Morgunblaðið - 25.06.1955, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 25. júní 1955

Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 krónu eintakið.
Islendingarnir gróðurselfu
40 þús. frjáplönlur í Horegi
Sag! Irá för skógrækfarfóiksins.
F{
Jákvæð iramkvæmdastefna eða
smásálarlegt nudd og nöldnr
um. Kommúnistar höfðu ákveðið
að koma nýrri dýrtíðarskriðu á
stað og skapa þjóðinni og ríkis-
stjórninni þarmeð vandræði og
tjón.
Varla samstarfshæfur
Loks gerast þau undur, að þeg-
ar forsætisráðherra landsins held
ÞAÐ er ómaksins vert að athuga
lítillega, um hvað stjórnmála
baráttan snýst í íslenzkum blöð-
um um þessar mundir.
Af hálfu málgagna Sjálfstæð-
is flokksins er fyrst og fremst
lögð áherzla á undandráttarlausa
framkvæmd hinnar stórhuga
framkvæmdastefnu, sem núver-
andi ríkisstjórn markaði eftir
síðustu kosningar. Sjálfstæðis- ur ágæta ræðu á sjálfan þjóðhá-
mönnum er það mikið áhugamál, tíðardaginn, þar sem minnzt er í
að staðið verði við þau loforð,
sem ríkisstjórnin gaf við valda-
töku sína. Er þar fvrst og fremst
um að ræða rafvæðingu landsins,
umbætur í húsnæðismálum og
senn frelsisbaráttunnar og þjóðin
vöruð við gáleysi í efnahagsmál-
um, þá fekur Tíminn sig til og
hellir sér yfir hann með dólgs-
legustu fúkyrðum fyrir ræðu
eflingu atvinnuveganna til lands hans. Fjölda Framsóknarmanna
og sjavar.
Öll eru þessi mál mikil hags
munamál almennings í land-
inu. f sveitunum er beðið eftir
raforkunni af mikilli óþreyju
hefur áreiðanlega ofboðið þessi
málflutningur málgagns síns.
Sannleikurinn er sá, að Tím-
inn er að gera flokk sinn að al-
Aðalframleiðsla bændanna eru
jarðarber, enda er þetta fylki al-
þekkt í Noregi fyrir jarðaberja-
framleiðslu. Voru víðast á bæj-
unum tveir íslendingar. Var
Tryggvi Sigtryggsson bóndi fyr-
irliði. Kvaðst hann hafa haft
mikla ánægju af að kynnast hinu
góða bændafólki í þessari sveit
og búskaparháttum. Þar gefur
1/10 hektari lands af jarðar-
berjum álíka mikinn arð og 3—4
ÖR ÍSLENZKA skógræktar- SKÓGUR í 300 M HÆÐ mjólkurkýr. Bændur nytja skóg-
fólksins til Noregs tókst í | í Ogndal var unnið að skóg- inn að mestu fyrir sjálfa sig.
alla staði mjög vel. — í hópnum rækt uppi á hálendinu, í 300 m Villtur skógur þar er aðallega
voru alls 52 undir fararstjórn hæð. Þar var gróðursett greni. birki, en íslendingarnir gróður-
í Ármanns Dalmannssonar og Erfitt er þar að vinna við gróð- settu þar um 22 þús. greni-
gróðursetti hópurinn um 40,000 ursetningu, þykkt mosateppi yfir plöntur.
trjáplöntur norður við Þránd- öllu, en undir lítill jarðvegur. Þar lauk gróðursetningarstarf-
heimsfjörð. jFólkið hafðist við í nærliggjandi inu einnig á mánudaginn og
j í gærmorgun átti fararstjórinn gistihúsi og í skógarmannaskála. mættust hóparnir tveir aftur í
tal við blaðamenn um Noregs- Ogndalur er á svipuðu breidd- bænum Stenkjær, sem hart varð
förina. Héðan fór hópurinn hinn arstigi og Akureyri. Þar voraði úti í styrjöldinni. Þar er skóg-
10. júní og var nákvæmlega hálf- seint, sem og reyndar annars- ræktarskóli, sem íslendingarnir
an mánuð í förinni, en hann staðar í Noregi í vor. Var hóp-
kom heim flugleiðis í fyrrakvöld. urinn við skóggræðslu fram á
Munu þátttakendur lengi minn- mánudaginn.
ast þessarar farar og kynna af
frændþjóð vorri. j HJÁ BÆNDUM f
! Þegar komið var til Þránd- LENSVÍK
heims fór 26 manna hópur norð- | í Lensvík við Þrándheims-
ur í Ogndal, sem er norðarlega fjörð voru íslendingarnir á hóf, þar sem margt manna var
í Þrændalögum, en annar jafn-' sveitabýlum, en þar er nokkur og var þetta hinn skemmtileg-
stór hópur fór til Lensvíkur. Ibyggð og íbúar taldir um 1100. asti mannfagnaður.
