Morgunblaðið - 30.08.1955, Side 7

Þriðjudagur 30. ágúst 1955
HORGVNBlL'ABim
a 1
Ösfcar Gíslason - mimiinff
b
I HEIÐARDALNUM ólst upp
ungur sveinn allra manna og
dýra hugljúfi, snemma svo vin-
sæll að engan af mínum sam-
ferðamönnum hitti ég slíkan.
Óskar var óskabarn sinna for-
eldra, Gísla Björnssonar og Þóru
Guðmundsdóttur og okkur félög-
unum fyrirmynd. Frá öndverðu
var það svo að allir vildu hafa
hans ráð og líkjast honum í sem
flestu. Ég minnist bjartra æsku-
daga í heiðarbrúnum, smala-
mennsku,-hjásetu, veiðiferða og
sleðaferða á heiðríkum vetrar-
kvöldum. Líka erfiðra vetrar-
ferða og dimmra sorgardaga. í
blíðu og stríðu réði hann ávallt
ferðinni, hógvær og æðrulaus,
einnig í hópi ungmenna var hann
hinn hóværi og öruggi leiðtogi,
söngvinn og ágætur stjórnari. Þá
var Ungmennafélagshreyfingin
borin uppi af eldmóði vaknandi
aldar, og' hæfileikar hans nutu sín
einkar vel í þeim félagsskap.
Hann starfaði með lífi og sál að
þeim háleitu málum sem voru á
dagskrá með hógværð sinni og
drengskap kom hann meiru til
leiðar en margur annar sem
hærra talaði. Auk stjórnarstarfa
æfði hann söngflokk, var í út-
gáfunefnd sveitablaðs og æfði
íþróttir. Það er bjart yfir minn-
ingum æskuáranna, fjöldi ung-
menna á báðum Miðdalsheimil-
unum (sem raunverulega voru
sem eitt heimili), samhent í starfi
og að leikjum, hópferðir á úrvals
hestum og skautamót á vötnum
milli bæja Suðursveitarinnar,
Miðdals, Grafarholts, Korpúlfs-
staða og Úlfarsfells.
Oft hefi ég hugsað til þess hvað
sveitarbúskapur var Óskari eig-
inlegur, og var það svo ávallt
eftir að hann fluttist til höfuð-
borgarinnar að sá þátturinn var
ríkur í huga hans og búskapur
hans á Tungu, dýraverndarstöð-
inni, er einstæður í sinni röð því
fáa veit ég hafa sýnt betri árang-
ur af rekstri Iítils kúabús eða
gengið betur um en þar var gert.
Eiginkona hans, Sigríður Einars-
dóttir, var honum samhent í bú-
skapnum, sem öðru, og á síðari
árum skópu þau hjónin sér og
dóttur sinni Þóru Guðrúnu sum-
arheimili í Gjábakkahrauni. Er
það einkennandi fyrir tryggð
Óskars og átthagaást að hann gaf
öllum hæðum og leitum þar
eystra nöfn úr Miðdalslandi.
Ekki mun ég hér rekja ætt hins
látna vinar og frænda, eða þá
segja frá starfsferli hans, en það
skal ei gleymast sem gjört er vel.
Starfsbræður og samferðamenn
Óskars munu allir eitt mæla að
skylduræknari og traustari félaga
er erfitt að finna. Eigi man ég til
að hafa heyrt eitt styggðarorð af
hans munni og aldrei hallmælti
hann mönnum né dýrum. Hið
milda bros vék aldrei af vörum
hans og þá sízt er mest á reyndi,
hann átti á bak að sjá öllum
sýstkinum sínum, Guðbirni, sem
fórst af slysförum í Þjhgvalla-
vatni, Árna og öuðrúnu sénd bæði
létust eftir þungbæra veikinda-
baráttu. Foreldrarnir létust í
hárri elli, og fjöldi æskuvina
hvarf af sjónarsviðinu, en ávallt
átti Óskar til huggunarorð og
sálarstyrk til að miðla öðrum.
