bjarnason stórkaupmaður.
í varastjórn eru: Ólafur Þor-
steinsson læknir og Sigurður B.
Sigurðsson kcnsúll.
SigríSssr Björg Sveins
lir,
NÍUTÍU ÁRA er í dag ekkjan
Sigríður Björg Sveinsdóttir frá
Skarði í Skagafirði. Hún er Hún-
vetningur að ætt, fædd 15. júní ,
1865 í Finnstungu í Blöndudal,
foreldrar hennar voru Ingibjörg
Hannesdóttir og Sveinn Sigvalda- '
son, hjá þeim ólst hún upp að
mestu leyti.
Þeir munu lengi minsiasl
dvafarinmr s sumarbú
Sjö drengir heim effir sex vikna dvöl í Danmörku
IGÆRKVÖLDI komu hingað til Reykjavíkur flugleiðis frá
Kaupmannahöfn sjö drengir 8—13 ára, sem dvalizt hafa í
Bumarbúðum fyrir lamaða drengi í Gudbergslejren í bænum
Nystede á Sjálandi. Þangað bauð þeim eigandi búðanna, Stig
Guldberg, en Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra greiddi fyrir þá
farareyrinn út og heim aftur.
Létu drengirnir hið bezta yfir
dvölinni i Guldbergsbúðum.
— Voru þeir hinir hressustu
í bragði. Þeir hafa verið í búð-
unum um sex vikna skeið. Vorið
var kalt í Danmörku, en undan-
farnar vikur hefur verið veður-
blíðá þar.
SKEMMTILEG FÖR
Jónína Guðmundsdóttir nudd-
Itona í Hafnarfirði, var með
drengjunum í þessari för þeirra.
1 stuttu samtali við Mbl. í gær-
Lvöldi sagði hún að ferðin hefði
í alla staði verið hin ánægjuleg-
asta fyrir drengina, og sjálf
kvaðzt hún hafa haft mikið gagn
af því að kynnast rekstri þessa
Etóra heimilis.
Þar voru 68 bðrn frá mörgum
löndhm Evrópu, og öll voru þau
fiirðu fljót að gera sig skiljan-
lejg á dönsku. Dagurinn hjá börn-
unum leið fljótt,- því daglega
voru fernar gönguferðir. Eldri
drengir smíðuðu en yngri mót-
uðu í leir. Og í frístundum voru
strákarnir í knattspyrnu. Þegar
veður leyfði fóru allir í sjóbað.
Starfsemi búðanna byggist á því,
að börnin eru látin bjarga sér
sjálf sem allra mest. Jónína gat
þess t. d., að knattspyrnulið
drengjanna í búðunum hefði
skorað á lið fullfrískra drengja
þar í Nysted, og fóru Guld-
bergsbúða-drengirnir með sigur
' í þeirri keppni. |
Jónína gat þess að lokum að
drengirnir myndu vafalaust lengi
minnast hinna ánægjulegu daga
í Nysted og vera þakklátir gest-
gjafa sínum, Stig Guldberg, fyr-
ir það að bjóða þeim til dvalar
í þessum fyrirmyndar búðum. !
Drengirnir eru þessir: Davíð
Garðarsson, Kópavogi, Vikar
Pétursson, Kópavogi, Einar
Matthíasson, Reykjavík, Reynir
Guðmundsson, Rvík, Björn Sigur
jónsson, Reykjalundi, Haukur A.
Gunnarsson, Þingeyri og Ágúst'
Halldórsson, Flóa í Árnessýslu. •
Sigríður giftist Lárusi Stefáns-
syni, þau hjónin fluttust að
Skarði í Gönguskörðum i Skaga- 1
firði og bjuggu þau allan sinn
búskap þar, um 40 ár. Þeim hjón-
um varð 12 barna auðið. Af þess-
um stóra hóp eru tvö dáin. Mann
sinn missti Sigriður 28. apríl 1929. j
Eftir það bjó hún með börnum
sínum í Skarði allt til ársins 1945,
en þá fluttist Sigríður suður til
Keflavíkur og hefur dvalizt hjá
dóttir sinni Klöru, og manni henn
ar Guðmundi Halldórssyni. j
Ég hef verið svo lánsamur að
fá að vera samvistum með Sigríði
bæði í Skarði og eins í Keflacík,
og margt hefir hún sagt mér frá
sínum yngri árum og liðnum tím-
um, sem mér verður lengi minni-
stætt. Sigríður er vel ern þrátt i
fyrir sinn háa aldur og fylgist vel
með öllu sem fram fer, og er
hrókur alls fagnaðar í vinahópi.