í flugvélinni á leiðinni heim
er samferðafólk mitt renndi
huganum til baka, sagði Ármann,
bar öllum saman um að þessi
skógræktarför til Noregs hefði
verið sérlega ánægjuleg, og öll-
um fannst tíminn hafa liðið ó-
trúlega fljótt.
Þátttakendur voru frá nær öll-
um héraðsskógræktarfélögum
landsins og var Jóhann Árnason
skoðuðu. Frá mánudegi og þar
til farið var heim á fimmtudag-
inn, var timinn notaður til þess
' að ferðast um nærliggjandi
i byggðir. Á miðvikudaginn hélt
1 fylkisstjórinn í Þrándheimi, Ivar
Skjánes, íslendingunum kveðju-
Uíd andí ihriiar:
H
geru viðundri, sem varla verður
.......... * . .. .* sagt að hægt sé að starfa með að
og fjolmorg byggðarlog við hinum þýðingarmestu m41um.
sjavarsiðunabuaviðtilfmnan Einn daginn heldur þetta rá8.
reikula blað því fram, að „spreng
ing Morgunblaðshallarinnar" sé
... ... .......„ „eina lausnin". Hinn daginn seg-
logum landsins er bryn þorf það> ag > úr því gem komið er«
husnæðisumbota. Folk byr megi hún > standa þar sem hún
er“!
Einn daginn krefst blaðið sam-
vinnu við kommúnista um stjórn
legan rafmagnsskort og rán-
dýrt verð á þeirri orku, sem
þau hafa. í flestum byggðar-
ennþá í ófullkomnu og jafn-
vel heilsuspillandi húsnæði og
ungt fólk getur ekki stofnað
heimili vegna þess, að engar landsins Hinn daginn kveður
íbúðir eru til fyrir það.
Um atvinnumálin er það
það þá ekki samstarfshæfa.
að Þannig mótast allur málflutn-
segja, að ýmsa landshluta skort- ingur aðalmálgagns Framsóknar
ir verulega atvinnutæki til þess flokksins af neikvæðu nuddi og
að geta fullnægt atvinnuþörf nöldri. Svívirðingar um sam-
íbúa sinna allt árið Fjöldi fólks starfsflokkinn skipa þó jafnan
verður árlega að fara á milli öndvegi. Það bregst varla.
landshluta til þess að afla sér at-
vinnu og lífsframfæris fyrir fjöl-
skyldur sínar. |
Sjálfstæðismenn miða því alla
baráttu sína um þessar mundir
við það, að framkvæma hina já-
kvæðu uppbyggingarstefnu, sem
núverandi ríkisstjórn undir for-
Hin ,,konunglega“
stjórnarandstaða
17. júní austur í sveitum
RÓLFUR hefir skrifað mér á
þessa leið:
„Velvakandi góður!
Það vildi svo til, að ég var
staddur austur í sveitum s.l. 17.
júní á þjóðhátíðardaginn. — Ég
hlakkaði til að sjá, hvernig þjóð-
hátíðin væri haldin hátíðleg til
sveita, þar eð ég hefi ekki átt
þess kost áður. — En það varð
heldur lítið um hátíðahöldin —
allt fólkið bókstaflega, þyrptist
burt úr sveitini, til Reykjavíkur
var mér sagt. Eftir sátu aðeins
börn og gamalmenni, sem ekki
þóttu ferðafær. Á fáu var hægt
að merkja, að hátíðisdagur væri,
í mesta lagi að hræðurnar, sem
eftir voru heima klæddu sig í
sunnudagafötin. — Mér fannst
þetta óeðlilegt og leiðinlegt. Ég
hefði fastlega búizt við að sveita-
fólkið setti sitt stolt í að halda
myndarlega hátíð heima í sinni
sveit í stað þess að flýja í grúa
þéttbýlisins.
urstræti eða á Arnarhóli. — Fyrr
má nú gagn gera! — Mér fannst
líka hálf ömurlegt til þess að
hugsa, að hlaupið skyldi svona
frá börnunum og ekkert gert til bóndi á Svalbarðsströnd, aldurs-
að gera þeim daginn hátíðlegan,
því að hverjum fremur er ein-
mitt börnunum eigum við að inn
ræta virðingu og ást á þjóðhátíð-
ardeginum? — Með þökk fyrir
birtinguna. — Hrólfur“.
i
Gérard Philippe
í Aþenu.