Hefi ég staðið við dánarbeð
margra en sjaldan mætt slíkri ró
og trúarstyrk sem hjá honum.
Átti þar við spakmæli Björnsons
„Þar sem góðir menn fara, þar
eru Guðs vegir“. Eitt það síðasta
sem ég heyrði hann segja var:
„Ég get dáið rólegur“ — má segja
að slíkt mælir sá einn sem kann
að deyja.
Stofnanir þær og félög sem
Óskar vann fyrir munu vera það
ljóst að verka hans mun ávallt
sjást nokkur merki. Eimskipafé-
lags íslands, Málningarverksmiðj
an „Harpa“, Karlakór Reykjavík-
ur og Dýraverndunarfélagið
munu samþykkja þetta. Þó hafa.
hans nánustu mestan harm að
bera, og allir eiga bágt með að
sætta sig við að hann skuli burt
kallaður á aldri hins mesta
þroska. Hann var fæddur 1891
hinn 19. febrúar svo starfsdag-
arnir eru orðnir æði margir hjá
hinum skyldurækna manni. Hitt
veit ég jafnvel að ávallt var hann
að bæta við sig störfum, óþreyt-
andi starfsorkan krafðist þess.
Alltaf var tími til að leysa vanda
hvers manns og hughreysta þá
sem í hrakningum voru. Slíkra
manna er gott að minnast. Ljós
hinna björtu endurminninga
munu tendrast í hugum vorum
er við minnumst þín, við viljum
ávallt hafa í huga hógværð þína
og hin fögru skilnaðarorð er þú
mæltir við okkur er þú æðrulaus
kvaddir.
Megi þau minna okkur á hvaðf
skuld við eigum að gjalda lífini
og tilverunni og skyldurnar vii
þá sem bera þungar byrðar.
Frændi og vinur, ég kveð þi;
í nafni fjallanna okkar, dalanni
og heiðarvatnanna, heimilisins i
Fjölnisvegi og sumarhússins :
Gjábakkahrauni, allra vina Oj
ættingja og að lokum þeirri
kveðju sem dýrmætust er:
* Kveðju ástkærrar eiginkonu og
einkadótturinni Rúnu.
Guðmundur Einarsson
frá Miðdal.
ÓSKAR Gíslason var einn af
stofnendum Lakk- & málningar-
verksmiðjunnar Hörpu h.f. fyrir
nærfellt 20 árum og hefur frá
fyrstu átt veigamikinn þátt í
vexti og viðgangi þess fyrirtækis
enda lengi í stjórn þess. Hann var
sérlega tillögu- og úrræðagóður
og því ómetanleg stoð og stytta
okkar félaganna, sem að fyrir-
tækinu stóðu. Það voru því mörg
sporin, sem við áttum til hans
þegar vanda bar að höndum, enda
í honum ávallt að finna hinn
prúða, trausta og ráðholla dreng.
Ég tel því það mér mikið lán að
hafa kynnst Óskari Gíslasyni og
átt hann fyrir vin, enda þótt
kynni okkar hafi aðeins staðið
um 10 ára skeið.
Óskar Gíslason var eitt hið
mesta prúðmenni og snyrtimenni,
sem ég hefi þekkt, og orðvarari
maður fyrirfannst ekki. Það er
því stórt skarð höggvið í vina-
hópinn þar sem hann er fallinn
í frá. Ég bið góðan Guð að styrkja
hans ástkæru konu og dóttur, sem
önnuðust hann í löngum og erfið-
um veikindum, en þær mæðgur
voru honum allt.
Við félagarnir kveðjum nú
hinn góða dreng með söknuði og
þakklæti er hann nú gengur á
Guðs síns fund.
Minning hans lifir.
Oddur Helgason.
