Morgunblaðið - 12.08.1955, Blaðsíða 14

MORGVNBLAÐ19
Föstudagur 12. ágúst 1955 ]
r 14

LEIÐTOGI FÓLKSINS
EFTIR JOHN STEINBECK
Nýkomið
slétt járn
galvaniserað.
Framhaldssagan 5
slóð, óttalausir menn, sem gædd-
ir voru þreki og þrótti, sem þekkt
ist ekki lengur.
Jody hugsaði um hinar víðáttu
miklu sléttur og steppur og vagn
ana, sem þokuðust yfir þær eins
og þúsundfætlur. Hann hugsaði
um afa, ríðandi á hvítum gæðing,
í broddi fylkingar, á ferð sinni
yfir þessar ómælanlegu auðnir.
í>essar sýnir birtust í huga hans,
liðu framhjá og hurfu.
Hann var kominn á fætur,
hálfri klukkustund áður en bjall
an kallaði til morgunverðar.
Móðir hans stóð við eldstæðið
og blés í glæðurnar, þegar Jody
kom fram í eldhúsið.
„Þú ert snemma á fótum“, sagði
hún. „Ætlarðu að fara eitthvað
sérstakt í dag?“
„Ég ætla að fara út og leita
mér að hentugri spítu. — Við
ætlum að veiða mýs í dag“.
,,Þú og hver annar?“
„Nú, auðvitað afi og ég“.
„Jæja, svo þú ert búinn að fá
hann í félag við þig Þú vilt allt-
af hafa einhvern með þér, þeg-
ar þú ætlar að gera eitthvert
skammarstrikið".
„Ég kem strax aftur", sagði
Jody. „Ég vil bara hafa þægilegt
prik við hendina strax eftir morg
unmatinn".
Hann lokaði hurðinni á eftir
sér og gekk út í svalt kul hins
heiðríka morguns.
Fuglarnir voru háværir í dög-
ununni og heimakettirnir komu
niður hlíðina eins og bláir snák-
ar. Þeir höfðu verið að veiða
fugla í myrkrinu og þó að kett-
irnir fjórir væru nú pakksaddir
af fuglakjöti, þá settust þeir nú
í hóp, úti fyrir bakdyrum húss-
ins, og mjálmuðu eymdarlega, til
þess að fá mjólkina sína.
Doubletree, Mutt og Smasher
hlupu snuðrandi meðfram runn-
unum, en þegar Jody blístraði á
þá, litu þeir upp og dingluðu
skottunum, hlupu síðan til hans
og nudduðu sér vinalega upp við
hann. Jody klappaði þeim um
stund, en gekk svo að hinu gamla
og veðurbarna pílviðartré. Hann
valdi sér gamalt sópskaft og
stutta, þumlungsbreiða spýtu, tók
skóreim upp úr vasa sínum og
batt endana fasta saman, til þess
að útbúa sér eins konar þreski-
kúst.
Hann sveiflaði þessu nýja vopni
í kringum sig og lamdi því nið-
ur í jörðina, í tilraunaskyni, en
hundarnir skutust til hliðar, ýlfr-
andi af hræðslu.
Jody gekk nú niður með hús-
inu og yfir að gamla heystæðinu,
til þess að líta yfir hinn væntan-
lega orrustuvöll og undirbúa á-
hlaupið, en Billy Buck, sem sat
hinn rólegasti á bakdyratröppun-
um, kallaði þá til hans:
„Þér er vissara að koma strax
heim, karl minn. Það eru hvort
sem er ekki nema örfáar mínútur
til morgunverðarins“.
Jody breytti um stefnu og gekk
heim að húsinu. Hann reisti "vopn
ið upp við tröppurnar: ,,Þetta
ætla ég að nota. til þess að hrekja
mýsnar út“, sagði hann. „Ég er
alveg viss um, að þær vita ekki
hvað það er, sem þær eiga í vænd
um. Þær eru sjálfsagt alveg spik-
feitar“.
„Enginn veit, hvað í vændum
er“, svaraði Billy Buck heim-
spekingslega. „Ekki ég, ekki þú
og ekki neinn veit það“.