FRÖNSKU blaði sá ég fyrir
skömmu samtal við leikarann
forseti hópsins 67 ára. — Unga
fólkið var þó í miklum meiri-
hluta.
— Þetta var skemmtilegt sam-
ferðafólk, sagði Ármann, og
aldrei bar á skugga í öllu ferða-
laginu, þó munu fæstir fyrr hafa
sézt, en er þeir stóðu á Reykja-
víkurflugvelli morguninn sem
við héldum til Noregs.
— o O o —
í nafni skógræktarfólksins 1
Fólksfjöldi og
félagsþroski.
ÓLKSFÆÐINNI í sveitum er
jafnan borið við, þegar kvart
Það sætir að sjálfsögðu miklu
minni furðu þótt stjórnarand-
staðan beini skeytum sínum að- . , . „
sæti Ólafs Thors, markaði ser að .t 11 ega að forystuflokki ríkis- ! að er yfir hinu daufa felags- og
loknum síðustu kosningum. stjórnarinnar. En ekki verður skemmtanalífi í sveitunum, sem
annað sagt, en að málafylgja á sinn drjúga þátt í að fæla það-
Þáttur Framsóknar hennar sé mjög máttvana. Er an allt ungt fólk. — En sannleik-
Máhrerfca- og iisf
munasýning
það líka frekar eðlilegt þegar at-
Framsóknarflokkurinn tekur hugaðar eru heimilisástæður
eins og kunnugt er þátt í núver- hinna sósíalísku flokka.
andi ríkisstjórn og leggur mikið Kommúnistar urðu fyrir mikl-
kapp á að eigna sér framkvæmd- um álitshnekki fyrir hið lang-
ir hennar. En svo einkennilega vinna verkfall, sem þeir ginntu
vill samt til, að svo að segja all- mikinn fjölda fólks út í á s.l.
ur málflutningur blaðs hennar vetri. Óstjórn þeirra í KRON
snýst um það, að svívirða Sjálf- hefur einnig rýrt traust þeirra
stæðisflokkinn. Tiltölulega litlu verulega. Er óhætt að fullyrða,
af rúmi Tímans er varið til þess að þeir hafi aldrei verið eins
að skrifa um hin miklu hagsmuna veikir hér í Reykjavík s.l. 13 ár
mál alþjóðar, sem ríkisstjórnin 0g einmitt nú.
er mynduð um. Hitt er talið
miklu mikilvægara, að reyna að
telja þjóðinni trú um, að for-
ystuflokkur ríkisstjórnarinnar sé
bófaflokkur, sem helzt megi líkja
við ofbeldislýð í Suður-Ameríku!!
Svo lanrt hefur Tíminn
geng-ið í ofstæki sínu gagn-
vart samstarfsflokki sínum, að ,
hann hefur nýlega varpað
fram þeirri tiilögu að
Innan Alþýðuflokksins log-
ar allt í sundrungu og flokka-
dráttum. Er flokkurinn marg-
klofinn og er ekki séð fyrir
endann á átökunum innan
hans. Hafa ólukkufuglar hans
valdið honum miklu tjóni og
veikt aðstöðu bans á marga
lund.
urinn er sá, að þróttur félagslífs-
ins er ekki einungis komin undir
fólksfjöldanum, heldur öllu frem-
ur félagsþroska og samtakavilja
fólksins. — í héraði, þar sem ég
þekki vel til og er miklum mun
fólksfærra heldur en sveitirnar
þarna fyrir austan — og miklu
erfiðara er þar um samgöngur
allar — hefir 17. júní jafnan
verið haldinn hátíðlegur, síðan
hann varð þjóðhátíðardagur, með
almennri héraðssamkomu, sem
hinir ýmsu hreppar hafa staðið
að sameiginlega.
