Morgunblaðið - 10.08.1955, Blaðsíða 10
10
UORGVN CHL4BIB
Miðvikudagur 10. águst 1955
itfltflifl*■■■■•»■•■■■■•■■■■rfitfera ■■■■■■■■■■•••
íbúð lil sölu
Glæsileg 4 herbergja hæð við Ægissíðu, að öllu leyti
sér, til sölu. Upplýsingar gefur Málflutningsskrifstofa
Vagns E. Jónssonar, Austurstræti 9, sími 4400.
6 mniina iólksbíll
óskast keyptur.
Chevrolet eða Ford, model 1953 eða 1954. — Staðgreiðsla.
Upplýsingar 1 síma 81677, kl. 7—8 siðdegis.
Báleigendur
Hef opnað sprautuverkstæði á Bústaðabletd 12.
Fljót afgreiðsla. — Reynið viðskiptin.
Gunnar Júlíusson,
málarameistari.
Albert Klahn siötnsur
1
Tvær starfsstúlkur
óskast í eldhús Vífilsstaðahælis.
Upplýsingar hjá ráðskonunni, sími 5611 eða 9332.
Skrifstofa ríkisspítalanna
VATNSHELT GÓLFDÚKALÍM
fyrirliggjandi.
KARPA H.F.
s
TIL FÆBETJA
ljósmyndari óskast til Klakksvíkur í 8 mánuði eða
lengur. Fríar ferðir.
Frítt fæði og húsnæði ásamt kaupi.
Upplýsingar gefur
ÓSKAR GÍSLASON, súni 2458.
Húsgagnabólstrarar
Get bætt við húsgagnabólstrara eða nema í nusgagna-
bólstrun. — Húsnæði kemur til greina.
Axel Eyjólfsson,
Sími: 80117.
TVÆR STIiLKIISI
óskest í sænska sendiráðið. Önnur til að matreiða og
liin til að gæta barna.
Upplýsingar gefnar í sendiráðinu, Fjólugötu 9, kl.
15—17. Ekki svarað í síma.
TflfUfT ftmt'
ÉG GÉT ElíKI látið hjá liéa að ‘Ístana eftir að |>eir íiöfðu't'ekið
minnast þessa ágæta vinar míns völd í Þýzkalandi, vissi ég þó, að
á þessum merkisdegi í æfi hans, I þeir reyndu að koma vel og kurt
en þar eð hann átti ekki alls fyr- j eislega fram við hann, sem og
ir löngu 60 ára starfsafmæli, og vera bar um svo ágætan starfs-
æfiatriða hans var þá all-ræki-
lega minnzt í nokkrum blöðum,
fer ég fljótt yfir sögu.
Fundum okkar A. Klahn bar
saman fyrir rúmum 34 árum, um
þær mundir, er mér var lífsnauð-
syn meðfram námi mínu að fá
atvinnuréttindi í Hamborg. er
mér það raunar enn óskiljanlegt,
hversu vel til tókst og finnst mér
ég enn standa í þakkarskuld við
Hamborgara. Úrslit þess má!s
lágu í höndum atvinnufélags
hljóðfæraleikara. A. Klahn var
þá í stjórn þess félags. — Þessi
djarflegi maður var mér síðan
ógleymanlegur. Oft sáumst við
ekki eftir þetta, fyrr en fjórum
árum síðar, er ég varð meðlimur
í hljómsveit hans, sem lék í
Millerntor-k vi kmy ndahúsinu.
Á þeim árum, tímum þöglu
kvikmyndanna, valt velgengni
kvikmyndahúsanna ekki minnst
á því, að þau hefðu góðar hljóm-
sveitir. A. Klahn gegndi hlutverki
sínu með slíkum ágætum að hann
var settur sem aðal-tónlistar-
stjóri við 4 eða 5 kvikmyndahús,
sem UFA-félagið hafði yfir að
ráða í Hamborg. Það sýnir hið
mikla félagslyndi A. Klahns, að
samkomulag og samstilling hljóm
sveitarmanna í Millerntorhljóm-
sveit hans var annálað. enda vor-
um við eins og góð fjölskylda þar
til tónmyndirnar komu á vett-
vang og slitu samvistum okkar.
A. Klahn fæddist í Neustadt í
Holtsetalandi 10. ágúst 1885, þar
sem faðir hans hafði heimavistar-
skóla fyrir unga hljóðfæraleik-
ara. Hann mun hafa byrjað að
leika á hljóðfæri 6 ára gamall,
en 8 ára var hann farinn að leika
á hljóðfæri við ýms tækifæri, og
lék fvrst með afa sínum. S;ðar
tók við námið á tónlistarskólan-
um í Sondershausen, sem þá var
mjög rómaður skóli fyrir sitt á-
gæta kennaralið. Eftir námið tók
við ferð og flug hins unga hljóð-
færaleikara út um heiminn. H°r-
þjónustan í þýzka flotanum
færði honum tæki+æri til ferða
um Austur-Asúr, Kina, Japan og
margar Kvrrahafsevjar, fyrir ut-
an Ástralíu og s;ðar Suður-
Ameríku.