Jody varð hikandi við þessa
hijgsun. Hann vissi að þetta var
réjtt hjá Billy, og hugur hans
hýarflaði frá múSaveiðunum.
Én nú kom móðir hans út á
klaðið og kallaði í morgunmatinn,
svo að allar aðrar hugsanir þutu
út í veður og vind.
Afi hafði enn ekki látið sjá sig
þegar sezt var að borðum. Billy
kinkaði kolli í áttina til stólsins
hans: „Það er allt í lagi með hann.
Það gengur ekkert að honum.
„Hann er alltaf lengi að klæða
sig“, sagði frú Tiflin. „Hann greið
ir vangaskeggið, burstar skóna
sína og strýkur fötin sin“.
I Carl stráði sykri út á mais-
grautinn: „Maður, sem hefur
stjórnað vagnalest yfir slétturnar,
verður að vanda mjög allan
klæðnað sinn“.
i Frú Tiflin sneri sér að honum:
„Vertu nú ekki að þessu, góði
minn. Gerðu það fyrir mig að
láta ekki svona“.
! f rödd hennar bar meira á hót-
‘ un en beiðni og það var þessi hót-
un, sem gerði Carl gramt í geði.
| „Hversu oft hefi ég ekki orðið
að hlusta á söguna um járnplöt-
: urnar og hina þrjátíu og fimm
hesta? Hvers vegna getur hann
aldrei gleymt þeim, úr því að
þessi tími er nú löngu liðinn?“
i Hann varð reiðari eftir því sem
hann talaði lengur og hann
brýndi raustina: „Hvers vegna
þarf hann að vera að segja þær
aftur og aftur? Hann ferðaðist yf-
ir slétturnar. Jæja, gott og vel
með það. En nú er sá tími löngu
liðinn og engan langar til að
hlusta á sögurnar hans upp aft-
ur og aftur“.
| Skyndilega marraði lágt í eld-
húshurðinni. Fólkið umhverfis
borðið sat eins og dauðadæmt og
mælti ekki orð. Carl lagði skeið-
ina frá sér, á borðið og studdi
hönd undir kinn.
Afi gekk inn í eldhúsið. Um
varir hans lék dauft bros og hann
gaut augunum til fólksins við
borðið:
i „Góðan daginn“, sagði hann um
leið og hann tók sér sæti og horfði
á grautardiskinn sinn.
Carl gat nú ekki orða bundist
lengur: „Heyrðir — heyrðir þú,
hvað ég var að segja áðan?“
Afi kinkaði kolli lítillega.
„Eg veit eiginlega ekki, hvað
kom mér til að láta svona. Eg
meinti ekkert af því, sem ég sagði
ég var bara að spauga“.
Jody horfði skömmustulegur
til móður sinnar og hann sá að
hún leit á mann sinn, án þess að
draga andann. Þetta var alveg
hræðilegt, sem faðir hans var
nú að gera. Hann var að fótum
troða sjálfan sig með þessari hegð
un sinni. Það var óskaplega au-
virðilegt að taka aftur orð sín.
Afi gaut til hans augunum:
„Eg er að reyna að átta mig svo
lítið á hlutunum", sagði hann of-
ur rólega. „Mér stendur hjartan-
lega á sama um það, sem þú sagð-
ir, en hins vegar kynni það að
vera satt og það þætti mér öllu
lakara“.
„Já, en það er ekki satt“, sagði
Carl. „Eg er ekki alveg heilbrigð
ur í dag og ég sé mikið eftir því
að hafa sagt þetta“.
„Vertu ekki að fást um það.
Gamlir menn sjá ekki alltaf hlut-
ina í réttu ljósi. Kannske hefur
þú rétt fyrir þér. Ferðin yfir slétt
una er löngu liðinn atburður og
ætti e. t. v. líka að vera gleymd-
ur nú, þegar svo langt er um
liðið“.
Carl reis á fætur: „Eg er búinn
að borða nóg og nú ætla ég út til
vinnu minnar. Þér liggur ekkert
á, Billy“.