Ég óska þér til hamingju með
daginn elsku amma og vona að
þessi merkisdagur á tímamótum
ævi þinnar verði þér gleðiríkur.
Sigríður dvelzt nú á heimili Jó-1
hanns sonar síns, Mávahlíð 24,
Reykjavík. j
G. J. G. 1
kaupmaður
ÞEGAR ágætum mönnum er
fyrirvaralaust svipt í burt á
bezta aldri, þá valda slíkir at-
burðir meiri harmi en flestir aðr-
ir. Nánustu ástvinum og öðrum
kunningjum og vinum finnst sem
sterkir og þýðir strengir í þeirra
eigin lífi séu sundur skornir.
Þannig fór fyrir mér og fjölda
annarra manna nær og fjær er
sú harmafregn barst út hinn 7.
þ.m., að Konráð Díómedesson á
Blönduósi væri látinn. En þá sem
endranær, er hin helkalda hönd
dauðans er að verki, þá er það
svo, að ekki þýðir annað en taka
því sem að höndum ber með þögn
og þolinmæði, hversu örðug sem
sú raun er, að mæta sorginni á
þann hátt.
Konráð var tæpra 45 ára er
hann lézt. Fæddur 18. október
1910 á Ánastöðum á Vatnsnesi.
Foreldrar hans voru hjónin Ásta
Jónatansdóttir og Díómedes
Davíðsson smiður frá Kötlustöð-
um í Vatnsdal.
Konráð ólst upp hjá foreldr-
um sínum og fluttist með þeim
til Hvammstanga. Hann réðist
sem verzlunarmaður til Sigurðar
Pálmasonar 19 ára gamall og
gengdi þvi starfi um 10 ára skeið.
Reyndist hann þá þegar framúr-
skarandi greiðvikinn, duglegur
og ábyggilegur verzlunarmaður.
Varð hann brátt mjög vinsæll í
Vestur-Húnavatnssýslu, því öll-
um, er hlut áttu að máli, þótti
mjög ánægjulegt, að njóta hans
fyrirgreiðslu. Árið 1939 fluttist
hann svo til Blönduóss og byrj-
aði þar verzlun árið eftir. Hefir
hann síðan rekið þar verzlun við
vaxandi álit og traust. Aðstaðan
er slik á þeim stað, að um stór-
verzlun hefir ekki verið að ræða.
En vegna prúðmennsku sinnar,
atorku og heiðarleika, fóru við-
skipti Konráðs stöðugt vaxandi,
og svo mundi áfram hafa gengið,
ef honum hefði enzt heilsa og
aldur.
Árið 1944 kvæntist hann Sig-
ríði Þorsteinsdóttur kaupmanns
Bjarnasonar, ágætri konu. Þau
eiga eina dóttur barna, nú 10 ára
gamla, Margréti að nafni.
Þó verzlunin væri atvinnustarf
Konráðs, þá gekk jafnan svo, að
hann var hlaðinn margvíslegum
öðrum störfum allan þann tíma,
sem hann var á Blönduósi og
nokkuð áður. Var þó maðurinn
fráhverfur því, að leita eftir op-
inberum störfum, en traust hans
og vinsældir ollu því, að vinir
hans og fleiri leituðu jafnan hans
aðstoðar, þegar eitthvað þurfti að
vinna, er miklu þótti varða. Hann
var mikill áhugamaður um íþrótt
ir og varð brautryðjandi um
stofnun íþróttafélaga bæði á
Hvammstanga og Blönduósi.
Voru það einkum knattleikarnir,
er áhugi hans beittist að á íþrótta
sviðinu.