Eins og við vitum, vann fvrri
heimsstvrjöldin ekki á A. Klahn,
enda var dagsverkið þá ekki
hálfnað. Eftir stvrjöldina biðu
hans mörg og glæsileg starfsár í
Hamborg, þar sem hann var
kraft í sínu fagi og raungóðan
heiðursmann. En A. Klahn var
þá mjög ákveðinn í að snúa bak-
inu við allri þeirri samkundu og
! þá ættlandi sínu. Hann hafði þeg-
ar vegabréf til Brazilíu, en fyrir
mitt tilstilli fór hann í öfuga átt
og fluttist út hingað árið 1936.
Endurfundir okkar hér urðu báð-
um til mikillar gleði, enda leidd-
ir af gömlum vinskap, sem aldrei
hefur borið skugga á nú í hálfan
fjórða áratug. Þannig á hans á-
gæta eiginkona, frú Guðrún Kl.
Guðmundsdóttir, sem komin er
af ómenguðum sjósóknurum lér
í Suðumesjum, mér að nokkru
'eyti sína hamingju að þakka. —
Enda gekk ég ekki að því gmfl-
mdi, að ég stuðlaöi að hingað-
komu þarfs þegns, þar sem er A.
Klahn, svo sem hann hefur sýnt
og sannað í sínu ágæta starfi,
bæði sem stjórnandi Lúðrasveitar
Reykjavíkur í mörg ár, og ég vil
segja ómissandi kraftur í Sin-
fóníuhljómsveitinni hér.
Kæri, góði vinur minn, A.
Klahn, ég vil að lokum óska þess,
þér til handa, að faðir andanna
muni senda þér framvegis
marga bjarta sólskinsdaga, auð-
vitað með viðeigandi rekju.
Þórh. Árnason.
Þjéðdonsor
Hls 9
EINGÖNGU SÖNGDANSAR
Sigríður Valgeirsdóttir skýrði
fréttamönnum svo frá nýlega, að
sérstaka athygli hefði vakið
söngdansar íslendinganna. Var
ekkert hljóðfæri með í förinni,
en dansað eftir rímna- cg tví-
söngslögum aðallega, allt gamla
íslenzka dansa, svo og eftir
gömlum lögum. Þá hefði hinn
íslenzki þjóðbúningur einnig
vakið mikla athygli. Alls kom ís-
lenzki dansflokkurinn fram 7
sinnum opinberlega, en 14 sinn-
um alls.
VEL FAGNAÐ
Rómaði Sigríður Valgeirsdótt-
ir mjög móttökur allar í Noregi
og viðurgjörning. Meðal annars
sat þjóðdansaflokkurinn boð ís-
lenzku sendiherrahjónanna í
Ósló. Á heimleið kom flokkurinn
við í Gautaborg í boði sænsk-
íslenzka félagsins og dvaldist þar
í tvo daga. Einnig var komið við
í Færeyjum og tók þar á móti
dansfólkinu færeysku dansaram
ir, er verið höfðu á mótinu, og
var þar hinn ánægjulegasti dag-
ur á Kirkjubæ hjá Páli Paturs-
syni, sem var fararstjóri Færey-
inganna.
Þjóðdansafélagi Reykjavíkur
hefur nú verið boðið að sýna
dansa sína í London næsta sum-
ar, en ekki er afráðið ennþá
hvort svo verður.
Bílliim taiinn fyrsl
hafa bilað
Gáfnasamnefnari
, BIFREIÐARSTJÓRINN á hinum
| skemmda bíl við Lambhagabrú
] hafði samband við lögrgeluna í
í j gær vegna atburðarins. — Hafði
stiórn hlióðfæraleikarafélagsins, ] hann ekki talið nauðsyniegt að
svo sem áður getur um. Á þessum j tilkynna lögreglunni neitt um
árum setti umrætt félap saman ! þetta atvik, þar sem ekkert tjón
stórar sinfóníuhljómsveitir, sem
héldu svokallaða sunnudagstón-
leika, og stjórnaði A. Klahn einni
þeirra.
Þegar svo talmyndaöldin hófst,
bótti A. Klahn of bröngt um sig
á landgrunninu og hóf bá sirling-
ar á ný sem hljómvseitarstióri á
stórskipum Hamborgar-Ameríku-
i;nunnar, i nokkur ár. Sigldi
hann þá bæði til Mexico og
'lestra aðal hafnarborga Suður-
\meríku.
A. Klahn var óþekkur við naz-
hefði orðið á öðru en bifreiðinni
og brúarhandriðinu.