Hann gekk hröðum skrefum út
úr herberginu. Billy flýtti sér að
ljúka við matinn og fór svo út á
eftir honum, en Jody gat ómögu-
lega farið strax frá afa sínum:
„Ætlarðu þá aldrei að segja
sögur framar?“ spurði hann.
„Jú, drengur minn, það máttu
reiða þig á að ég geri, en aðeins
þegar ég er viss um að fólk langi
til að hlusta á þær“.
| „Mig langar til að hlusta á
þær“.
„Auðvitað langar þig til þess,
en þú ert lítill drengur. Þetta var
starf fyrir fullorðna menn, en að-
eins litlir drengir, eins og þú,
hafa gaman af að heyra sagt frá
því“.
H. BEINEDIIÍTSSON & CO. H.F.
HAFNARHVOLL — SIMI 1228.
NÝTT
Undirföt
Sloppar
Dagkjólar
Skólakjólar
Tækifæriskjólar
Kvöldkjólar
Verzl. Ingibjargar Þorsteinsd.
Skólavörðustíg 22 A.
Forstöðukona og fóstra
Barnaverndarfélag Akureyrar vantar sérmenntaða for- |
stöðukonu og fóstru fyrir væntanlegan leikskola næst-
komandi vetur. Umsóknir sendist til Eiríks Sigurðssonar, j
Hrafnagilsstræti 12, Akureyri fyrir 1. sept. næstkomandi. [
Stjórnin.

SVERTIMGJADREIMGURIMIM
6.
Mbyame verður hræddur. Þegar hann gáir betur að, sér
hann, að Abyagha er mjög svangur og illa haldinn. Nú ótt-
ast Mbyame ekki lengur. Hann hugsar — og framkvæmir.
j í skyndi lætur hann 4 eða 5 banana á disk, tekur vænt
stykki af fiski og fer með það út fyrir eldhúsvegginn.
Abyagha sér hann og nemur staðar hálfhræddur. Það liggur
við, að Mbyame skjálfi á beinunum. Hann fer þó til Abyagha
og segir: „Zak“ sem þýðir ét þú, um leið og hann réttir
Abyagha diskinn.
J Fólkið er farið að streyma út úr húsinu. Abyagha felur
■ sig varlega á bak við runnann.
! Elsku mamma mín, segir Mbyame, ég er ekkert svangur
í kvöld, ég ætla ekki að borða. Mamma horfir á drenginn
sinn, en segir ekkert, en í leyni aðgætir hún hann Mbyame
tekur líka vel eftir öllu.
! Eftir nokkra stund fer hann út um bakdyrnar og sækir
diskinn út við runnann. Síðan sætir hann lagi, þegar mamma
hans er úti, fer inn með diskinn og setur hann á sinn stað,
. eftir að hafa þvegið hann vadlega.
| En mamma hans, sem sér allt, sá þegar hann . Og
mamma hans, sem veit allt, og vissi hvað hann gerði, situr
nú hjá litla drengnum sínum. Það er komið kvöld.
Næsta morgun kom Abyagha til kristniboðsskólans og
var í honum upp frá því.
S Ö G U L O K
- Bext að auglýsa r Morgunblaðinu —
Snyrtimenni vilja helst
BRYLCREEM
Hvlllkur munur ð hárl sem er llflegt, me8
Callegum gljáa, og þvi hárl, sem er klesst
niður með mikilli feitl eða oliu. Gætið þess
að hár yðar sé snyrtilegt og vel greitt með
Brylcreem hinu fullkomna hárkremi. Með
Brylcreem greiðist hárið vel, án of miklilar
feiti, vegna þess að i Brylcreem er fltu-efnið
i uppleystu ástandi. Með Brylcreem fer hár-
Ið vel og gijáir daglangt. Nuddið Brylcreem
vel inn i hársvörðinn, það styrkir hann,
minnkar flösu og gerir þurt hár Uflegt og
mjiikt. Notið ávallt Brylcreem og hir yðar
verður gljáandi. mjúkt og faUegt.
Hiö íullkomna harkrem