Hvergi betri skilyrði,
ÞAÐ er einmitt þetta, sem ég
vildi vekja athygli á: í fyrsta
lagi: finnst ekki mönnum, að tími
sé til kominn til, að 17. júní sé
lögskipaður almennur frídagur
og hátíðisdagur. — Það er hann
Yfirleitt má segja að málflutn-1 ekki enn, og finnst mörgum harla
„sprengja Morgunblaðshöll- ingur hinna sósíalisku flokka einkennilegt. Og svo í öðru lagi:
ina“, til þess að hindra Sjálf- mótist mjög af óttanum við vax- I væri ekki vel til fallið að setja
stæðisflokkinn í að geta túlk- andi fylgi Sjálfstæðisflokksins. um leið hógvært lagafyrirmæli
að málstað sinn. I Allt gerir þetta málafylgju ! um það, að hver þrjú sveitarfé-
Það er einnig athyglisvert, að vinstri flokkanna glundroða- ] lög eða fleiri sameinuðust um að
meðan á hinu pólitíska verkfalli, kennda og reikula, neikvæða og gangast fyrir þjóðhátíðarhöldum
sem kommúnistar efndu til í vet- hugsjónavana. jhinn 17. júní. — Hvergi eru í
ur stóð, hreyfði Tíminn varla
legg né lið gegn kommúnisturn
og fylgiliði þeirra. Var það þó al-
þjóð ljóst, að verkfallinu var
fyrst og fremst stefnt gegn stefnu
ríkisstjórnarinnar í efnahagsmál-
Sjálfstæðismenn berjast ( rauninni skemmtilegri skilyrði til
hinsvegar hinni jákvæðu bar- að halda þennan dag hátíðlegan
áttu fyrir uppbyggingu lands- ( heldur en við sjálfan barm fóst-
ins, fyrir framförum og um- urjarðarinnar í miðjum blóma
bótum, jafnvægi og öryggi í vorsins — jafnvel þótt fólkið sé
efnahagsmálum þjóðarinnar. ekki alveg eins margt og í Aust-
góðkunna Gérard Philippe, sem þessari þriðju skógræktarför,
margir íslenzkir kvikmyndagest- kvaðst Ármann vilja biðja blöð-
ir kannast við úr myndum, sem in að flytja Norðmönnum kveðj-
hér hafa verið sýndar. — „Hjarta ur þess og þakkir fyrir ógleym-
knúsarinn" er hann stundum 1 anlegar samverustundir og góð
kallaður — og óhætt mun að kynni.
segja, að fáir núlifandi kvik-
myndaleikarar njóta óskiptari
kvenhylli en þessi laglegi og ítur
vaxni Frakki. — En það er nú
önnur saga.
Gérard Philippe var fyrir
skömmu staddur í Aþenu, í leik-
flokki Jean Villar, sem þekktur
er af miklum ágætum. Villar
engu síður en Gérard, var mjög
svo hrifinn af komunni til Aþenu.
Mismunandi skapgerð.
AÐSPURÐUR um móttökur af
hendi leikhúsgesta svaraði
hann eitthvað á þessa leið: „Sei, :
sei, jú viðtökurnar voru hreint
afbragð, en mikill er munurinn
á, hvernig þeir þarna suðurfrá
láta í ljós hrifningu sína og svo
hinsvegar Norður-Evrópubúar. í
Berlín t. d. sátu áhorfendur og
hlustuðu í algerri þögn — eins
og heillaðir og án þess að láta
nokkur geðbrigði í ljós meðan á
sýningunni stóð. — En að henni
lokinni stóðu fagnaðarlætin yfir
óslitið í heilar 29 mínútur! —
Eftir því sem nær dró Miðjarðar
hafinu varð hrifningin taumlaus-
ari — og örari — hún gekk yfir Selárdal í Arnarfirði, málverka-
í öldum, sem stigu og féllu með og listmunasýningu í Miðbæjar-
í DAG opnar Samúel Jónsson frá
stuttu millibili.
barnaskólanum. Á sýningu þess-
Skapgerðarmismunur norræna | ari verða málverk frá Vestfjörð-
mannsins og hins suðræna kom, um og víðar að af landinu. Allt
fannst okkur, greinilega og
skemmtilega fram í þessari mis-
munandi framkomu leikhúsgest-
anna: Annars vegar hinn öri —
og skammvini funi suðursins,
hins hinsvegar staðfesta og var-
anleiki hinna norðlægari þjóða“.
— Já, af ýmsu má marka hlut-
ina.
Merklð, sem
klæðir lanðið.
olíumálverk.
Þetta er í þriðja skiptið, sem
Samúel opnar málverkasýningu.
Fyrstu sýninguna hélt hann 1933,
aðra 1954. Yfir 20 málverk seld-
ust á síðustu sýningu hans og
þrír listmunir.
Samúel er 70 ára að aldri, en
hefur stundað málaralist og list-
munagetð allt frá barnæsku, þótt
hann haíi ekki fyrr en þetta hald
ið öpinberar sýningar á verkum
sínum. Myndir hans hafa fengið
góða dóma og mun marga fýsa
að heimsækja sýningu hans að
þessu sinni. ,