Bifreiðin er frá Hotsósi, en
leigð hingað til bæjarms. Var
hún að flytja byggingarmöl frá
Álfsnesmölum. Maðurinn, sem
henni ók, var ekkert illa fyrir-
kallaður, enda virtist óhappið
ekki hafa orðið fyrir vangæzlu
hans við aksturinn, heldur vegna
þess, að bifreiðin bilaðj skyndi-
lega. Það skal að lokum tekið • jlff
fram, að bílstjórinn slapp 6- • i*I O R G U N K
meiddur úr þessum háska. !•••••••<
LAUGARDAGINN 16. júlí, var í
Morgunblaðinu grein eftir mig,
sem hét „Vandamálin á Keflavik-
urflugvelli og Tíminn“. Var grein
in að nokkru svar við rugli, sem
Jón Skaftason hafði skrlfað í
Tímann 7. júlí. Raunar skrifaði
Jón. grein sína ekki undir nafni,
en „Frjáls þjóð“ upplýsti hver
maðurinn var.
Jón Skaftason skrifar síðon
grein í Tímann 20. s.m. og snýr
þar máli sínu til Frjálsrar þjóðar.
Þar upplýsir hann að hann sé
þeim nú eiginlega í aðalatriðum
sammála um varnarmálin.
I endi greinar eru mér persónu-
lega ætlaðar nokkrar línur. Þar
segist Jón ekki geta svarað mér,
vegna þess, hvað mismunurinn
sé mikill á gáfum mínum og hans.
Vissi ég raunar fvrirfram að slíkt
svar yrði það eina, sem fengist
við grein minni, ekki hvað ísízt,
ef höfundurinn að Tímagreininri
reyndist vera Jón Skaftason.
Um gáfur Jóns Skaftasbnar
ætla ég ekki að ræða. Hann 'hef-
ur sjálfur gefið sér eftirminnilega
einkunn með greinum sínum i
Tímanum. Frjáls þjóð hefur hins
vegar dregið Jón að prófborði og
gefið honum s;na einkunn, og
hún er svona: „Síðastliðinn mið-
vikudag birtist grein í Tímanum
um þessi mál (varnarmálin) und-
ir nafni Jóns Skaftasonar og háðs
merki á eftir nafni hans: Er það
táknrænt, því að greinin er svo
full af mótsögnum, vitleysum og
sjálfshóli, að l;kast er að hún sé
skrifuð af einhverjum öðrum en
Jóni. Gæti háðsmerkið á eftir
nafni hans stafað af því, nema
ömurlegri hlutir ráði.“
Á þetta skal ég engan dóm
leggja, en ég komst ekki hjá að
óska Framsóknarflokknum tii
varaniegrar hamingju með þenn-
an nýbakaða gáfnasamneínara
sinn.
Það er fuilkomlega eftirtektar-
vert, að þótt leitað sé með log-
andi ljósi um s'ður Þjóðviljans,
sést þar varla, mánuðum saman,
gagnrýni á utanríkis- og varnar-
málastefnu Framsóknar. Á því er
aðeins ein skýring: Kommúnistar
hafa kappalda gæðinga á fóðrum
hjá Framsókn, og meðgjöfin er
goldin með þögninni. f skjóli hug
sjónar Framsóknarformannsins
um vinstri stjórn á íslandi er
sendlum komrn’mista frjáls að-
gangur að s!ðum Tímans.
Frjálsri þjóð þarf ég litlu að
svara því, sem mér er þar rétt.
Glefsurnar úr grpin minni, sem
þar eru birtar. eru allar slitnar
úr samhengi, tii bess að þær passi
betur þeirra áróðri. Þ"ir varast al
gjörlega að taka það upp eftir
mér, sem gæti stvget Framsókn.
Má virða þeim bað til vork-
unnar með ti'h+i til hillinganna
í vinstri stiórnar þokunni.
Skringilegt er bó. að sjá, að þeir
endurprenta meinie«a prentvillu
i grein minni Þar st-’ndur: „Hann
(J. Sk.) segist hafa talað við
Ameríkumenn. sem beri öllum
saman um það, að íslendingar
vilji engu fóma. en hara græða á
hernum. Og þetta pr alveg það
sama segir J. Sk. , Þetta er alveg
það sanua, sagði J. Sk. í Tíman-
um.“ Ég vona að eáfur Jóns
Skaftasonar taki það ekki illa
upp þó ég Iáti hér m-ð leiðrétta
þetta, því í þessu orðalagi, felst
regin mrmir.
Jón Skaftason kvartar sárt und
an því að ég haú ,.sparkað“ af
„fólsku“ , „greind" sma og „mann
kosti“. Pið ég Framsóknarflokk-
inn afsökunar á bví, ef gáfna-
samnefnari hans 'nnn að bera
þess varanleg merki
Keflavíkurfluevpiþ og iúlí 1955.
Þó-ðu' E. Halldórsson.
*•••••••••••
• Morgitm rl
AÐIÐ
MEP
4 PFf NU