Þegar hafizt var handa um
flugsamgöngur við Blönduós og
Húnavatnssýslu, þá var strax
leitað til hins áhugasama manns
Konráðs Díómedessonar til að
taka að sér afgreiðsluna. Hefir
hann verið afgreiðslumaður Flug
félags íslands alla stund síðan
og unnið það starf sem önnur
með frábærum áhuga og ósér-
plægni. Hefir þetta verk oft verið
all umfangsmikið og tímafrekt,
einkum að vetrinum, þegar eitt-
hvað er að. En áreiðanlega hefir
Konráð notið á þessu sviði hins
fyllsta trausts bæði hjá Flugfé-
laginu og héraðsbúum.
Á stjórnmálasviðinu hefir
Konráð lengi verið áhugasamur
hugsjónamaður, og hann hefir
verið ótrauður að vinna fyrir sín
hugsjónamál þar sem annars-
staðar. Því hefir honum verið
falið það vandasama starf um
margra ára skeið, að vera skrif-
stofustjóri Sjálfstæðisflokksins í
Austur-HúnavatnssýslH við aHar
kosningar og um leið hefir það
jafnan komið í hans hlut, að ann-
ast með öðrum áhugamönnum
undirbúning héraðsmóta og ann-
arrar starfsemi.
Hefir í þessum efnum margt
komið til greina, sem kostað hef-
ir mikinn tíma og mikla fórnfýsi.
En Konráð var sá maður, sem
aldrei brást annarra trausti.
Þvert á móti vann hann venju-*
lega miklu meira, en beðið vaí
um og jafnvel vonast eftir. Hann
var sá maður, sem fyrirleit
skrum og yfirlæti. í öllu sínU
starfi sýndi hann það, að það
skiptir oftar litlu mál að tala um
verkin. Hitt varðar mestu, aS
vinna þau og hann vann öll þau
verk, sem hann tók að sér afS
vinna, með frábærri elju, áhuga
og dugnaði. I
Hann var reglusamur maður a
alla grein og gætti þess vandlega,
að allt sem hann hafði með að
eera væri í lagi. Þannig var um
í’eikningshald allt og aðrar skila
greinir frá hans hendi.
Konráð Díómedesson var mik*
ið prúðmenni í allri framkomu,
alúðlegur og glaður í bragði, gest
risinn og svo greiðvikinn um alla
fyrirgreiðslu að af bar.
Hann var gæíumaður á margai
grein og sinnar gæfu smiður*
Vann sig upp úr algeru eigna«
leysi, ekki til þess að verða rík-
ur maður, því það var hann ekki,
heldur til sjálfstæðis, álits og
framkvæmda. Hann naut þeirrar,
hamingju að eignast ágæta konu,
mikilhæfa og skörulega, sem ver«
ið hefir honum samhent, og ást-
rík, staðið með prýði fyrir hang
gestrisna heimili og veitt honum
alla þá ástúð er hún hefir mátt 1
margvíslegum störfum og tekið
með kjarki oe stillingu á beirri
raun, sem veikindi hans upp jf
síðkastið hafa haft í för með sér.
Framkvæmdir Konráðs erU
orðnar miklar og unnar á tiltölu-
lega skömmum tíma. ’’
Vandað tvílyft íbúðarhús með
öllum nútíma þægindum og stórt
verzlunarhús auk annarra smærrl
framkvæmda. ff
Hefir til þessara verka þurfí
mikla vinnu og mikið fé. En þa3
mikið afrek, enda hefir eigand-
inn sjálfur lagt fram ótrúlega
mikla eigin vinnu t.il að koma þvi
af og fegra þessi verk á allanj
hátt. ^
Nú begar þessi ágæti maðua
er kvaddur hinnztu kveðju á miðf
um aldri, þá vil ég þakka hohunaj
látnum fyrir mina hönd, fjöl«
skyldu minnar og vina fyrir Iang«
varandi trausta og einlæga vin«'
áttu, fyrir fórnfýsi hans, hug«'
sjónatryggð og ósérhlífni yið
margvisleg nytjastörf og fyrií
margar og ánægjulegar samvertí
stundir. (,
Konu hans, dóttur og öðru nán«
asta tenpdafólki og frændumí
votta ég djúpa og einlæga samúð
og hluttekningu í ti'efni af því að
missa hann svo fljótt. Óska ég
þeim allrar gæfu og þeirrat!
huggunar að geta glatt sig vi3
minningarnar um Viann. Þær ertt
bjartar og fagrar og yfir þeira
hvíla engir skuggar. ... ... !
Sá raunaléttir ^
Jón'Paímaso: