Morgunblaðið - 28.09.1955, Side 2
MORGUNBLAÐID
Miðvikudagur 28. sept. 1953 j
' 2
— segir Nína Tryggvadóttir.
fressi mynd var tekin á framboðsíundinum í Kópavogskaupstað s.l. sunnudag. Ekki verður annað séð
en „háttvirtir kjóstndur“ séu í bezta skapi undir ræðunni. Hver skyldi vera að tala?
— Ljósm. Sig- Einarsson, Digranesvegi 12.
Tökum höndum saman um ú feila
kommúnista í Kópavogskaupstað
KOMMUNISTAR í Kópavogi
sendu út um Kópavogsbyggð
fyrir nokkru plagg, sem þeir
kal!a „Yfirlýsingu“ Flestir hafa
kallað þetta eftirmæli um þá
•jálfa, og er það þá eitt af mörgu
furðulegu við kommúnista í Kópa
vogi, að þeir skuli sjálfir semja
. eftirmæli um sig, áður en þeir
falla frá. 3etur að fyrirhyggjan
hefði á fleiri sviðum sýnt sig hjá
J>eim.
Þeir lýsa því yfir, að þeir muni
ekki vinna neitt að málefnum
Kópavogsbúa, ef þeir fái ekki
611u ráðið. Völdin ofar málefnun-
wm er þeirra takmark og undrast
víst enginn Kópavogsbúi það.
Þeir lýsa því einnig yfir, að ef
þeir haldi meirihlutanum, þá ætli
þeir að sameina Kópavog og
Keykjavík og verða síðan eins-
konar ráðgjaíar bæjarstjórnar
Keykjavíkur um hennar marg-
þættu störf. Rausnarlegt boð.
l>eir lýsa því yfir, að samninga-
umleitanir við bæjarstjórn
Keykjavíkur um sameiningu
hyggðarlaganna séu komnar
langt áleiðis fyrir þeirra dugnað.
I allt sumar hafa beir dreift því
út hér í Kópavogi, að þeir stæðu
í slíkum samningum og þeim
væri að verða lokið á farsælan
hátt fyrir Kópavogsbúa. Það
þyrfti aöeins að kjósa þá í bæj-
arstjórnarkosningunum í haust,
evo myndu þeir skrifa undir samn
inginn. Það væri til að tefja mál-
ið eða jafnvel til að eyðileggja
allt, ef nýir menn tækju við um-
boði Kópavogsbúa.
En í Morgunblaðinu s.l. sunnu-
dag kom yfirlýsing frá borgar-
stjóranum, Gunnar Thoroddsen,
\ þar sem hann skýrir frá því,
hvernig málin standa, en það var
ekki alveg samhljóða því, sem
kommúnistar hafa haldið fram.
Það kemur sem sé í ljós, að það
er alls ekki um neina samninga
að ræða og heldur ekki einu sinni
um neinar samningaumleitanir að
ræða. Finnbogi Rútur hafði að-
eins átt persónulegt viðtal við
borgarstjóra, sennilega í almenn-
um viðtalstíma hans. Það er von,
að kompaar hæli sér fyrir dugn-
aðinn !!.
Það kom fleira markvert fram
í yfírlýsingu borgarstjórans; sem
sé, að bæjarstjórn Reykjavíkur
hefur ekki talið núverandi sveit-
arstjórnarmeirihluta í Kópavogi
þess verðan, að við hann væru
hafnar samningaumleitanir í sam
einingarmálinu. Þetta er það, sem
Kópavogsbúar þurfa að hafa hug
fast, að það eru engar líkur til, að
þetta álit bæjarstjórnar Reykja-
víkur breytist við enn nánari
kynni af þessum mönnum.
Kópavogsbúar, allir þið, sem
viljið stuðla að því, að sameining
við Reykjavík takist fyrr eða síð-
ar, — takið höndum saman um
það að fella þá menn, sem bæjar-
stjórn Reykjavíkur hefur þegar
dæmt úr leik í þessu máli af
hálfu Kópavogsbúa!
Kópavogsbúi.
Nýja framhaldssagan
NÝJA framhaldssagan, sem hefst
hér í blaðimi í dag er eftir
belgiska rithöfundinn George
Simenon. Hefir hún hlotið heit-
Ið „Ekki með vopnum vegið“, í
íslenzkri þýðingu Sverris Har-
aldssonar eand. theol.
Sagan er skemmtisaga og spenn
andi reyfari, margir viðburðir
eiga sér stað, morð og afbrot, en
réttvísin hefir yfirhöndina um
það er lýkur. Söguhetjan er Mai-
gret umsjónarmaður, en hann er
ein: af frægustu persónum
filíkra skáldsagna í dag, á borð
við Poirot Agötu Christie og
She.iock Holmes.
Ýkjulaust má telja rithöfund-
Inn Simenon frægasta reyfara-
rithöfund, sem uppi er í dag.
Hann fæddist í X-iege 1903, lagði
6tu d á ýmis íáirt, jðffT a. blaða-
mennsku fram eftir ævi, en tók
ungur að rita sakamálasögur. Af-
köst hans eru ævintýraleg. Eftir
hann liggja nú um 350 sakamála-
sögur. Þær hafa náð milljóna-
útbreiðslu, verið þýddar á 17
tungumál og margar þeirra kvik
myndaðar.
Á ensku nefnist saga þessi „The
Saint-Fiacre Affair“.
Svfpiegf s!ys
ÞAf) SLYS varð í einu úthverfi
Lundúnaborgar hinn 31. júlí s. 1.,
að tveggja ára gamalt íslenzkt
stúlkubarn hljóp skyndilega út
á götuna, varð fyrir bifreið og
beið bana. ^
Litla stúlkan, sem hét Soffía,
var dóttir hjónanna Soffíu Ein-
arsdóttur og Björns Helgasonar
lögfræðings, Efstasuodi 96 hér í
bænum, en þau hafa dvalið 1
Englandi síðan í fyrrahaust.
Krisfinn Ármanns-
son
sexfugur
KRISTINN ARMANNSSON yfir-
kennari á sextugsafmæli í dag.
Hann er Snæfellingur að ætt, en
hefur mestan starfsaldur sinn
dvalið hér í Reykjavík.
Hann varð kennari við Mennta-
skólann í Reykjavik 1923, eftir
að hann hafði lokið embættis-
prófi við Hafnarháskóla sama ár,
í latínu, grísku og ensku. Frá
1926 hefur hann einnig verið
lektor í grísku við háskólann hér.
Hann hefur líka haft á hendi
dönskukennslu í útvarpinu ‘ frá
1934.
Hann hefur samið kennslubæk-
ur í latínu og dönsku og gefið út
með dr. Jóni Gíslasyni, á vegum
Menningarsjóðs, þýðingu Svein-
bjarnar Egilssonará Hómerskvið-
um. Er það hin vandaðasta og
lærðasta útgáfa. Kristinn Ár-
mannsson hefur nú verið kennari
í rúma þrjá áratugi og mikill
hluti íslenzkra menntamanna,
sem ungir eru eða á miðjum
aldri, eru nemendur hans. Meðal
þeirra er hann mikilsmetinn sem
ágætur kennari og félagi og
vandvirkur fræðimaður og mála-
garpur mikill. Hann hefur átt
sæti í opinberum nefndum, sem
fjallað hafa um fræðslumál, farið
alloft utan til þess að kynna sér
skóla og fylgjast með nýjungum
í fræðum sínum, m. a. til Ítalíu
og Grikklands.
Útvarsstöðin
í Færeyjum
ÚTVARPSSTJÓRI hefir sent
blaðinu eftirfarandi leið-
réttingu:
MÉR finnst alltaf lang skemmti
legast að sýna hér heima,
enda hefir hlutfallslegafleira fólk
áhuga fyrir listum hérlendis en
í fjölmennari löndum, segir Nína
Tryggvadóttir, einn af okkar
beztu málurum af yngri kynslóð-
inni. Áhuginn nær líka til unga
fólksins, bætir Nína við. Fimmtán
ára gömul telpa kom hingað á
sýninguna fyrir nokkrum dögum
og keypti málverk fyrir sumar-
kaupið sitt. Ég held, að þetta sé
einsdæmi.
★ ★ ★
Nína sýndi hér síðast fyrir rúm
um fjórum árum. Þau málverk,
sem hún hefir sýnt undanfarnar
vikur í Listamannaskáianum,
hefir hún sýnt áður á einkasýn-
ingum í París, Brússel, Kaup-
mannahöfn, Osló og Stokkhólmi.
og hefir hún hlotið mjög góða
dóma listagagnrýnenda. Þar að
auki hefir hún á þessum fjórum
árum tekið þátt í mörgum sam-
sýningum.
Listakonan hefir dvalið á er-
lendri grund um langt skeið. í
dómum erlendra listagagnrýn-
réttu tjáningar á léreftinu. En
sagt er, að listin byrji þar, sem
náttúrunni sleppir.
★ ★ ★
í nútímalistinni beinist athygli
listamannanna æ meir inn á við
— að sálarlífinu, í stað þess að
horfa á það, sem fyrir augað ber,
og fá hugmyndir sínar þaðan.
Margir leikmenn eru þeirrar
skcðunar, að abstraktmálarar,
álíti sig hafa hér síðasta orðið.
En því fer fjarri, þeir ætla sé®
ekki þá dul.
Stöðugt koma nýir menn tij
sögunnar með nýjar hugmyndir.
Listin er ávallt barn síns tíma
og mótuð af honum. Góð lista-
verk eru alltaf sígild — sem full-
trúar síns tíma, en verði tján-
ingarformið útslitið, nær það
ekki lengur til fólksins.
★ ★ ★
Nína hverfur bráðlega aftur af
landi brott til Parísar þar, sem
hún er búsett. Hyggst hún vinna
í París í vetur, enda ekki auðvelt
að dveljast langdvölum að heim-
an. Hún er hér með litla fjögra
ára dóttur. „Það er erfitt að sinnS
Nína og dóttir hennar.
enda um listaverk Nínu kom samt
greinilega fram, að hún hefir
ekki týnt sínum persónuleik sem
íslenzkur málari. Enda er hún
sjálf þeirrar skoðunar að ný og
áður ókunn áhrif séu fyrst og
fremst örvandi. Rétt eins og menn
sjá land sitt í skýrara ljósi eftir
að hafa dvalið erlendis.
í viðtali í þriðjudagsblaðinu er *-*-•*-
sagt, að til tals hafi komið að Hverskonar menning hefir
hin nýja færeyska útvarpsstöð alltaf þróazt bezt í snertingu við
yrði keypt héðan frá íslandi. 1 óþekkta strauma. Allt viðhorf og
Það er að vísu rétt, eins og auar hugmyndir skýrast og ein-
blaðið segir, að fultrúi frá Fær-
eyjum hefir verið hér og kynnt
sér íslenzka útvarpið, dagskrá
þess og rekstur, en það hefir
ekki komið til tals að selja neina
af stöðvum Ríkisútvarpsins. —
Misskilningurinn mun vera
byggður á því, að sagt hefir ver-
ið að í ráði væri að kaupa til
Færeyja stöð af svipaðri gerð og
Eiðastöðin.
faldast og verða því hreinni og
áhrifameiri. Hinsvegar verða
ræturnar alltaf heima í föðurland
inu. Þær verða alltaf hluti af
manni sjálfum, segir listakonan.
Viðhorf mitt til listarinnar og
hugmyndir mínar hafa ekki
breytzt — þær eru hinar sömu og
upphaflega.
★ ★ ★
I listinni hljóta menn að leita
Það er ennfremur misskilning- , ,
ur, að Saar-stöðin, sem hér veld- ser endurnyjunar — sömu hug-
ur nú truflunum, útvarpi á sömu
bylgjulengd og Eiðastöðin. Hún
útvarpar á svipaðri bylgjulengd
og útvarpsstöðin hér við Reykja-
vík, en truflanirnar endurvarp-
ast gegnum Eiðastöðina, þar sem
ekki er hægt að útiloka þær í
endurfarpstækinu.
myndirnar leita útrásar í nýju
tjáningarformi. Þróunarlögmál
lífsins sjálfs skapar þörfina fyrir
leit að nýju formi.
Eidri málararnir — natural-
istarnir — hasla sér of þröngan
völl að mínu áliti. Þeir telja sína
listastefnu leiða til hinnar einu
hvort tveggju í senn — heimilis-*
störfunum og málaralistinni —.
því að hvort tveggja krefst raun-
verulega alls þess tíma, sem ég
hefi til umráða“, segir listakon-
an.
Óskadraumur Nínu er að eign-
ast vinnustofu hér heima. „Birtan
er hér dásamleg og litirnir tær-
ari en nokkursstaðar annarsstað-
ar“, segir hún að lokum.
G. St. í
Hafnfirðingar
unnu
HAFNARFIRÐI — Á sunnudag-
inn kepptu Hafnfirðingar (ÍBH)
við fyrsta flokk Vals og sigruðtl
með þremur mörkum gegn einu,
Albert Guðmundsson dæmdi leils
inn.
Hafnfirzkir knattspyrnumenni
eru nú í miklum uppgangi, og
hefir þeim farið geysilega fram
síðan Albert byrjaði að þjálfa
þá: Má vænta hins bezta af þeim
næsta sumar. Eru mjög margit
efnilegir knattspyrnumenn í öll-
um flokkum. — G. E.