Akurnesingar unnu Banda
Ikjamenn mei 3:2
BANDARÍKIN gegn Akranesi —
það lætur einkennilega í eyrum.
En á milli þessara aðilja var
annar leikur heimsóknar banda-
rísku knattspyrnumannanna, sem
fór fram á sunnudaginn. Leikur-
inn var fjörugur og skemmtileg-
ur, eins og landsleikurinn — en
þó jafnari, en sigur Akurnesinga
var þó fullkomlega réttmætur.
MÖRKIN
Sex þúsund og fimm hundruð
manns komu til að sjá þennan
leik og er slíkt fádæma aðsókn
á sunnudagseftirmiðdegi í ágúst-
mánuði. Og ekki urðu menn
SÍÐARI HÁLFLEIKUR
í upphafi fyrri hálfleiks náðu
Bandaríkjamenn góðum tökum á
leiknum. Þeir fundu veiku hlekki
Akranesliðsins í bakvörðunum og
léku nú upp kantana á víxl og
komust nálægt marki — en
herzlumuninn vantaði. Komu
þeir þá oft vörninni vel til hjálp-
ar Sveinn Teitsson og Guðjón
Finnbogason.
Samt urðu Akurnesingar íyrri
til að skora. Leikið var upp miðj-
una gefið til Þórðar Jónssonar til
vinstri og hann skallaði að marki
— knötturinn kom við markvörð
og hrökk í netið.
Um miðbik hálfleiksins náðu
'oikK-aSanum. Akurnesingar aftur hreinum yfir-
Þetta er annað mark Akurnesinga. Þórður Jönsson (lengst til
hægri) skallaði, knötturinn lenti í markvörð og rann hægt inn í
markið. Vinstri bakvörður bandaríska liðsins reyndi að bjarga á
linunni, en tókst ekki.
sem á stundum var sízt minni
en i landsleiknum — en það var
sem fyrr, að þó tækifærin til
marka sköpuðust (einkum hjá
Akurnesingum) þá ónýttust þau
— oft herfilega klaufalega.
í fyrri hálfleik brutust Akur-
nesingar 12 sinnum í gegn um
vörn Bandaríkjamanna. Oft urðu
úr þessum upphlaupum góð
tækifæri til markskota — en sum
ónýttust vegna hraða, önnur
hafði markvörður Bandaríkja-
manna fullt vald yfir, einkum
vegna frábærra staðsetninga í
markinu.
+
En ellefta upphlaupið tókst að
nýta. Þórður Þórðarson hljóp
upp vinstri kant, gaf mjög vel
fyrir og Ríkharður kom aðvíf-
andi og skoraði.
Þrívegis í þessum hálfleik voru
Bandaríkjamenn í hættulegum
tækifærum við Akranesmarkið.
Eítt skiptið bjargaði Ililmar með
góðu úthlaupi, annað skot fór
yfir og hið þriðja rétt framhjá,
eftir að Murphy miðframherji
var kominn einn innfyrir.
Auk þess fengu Bandaríkja-
menn þrjár hornspýrnur á
Akranes og úr einni þeirra bjarg-
aði Sveinn Ben. nálægt marklínu.
En hálfleiknum lauk með sigri
Skagamanna 1:0.
— Ljósm. Mbl.: Ol. K. M.
tökum í leiknum. Þeir byggðu
upp hvert upphlaupið af öðru,
oft af miklum glæsibrag, komuzt
oft framhjá vörninni — en þá
bjargaði markvörðurinn alltaf
vel, — m. a. skot út í bláhorni
frá Ríkharði. Það leit út fyrir að
Bandaríkjamenn væru að bugast
vegna leikhraðans.
En þá kom þeirra traustamark.
Upphlaupið var saklaust og h.
framvörður skaut frekar laust
að marki. Enginn hreyfði sig, og
markmaður sá ekkert fyrirr
mannþrönginni við markið — og
knötturinn fór óhindraður I
mark. Þetta mark hleypti nýjum
þrótti í bandaríska liðið.
Akranesliðið hóf leik eftir
markið. Þórður gaf til Ríkharðs.
Ríkharður til Halldórs á kant-
inum, sem sendi aftur til Rík-
harðs og frá honum kom þrumu-
skot, sem hafnaði í netinu, 3:1.
Menn bjuggust við að þetta.
yrðu úrslit leiksins því aðeins 7
mín. voru eftir. En það fór &
annan veg. Bandaríkjamenn léktt
sama bragð og Akurnesingar.
Þeir hófu leik og léku hratt a®
Akrahesmarkinu — og í því bafa
: ði knötturinn. Þrjú mörk á 1
mínútu.
Eftir þetta jafnaðist leikurinn.
enn — en fleira gerðist ekkj
markvert.
I
LIÐIN
Bandaríska liðið var í upp-
hafi leiksins eins skipað og f
landsleiknum, en meðan á leikn-
um stóð voru gerðar á því þrjár
breytingar. M. a. fór Murphy mi3
herji útaf í hálfleik en fram a<5
þeim tíma virtist hann ekki
leika af sama krafti og í lands-
leiknum. Útherjarnir voru nú.
beztu menn framlínunnar og þeir
einu sem tækifæri sköpuðu.
Miðjutríóið var í molum. Fram-
varðalína var sterkasta hlið liðs-
ins og án þeirra hefði illa farið.
Markvörðurinn var öruggur f
markinu — ekki fljótur, en allt-
af hárrétt staðsettur og vel með
í leiknum.
Það fer að verða áberandi galli
á Akranesframlínunni hve henni
gengur illa að skora. Hún skapar
tækifæri — opin og góð en þegar
það er búið, virðist krafturinu
búinn. T. d. dansaði knötturinn
á marklínunni í þessum leik við
fætur Ríkharðs og Þórðar Jóns-
sonar — en ekki varð marlc úr.
Halldór var nú mjög mistækur
— sendi ákaflega illa frá sér oft,
þó hann fengi hin beztu tæki-
færi, því það er annar galli fram-
línunnar, hve lítt hún hugsar um
vinstri vænginn, en leikur alltaf
til hægri. Sveinn Teitsson átti
mjög góðan leik — og -Hilmar f
markinu lofar góðu, þó enn s6
hann óþroskaður í stöðunni.
•—A. St.
*■■■«■■■■■■■■■■■«■■■■••■■ «*■■■■■■■« •■■•■■■>■ ***■■ ow«mcmaw»
■ í
Stúlkn óskost
;■
■
til eldhússtarfa. Upp]. á staðnum, ]
'■
■
! ■
Malstofa Austurbæjar
mbeudhkm ■■ ■* ■**.*■■■ ■«■*■» ■« * ■* ■ ■ ■»■»:»■ •••••■•*■•• »■»•.■* *ioi*ŒiŒ*ano i
Kuiser bifreið
model 1952, með stöðvarplássi, til sölu.
Bifreiðin er ný yfirfarin og greiðsluskilmálar eftir
samkomulagi. — Bíllinn er til sýnis eftir hádegi í
dag hjá bifreiðasölunni, Njálsgötu 40. Sími 5852.
'«**■**■
Stúlkur
vön vélritun og með bókhaldsþekkingu, getur fengið
góða skrifstofuatvinnu nú þegar. — Umsóknir er til-
greina menntun, aldur og fyrri störf, sendist afgr. blaðs-
ins fyrir miðvikudagskvöld, merkt: „Atvinna — 669“.
HIMBER
6 manna í góðu lagi til sýnis og sölu við Blöndu-
hlíð 2, eftir kl. 7 í kvöld.
Upplýsingar í síma 7644».
• ■ ■ • ■ ■ • ■ ■ ■■■■«■• ■** ■ ■ ■ ■ ■■■«■■* ■■■■■■■«]